ตอนที่187อยากแต่งงานใหม่ (1)
ตอนที่ 187 อยากแต่งงานใหม่ (1)
และในขณะนั้นพันเดชก็คว้ามือของเธอไว้ทันที กดทั้งตัว ของเธอลงไป และเขาก็ขึ้นคร่อมข้างบน……..
จิดาภาตกตะลึง มองคนที่อยู่ข้างหน้าเธอ โดยเฉพาะเมื่อ มองไปที่ดวงตาอันลึกลับที่สะท้อนออกมาของเขา เธอก็ยิ่ง ตะลึงงัน ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี
“ใครอนุญาตให้คุณไป : ห้ะ ?” !
ในตอนนี้เสียงของพันเดชส่งเข้ามาที่หูของเธอผสมกับ เหล้าที่ติดอยู่และกลิ่นกายของเขาคลุกเคล้ากัน
“คุณ…เมาแล้วนะ เราไปคุยกันเวลาอื่นเถอะ !” จิดาภา พูด หลังจากที่ดื่มเหล้าไปพันเดชจะดูยั่วยวนแต่ก็…อันตราย มากด้วย
จิดาภาแค่ขยับนิดเดียว พันเดชก็ยิ่งจับเธอไว้แน่นขึ้น แล้วพลิกกลับไปไว้ข้างล่างเหมือนเดิม จิดาภาก็เลยไม่สามารถ ขยับได้อีกเลย
“คุณ…..
“จิดาภาคุณพูดมาสว่าผมควรทำยังไงก็คุณดี ?” ในตอนนี้พันเดชมองไปที่จิดาภาพูดออกไปอย่างอ่อนเปลี้ย ในไม่กี่ นาที น้ำเสียงที่พูดออกมานั้นประกาศความจนปัญญาออกมา เล็กน้อย
จิดาภาขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจความหมายของเขา แต่ในตอน นี้ความใกล้ชิดของพันเดชทำให้หัวใจของจิดาภาเกิดความ สับสน
“พันเดช คุณเมาแล้วเนี่ย !
“เมางั้นหรอ ?” ได้ยินแบบนี้จู่ๆ พันเดชก็ยิ้มขึ้นมาทันใด แล้วแววตาก็หรี่ลงเล็กน้อย “ถ้าเมาเหล้าแล้ว จะสามารถเอา อะไรก็ได้เลยใช่ไหม ?
ได้ยินแบบนี้ ใบหน้าของจิดาภาก็แดงขึ้นแบบที่ไม่ สามารถควบคุมได้ “พันเดช !!”
เมื่อมองไปที่จิดาภาที่หน้าแดงอย่างกระวนกระวาย ทันใดนั้นพันเดชก็หัวเราะร่าขึ้น จิตใจที่สลัวก็ถูกกวาดออกไป
ชอบการที่ได้เห็นเรือนร่างของผู้หญิงที่กระวนกระวายคนนี้ เธอก็เหมือนกับผู้หญิงปกติทั่วไป เธอก็เหมือนกับเม่นตัวเล็กๆ ที่โจมตีคนอื่นๆ ตลอดเวลา แต่ตอนนี้ช่างดูน่ารัก
เห็นรอยยิ้มของพันเดช จิดาภาก็ยังงงงวย เธอรู้จักเขา
มานานขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นเขายิ้ม
ต้องยอมรับเลยว่า…….
หล่อมาก…….
โดยเฉพาะในเวลากลางคืนท่ามกลางแสงสลัว เธออยู่ ใกล้ชิดมากจนเธอสามารถมองเห็นเรือนร่างของเขาได้อย่าง ชัดเจนราวกับว่าศิลปินได้บรรจงแกะสลักออกมาในรูปแบบ สามมิติได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ยิ่งยิ้มยิ่งดูลึกลับและมีเสน่ห์มากขึ้น
ในขณะนั้นหัวใจของจิดาภาก็มีความคิดผุดขึ้น มันเป็น ความคิดแบบนี้ครั้งแรกที่เคยมี ในความเป็นจริง ผู้ชายคนนี้ก็ ไม่เลวเท่าที่เธอจินตนาการไว้เลย
อย่างน้อย
ตอนนี้ก็รู้สึกเป็นแบบนี้
ทั้งสอง ในตอนนี้พันเดชก็มองมาที่จิดาภา ดวงตาแคบลง ทั้งสอ คนไม่ได้เอ่ยคำใด อยู่ภายในรถเต็มไปด้วยกลิ่นของสองคนนี้ ล่องลอยอยู่……..
ขณะนั้นพันเดชก็มองไปที่จิดาภา และค่อยๆ เข้าใกล้ชิด กับเธอทีละน้อย
จิดาภาก็มองไปที่พันเดช ดูเหมือนว่าจะรู้สึกได้ถึงเจตนา ของเขา และจากนั้นก็เบือนหน้าหนี
เมื่อเห็นพฤติกรรมของเธอ พันเดชก็เลิกคิ้วและหลังจาก นั้นก็เอ่ยปากของตนขึ้น “จิดาภา คุณเกลียดผมมากใช่ไหม ? ทันใดนั้นพันเดชก็ถามขึ้น คำพูดที่ปรากฏขึ้นนั้นดูเหมือนกับจน ปัญญา
พันเดชเหมือนดั่งคนที่สูงส่ง เป็นคนหยิ่งยโส มาถาม คำถามแบบนี้ขึ้นกะทันหัน จิดาภาก็ชะงักขึ้นเล็กน้อย
เมื่อคิดแบบนี้ จิดาภาก็เอ่ยขึ้น “ไม่ !
“ถ้าไม่ ทำไมคุณถึงยิ้มให้กับคนอื่นอย่างจริงใจ แต่กับ ผมคุณจะระแวงตลอดเลย !? พันเดชถามแบบนี้ทำให้เธอ รู้สึกไม่สบายใจมาก
ได้ยินคำของพันเดช จิดาภาก็ตะลึงงัน จากนั้นก็เอ่ยขึ้น “ไม่ใช่ คุณคิดมากเกินไปแล้วนะ !
“จริงหรอ ?” พันเดชถามกลับ
จิดาภาพยักหัว
แต่มันเป็นการพยักหน้าที่รู้สึกละอายใจ
ถ้าจะพูดว่าระแวงมันก็ใช่แน่นอน แต่ก่อนก็กลัวพันเดช
พบเธอ แต่ทว่าตอนนี้เพราะ………เป็นคนที่อันตรายมาก แต่ตอนนี้พันเดชก็เป็นคนที่อันตรายอยู่แล้ว เธอยังจะ
กล้ายอมรับได้ยังไงกัน
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ