ตอนที่ 62 แรงบันดาลใจ

ตอนที่ 62 แรงบันดาลใจ

ส่วนคนอื่น จบการประชุมก็แยกย้ายกลับที่ทำงานของตัว

มาถึงห้องทํางานของพันเดช พันเดชข้ามผ่านโต๊ะไปแล้ว

นัง หนังพิเศษของเขา

“ประธานพันเดช เรียกฉันมามีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ? ” คาถาถามแบบตรง ๆ หลังจะเข้าไปถึง

พันเตชนั่งอยู่ตรงนั้น เงยหน้าขึ้นมามองทันทีนั้นกำลังจะ พูดอะไร แต่พอเห็นหน้าจิดาภาที่ไม่เหมือนเดิมขมวดคิ้วแล้ว ถามว่า “หน้าเธอเป็นอะไร? ”

พอได้ยินพันเดชถาม จิดาภาก็ไม่ได้ปิดบังไม่เป็นอะไรคะ แต่เมื่อวานไม่ระวังถูกคนบ้าจับโดนหน้าไปนิดหนึ่ง

คนบ้า?

พันเดชมองไปที่จิดาภา

ถึงอะไร

ฟังออกว่าสิ่งที่เธอพูดมาหมาย

“คนอย่างเธอยังมีคนเอาเปรียบได้หรือ

ขึ้นมา? “พันเดชพูด
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาจากพันเดชทั้งหมดเลย ถ้าไม่ใช่เขา

ตุลยาจะเหมือนคนบ้า มาถึงก็ตบหน้าเธอ โดยที่ไม่พูดสักคำ

ก่อนเลย

“ฉันจะคุยรู้เรื่องกับคนบ้าเข้าใจได้ยังไงคะ? “จิดาภาถาม

จิดาภาปากจัดไม่แพ้ใครอยู่แล้

พันเดชเงยหน้าขึ้นมามองเธอ “ทํายังไงให้ตัวเองไม่ถูกเอา เปรียบจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด!

คำพูดของประธานพันเดชฉันจำไว้แล้ว ถ้ามีครั้งหน้าฉัน จะไม่ให้เรื่องจบง่าย ๆ อย่างนี้เลยค่ะ!

ทำไมพันเดชรู้สึกได้ว่า คำที่เธอพูดมาเหมือนทุ่งเข้าไปที่

เขาเลยละ?

ไม่ทันที่จะถามต่อจิดาภาก็พูดอีกครั้ง ประธานพันเดช เรียกฉันมามีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?

พูดไปพูดมากลับมาที่หัวข้อเติม พื้นเดชก็ไม่ได้ยุ่งกับเรื่อง นั้นต่อไปแล้วพูดว่า ได้มีการตกลงเวลาในการแข่งขัน เรียบร้อยแล้ว!”

พูดถึงเรื่องนี้ จิตาภายกคิ้วขึ้นเมื่อไหร่คะ? ”

“วันเสาร์นี้! “

“ยังมีเวลาเหลืออีก 5 วันใช่ไหม ? “จิดาภาถาม
พันเดชพยักหน้า “ถูกต้อง ต้องส่งแบบมาภายในห้าวัน

จิดาภาคิดสักพักแล้วพยักหน้า “ได้ค่ะ

รู้แล้วค่ะ! ”

“ไม่ต้องกังวลมากเกินไป ทำให้ดีที่สุดก็พอ! “พันเดชพูด มา ไม่อยากให้เธอรู้สึกกดดัน

หลังจากได้ยินประโยคนี้ จิดาภายิ้มและคิดว่า คิดไม่ออก เลยพ้นเดชยังมีความเกรงใจต่อลูกน้อยด้วย เข้าใจค่ะ! “จิดา ภายิ้มอ่อน ๆ

“ถ้าไม่อะไรไม่เข้าใจ มาถามฉันได้เลย!

ถามเขาหรือ?

เขารู้เรื่องการออกแบบด้วยหรือ?

จิดาภาคิดในใจ

ขณะนี้ เห็นพันเดชเงยหน้ามองยิ้มพร้อมพูดว่า “อย่าง น้อย ฉันก็สามารถให้เธอมีความคิดและแรงบันดาลใจ….

ในขณะที่มองดูรอยยิ้มของพันเดช ภาพที่อยู่ในรถเมื่อ วานก็ปรากฏขึ้นมาอีก ในหัวของเธอ

จิดาภา รีบพูดว่า “ประธานพันเดชค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ! “พูดจบหันหลังออกไปโดยไม่ให้พันเตช โอกาสพูดอีกครั้ง

พันเดยมองไปที่สีหน้าของจิตาภา แล้วอดที่จะหัวเราะไม่ไหว

อาจจะตัวเขาเองยังไม่รู้เลยว่าตัวเองยิ้มอย่าง

ธรรมชาติ……

หลังจากจิดาภาได้เดินออกแล้ว ทันใดนั้นพันเดชก็นึก อะไรขึ้นมา หยิบโทรศัพท์พร้อมโทรเข้าสายภายใน

“ฮัลโหล ช่วยซื้อยาให้ฉันหน่อย! ”

“อืม ถูกต้อง! –

“เดี๋ยวส่งมาที่ห้องทำงานของฉันได้เลย! ”

หลังพูดจบวางสายโทรศัพท์ จินตนาการถึงภาพเมื่อ พัน เดชมุมปากยิ้มขึ้นเล็กน้อย แล้วเริ่มทำงาน…….

แล้วจิดาภาหลังเดินออกมา ก็เริ่มออกแบบ ของนิสได้วนเวียนในหัวสมองเธอไปเรื่อย ๆ แต่คําพูด การออกแบบที่มีเรื่องราวถึงจะได้รับการยอมรับ……. แต่สําหรับเธอ มีแค่ประสบการณ์ ไม่มีเรื่องราว สิ่งเดียวที่ได้เกิดขึ้นในตัวเธอก็คือพันเดช ผู้ชายคนนี้ล่ะ

แต่ว่าพวกเขาก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไร ฉะนั้น จิดา ภาไม่รู้จะลงมือยังไง

นี่คือครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าการออกแบบต้องการแรง

บันดาลใจจริง ๆ