ตอนที่ 145บทเรียนจากการลงโทษ(4)

ตอนที่ 145บทเรียนจากการลงโทษ (4)

จิดาภา คุณจิดาภา ของถามอะไรให้คุณอธิบายสัก หน่อยได้ไหม!! พันเดชมองไปที่จิดาภาแล้วก็ถามอย่างชัดเจน ทำท่าทางเหมือนกับว่าถ้าคุณพูดอะไรบ้าบอออกมาเธอต้อง ตายแน่ๆ

เขาตอนนี้ก็พอสรุปได้ชัดเจน ว่าทำไมทุกครั้งที่โทรหาจิดา ภา ทุกครั้งถึงได้ขึ้นสายว่า ขอโทษค่ะ เลขหมายท่าจีนเรียกไม่ สามารถติดต่อได้…

บางครั้ง ตอนนี้เขาต้องวางสายแล้ว แล้วจิดาภาก็รับแล้ว

เป็นอย่างนี้นี่เอง!

ถึงตอนนี้ เขาถึงได้เข้าใจ

คนตรงข้างอย่างพันเดชบังคับถาม จิดาภาที่นั่งอยู่ตรงนั้น ก็ทำสายตาไม่รู้ไม่ชี้ “อะไรหรอ

เสแสร้ง ยังจะเสแสร้ง ใช่ไหม!

ซันนี่มองดูพวกเขา ในตอนนั้นไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ระหว่างทั้งสองคน

ในตอนนั้น พันเดชก็อดรนทนไม่ไหวที่จะลองโทรเบอร์ตัวเองเป็นครั้งที่สอง

จิดาภาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โมโหไม่ได้ที่ตอนนี้ปิดเครื่อง ไปแล้ว แต่ว่าโทรศัพท์ตอนนี้ก็ยังคงดังขึ้นมา และในโทรศัพท์ก็ยังคงมีคำพูดที่ว่า ขอโทษค่ะ เลขหมาย

ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้…..

พอได้ยินประโยคนี้ ซันนี้ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียง ครึกครื้นขึ้นมา

ก็มีแต่เพียงเขาที่กล้าที่จะหัวเราะต่อหน้าพันเดชอย่างนี้ ถ้าเปลี่ยนเป็นคนนี้ เกรงว่าจะกลัวตายคนไม่กล้า

เขาเพิ่งจะหัวเราะออกมา ก็ถูกพันเดชส่งสายตากลับไป

ซันนี่หัวเราจนท้องแข็ง “ฮะอ่า ดูสนุกจริงๆ !”เขาหัวเราะ

ไปพูดไป

คนอื่นกลัวว่าจะเป็นเบอร์ของพันเดชรีบรับแทบไม่ทัน ดาภาไม่ได้มีอะไรแบบนี้จิ

ในตอนนี้ พันเตชมองไปที่จิดาภา “เป็นอย่างไรบ้าง มี อะไรอะอธิบายไหม

“คือว่า….ในความจริงก็คือเป็นเรื่องที่น่าสนใจมากเลยที่

เดียว ดังนั้นถ้าหยิบมาใช้ จิดาภาจ้องไปที่พันเดชที่ส่งสายตา เหมือนอยากจะฆ่าเธอมาแล้ว ก็พูดอย่างหัวเราะน้อย ๆ
พันเดช “ ”

ฟ้าดินเป็นพยาน เขาคิดอยากจะฆ่าฉันเพียงใด

“ใช่ เพียงทำกับฉันอย่างนี้ หรือว่าทั้งหมดเป็นอย่างนี้ “พันเดชจ้องหน้าถามจิดาภา

จิดาภากำลังขยับปาก พันเดชก็เปิดปากพูดขึ้นมาอีก “ชั่น

นี่ มือถือของเธอหล่ะ!”

จิดาภา………… เป็นกำหนดไว้สำหรับคุณ! พันเดชถึงขั้นกำหมัด! แน่น ๆ อย่างนั้น! เปิดศึกกับเขาครั้งแล้วครั้งเล่า จนเกินขอบเขตของเขา

ดีมาก!

เป็นอะไรที่ดี!

พันเดชแสดงอาการ กลิ่นไม่เข้าคายไม่ออก มีเพียงแค่ซันนี่เท่านั้นที่หัวเราะอยู่อย่างนั้นไม่ใช่ตัวเอง

ครั้งแรกที่ได้พบเห็นเรื่องแบบนี้

มันจะทำให้เขาตายอยู่แล้ว

เห็นเขาหัวเราะอย่างกับจะเป็นบ้าอย่างนั้น พันเดชถลึงตาใส่เขาไปที่หนึ่ง

มาก!

เพื่อเป็นการเตือนจิดาภา จิดาภา

พูดจบ แล้วก็เดินตรงไปอีกทางหนึ่ง

ทิ้งไว้แค่เพียงประโยคเดียว แล้วก็เดินจากไป

จิดาภารู้สึกว่า เสียวสันหลังเย็นวาป

โดยเฉพาะอย่างยินตอนที่พันเดชแสดงสีหน้า ถึงแม้ว่าจะ เป็นการยิ้ม แต่ว่าเธอกลัวรู้สึกเหมือนกับอากาศเย็นกว่าติดลบ

เธอคิดไปจนกระทั่งพันเดชทำให้หัวใจของเธอตายเลย เธอคิดไม่ถึงว่าพันเดชจะค้นพบเร็วขนาดนี้ มองไปที่เขาด้านหนึ่ง จิดาภาถึงได้ลอบถอนหายใจไปที่ คนที่หัวเราะอยู่นานอย่างซันนี่ ในที่สุดก็หยุดได้แล้ว มอง

ไปที่กระจกจิดาภา อดไม่ได้ที่จะพูด “สาวน้อยของใจเธอ ขอบใจอะไรกัน!!”

ทำให้ฉันได้เปิดโลกกว้าง ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาฉันไม่เคย ใครสักคนที่ทำให้เขากลายเป็นอย่างนี้ ซันนี่พูดไปและก็อดไม่

ได้ที่หัวเราะออกมาอีก

จิดาภาอ้าปากค้าง

สักพักเธอจะดูดีใช่หรือไม่

เขายังคงหัวเราะออกมาได้
“เพื่ออธิษฐานให้ฉัน ว่าพรุ่งนี้ยังได้เห็นแสงอาทิตย์!” จิดาภาพูด

พอได้ยินที่เธอพูด ซันนี่ก็หัวเราะขึ้นอีก

ใช้เวลาในการแต่งหน้าไปกว่าครึ่งชั่วโมง พันเดชก็ยังนั่ง รออยู่ตรงนั้น เขาไม่เปิดปากพูดอะไร จริง ๆ ก็ไม่รู้ดูไม่ออกว่า เขากำลังคิดอะไรอยู่