ตอนที่426ยอมรับว่ารักเขา(1)

ตอนที่ 426 ยอมรับว่ารักเขา (1)

“ฉันได้ยินเจ๊กบอกว่าคุณไปหากษิดิสแล้ว คุณรู้ไหมว่ามัน อันตรายมาก รีบตอบคำพูดฉันหน่อยเถอะ…….

จิดาภาพูดใส่ไปที่นาฬิกา แต่ไม่ว่าจะพูดยังไงก็ไม่มีการ ตอบสนองสักนิดเดียว

จิดาภาเกือบจะฟาดนาฬิกาทิ้งไป

หมดสิ้นหนทาง นั่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่จะหาพันเดชเจอ เธอต้องอดทนไว้ ในตอนนั้นจิดาภาก็ไม่รู้ว่าสัมผัสไปโดนตรงไหนอีก ขณะ

นั้นแสงนาฬิกาก็สว่างขึ้น ด้านบนปรากฏคล้ายสิ่งนำทาง

จิดาภาขมวดคิ้วขึ้น ไม่ได้สนใจว่าใช่หรือไม่ ก็รีบขับรถไป ตามเส้นทางนั้น

มันยังดีกว่าการที่รออยู่ตรงนี้อย่างมาก

ไม่รู้ขับไปนานแค่ไหน เห็นเพียงแต่ค่อยๆ เข้าใกล้ ตำแหน่งที่นาฬิกาบอก ในตอนนี้ขับไปถึงสถานที่ที่ห่างจากตัว เมืองมาไกลแล้ว จิดาภามองออกไปรอบๆ แม้ว่าสภาพ แวดล้อมจะดี แต่สถานที่นี้มันเปลี่ยวมาก

เมื่อมองไปยังจุดสีแดงที่นาฬิกา จิดาภาก็ขับไปต่อ ในใจมีเพียงความคิดเดียว

อย่าเกิดอะไรขึ้นเลยนะ!

อย่าเกิดอะไรขึ้นเลยนะ !!

นึกได้เพียงแค่ว่าพันเดชมาคนเดียว แล้วคิดว่าเมื่อเห็น กษิดิสแล้วจะต้องเกิดเรื่องอะไร เธอจึงกังวลขึ้นมาอย่างไม่ สามารถควบคุมได้

ในตอนนี้ทั้งใจคิดถึงแต่พันเดช !

ขณะนั้นจิดาภาก็มองเห็นว่าข้างๆ มีรถจอดอยู่คันหนึ่ง และรถคันนั้นก็เป็นของพันเดซ !

จิดาภามองออกว่าเป็นรถของพันเดชอย่างแน่นอน

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ จิดาภาก็รีบขับรถไป แล้วจอดรถไว้ด้าน

หลังรถของพันเดช

ผลักประตูรถและลงไป

มีไม่กี่คนที่อยู่รอบๆ

จิตาภามองดู ขณะนั้นก็มีคนหนึ่งคนเดินออกมาจากข้าง

ใน

หลังจากจิดาภาเห็นก็รีบเดินเข้าไป “สวัสดีค่ะ ฉันขอ สอบถามหน่อยนะคะว่าคุณเคยเห็นเจ้าของรถคันนี้ไหมคะ ?

คนนั้นได้ยินเสียงก็หันกลับ เมื่อมองเห็นจิดาภาจึงเอ่ย

ปากพูดขึ้นว่า “อ๋อ เห็นอยู่ครับ เขาเดินขึ้นไปที่โรงแรมเล็กๆนั่นแล้วครับ แต่ว่าหลังจากเห็นเขาขึ้นไปก็ไม่เห็นเขาลงมาอีก เลย !”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ จิดาภาก็พยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำอีก “อ๋อ โอเค

ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว !” พูดจบจิดาภาก็จะขึ้นไป “เดี๋ยวก่อนคุณผู้หญิง !” ขณะนั้นคนนั้นก็เรียกจิดาภาหนึ่ง

ครั้งมาจากข้างหลัง จิดาภาได้ยินก็หันกลับมามองเขา

“ผมแนะนำว่าคุณอย่าเข้าไปดีกว่านะ ก่อนที่คุณจะเข้ามา หนึ่งชั่วโมง ที่นี่เกิดการฆาตกรรม ตำรวจก็มาแล้วแต่ยังจับ ฆาตกรไม่ได้เลย !” คนนั้นพูด

เมื่อได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็ตกใจ รู้สึกวิงเวียนหัวเล็กน้อย

พันเดซ !!

ในใจของเธอมีเพียงความคิดเดียว วินาทีต่อมาเธอจึงวิ่ง ขึ้นไปอย่างเด็ดเดี่ยว ปล่อยให้คนที่อยู่ข้างหลังเธอเรียกเธอ อย่างไร้ประโยชน์

เพราะเกิดคดีฆาตกรรม โรงแรมเล็กแห่งนี้ยังไม่มีผู้บริหาร ชั่วคราวในตอนนี้ แม้แต่คนที่อยู่ข้างในก็ถูกจับตัวไปหมดแล้ว ประตูก็ไม่ได้ล็อก จิดาภาผลักประตูเบาๆ ก็เปิดออกแล้ว

ไม่ได้สนใจคนอื่นๆ จิดาภาก็ค่อยๆ เดินเข้าไป

เนื่องจากโรงแรมเล็กหลังนี้ขนาดไม่ใหญ่ หลังจากจิดาภา เข้าไปก็ตรงขึ้นไปชั้นบนทันที

ทว่ายิ่งเดินไปชั้นบนมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเห็นเลือดบนพื้นมากเท่านั้น……..

จิดาภามองจนตกใจไปหมด พยุงที่ลิฟต์ เห็นรอยเลือดนั้น เธอไม่เชื่อว่าเป็นของพันเดช เป็นของพันเดช

“ไม่เชื่อหรอก !!”

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เธอก็ยังคงเดินขึ้นไปอย่างกล้าหาญ

ยิ่งเดินขึ้นไปชั้นบน เลือดที่พื้นก็ยิ่งมากขึ้นไป จิดาภาต้อง ใช้ความกล้ามากแค่ไหนถึงจะกล้าก้าวเดินขึ้นไปทีละก้าว

หลังจากเดินขึ้นไปชั้นบน ห้องที่ใกล้ๆ บันไดเต็มไปด้วย

เลือด

จิดาภาค่อยๆ เดินไปที่ห้องนั้น แต่สถานที่เกิดเหตุก็ถูก จัดการไปเรียบร้อยแล้ว เธอก็ไม่รู้ว่ามาทำอะไรตรงนี้ แต่รถ ของพันเดชยังคงอยู่ที่ประตู หาเขาไม่เจอ ไม่มีเบาะแสของเขา เธอไม่มีทางจากไปได้