ภรรยาที่น่าเกลียดของฉันเป็นคนสวย หรือไม่?

ตอนที่364ปัญหาความหยิ่งใน ศักดิ์ศรี(5)



ตอนที่364ปัญหาความหยิ่งใน ศักดิ์ศรี(5)

ตอนที่ 364 ปัญหาความหยิ่งในศักดิ์ศรี (5)

ได้ฟังคำพูดของจิดาภาพันเดชจึงเอ่ยปากพูดขึ้น “คุณจิดา ภา ตอนนี้พูดเรื่องที่มีความสุขดีกว่า กินก็กินมาแล้ว ยังจะกังวล ว่าจะถูกไล่ออกไปอีกหรือ !!

สิ่งที่พูดไปก็ไม่ใช่ไม่มีเหตุผล จิดาภาพยักหน้า “งั้นโอเค พูดอะไรดีล่ะ ?”

พูดถึงตรงนี้ พันเดชก็ยิ้มขึ้น “คุณว่าแบบนี้เหมือนพวกเรา เดทกันไหม ?” ทันใดนั้นเขาก็ถามขึ้น

ท่าทางที่จิดาภากินอาหารหยุดอยู่ชั่วขณะ เงยหน้ามองไป ที่พันเดชแล้วส่ายหัวอย่างเด็ดขาด “ไม่เหมือน !”

“ไม่เหมือนตรงไหน ?”

“หนึ่ง พวกเราไม่ได้เป็นคู่รักกัน นี่คือสิ่งที่ไม่เหมือนที่สุด สอง ตรงนี้เป็นโรงพยาบาล คุณเคยเห็นว่ามีคนเดตที่โรง พยาบาลหรือ ?” จิดาภาพูด

ได้ยินสิ่งนี้ พันเดชก็รีบโต้ตอบอย่างไม่พอใจทันที “งั้นคุณ เคยเห็นที่จะกินอาหารตะวันตกอยู่โรงพยาบาลไหมล่ะ ?”

จิดาภาสายหัว
“นี่เรียกว่ามีเอกลักษณ์ ยิ่งจะมีความหมายที่น่าจดจํา !

จิดาภา “..

“คุณจิดาภาดูละครดราม่าให้น้อยลงหน่อยนะ !”

จิตาภา “………………

ตอนนี้คือเธอดูละครดราม่างั้นหรือ ?

จิดาภาก็ขี้เกียจที่จะเถียงกับเขาจึงกินต่อไป

ทันใดนั้นพันเดชก็ยกไวน์แดงขึ้นแล้วมองไปที่จิดาภา “มา ดื่มสักแก้ว ฉลองที่พวกเราสองคนรอดชีวิตมาได้ !”

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ จิดาภาก็มองไปที่เขา “คุณดื่มไวน์แดงได้ ด้วยหรือ ?”

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ !?”

“บาดแผลของคุณยังไม่หายดีนี่ !” จิดาภาพูด

ได้ยินสิ่งนี้พันเดชจึงยกริมฝีปากขึ้น “บาดแผลเล็กน้อย เท่านั้น ไม่มีปัญหาอะไร !

“คุณแน่ใจ ?”

“ผมแน่ใจ”

เห็นลักษณะที่แข็งแรงและมีชีวิตชีวาของพันเดช จิดาภาจึง ได้แต่พยักหน้า “งั้นก็ได้ อันนี้ก็ถือว่ามีคุณค่าแก่การฉลอง !!

พูดแล้วเธอก็ยกไวน์แดงขึ้น แล้วชนแก้วกับพันเดช ทั้งสองคนก็ดื่มไป

นั่นคือพวกเขาสองคน

ถ้าใครมองเห็นฉากนี้ก็คงตกใจแน่แท้

สองคนอยู่แผนกผู้ป่วยในโรงพยาบาลก็เพียงพอแล้ว ยัง จะพูดไปด้วยกินอาหารตะวันตกกับไวน์แดงไปด้วย

เรื่องแบบนี้ก็มีแค่พวกเขาสองคนที่ทำออกมาได้ !

“ใช่แล้ว ตอนนั้นคุณรู้ได้ยังไงว่าฉันถูกกษิดิสจับตัวไป ?” เมื่อจิตานึกถึงเรื่องนี้จึงมองพันเดชแล้วถามขึ้น

“คุณว่าอะไรล่ะ ?” พันเดชเลิกคิ้ว มองเธอแล้วถามขึ้น

จิดาภาสายหัว นึกไม่ออกจริงๆ ว่าทำไมพันเดชถึงรู้ เมื่อพันเดชปรากฏตัวก็ทำให้เธอตื้นตันใจจริงๆ พันเดชมองเธอ “ตอนนั้นคุณคุยโทรศัพท์กับใครหรือ ?”

คุยกับใคร ?

จิดาภาเลิกคิ้ว ทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าวันนั้นเธอกำลังคุย โทรศัพท์อยู่ “คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ?”

“คุณจิดาภา ไม่ใช่ว่าคุณฉลาดมากหรือ ? ทำไมตอนนี้

สับสนล่ะ !”

“ประธานพันเดช ไม่ใช่ว่าคุณว่องไวมากหรือ ทำไมครั้งนี้ ละล้าละลังขนาดนี้ล่ะ ?” จิดาภาตอบกลับอย่างไม่เกรงใจสัก
พันเดชเหลือกตามองไปที่เธอ ก็มีเพียงตาเธอที่กล้าพูดกับ เขาแบบนี้ ถ้าเป็นคนอื่นนะ พันเดชก็ไม่รู้ว่าจะได้สั่งสอนไป ครั้งแล้ว !

“วันนั้นลาภิศ โทรหาคุณ โทรได้ครึ่งหนึ่งก็วางสายไป ดัง นั้นจึงเดาได้ว่าคุณมีเรื่องอะไรบางอย่างเกิดขึ้น พันเดชก็ยัง คงเอ่ยปากพูดขึ้นลอยๆ เหมือนเดิม

ต่อมาจิดาภาจึงเข้าใจในทันที “โทรศัพท์นั้นคือลาภิศเป็น คน โทรหรือ ?”

พันเดชพยักหน้า

“เขาโทรหาฉันทำไมล่ะ ?”

พูดถึงตรงนี้ พันเดชก็ตกตะลึงอยู่ชั่วขณะแล้วส่ายหัว “ไม่รู้

จิดาภาขมวดคิ้ว “คุณเนี่ยนะจะไม่รู้ !?”

เมื่อเห็นจิดาภาอยากรู้อยากเห็นขนาดนี้ พันเดชจึงเหลือก ตามองเธอ ต้องการให้ผมโทรไปถามเขาไหม ?!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ