ตอนที่396ประธานพันเดชสารภาพรัก (1)

ตอนที่ 396 ประธานพันเดชสารภาพรัก (1)

ได้ยินคำพูดของจิตาภา พันเดชจึงมองไปที่เธอแล้วเก็บ รอยยิ้มอันธพาลไว้ มองไปที่เธออย่างจริงจัง “ผมไม่ได้เรื่อง แล้วก็ไม่ได้ล้อเล่นด้วย ผมพูดจริงๆ !”

จิดาภามองไปที่เขา ระหว่างนั้นก็ชะงักขึ้น ไม่รู้ว่าควรจะ พูดอะไรดี

ความเปลี่ยนแปลงของพันเดชฉับพลันเกินไป เธอจึงรับ

ท่วงท่าไม่ทันอยู่บ้าง

“พ่อตาแม่ยายครับ ขอยืมลูกสาวของพวกคุณหน่อยได้ ไหมครับ !” พูดจบไม่ได้แม้แต่จะขออนุญาตก็ดึงจิดาภาเดินไป ข้างนอก

“เฮ้ พันเดช คุณ…….. จิดาภาต้องการจะประท้วง ทว่า เพียงแค่โอกาสที่ให้ประท้วงก็ไม่มี พันเดชจึงจับเธออย่าง เผด็จการ

เพิ่งจะออกไป ขณะนั้นสงชัยก็ยืนขึ้นแล้วคว้าแขนของพัน เดชไว้

รู้สึกว่าที่แขนเกินไปมือหนึ่ง พันเดชจึงขมวดคิ้วขึ้นแล้วหันหัวกลับ เมื่อเห็นสงชัยกขมวดคิ้วแน่น

“ประธานพันเดช อย่าเอาสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบไปบังคับคน อื่น !” สงชัยมองไปที่พันเดชแล้วพูดคำต่อคำ

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ มุมปากของพันเดชจึงยกยิ้มขึ้นอย่างชั่ว ร้าย “ประธานสงชัย คุณอย่ามาสำบัดสำนวนกับผม ผมฟัง เข้าใจแค่คำพูดของคน !” พันเดชพูดอย่างไม่เกรงใจสักนิด เดียว

สีหน้าของสงชัยเปลี่ยนไปทันที แววอันแหลมคมมองไปที่ พันเดช “ถ้างั้น ก่อนที่คุณจะพาคนไปก็ควรจะได้รับความ ยินยอมจากเขาก่อนไม่ใช่เหรอ !”

พูดถึงสิ่งนี้มุมปากของพันเดชก็ยิ้มขึ้นอย่างมีเสน่ห์ “สงชัย คุณอย่าเอารูปแบบของคุณมาพูดกับผมเลย คุณมีวิธีของคุณ ผมก็มีสไตล์ของผม ผมไม่ได้พาคุณไป ช่วยหุบปากให้ผมซะ !” พันเดชพูดโดยปราศจากความเกรงใจ

ในตอนนี้ศักดิ์ศรีของใครเขาก็ไม่ขายให้ เขาจะพาจิดาภา ไปให้ได้

เมื่อเขาพยายามที่จะไป สงชัยจึงยื่นมือออกมารั้งเขาไว้

ในตอนนี้พันเดชหันหัวกลับไปมองสงชัย ใบหน้าปรากฏ ความพยาบาทอาฆาตแค้น “สงชัย คุณมีสิทธิ์ที่จะจีบ แต่คุณ ไม่มีสิทธิ์ที่จะห้ามผม วันนี้ผมจะพาคนไปแน่นอน !” พูดจบเขาก็ เหวี่ยงมือของสงชัยออกอย่างรุนแรงแล้วลากจิดาภาออกไป
เมื่อเห็นพวกเขาเกือบจะทะเลาะกัน จิตาภายังไม่ทันจะได้ ห้ามก็ถูกพันเดชลากออกไปแล้ว

หลังจากที่จันทน์กับการันต์เห็นก็รีบวิ่งตามไปทันที

“พันเดช……”

ทันใดนั้นหญิงชราที่เดินเข้ามาจากด้านก็ยิ้มอย่างเบิก บาน “โอ้ พ่อตาแม่ยาย นึกไม่ถึงเลยว่าพวกเราจะมีพรหมลิขิต ขนาดนี้ ถึงได้พบกันอยู่ที่นี่…

เมื่อมองเห็นหญิงชรา

แม้ว่าเธอจะไม่ได้บริหารบริษัทมาหลายปี แต่เธอก็ยังมี เกียรติในด้านเศรษฐกิจมาก ไม่ว่าใครได้พบเจอก็ต้องให้ เกียรติเธอบ้าง

เมื่อเห็นหญิงชรา จันทนีก็ฝืนยิ้ม “คุณยายตระกูลฐิตา นันท์……

“พันเดชมาหาจิดาภาเพราะมีเรื่องนิดหน่อย เดี๋ยวอีกสัก พักก็จะส่งคนคืนให้พวกคุณ คุณไม่ต้องเป็นห่วงมากนะ พอดี ฉันก็มีเรื่องอยากจะคุยกับคุณนิดหน่อย…….ไม่ได้เจอกันนาน แล้ว เราก็คุยกันสักนิด” หญิงชราพูด

ประโยคเดียวขังคนไว้อย่างเหนียวแน่น แม้ว่าตอนนี้ฉัน ทนีอยากจะพูดบางสิ่งออกมาก็พูดไม่ออก

มองไปที่พวกเขา สงชัยที่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าที่แย่มาก
เดิมทีพันเดชไม่ได้มีความเคลื่อนไหวอะไรสักอย่าง แต่ ตอนนี้ได้พาคนไปแล้ว เห็นได้ชัดว่าเป็นการเปิดศึกกับเขา แล้ว !

เขาไม่สามารถกล้ำกลืนความโกรธลงได้

ส่วนด้านนอก พันเดชกลากจิดาภาตรงออกไป

แขนของจิดาภายังคงกอดดอกไม้ไว้ที่อก ถูกเขาลากอยู่ ในร้านอาหารขนาดนี้ หลายๆ คนจึงใช้สายตามองอย่าง แปลกๆ