ตอนที่423ท่าทางแห่งชัยชนะ(3)

ตอนที่ 423 ท่าทางแห่งชัยชนะ (3)

ส่วนอีกฝั่งหนึ่ง

จิดาภานั่งอยู่บนรถด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่

พันเดชยังคงขับรถไป ไม่ได้พูดอะไร ทั้งสองคนเงียบงันจน ทำให้บรรยากาศก่อนหน้านี้หายไปจนหมดสิ้น

ในที่สุดก็ยังคงเป็นพันเดชที่หลายความอึดอัดให้พังลง เอ่ยปากพูดขึ้นว่า “คิดอะไรอยู่เนี่ย ?”

“ไม่มีอะไร !” จิดาภาเอ่ยปากพูดขึ้น เสียงของเธอเลือก

เย็นมาก มันชัดเจนแล้วว่าเธอโกรธอยู่

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ พันเดชก็หน้านิ่วคิ้วขมวด “คุณโกรธผม

เพราะสงสัยใช่ไหม ?”

“ฉันแค่รู้สึกว่าการพูดของคุณมีปัญหาเท่านั้น !!

“เช่นอะไร ?”

“พันเดช การที่คุณพูดแบบนั้นจะทำให้คนเข้าใจผิดนะ อีก อย่างเคยบอกตอนไหนว่าพวกเราจะแต่งงานกันใหม่ล่ะ ?” จิดา ภามองไปที่เขาแล้วพูดขึ้น

“ดังนั้นก็คือคุณกลัวว่าสงชัยจะเข้าใจผิด ?” พันเดชถาม
“ฉันไม่ได้หมายถึงอันนี้……. ทันใดนั้นจิดาภาก็รู้สึกว่าไม่ ” สามารถอธิบายอะไรได้บ้างเลย

“นั่นหมายความว่าอะไร ?” พันเดซถามกลับ

จิดาภา “……”

ทันใดนั้นก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี

หากจะอธิบายแบบนี้มันไม่สามารถอธิบายได้เลย

“ช่างมันเถอะ ! ไม่ได้หมายถึงอะไรหรอก !” สายตามอง ออกไปด้านนอก ทันใดนั้นก็รู้สึกอารมณ์เสียขึ้นมา

พันเดช ใช้สายตาชาเลืองไปที่เธอ แล้วจอดรถไว้ข้าง

ยื่นมือออกมา ทำให้จิดาภาจ้องมองไปที่เขา

“จิดาภา ผมไม่อยากมีเรื่องที่ไม่สบายใจกับคุณ โดย เฉพาะอย่างยิ่งไม่อยากจะทะเลาะกับคุณเพราะสงชัย !” พันเดช

พูด

เมื่อได้ยินคำพูดของพันเดช และเห็นสายตาที่จริงใจของ

เขา จิดาภาก็สะลึมสะลือแล้วเอ่ยปากพูดต่อไป “รอตอนที่คุณ รู้จักให้เกียรติก่อนแล้วค่อยว่ากัน !!

ประโยคเดียวทลายคำพูดทั้งหมดของพันเดชที่อยากจะ

พูดต่อไป

พันเดชไม่ได้พูดอะไรอีก สตาร์ทรถตรงออกไปทันที
ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรตลอดทาง

รวมถึงตอนเข้าบริษัท ทั้งคู่ก็มีระยะห่างกัน

หลังจากถึงบริษัททั้งสองคนก็แยกกันเดิน คนหนึ่งเข้าไปในออฟฟิศ อีกคนก็กลับไปยังที่ทำงานของ ตนเอง ไม่มีใครพูดอะไรอีก

แต่ดูไปเหมือนคู่รักคู่หนึ่งทะเลาะกัน

จิดาภาก็ยังคงวุ่นอยู่กับงาน เมื่อใกล้เที่ยงก็มีคนส่งดอก

ไม้มา

ยังคงเป็นพันเดชที่ส่งมาเหมือนเดิม ไม่ได้บอกประมาณว่า วันนี้กินข้าวด้วยกัน แต่ในโน้ตก็ยังหนึ่งประโยคธรรมดา

เมื่อมองไปที่ดอกไม้ จิดาภาก็แข็งทื่อ ในตอนนี้มองเห็น

นาฬิกาในมือ จิดาภาจึงนึกเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาได้……..

ขณะที่กำลังคิดอยู่ แก้วก็เดินเข้ามา “จิดาภา ได้รับดอกไม้ ทุกวันเลยน้า !”

จิดาภายิ้มขึ้นแล้ววางดอกไม้ไปข้างๆ

ในตอนนี้ สายตาอันเฉียบแหลมของแก้วก็เหลือบไปเห็น นาฬิกา ในมือของจิดาภา จิดาภา เธอซื้อนาฬิกาตอนไหน เนี่ย ?” พูดจบก็มองไปยังนาฬิกาที่ใส่อยู่ในมือของจิดาภา

จิดาภาชะงัก มองไปที่นาฬิกาแล้วยิ้มขึ้น “ไม่ได้ซื้อ คือมี คนส่งให้น่ะ !”
“งั้นเหรอ ดูสวยจังเลยนะ แต่ว่าทำไมรู้สึกคุ้นตาจังเลยล่ะ เหมือนจะเคยเจออยู่ที่ไหนมาแล้ว !” พูดจบแก้วก็กำลังทำ สีหน้าครุ่นคิดราวกับว่าคิดอะไรอยู่

ทันใดนั้นก็นึกอะไรขึ้นมาได้ นาฬิกาของเธอเหมือนกันกับ พันเดช ถ้าให้แก้วรู้แล้วจะคิดไปทั่วอย่างแน่นอน………

ดังนั้นเธอจึงยิ้มแล้วเก็บนาฬิกาทันที “งั้นเหรอ ? นาฬิกา แบบนี้น่าจะมีเยอะมากมั้ง ?” พูดจบจึงยิ้มแล้วเอ่ยปากพูด ต่อว่า “เอาล่ะ รีบไปทำงานกันเถอะ !”

“ไม่นะ ไม่เยอะแน่นอน ไม่งั้นฉันจะต้องเรียกชื่อขึ้นมาได้ อย่างแน่นอน เคยเจอที่ไหนมาก่อนนะ…….?” แก้วพูดอย่างสุขุม