ตอนที่211ไม่ติดค้างอะไรกัน(3)

ตอนที่ 211 ไม่ติดค้างอะไรกัน (3)

จนกระทั่ง พันเดชเอาตัวเองออกมา จิดาภาถึงได้ตอบ

สนองกลับไป

“คุณ…

พันเดชกลับดูเท่ขึ้นมา เมื่อเห็นคนรู้จัก ยืมหน่อย!

จิดาภา “……..

เขาตั้งใจอย่างเห็นได้ชัด

เลียนแบบเธอ!

จิดาภากำหมัด มองไปที่พันเดช แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี สุดท้ายคิดได้ จิดาภาพยักหน้า “ได้ ถ้าอย่างนั้น พวกเรา

ก็ไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว!” พูดจบ จิดาภาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ รีบเดินออกไป

พันเดชยืนอยู่ตรงนั้นไม่ได้ห้ามเธอไว้ แต่ยืนยิ้มอย่าง

พอใจ

หลังจากจิดาภาออกไป สงชัยก็เดินตามหาเธอ เห็นจิดา ภาเดินออกมาจากระเบียง สงชัยจึงเดินเข้าไปหา แล้วเขาก็เห็นพันเดชเดินตามออกมา สีหน้าของสงชัยก็เปลี่ยนไปทันที

ลืมตาขึ้น มองพันเตชที่แววตาเต็มไปด้วยความท้าทาย

ในเวลานี้สีหน้าของพันเดชเปลี่ยนไป แต่ว่าเมื่อเห็นจิดา ภาเดินมาหาเขา มาที่ตรงหน้าของเขา เขารีบเก็บความไม่ พอใจเข้าไปทันที

“ขอโทษ คุณกำลังหาฉันอยู่ใช่ไหม!” จิดาภาเดินมาถึง ข้างหน้าของสงชัยก็ถามขึ้น

“อืม!” สงชัยพยักหน้า “เธอไปไหนมา!?” เขาถามขึ้น เดิน เข้าไปใกล้จิดาภามากขึ้น เห็นรอยลิปที่เปื้อน สงชัยนิ่งไปเล็ก น้อย สายจาจ้องไปที่ริมฝีปากของเธอ

“ไม่มีอะไร แค่พูดคุยกับเพื่อนนิดหน่อย! จิดาภาพูด อย่างเรียบเฉย เธอไม่อยากบอกให้สงชัยรู้ว่าเมื่อครู่เธออยู่กับ พันเดช

แต่ถึงจะไม่บอก สงชัยก็เห็นแล้ว……

จนกระทั่ง คิดไปว่าพวกเขาทำอะไรกัน! แม้ว่า สงชัยไม่ค่อยสบายใจนัก แต่ว่าเมื่อเห็นจิดาภา สุดท้ายเขาก็ยยิ้มออกมา

“คุณเป็นอะไร?” จิดาภาสังเกตว่าสงชัยดูแปลกไป

“ไม่มีอะไร!” สงชัยตอบอย่างเรียบเฉย ยิ้มออกมา แล้ว ยื่นมืออกไปเช็คที่ริมฝีปากเธอ
จิดาภายืนนิ่งไปด้วยความตกใจ

เพราะสงชัยไม่ค่อยทำแบบนี้กับเธอ มากที่สุดก็แค่เพื่อน แค่ยื่นมือมาโอบกอดอย่างใจดีแบบนั้นเอง แต่ว่าตอนนี้เขาทำ เหมือนกับเป็นคู่รัก…

จิดาภารู้สึกไม่ค่อยสบายใจ แต่ก็ไม่กล้าขยับตัว เพียงแค่ กระพริบตาปัดขนตายาวงอนลงพร้อมกับมองสงชัย

ในขณะที่สงชัยมองเธออย่างจริงจัง ใช้นิ้วแม่มือค่อย ๆ เช็ดที่มุมปากของจิดาภา ราวกับว่าจะเช็ดรอยที่พันเดชฝากเอา ไว้ให้ออกไปจนหมด ความโกรธของเขา รวมถึงใจเขาที่ไม่มี ความสุขเลย…

จิดาภายืนอยู่ตรงนั้นปล่อยให้เขาทำ ทันใดนั้น เธอก็คิด อะไรขึ้นมาได้บางอย่าง

เมื่อครู่ที่จูบกับพันเดช ต้องทำให้รอยลิปเลอะแน่เลย

จิดาภาหน้าแดงขึ้นมาทันที ลืมตาขึ้นมองสงชัย เขากลับ ไม่พูดอะไรเลย เพียงแต่ยิ้มออกมาหลังจากเช็ดเสร็จแล้ว “เรียบร้อยแล้ว!”

จิดาภาได้เพียงแต่ยิ้มแห้ง ๆ แต่ไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้ถาม อะไรเพิ่ม ทั้งสองคนต่างรู้ในใจดี แต่ในใจลึกก็คิดถึงพันเดช ไปหลายรอบแล้ว!

อ่าอ่าอ่าอ่า!

จิดาภาอยากจะบ้า แต่ว่าต้องทำเป็นนิ่ง ๆ ต่อหน้าสงชัยมองสงชัยที่ยิ้มอย่างเรียบเฉย

ภาพที่สงชัยเช็ดรอยลิปให้เธอ ยังไม่ทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้น เท่ากับวินาทีนั้นกับพันเดช ไฟในสายตาเขาลุกโชนขึ้นมาอีก ครั้ง…

สงชัย!

การแข่งขันของลูกผู้ชายกำลังเริ่มขึ้น หน้าไม่อาย พันเดชยืนอยู่ตรงนั้น ในมือถือแก้วเหล้าไว้ สายตากลับมองที่พวกเขาอย่างโกรธเคือง เขาจะไม่ยอมปล่อยไปง่าย ๆ แน่นอน