ตอนที่ 69 ฟังบทสนทนา (2)
ตอนที่ 69 ฟังบทสนทนา (2)
จิดาภารู้สึกตื่นเต้นอีกแล้ว
“ประธานพันเดย! “เธอทักทาย
มองไปมือของเธอที่กำลังถือกาแฟ พันเด ยกคิ้วยกเลิก
น้อย ง่วงหรือ?
“ยังได้อยู่ค่ะ!
”
จิดาภาพูด
“ถ้าง่วงจริง ๆ ก็กลับไปพักได้แล้ว! “พันเดชพูด
เมื่อได้ยินอย่างนี้ จิดาภารู้สึกตกใจ แต่ยังยิ้ม “ไม่เป็นไร ค่ะ ฉันยังไหวค่ะ!
“อย่างนี้ก็ดี! “พันเดชพยักหน้า ไม่ได้พูดอะไรอีก แล้ว เดินไปทางห้องทํางานไปแล้ว
จิดาภาถอนหายใจเมื่อเห็นเขาไปแล้ว เรื่องนี้ก็ถือว่าผ่าน
ไปแล้ว และเธอก็เดินไปทางแผนกออกแบบ
หลังจะที่ตกใจเรื่องนั้น ช่วงเช้าจิดาภาไม่ได้รู้สึกง่วงเลย
เรื่องออกแบบก็คิดคร่าว ๆ ไปแล้ว ได้เคลียร์งานของบริษัทไซ
กับแก้วสองคน ก็ไปได้ด้วยดี
พอถึงเวลาพักกลางวัน ข้าว ดุลยสก็เดินเข้ามา
พวกเขาเพิ่งอยากจะออกไปกิน
ทุกครั้งที่เธอมา แผนกออกแบบจะมีการวิพากษ์วิจารณ์ แน่นอนว่าที่เธอมาที่นี่ เพื่อที่จะกินข้าวกับพันเดชแน่นอน คนในแผนกออกแบบรู้กันอยู่แล้ว
ไปห้องทํางานของพนเดชต้องผ่านแผนกออกแบบก่อน ฉะนั้นเมื่อตุลยาได้เดินเข้าไปแล้ว มองเห็นจิตาภาอยู่ด้านในก็ เลยนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นของคืนนั้น สายตาของเธอมองไปที่บิดา ภาอย่าง โมโห
จิดาภาไม่รู้จะพูดยังไง ตุลยามองเธอเป็นศัตรูไปเลย เธอ
ได้แค่ทําเป็นมองไม่เห็น
เมื่อเห็นดุลยาเข้าไปในห้องทำงานของพันเดช
พันเดชเพิ่งเตรียมที่จะเรียกจิดาภาไปกินข้าวด้วยกัน ประตูก็ดังขึ้น ทันใดนั้น ตุลยาก็ได้เดินเข้ามา
เมื่อเห็นเธอ พันเดชยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เธอมาที่นี่ทำ อะไร?”
เมื่อเห็นพันเดช ตุลยารีบเดินเข้าใกล้ “พันเดช หลายวันนี้ ฉันไม่มาหาเธอ เธอก็ไม่มาหาฉันเลยหรือ!?
พันเดชเพิ่งนึกได้ หลายวันนี้ไม่ได้โทรหาเธอเลย
“หลายวันนี้ยุ่งกับเรื่องการแข่งขันของบริษัท! “พันเดช
“จริงหรือ? “ตุลยาถาม “ฉันคิดว่าเธอนอกใจสักอีก! พอได้ยินอย่างนี้ พันเดชยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย มองไปที่ เธอ เธอกำลังบ่นกับฉันหรือ?
ตุลยารีบพูดเหมือนกลัวพันเดชจะโมโห เรากลัวว่าจะสูญ เสียเธอไป กินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหน่อยดีไหม! “เธอกอดคอ พันเดชไว้พูดอย่างอ้อนวอน
เมื่อพูดขนาดนี้แล้ว พันเดชก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย ได้แค่ พยักหน้า “อืม! ”
“ฉันจองร้านอาหารไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ! “ตุลยายิ้มแล้ว
พูด
ฉะนั้น เมื่อพันเตชลุกขึ้น ตุลยารีบเอาเสื้อมาทันที ดูไป เหมือนภรรยาที่น่ารัก
เมื่อพันเดชสวมใส่เสื้อเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ได้เดินออกไป
เมื่อเดินผ่านแผนกออกแบบ ตุลยาเอามือไปคล้องแขน พันเดช จิดาภายืนอยู่ไม่ไกลกำลังจะไปกินข้าวกับแก้ว มอง เห็นพอดี แล้วสายตาของตุลยาที่มองมาเต็มไปด้วยการยั่วยุ เหมือนมาแสดงความเป็นเจ้าของ
จิดาภาแค่มองผ่านไป เหมือนไม่เห็นเลย
เธอไม่ได้สนใจการยั่วยุของตุลยาเลย
ทันใดนั้น ดุลยเดินเข้ามา แล้วมองไปที่จิดาภา ยิ้มและ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย คุณจิดาภา
เมื่อได้ยินเสียงของเธอ จิดาภาจะทำเป็นไม่สนใจก็ไม่ได้ ฉะนั้น จิตาภายิ้มและพูดว่า “คุณตุลยา
“เป็นไง? จะไปกินข้าวกับพวกเราไหม! ? “ตุลยาถาม และโอ้อวดอย่างชัดเจน
จิดาภายิ้ม”ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเกรงว่าจะกินลำบาก นัดกับ เพื่อนไว้แล้ว ก็ไม่รบกวนแล้วนะ! “พูดจบ จิดาภายิ้ม แล้วมอง ไปที่แล้ว เราไปกันเถิด! ”
จิดาภาจับมือแก้วไปโดยไม่ให้โอกาสพวกเขาพูดเลย เมื่อได้ยินคำนี้ ทำให้สีหน้าของตุลยาเปลี่ยนไป
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ