ตอนที่371ตัวตนของจิดาภา(3)

ตอนที่ 371 ตัวตนของจิดาภา (3)

ได้ยินจิดาภารับปาก มุมปากของเปรมศักดิ์จึงยกขึ้น จาก นั้นจึงเร่งความเร็วขับไปทางกลับบ้านทันที ราวกับว่ากลัวจิดา ภาจะเปลี่ยนใจ

“พี่ชายใหญ่คะ ฉันมีเงื่อนไขด้วยนะ !” ทันใดนั้นจิดาภา

เอ่ยปากพูดขึ้น

เงื่อนไขอะไรเหรอ ?”

“ฉันอยากกินห่านย่างของเมืองทางตอนเหนือค่ะ ฉันรู้ว่า คุณจะต้องซื้อให้ฉันแน่นอนใช่ไหม !” จิดาภายิ้มแล้วพูดขึ้น

ได้ยินแบบนี้ เปรมศักดิ์ก็ยิ้มขึ้น “เธอยังตะกละเหมือน ตอนเด็กๆ เลยนะ !”

“งั้นพี่ชายใหญ่ สุดท้ายพี่จะรับปากไหมเนี่ย ?

“แน่อยู่แล้ว ตราบใดที่เป็นสิ่งเธออยากกิน พี่ชายใหญ่ จะซื้อให้เธอหมด !”

“ขอบคุณนะคะพี่ชายใหญ่ !” จิดาภาพูดด้วยรอยยิ้ม

จิดาภาต้องการผ่อนคลายบรรยากาศ ทั้งสองคนจึงยิ้มไป พูดไปแล้วขับรถไปฝั่งตระกูลสวันนีย์
เดินทางเพียงหนึ่งชั่วโมงก็ถึงแล้ว

การันต์กับจันทนีได้ยินว่าจิตาภาจะอยู่ก็ดีใจอย่างมาก หลังจากจิดาภาหย่าร้างกับพันเดชเมื่อสองปีที่แล้ว ก็ตรงออก ไปต่างประเทศ เพียงแค่ทักทายกันหนึ่งครั้ง ไปตั้งสองปี พวก เขาจึงไม่ได้เจอกันอีก ตอนนี้จิดาภากลับมาแล้วยังไม่ยอมกลับ มาอยู่ที่บ้าน จึงทำให้การันต์กับจันทนไม่ค่อยวางใจ

ตอนนี้ได้ยินว่าจิดาภาจะกลับมาพวกเขาทั้งสองก็ดีใจมาก ทั้งสองคนนั่งพูดคุยกันที่ห้องนั่งเล่น

“พ่อคะ แม่คะ ฉันกลับมาแล้ว !! ทันใดนั้นเสียงของจิดา ภาก็ดังมาจากข้างนอก

ได้ยินสิ่งนี้จันทนีก็รีบยืนขึ้นทันทีแล้วเดินไปที่ประตู

จิดาภาค่อยๆ เดินเข้ามา ส่วนเปรมศักดิ์ก็ถือของอยู่ข้าง

“จิดาภา ช้าๆ หน่อย !! จันทนีมองแล้วก็รีบไปจับเธอ

จิดาภายิ้ม “แม่คะ ฉันไม่เป็นอะไรหรอก แค่มีบาดแผลนิด

เดียว ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ !!

“งั้นก็ต้องระมัดระวังหน่อย !” จันทนีบอกเชิงเตือน

จิดาภาพยักหน้า ทั้งสองคนจึงไปนั่งบนโซฟา ในตอนนี้ การันต์ก็มองไปที่พวกเขา “ตอนแรกพ่อว่าจะไปรับเธอที่โรง พยาบาลกับแม่ของเธอ แต่พี่ชายใหญ่ของเธอให้พวกเรารออยู่ ที่บ้าน !”
“ก็ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไรค่ะ พี่ชายใหญ่ไปรับหนูก็ พอแล้ว !” จิดาภายิ้มแล้วพูดขึ้น

ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์แบบไหน เมื่ออยู่ต่อหน้าพ่อแม่ เธอก็ยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอ ไม่เคยทำตัวให้พวกเขาเป็นกังวล ทำตัวมีเหตุผลอยู่เสมอ

“เรื่องของเธอก็เป็นเรื่องใหญ่ เธอไม่รู้หรอกว่าเมื่อได้ยิน ว่าเธอมีเรื่อง แม่เธอแทบจะเป็นลม ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง ! การันต์พูด

ได้ยินสิ่งนี้ จิดาภาจึงหันหัวมองไปที่จันทน์ “แม่คะ ฉัน ขอโทษค่ะ ฉันทำให้คุณเป็นห่วงแล้ว !”

“แม่เป็นห่วงลูกสาวก็เป็นเรื่องธรรมชาติ สิ่งสำคัญที่สุดคือ คุณไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว !” จันทนีพูด

จิดาภายิ้มแล้วพยักหน้า

“เอาล่ะๆ อย่าไปพูดเรื่องนี้เลย จิดาภา ได้ยินพี่ชายใหญ่ ของเธอบอกว่าเธอจะกลับมาอยู่สองสามวัน ?” การันตถาม

พูดถึงสิ่งนี้ จิดาภาพยักหน้า “ใช่ค่ะ สองสามวันนี้ว่าจะ ต้องพักผ่อน ฉันก็ไม่ต้องไปทำงาน จะได้อยู่เป็นเพื่อนพ่อกับแม่ ที่บ้าน !” จิดาภาพูดด้วยรอยยิ้ม

คําพูด ทําให้จันทนีดีใจอยู่นาน

“เธอควรจะมาอยู่เป็นเพื่อนแม่ตั้งนานแล้วนะ!” จิดาภายิ้มขึ้น “โอเคค่ะ งั้นสองสามวันนี้ฉันจะติดคุณตลอดเลยนะ จนแม่จะเบื่อฉัน !”

“เธอนี่ก็…..” เห็นท่าทีของจิดาภา จันทน์จึงยิ้มขึ้น

การันต์เห็นพวกเขาก็รู้สึกปีติยินดีมาก

“จิดาภา เป็นยังไงบ้าง เหนื่อยไหม ถ้าเหนื่อยก็ไปพักผ่อน ที่ชั้นบนก่อนนะ ตอนที่กินข้าวค่อยเรียกเธอลงมา !” การันต์พูด อย่างห่วงใย

จิดาภาพยักหน้า “ฉันไม่เหนื่อยค่ะ แต่ฉันต้องขึ้นไปอาบ น้ำก่อน !” อยู่โรงพยาบาลทั้งหลายวันจนตอนนี้จิดาภาอยากจะ ไปอาบน้ำซะดีกว่า