ตอนที่200การแข่งขันหมากรุก (1)

ตอนที่ 200 การแข่งขันหมากรุก (1)

ประธานคุณกันยิ้มพลางพยักหน้า

“ค่ะ” ตอบแล้วจึงห่างออกไป ขณะนั้น ตรงนี้เหลือเพียง แค่ สงชัยกับ นายกเทศมนตรีเกรท และมายเท่านั้น

“คุณอยากจะพูดอะไรก็พูดมาตรงเลย !” ขณะนั้นนายก เทศมนตรีเกรทก็ไม่ได้พูดไร้สาระอีกต่อไป แต่กลับพูดออกไป ตรงๆ

นัดเขานานขนาดนี้ ตอนนี้ก็มาเขาถึงที่ ก็ไม่จำเป็นต้องเส

แสร้งต่อไปอีกแล้ว

นายกเทศมนตรีเกรทก็เปิดปากขึ้นแบบนี้แล้ว สงชัยก็ไม่ จำเป็นต้องอ้อมไปอ้อมมา เขาวางไม้ตีกอล์ฟลงไว้อีกด้านและ นั่งอยู่กับนายกเทศมนตรีเกรทที่นั่น “ผมอยากพบนายกเทศมน ตรีเกรทด้วยเรื่องอะไร นายกเทศมนตรีเกรทน่าจะรู้ดีอยู่แล้ว”

นายกเทศมนตรีเกรสนั่งลงพลางจิบชาไปหนึ่งคำอยู่ตรง นั้น “ถ้าผมรู้ผมจะไม่ถามคุณเลย สงชัยรู้ว่าเขายังเสแสร้งอยู่

ถ้างั้น เขาจะพูดเยอะๆ อีกหนึ่งประโยค “เมื่อก่อน ไม่ใช่ ว่าผมได้ตกลงกับนายกเทศมนตรีเกรทนะครับว่าเอกสารจะได้ รับอนุมัติเร็วๆ นี้ แต่ทว่าตอนนี้ผมได้รับโทรศัพท์มาบอกว่ามันเกรทครับ มันหมายความหรอ?

เกรทคิ้วขึ้น ถ้าเป็นนั้น เอกสารอาจ

จริงครับ ?” สงชัยเลิกของ

“ตอนผมพบกับนายกเทศมนตรีเกรทเมื่อก่อน นายกเทศ มนตรีเกรทก็บอกมันปัญหาครับสงชัย

คิ้วของนายกเทศมนตรีเกรทเลิกขึ้น สงชัยอยู่ด้านหน้า เป็นแต่เขาว่า ใช่คน ง่ายๆ การคุกคามและความแข็งกระด้างแฝงอยู่คำที่ ออกมา

ผมมอง โดยทั่วไปแล้วก็ไม่ได้ละเอียด ดังนั้น มัน เป็นยังไงผมอย่างชัดๆ !” นายกเทศมนตรีเกรทพูดลอย

ได้ยินแบบจึงยกมุมปากขึ้นมาเยาะเย้ยพลางไปที่นายกเทศมนตรีเกรทและเอ่ยปากขึ้น

จริงหรอครับ นายกเทศมนตรีครับ คุณและผมคู่ ก็ดีว่าวงจรมันเป็นยังไง อย่างชัดเจนคุณทำให้ เอกสารของผมล่าช้าและไม่อนุมัติให้พวกผม นายกเทศมนตรีเกรท คุณคิดดีแล้วหรอ? คุณแน่ใจแล้วหรอว่าคุณจะทำมัน จริงๆๆ น่ะห้ะ?” สงชัยมองไปที่เขาพลางถามขึ้น

เมื่อได้ยินแบบนี้นายกเทศมนตรีเกรทก็ขมวดคิ้ว “คำพูดนี้ มันหมายถึงอะไร ?”

“ผมหมายถึงอะไรงั้นหรอ? ผมเชื่อว่านายกเทศมนตรีเกร ทก็รู้ดีว่าการสมรู้ร่วมคิดระหว่างรัฐบาลกับธุรกิจมันเป็นเรื่อง ต้องห้าม !” สงชัยพูด

สีหน้าของนายกเทศมนตรีเกรทเปลี่ยนไปทันที และเขาก็ ถลาบินเข้าสู่ความโกรธ “สงชัย คุณเป็นแค่นักธุรกิจนะ ตอนนี้ คุณกล้าดียังไงมาพูดกับผมด้วยน้ำเสียงแบบนี้ !

“แต่คุณอย่าลืมนะ ผมแค่สั่งประโยคเดียว บริษัทของคุณ ก็จะถูกคนไปตรวจสอบได้แล้ว !”

“งั้น คุณจะเชื่อผมหรือไม่ว่าตำแหน่งของคุณมันจะสั่น คลอน?!” สงชัยมองไปที่เขาพลางเปิดปากขึ้นอย่างลอยๆ แม้ว่าไม่ได้เสียงดังแต่เต็มไปด้วยการข่มขู่

นายกเทศมนตรีเกรทมองไปที่เขา ขณะนั้นเขาก็ตะลึง จากนั้นก็เริ่มเหยียดหยามขึ้น “คุณอย่ามาขู่ผมเลย !

“ผมไม่ได้ขู่คุณ นายกเทศมนตรีเกรท คนแบบผมเป็นคน ที่แบบดีมาดีกลับ คุณดี ผมดี ทุกคนดี แต่ถ้าคุณจงใจจะไม่ส่ง เอกสารชุดต่อไปให้ผม งั้น ผมเลยต้องใช้วิธีการของตัวเอง เพื่อแก้ปัญหา!” สงชัยพูด
เมื่อได้ยินแบบนี้ นายกเทศมนตรีเกรทก็รู้สึกชะงักอยู่ชั่ว ขณะ เขาไม่ค่อยรู้รายละเอียดของสงสัยเลย ดังนั้นเขาจึงคิดว่า สงชัยเป็นแค่นักธุรกิจมาจากต่างต่างประเทศเฉยๆ แต่เมื่อมอง ไปมันไม่ใช่แบบนี้

“คุณกำลังขู่ผมใช่ไหม ?

“อะไรกัน ? ผมแค่คุยกับนายกเทศมนตรีเกรท ความ จริง พันเดชให้อะไรแก่คุณได้ ผมก็ทำได้เหมือนกัน !” สงชัย มองไปที่นายกเทศมนตรีเกรทแล้วพูดคำต่อคำ การเอาข้อแข็ง และข้ออ่อนมาใช้กับนายกเทศมนตรีเกรท มันคือวิธีที่ดีที่สุด !