ตอนที่ 548 ล้ำค่า (1)

ตอนที่ 548 ล้ำค่า (1)

รถจอดอยู่ที่ตระกูลสวันนีย์

การันต์กับจันทนีก็ได้รับสายว่าพวกเขาจะกลับมาในครึ่ง

ชั่วโมงที่ผ่านมาก่อนที่พวกเขาจะมาถึง

แม้ว่าไม่พอใจกับพันเดชอยู่บ้าง แต่จิดาภายอมรับการ แต่งงานของเขาแล้ว ตอนนี้ไม่ว่าจะด้วยเหตุแห่งความรู้สึกหรือ ว่ากาลเทศะ พวกเขาก็ควรจะต้อนรับพวกเขา

“พ่อคะ แม่คะ !” จิดาภามองไปที่พวกแล้วยิ้มขึ้น

“พ่อครับ แม่ครับ !” พันเดชก็เรียกตามไปด้วย

การันต์กับจันทนีตกตะลึงไปพร้อมกัน แค่จิดาภาก็ตก ตะลึงแล้ว แล้วหันหัวมองไปที่พันเดช เขายังคงราบเรียบเช่น เดิม ราวกับว่าเรียกประโยคนั้นออกมาก็เหมือนเรียกพ่อแม่ของ ตัวเอง

การันต์กับจันทนไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร จึงมองข้ามแล้ว เอ่ยปากพูดขึ้น “เข้ามาเลย !” พูดจบทั้งคู่ก็เดินเข้าไปข้างใน พวกเขาเพิ่งจากไป จิดาภาก็มองไปที่พันเดช ส่วนพันเดช ก็ยิ้มขึ้น “ไปกันเถอะ ภรรยา ”

จิดาภา “.………….
พันเดชหน้าด้านขนาดนี้

จิดาภาเองก็ไม่รู้ว่าควรจะพูด

แต่ก็ต้องยอมรับว่าฉากเมื่อกี้มันตลกมากจริงๆ

การันต์กับจันทน์เดินเข้าไป แม้ว่าไม่ชอบพันเดช แม้ว่าเขา ผิดทุกอย่าง แต่ตอนนี้ก็ต้องยิ้มตอบรับเขา

“นั่งลงเลย !” จันทนีเอ่ยปากพูด

ได้ยินสิ่งนี้ จิตาภากับพันเดชจึงเดินเข้าไป

หลังจากนั่งตรงข้าม จิดาภาก็คิดอยู่ชั่วขณะแล้วเอ่ยปาก พูดขึ้น “พ่อคะ แม่คะ พวกเรากลับมาในครั้งนี้เพื่ออยากบอก พวกคุณว่าขอโทษนะคะสำหรับเรื่องนี้ ฉันยังไม่รู้มาก่อน ดังนั้น จึงไม่ได้บอกพวกคุณค่ะ !” จิดาภาพูด มีความเคารพต่อการันต์ กับจันทน์อย่างเต็มที่

ผ่านเรื่องเมื่อครั้งที่แล้ว เธอก็ได้เข้าใจอะไรหลายๆ อย่าง

ยังไงก็ตาม พวกเขาก็เป็นคนที่ดูแลเธอมาจนโต ดีกับเธอ เหมือนลูกแท้ๆ เธอก็ควรจะทำในสิ่งที่ลูกผู้หญิงควรจะทำ

จิดาภาเพิ่งเอ่ยปากพูด พันเดชก็ขัดจังหวะเธอขึ้นมา “จริงๆ แล้วเรื่องนี้ผมเป็นคนผิดเองครับ ผมควรจะบอกพวกคุณ ก่อน !” พันเดชพูด แล้วเอาความผิดมาลงที่ตัวเอง

บางครั้งตอนที่พันเดชจริงจังก็ทำให้ผู้คนเชื่อได้

จิดาภามองไปที่เขา มุมปากยกขึ้นด้วยรอยยิ้ม
พันเดชก็มองไปที่จิดาภาแล้วยิ้มขึ้น

อยากจะแต่งงานกับลูกสาวคนอื่นก็จริงใจอย่างแม่นมั่น

เพื่อจิดาภา ไม่มีอะไรที่เขาทำออกมาไม่ได้ หลังจากฟังคำพูดของพวกเขา การันต์ก็คิดอยู่ชั่วขณะ จากนั้นจึงเอ่ยปากพูดขึ้น “เรื่องเมื่อวานพวกฉันก็เห็นแล้วล่ะ

จริงๆ แล้วพวกเราก็เคารพทางเลือกของพวกคุณ !” การันต์พูด

“แค่ว่า…….. สายตาของการันต์มองไปที่พันเดช เต็มไป ด้วยความเป็นห่วง “ประธานพันเดช คุณก็น่าจะเข้าใจความ หมายของผมนะ เรื่องเมื่อหลายปีที่แล้วผมไม่อยากให้มันเกิด ขึ้นอีกครั้ง นี่ก็คือเรื่องที่ผมกับแม่ของเป็นห่วง !”

ได้ยินสิ่งนี้มุมปากของพันเดชก็ยกขึ้น “พ่อครับ ผมสัญญา กับคุณว่ามันจะไม่เป็นแบบนั้นแน่นอน !

คำว่า พ่อ ที่พันเดซเรียก เรียกได้คล่องปากมาก

“หลายปีที่แล้ว พวกเราสองคนไม่มีพื้นฐานด้านความรัก ดังนั้นจึงทำอะไรลงไปโดยไม่ได้คิด แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิม แล้ว ผมชอบอย่างจริงใจ อยากอยู่กับเธอไปตลอดชีวิต ดังนั้น เรื่องเมื่อหลายปีที่แล้วจะไม่เกิดขึ้นอีกอย่างแน่นอน !” พันเดช มองไปที่การันต์แล้วรับประกันคำต่อคำ

“แม้ว่าจะพูดแบบนี้ แต่ครั้งเดียวก็เข็ดแล้ว พวกฉันอายุ มากขึ้นแล้ว เรื่องที่ต้องพิจารณามันก็จะมากขึ้นเป็นธรรมดา ! การันต์พูด
“คุณมั่นใจได้เลยนะ เมื่อวานที่ผมขอแต่งงานแบบนั้นก็ เพื่อความปลอดภัยของจิ ถ้าในอนาคตผมเปลี่ยนใจหรือว่าทำ ซ้ำกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อก่อน งั้นก็ถือว่าผมตบปากของตัวเอง ส่วนผม พันเดช ไม่เคยสัญญาอะไรแบบนี้กับคนอื่น แต่อยู่ตรง นี้ผมกล้าที่จะสัญญากับคุณว่า ชีวิตนี้ผมจะไม่ปล่อยไปอีก จะ ไม่ทำให้เธอผิดหวังอีกอย่างแน่นอน !” พันเดชมองไปที่การันต์ แล้วพูดขึ้น