ตอนที่406ถ่ายทอดประสบการณ์(2)

ตอนที่ 406 ถ่ายทอดประสบการณ์ (2)

ในตอนนี้แก้วก็เข้ามามุง “ว้าว มีคนเข้ามาจีบอีกแล้ว ใคร ส่งมาเนี่ย ?”

จิดาภารีบเก็บนามบัตรแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “ไม่รู้ !

ตอนนี้เธอยังไม่อยากให้ทุกคนรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอ

กับพันเดช !

เมื่อมองเห็นท่าทางของจิดาภา แก้วจึงหรี่ตาแล้วมองไปที่ เธออย่างสงสัย “จิดาภา เธอบอกความจริงมาเลยนะ เธอแอบมี ความรักแล้วใช่ไหม ?”

จิดาภายิ้ม “ความลับ ไม่บอกเธอหรอก !”

“ดูเธอสิ ดูเธอสิ รู้อยู่แล้วว่าเธอต้องเป็นแบบนี้ !”

แก้วพูด

เมื่อเห็นสีหน้าของเธอจิดาภาจึงยิ้มขึ้น “เอาล่ะ ไม่มีจริงๆ ถ้ามีนะ ฉันบอกเธอแน่นอน !” จิดาภาพูด

“จริงเหรอ ? เธอพูดเองนะ !”

จิดาภารีบยกสามนิ้วขึ้นมาทันที “ฉันสาบาน !”

“เอาล่ะ เชื่อเธอก็ได้ !” แก้วพูด

จิดาภายิ้ม
“เอาล่ะ

แก้วพูด

ทำงานก่อนนะ

ตอนเที่ยงกินข้าวด้วยกัน ?

เมื่อได้ยินสิ่งนี้จิดาภาจึงตกตะลึงเล็กน้อย ก่อนที่อยากจะ พูดอะไรแก้วก็กลับไปที่ของตัวเองแล้ว จิดาภาคิดอยู่ชั่วครู่ ช่าง มันเถอะ ค่อยบอกตอนกินข้าวละกัน

ขณะที่เธอนั่งลง เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น

เมื่อเห็นเบอร์โทรของพันเดชจิดาภาจึงขมวดคิ้วขึ้น แต่ก็ รับไป “ฮัลโหล.……….

“ได้รับดอกไม้หรือยัง ?”

จิดาภา “……อืม !”

“ตอนเที่ยงกินข้าวด้วยกันนะ !” พันเดชเอ่ยปากพูดทันที

จิดาภาชะงักแล้วเอ่ยปากพูดต่อไป “ไว้ค่อยว่ากันนะ !”

“ค่อยว่าอะไรกัน ? ผมจองเวลาตอนเที่ยงไว้แล้ว แค่นี้นะ วางสายแล้ว !” พูดจบพันเดชก็วางสายลงทันที

จิดาภาถือโทรศัพท์แล้วขมวดคิ้วขึ้น ไม่รู้ว่าพันเดชเป็นบ้า อะไรไป จึงวางโทรศัพท์แล้วทำงานต่อ

เมื่อถึงตอนเที่ยงแก้วก็เดินมา “จิดาภา กินข้าวด้วยกัน เถอะ !”

จิดาภาตะลึงงันอยู่ตรงนั้น ในสมองสะท้อนคำพูดของพันเดชขึ้นมา ขณะที่กำลังลังเลอยู่พันเดชก็เดินเข้ามาอีกฝั่งหนึ่ง

“วันนี้ไม่ได้หรอกนะ เขาเป็นของของผมแล้ว !!

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้แก้วก็ตกตะลึงอยู่ตรงนั้นทันที

“เอ่อ…… สายตามองไปที่จิดาภา นี่มันเป็นสถานการณ์ อะไรกันเนี่ย ?

จิดาภาก็ตกตะลึงแล้วเอ่ยปากพูดต่อไป “เที่ยงนี้ฉันมีเรื่อง เล็กๆ น้อยๆ ที่ต้องจัดการกับประธานพันเดช น่าจะกินข้าวด้วย กันกับเธอไม่ได้แล้วนะ !” จิดาภายิ้มแล้วพูดขึ้น

“อ๋อ…… แก้วผงกหัว “แบบนี้นี่เอง !”

เมื่อได้ยินคำอธิบายของจิดาภา สายตาของพันเดชก็มอง ไปที่เธออย่างไร้ความปรานี แต่ไม่ได้พูดอะไรออกไป

“ถ้างั้นพวกคุณก็ไปกันเลย ฉันไปกินข้าวก่อนนะ !” พูดจบ แก้วก็กะพริบตาไปที่จิดาภาอย่างคลุมเครือ แล้วหันหลังกลับไป

จิดาภายืนอยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นสายตาของแก้วก็รู้ว่าเธอ เข้าใจอะไรผิดไปแล้ว

ไม่สิ ควรจะพูดว่าเธอสังเกตอะไรบางอย่างได้แล้ว

ขณะนั้นพันเดชก็มองไปที่เธอ “ตอนนี้ไปได้หรือยังคุณจิดา

ภา !?”

“ได้แล้วค่ะ ประธานพันเดช !”

ทั้งสองคนทักทายกันอย่างสุภาพ แล้วก้าวตามกันเข้าไปในลิฟต์

เมื่อนั่งอยู่บนรถ จิดาภาก็มองไปที่พันเดช “ประธานพัน เดช คุณรู้ไหมว่าสิ่งที่คุณพูดเมื่อที่จะทำให้คนเข้าใจผิด !” จิตา ภาพูด

พันเดชขับรถ เลิกคิ้วขึ้นอย่างไม่สนใจ “เข้าใจผิดอะไรกัน สุดท้ายสักวันหนึ่งพวกเขาก็ต้องรู้อยู่แล้ว !

จิดาภา “…………….

พันเดชเหลือบมอง นี่ยังไม่ได้มีอะไรนะ ถ้ามีอะไรจริงๆ ขึ้น มา ควรจะทำยังไงดีเนี่ย!

ต่อมาจิดาภาก็ไม่ได้ต่อล้อต่อเถียงกับพันเดช ทุกๆ อย่าง

ก็เป็นไปตามที่ใจจะเป็นไปเถอะ

รถขับอยู่บนถนน จิดาภาก็ไม่ได้ถาม รอกินไปตามระเบียบก็พอ