ตอนที่ 163การทานอาหารของทั้งสี่คน(5)

ตอนที่ 163 การทานอาหารของทั้งสี่คน (5)

ทั้งสองคนก็เดินเข้าไป

แม้ว่าจะมีคนเพียงไม่กี่คนในเมือง A ที่รู้จักโอ้ แต่ตอนนี้ คนมีเงินคือยิ่งใหญ่มาก

หลังจากจิดาภาและลีโอ้เข้ามาในร้าน ก็มีผู้จัดการร้าน มาบริการด้วยตัวเองด้วยทัศนคติที่น่านับถือมาก

หลังจากสั่งอาหารแล้ว จิดาภานั่งพูดคุยกับลีโอ้

หลังจากที่จิดาภากลับมา ทั้งสองคุยกันทางโทรศัพท์เป็น ครั้งคราว แต่หลังจากหายไปนาน ทั้งสองยังคงมีหัวข้อ มากมายที่จะพูดคุยกัน

ลีโอ้ไม่ได้ถามจิดาภาว่าได้เข้าไปทำงานในบริษัทCAได้ อย่างไร เขาจะไม่พูดถึงหัวข้อที่ละเอียดอ่อนทั้งหมดของจิดาภา

เพราะพวกนี้มันไม่สำคัญกับเขาเลย

ที่มันสำคัญก็คือจิดาภารู้สึกอย่างไรกับพันเดช

เมื่อทั้งสองพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน พันเดชและตุลยาเดินเข้ามา

“คุณสงชัย คุณจิดาภา ฉันไม่คิดเลยว่าเราจะบังเอิญมา

เจอกันที่นี่!” พันเดชมองดูพวกเขาและพูดด้วยรอยยิ้ม แต่รอย ยิ้มของเขานั้นดูไม่มีความสุขจริงๆ

ตุลยาควงแขนของพันเดชไว้ มองไปยังจิดาภาที่นั่งอยู่กับ ลีโอ้ แล้วขมวดคิ้ว

ลีโอ้นั้นเธอไม่เคยเห็นมาก่อน และไม่รู้จักด้วย แต่เมื่อ มองไปที่ชายคนนี้ ไม่ว่าจะเป็นสง่าราศรีหรือว่ารูปร่างภายนอก เขาดูดีไม่แพ้พันเดชเลย

จิดาภามีความสามารถอะไรเนี่ย ทำไมรู้จักกับคนเยอะ ขนาดนี้

ตุลยารู้สึกไม่พอใจมาก เมื่อคิดได้ว่า เธอนั้นมีผู้ชายคนนี้ อยู่แล้ว เธอคงไม่มาแย่งพันเดชกับเธอหรอก เมื่อคิดได้แบบ นั้น อารมณ์โกรธก็เลยลดลง

ลีโอที่นั่งอยู่ หลังจากเห็นพ้นเดชปรากฏตัวพร้อมกับดุล ยา เขายิ้มแล้วลุกขึ้นยืน” เป็นเรื่องบังเอิญนะครับ คุณพันเดช อยากจะทานอาหารด้วยกันไหมครับ?

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ พันเดชยกคิ้วขึ้นและเขาก็ไม่เกรงใจ ด้วย “เมื่อคุณลีโอชวนทั้งที ดังนั้นผมก็จะไม่ขัดนะครับ! หลัง จากพูดเขาก็นั่งลงไป

ใครก็ดูออกว่า ลีโอ้นั้นชวนตามมารยาท แต่ไม่คิดเลยว่าพันเดชจะไม่เกรงใจกันเลย

แม้แต่ตุลยาก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

ลีโอ้ยิ้ม ไม่ได้ใส่ใจอะไร แล้วก็นั่งลงเช่นกัน

“นี่คือ…? คุณพันเดช จะไม่แนะนำหน่อยหรอครับ?” โอ้ มองไปยังตุลยาแล้วถาม

ในเวลานี้ พันเดชยังไม่ได้พูดอะไร ในขณะนั้นตุลยาก็ยิ้ม และพูดว่า “สวัสดีค่ะ ฉันตุลยา แฟนของพันเดชค่ะ!

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ลีโอพยักหน้า “สวัสดีครับ ผมลีโอ้ คุณสามารถเรียกผมว่าสงชัยได้ครับ!”

ทั้งสองคนยื่นมือมาจับซึ่งกันและกัน

“คุณลีโอ้กับคุณจิดาภา…?” ตุลยาอยากจะรู้มากถึงความ สัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองคน

ลีโอ้ ยิ้มเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่ตุลยาพูด “ความสัมพันธ์ของ เรา ไม่สามารถพูดได้อย่างชัดเจน ในประโยคเดียวครับ!

คำพูดนี้ ถ้าคนที่มีใจมาฟังคงรู้สึกดี แต่ถ้าไม่มีใจมาฟัง คงคิดว่าเป็นแค่เรื่องปกติ

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ชัดเจนก็คือตุลยาเป็นคนมีใจนั้น จิดา ภานั่งเงียบอยู่ที่นั้น มองพวกเขาพูดคุยกัน ระหว่างการสนทนา ตั้งแต่ต้นจนจบเธอทำเพียงแค่ยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก

ตุลยามองไปที่ลีโอ้ อย่างน้อยเธอก็มั่นใจว่า ลีโอ้ที่อยู่ตรงหน้าเธอนั้นสนใจจิดาภาอยู่

พันเดชยังนั่งอยู่ที่นั้น ดูพวกเขาพูดโดยไม่ได้ถามอะไร สายตาของเขา มองไปที่จิดาภา จิดาภารู้สึกเฉยๆ เธอไม่มอง มาที่เขาเลย

สีหน้าของพันเดชดูไม่พอใจเป็นอย่างมาก

ตุลยาพูดคุยกับลีโอ้อย่างต่อเนื่อง พูดแม้กระทั่งว่า “คุณจิ

ดาภาเยี่ยมมากๆ!

คำพูดนี้ เกือบทำให้จิดาภาสำลัก

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินตุลยาพูดชมเธอ

ผู้หญิงคนนี้นี่มันเสแสร้งจริงๆ เพื่อที่จะทำให้ขายเธอออก ไป คำพูดที่ไม่รู้สึกถึงความผิดชอบชั่วดียังกล้าจะพูดออกมา