ตอนที่383เอาเธอมาสาบาน(3)

ตอนที่383เอาเธอมาสาบาน(3)

“ผมไม่ได้ล้อเล่น นี่มันไม่เกี่ยวกับคุณหรอก ผิดที่ผมเอง ! พันเดชมองเธอแล้วพูดขึ้น

ตุลยากะพริบตาปริบๆ น้ำตาเอ่ออยู่ที่เบ้าตา ทว่าเธอ พยายามกลั้นไว้แล้วก็ส่ายหัว ไม่ๆ ฉันไม่เชื่อ !

“คือจิดาภา ใช่ไหม ? เป็นเพราะมันใช่ไหม !?” ในตอนนี้ ตุลยามองไปที่พันเดชแล้วถามขึ้น ในที่สุดน้ำตาก็ไหลออกจาก เบ้าตา

เธอคิดเสมอว่าตราบใดที่พันเดชไม่ได้พูดประโยคนี้ออก

มา เธอก็ยังคงมีโอกาส แต่ตอนนี้เธอไม่รู้เลยว่าควรจะทำยังไง

ดี!

เธอรักพันเดช รักมาก !

ตอนนี้เขาพูดแบบนี้ออกมา หลังจากนี้เธอควรจะทำยัง

ในตอนนี้สมองของเธอจึงว่างเปล่า นึกได้เพียงอย่างเดียว

คือ จิดาภา !

เพราะมันแน่นอน !

ได้ยินสิ่งนี้ พันเดชจึงเลิกคิ้วขึ้น “ไม่เกี่ยวกับเขา !!
“จะไม่เกี่ยวได้ยังไง !?” ทันใดนั้นดุลยาก็ตะคอกออกมา “ก่อนที่มันยังไม่ปรากฏออกมา เราก็อยู่กันดีๆ แต่หลังจากที่มัน ปรากฏตัวออกมา ทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เพราะมัน !” พูด แล้วตุลยาก็เปล่งเสียงกรีดร้องออกมา

พันเดชมองไปที่และจับเธอไว้ “ตุลยา คุณใจเย็นๆ หน่อย

“คุณจะให้ฉัน ใจเย็นได้ยังไง พันเดช เพราะอะไรถึงต้องทำ แบบนี้ ? จิดาภามีแต่จะนำปัญหาและความหายนะมาให้คุณ นับไม่ถ้วน ทำไมยังไปเลือกมัน !” ตุลยาตะคอกออกมา

“ผมบอกแล้วไงว่าไม่ใช่เพราะเขา !” พันเดชพูด

ได้ยินสิ่งนี้น้ำตาของตุลยาก็ไหลลงมาอาบแก้ม “งั้นเห รอ ? คุณกล้าสาบานไหม ?”

พันเดชชะงักพลางขมวดคิ้วมองไปที่ตุลยา

“คุณกล้าเอาจิดาภามาสาบานไหม ถ้าคุณโกหก จิดาภา จะไม่ตายดีแน่ !”

“นี่มันเรื่องของผม ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา ?” พันเดชพูด ตุลยายิ้มเยาะ น้ำตาก็ไหลลงมาเรื่อยๆ “พันเดช คุณไม่

กล้า !”

ในความเป็นจริง เธอมองออกมาตั้งนานแล้วว่าพันเดช ชอบจิดาภา ไม่สิ หลังจากที่มันปรากฏตัวออกมา พันเดชก็เอา ความสนใจทั้งหมดมุ่งไปที่ตัวของมัน
เมื่อได้ยินกษิดิสพูดกับเธอแบบนั้น เธอก็ตกใจอย่างมาก

ท้ายที่สุดสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ในกระดูกของพันเตชคือเขาเป็น คนเห็นแก่ตัว แต่นึกไม่ถึงเลยว่าเพื่อจิตาภาแล้วแม้แต่ชีวิตของ ตัวเองก็ไม่เอา !

ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจว่าพันเดชตกหลุมรักจิตาภาเข้า

เพียงแค่เธอไม่อยากยอมรับความจริงนี้เท่านั้น!

แต่ตอนนี้ ยังไงเธอก็ต้องยอมรับมัน!

ตอนแรกคิดว่าเขาแค่ล้อเล่นเฉยๆ แต่ตอนนี้รู้ว่ามัน

ไม่ใช่……..

“ตุลยา ไม่ว่าผมจะเลิกกับคุณเพราะอะไรก็ไม่เกี่ยวกับจิดา ภา ถ้าคุณต้องการจะเกลียดก็มาเกลียดผมนี่ !” พันเดชมองไป

ที่เธอแล้วพูดขึ้น

ได้ยินสิ่งนี้ มุมปากของตุลยาก็ยิ้มเย้ยหยันขึ้น “ว่าไง ? คุณกลัวฉันจะทำอะไรกับมันเหรอ ?” เธอเลิกคิ้วถาม

เมื่อมองเห็นรอยยิ้มนั้น พันเดชจึงขมวดคิด แววตามองไป ที่เธออย่างลึกลับ

“ถ้ามีเรื่องอะไรก็มาลงที่ผม !” เขาพูด รอยยิ้มของตุลยาลึกมากขึ้นไปอีก แต่ยิ้มๆ ไปน้ำตาก็ไหลออกมา
ในที่สุดเธอก็มองไปที่พันเดซ “ไม่ ฉันจะไม่ทำอะไรกับมัน หรอก เพราะมันคือคนที่คุณชอบ ตราบใดที่คุณชอบฉันจะไม่ ทําร้ายสักนิด !!

“พันเดช ไม่ว่าจะเป็นยังไง ฉันก็หวังว่าคุณจะจ่าฉันได้ เสมอ !” พูดจบ ตุลยาก็เข้าไปใกล้ แล้วจูบไปที่ริมฝีปากของพัน

พันเดชไม่ได้ขยับ เพียงแค่ขมวดคิ้วขึ้น

อย่างไรก็ตาม หลังจากจูบ ตุลยาจึงถอนออกจากริมฝีปาก เขา “พันเดช ฉันรักคุณนะ ฉันเชื่อว่าคุณจะกลับมาอยู่ข้างฉันอีก ครั้งอย่างแน่นอน !” หลังจากพูดจบเธอก็ผลักประตูรถแล้ววิ่ง ออกไปทันที……..