ตอนที่ 159การทานอาหารของทั้งสี่คน(1)

ตอนที่ 159 การทานอาหารของทั้งสี่คน (1)

จิดาภาไม่ได้เพิกเฉยต่อความโกรธบนใบหน้าของเขา เธอแค่ขมวดคิ้วและไม่รู้ว่าไปทำให้เขาโกรธตอนไหน!

หลังจากได้สติกลับมา จิดาภามองดูพวกเขา “โอเค ไป ทำงานกันได้แล้ว เดี๋ยวคุณพันเดชจะโมโหเอานะ!”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไป

ดอกไม้ถูกวางไว้ จิดาภานั่งอยู่ที่นั่น ครุ่นคิดว่าใครส่งเป็น

คนส่ง แต่เธอก็ชอบดอกกุหลาบแชมเปญจริงๆ

และที่สำคัญ คนที่รู้ว่าเธอชอบดอกไม้ชนิดนี้ นอกจาก

เปรมศักดิ์แล้วก็มีลีโอ้

หรือว่าจะเป็นลีโอ้

ถ้าใช่จริงๆ แล้วทำไมไม่เขียนชื่อละ

หลังจากที่คิดอยู่นาน จิดาภาก็ส่ายหัว ซึ่งเถอะ ไม่ว่าจะ เป็นใครก็ตามที่ส่งมา การที่ไม่ได้เขียนชื่อมา พวกเขาคงคิด มาแล้ว
เมื่อคิดได้แบบนี้แล้ว เธอก็กลับไปจดจ่อในการทำงานต่อ

ในช่วงบ่าย ในขณะที่ทํางาน จิดาภาเดินไปที่ห้องน้ำชา เมื่อถึงเวลานี้ทุกครั้ง เธอก็ต้องพักผ่อนสักพัก

เมื่อชงกาแฟแล้ว เมื่อเธอกำลังจะดื่มกับเวลาพักผ่อน ก็มีเสียงดังขึ้นจากข้างหลังเธอ

“ดูเหมือนว่าเธอมีความสุขมาก!”

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ไม่ต้องหันหลังกลับไปฟัง ก็รู้ว่าเป็นใคร จิดาภายังไม่ได้พูดในตอนนั้น พันเดชเดินเข้าไปสองหรือสาม ก้าว จากนั้นก็ดึงตัวเธอกลับมา และกดไว้บนโต๊ะ

จิดาภาตก ใจ กาแฟในมือของเธอเกือบจะหก

“คุณกำลังทำอะไรอยู่?” ในตอนนั้น จิดาภามองไปที่พัน

เดชแล้วถาม

“ใครส่งดอกไม้ให้เธอ?” พันเดชมองไปที่จิดาภาและถาม

ตรงๆ

เมื่อมองไปที่ท่าทีของพันเดช จิดาภารู้สึกขี้เกียจที่จะเถียง กับคนอย่างเขา “ไม่รู้”

“ไม่รู้?” หลังจากได้ยินคำพูดของจิดาภา พันเดชเลิกคิ้ว ถาม “คนที่ให้ดอกไม้กับเธอ เธอก็ยังไม่รู้หรอว่าเป็นใคร?”

“ในโปสต์การ์ดไม่ได้เขียนชื่อไว้ ดังนั้นฉันเลยไม่รู้ว่าใคร เป็นคนส่ง! ” จิดาภามองไปที่พันเดชและพูดอย่างจริงใจ
ท่าทีของเธอในขณะนี้ ดูไม่เหมือนว่าเธอกำลังโกหก นอกจากนี้จิดาภาก็ไม่จำเป็นต้องใช้สิ่งนี้เพื่อโกหกเขา หลัง จากครุ่นคิด พันเดชก็พูดว่า “สงชัยส่งมา?” พันเดชเลิกคิ้ว

* ฉันไม่รู้ จิดาภากล่าว ตอบกลับอย่างมีสติ ดูเหมือนว่า มันจะไม่ใช่เรื่องโกหก พันเดชจึงหยุดการกระทำนั้น

พันเดชมองไปที่เธอแล้วพูด “ใครบอกให้เธอวางสาย

โทรศัพท์ของฉันเมื่อวานนี้” พันเดชมองตรงไปที่เธอแล้วถาม

จิดาภากะพริบตา “คุณพันเดช มาหาฉันเพื่อสิ่งนี้หรอ?”

“ถ้าไม่อย่างงั้นละ?”

เมื่อเห็นท่าทีที่แท้จริงของพันเดช จิดาภาก็คิดอยู่พักหนึ่ง “ฉันเห็นคุณพันเดชไม่ว่างเมื่อวานนี้ ฉันคิดว่าคุณกำลังยุ่ง ฉัน เลยวางสาย

การที่จิดาภาพูดแบบนี้ เพื่อประโยชน์ของเขาทั้งนั้น

ในตอนแรกพันเดชโกรธมาก แต่มาคิดดูแล้ว “จิดาภา เธอคงไม่ได้กำลังทิ้งฉันใช่ไหม?” พันเดชมองเธอด้วยรอยยิ้ม

เล็ก ๆ แล้วถามเธอ

หลังจากได้ยินคำพูดของเขา จิดาภาก็หยุดชะงักไปเล็ก น้อย “ถ้าจะหึง คนที่ดึงคงไม่ใช่ฉันหรอก!”

“หมายความว่าไง?”

“ไม่จริงหรอ?” จิดาภาถามกลับไป
“ยิ่งไปกว่านั้น ฉันเองก็ไม่จำเป็นต้องพึ่งด้วย คุณไปถาม ตุลยาจะเหมาะสมกว่านะ!” จิดาภาพูดทีละคำ

พันเดชขมวดคิ้วและมองผู้หญิงตรงหน้าเขา เขาสามารถ มองเห็นความคิดของผู้หญิงทุกคนได้ ยกเว้นผู้หญิงข้างหน้า เขาคนเดียว

เขาไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่