ตอนที่384ผู้หญิงปลอบง่าย (1)

ตอนที่ 384 ผู้หญิงปลอบง่าย (1)

อย่างไรก็ตาม หลังจากจูบ ตุลยาจึงถอนออกจากริมฝีปาก เขา “พันเดช ฉันรักคุณนะ ฉันเชื่อว่าคุณจะกลับมาอยู่ข้างฉันอีก ครั้งอย่างแน่นอน !” หลังจากพูดจบเธอก็ผลักประตูรถแล้ววิ่ง ออกไปทันที…….

พันเดชนั่งอยู่บนรถ มองเห็นเงาหลังของตุลยาวิ่งออกไป ริมฝีปากบางจึงเม้มอย่างแน่น คิ้วขมวดขึ้น ไม่สามารถพูด ความรู้สึกออกมาได้

แม้ว่ารู้สึกผิดอยู่บ้าง แต่เป็นความรู้สึกแห่งการปลดปล่อย

มากกว่า

นั่งในรถเป็นเวลานาน ในที่สุดก็สูดหายใจเข้าลึกแล้วขับ

รถจากไป

คืนนี้ราวกับว่าไม่ตัดสินใจไปแล้ว

วันรุ่งขึ้น

ในตอนเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น หลังจากที่จิดาภาเพิ่งมาถึงบริษัท รู้สึกว่าบรรยากาศตึงเครียด

มองไปที่แก้ว วันนี้เกิดอะไรขึ้น ? บรรยากาศแปลกๆ !” จิ ดาภากาม
ปกติมาถึงบริษัทเวลานี้ควรจะเป็นเวลาที่ซุบซิบนินทา แต่ ตอนนี้ทุกๆ คนกลับวุ่นอยู่กับการทำงาน

แก้วมองไปที่จิตาภาอย่างประหลาดใจ “เธอไม่รู้เหรอ ?”

“อะไร ?”

“ประธานพันเดชกลับมาทำงานที่บริษัทแล้ว ได้ยินว่า อารมณ์ไม่ค่อยดีด้วย ทั้งเมืองก็เลยตื่นตัว !” แก้วกระซิบ ราวกับว่ากลัวถูกพันเดชได้ยินคำพูดนี้

จิดาภาตกตะลึงอยู่บ้าง พันเดชออกมาจากโรงพยาบาล เร็วขนาดนี้เลยเหรอ ?

ตามอาการบาดเจ็บในร่างกายของเขา ยังไงซะก็ควรจะ พักฟื้นตัวอยู่อีกสักช่วง ทำไมถึงได้ออกจากโรงพยาบาลเร็ว ขนาดนี้ล่ะเนี่ย ?

นึกขึ้นได้แบบนี้จิดาภาก็ไม่ได้พูดอะไร จึงกลับไปที่ ตำแหน่งงานของตัวเองเพื่อเริ่มทำงาน

ตลอดเช้าในบริษัทแทบจะไม่มีใครพูดซ้ำซากไร้สาระ ตั้งใจทำงานกันทั้งหมด บางครั้งจิดาภาก็เพียงแค่เงยหน้าขึ้น เห็นว่าพวกเขากำลังยุ่งจึงก้มหัวทำงานต่อไป

เมื่อใกล้พักเที่ยง พันเดชก็เดินออกมาจากลิฟต์

ผู้ช่วยกับเลขาก็ติดตามมาข้างหลัง หลังจากพูดรายงาน

จบผู้ช่วยจึงเอ่ยปากพูด

“ประธานพันเดชครับ คุณต้องการทานอาหารอยู่ที่บริษัทหรือว่ายังไงครับ ?” เจ๊กถามขึ้นจากด้านหลัง

พันเดชเดินเข้าไป สายตากวาดไปยังที่นั่งของจิดาภา เห็น ว่างอยู่จึงขมวดคิ้วขึ้น

ในตอนนี้จิดาภาถือน้ำแก้วหนึ่งเดินมาจากห้องชงชา ทั้ง สองคนเผชิญหน้ากันพอดิบพอดี

ทันเดชมองไปที่เธอ เธอก็มองไปที่พันเดช

ทั้งสองคนก็ชะงักอยู่ชั่วขณะ

ไม่ได้เผชิญหน้ากันมาหลายวัน ตอนนี้มาพบกันก็มีความ รู้สึกอึดอัดและทำตัวไม่ถูกอยู่บ้าง

ในที่สุดก็ยังคงเป็นจิดาภาที่ตั้งสติกลับมาได้ก่อน มองไป ที่พันเดชแล้วพยักหน้าทักทายอย่างสุภาพ “ประธานพันเดช !”

และเดินผ่านไปทันที

พันเดชยืนอยู่ตรงนั้น ขมวดคิ้วเล็กน้อย หลังจากที่เห็นเธอ เดินไปแล้วจึงชะงักอยู่สองสามวินาที จึงไปตรงไปยังออฟฟิศ

เมื่อพวกเขาทั้งสองเผชิญหน้ากันก็แปลหน้าซะยิ่งกว่าคน แปลกหน้า

หลายคนในออฟฟิศมองเห็นฉากนี้ แต่หลังจากเห็นแล้วก็

ไม่มีคนพูดถึงความสัมพันธ์อื่นระหว่างพวกเขาอีก เพราะแปลก หน้ามากเกินไป

เห็นจิดาภาเดินไป วางแก้วลงบนโต๊ะ นั่งลง เริ่มทำงาน
ขณะนั้นแก้วก็เข้ามาใกล้ๆ แล้วมองไปที่จิตาภา “จิดาภา เธอทะเลาะกับประธานพ้นเดชเหรอ ?

“ไม่นะ!”จิดาภาพูดอย่างเมินเฉย หันหัวมองไปที่แก้ว มี ท่า ปกติธรรมดา

“แต่ทำไมฉันเห็นพวกเธอเหมือนจะแปลกหน้า กัน…….เหมือนว่าจะทะเลาะกันแล้ว !” แก้วพูด

ได้ยินสิ่งนี้ จิดาภาจึงยิ้มขึ้น “งั้นระหว่างพวกฉันควรจะเป็น

ยังไงล่ะ ?”

“อันนี้…….. แก้วไม่สามารถพูดออกมาได้ แต่มักจะรู้สึกว่า ระหว่างจิดาภากับพันเดชแปลกๆ ทำให้คนพูดออกมาไม่ได้