ตอนที่ 14ลดระดับตัวเอง

ตอนที่ 14 ลดระดับตัวเอง

“คุณจิดาภาคงไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้นหรอกใช่มั้ย

ได้ยินดังนั้น ไปรยารู้สึกไม่พอใจ กำลังจะเอ่ยปากพูด แต่ จิดาภาพูดขึ้นมาก่อน ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ฉันจะไปทําแบบนั้น ทําไมล่ะคะ”

“ใช่” ไปรยาพูดเสริม

เธอยกยิ้ม “แล้วใครจะไปรู้ล่ะ” พูดจบเธอก็หันไปมองจิดา

ภา

เห็นคำพูดค่าจาของเธอ ทำให้ไปรยาทนดูต่อไปไม่ได้ เธอไม่ได้นิสัยใจเย็นเหมือนจิดาภา “คุณตรีภพใช่มั้ยคะ คุณน่า จะอาการหนักนะคะชอบคิดไปเองว่ามีแต่คนจ้องจะทำร้าย คงจะเป็นบ้าใช่มั้ยคะ

ไม่เคยมีใครว่าเธอแบบนี้มาก่อน พอได้ยินดังนี้ เธอขมวด คิ้วไม่พอใจ “เธอว่าไงนะ

“ไม่ใช่หรอคะ เห็นคุณชอบคิดเองเออเอง ถ้าไม่สบาย ต้องรีบเข้าทําการรักษานะคะ

” ตรีภพโกรธมาก เธอหันไปมองผู้ชายที่อยู่ข้างกาย “เดช คุณ พวกเธอรังแกฉัน

เมื่อเทียบกับอาการของเธอแล้ว เขากลับนิ่งทำตัวปกติ เขากวาดสายตามองไปรยาแล้วมาหยุดอยู่ที่เธอ เขายกยิ้มมุม ปาก “ตรี คุณจะไปใส่ใจคำพูดพวกนั้นทำไม ไม่เห็นต้องลดตัว

พอได้ยินดังนี้ เธอก็เข้าใจอะไรมากขึ้น หันไปมองเขา เชิดหน้าขึ้น “คุณพูดถูก เราไม่ต้องลดตัวเองลงไปพัวพันกับ

พวกเธอ”

ดูเหมือนจะตั้งใจหมายถึงจิตาภา

ไปรยาโกรธมาก แต่ใบหน้าจิดาภายังคงมีรอยยิ้มอยู่

“แล้วชุดของฉันล่ะ จะกินข้าวต่อยังไง

“เดี๋ยวฉันไปซื้อชุดใหม่ให้

“อืม ขอบคุณนะ” เธอยื่นหน้าไปหอมแก้มเขา

ตอนหอมเธอมองหน้าจิตาภาด้วยสายตาเหนือกว่า

เธอยืนอยู่ตรงนั้น ตรีภพแปลกมาก เห็นเธอแค่ครั้งเดียว ทำไมต้องรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าเธอขนาดนั้นก็ไม่รู้

เห็นสีหน้าได้ใจของเธอ ทำให้ไปรยาโมโหมากกว่าเดิม เธอก้มไปหยิบเงินออกมาจากกระเป๋า “คุณตรีไม่ว่ายังไงเราก็มี ความผิด นี่ถือว่าเป็นค่าส่งซักนะคะ

พอเห็นเงินจํานวน20บาท เธอขมวดคิ้วมองด้วยสายตาดูถูก 20 เธอคิดว่าแค่นี้มันจะพอหรือ

“เปล่า แต่คุณก็เหมาะกับเงินราคาแค่นี้แหละ พูดจบ เธอหันหลังไปจับมือจิดาภา “ภาเราไปกันเถอะ

เห็นไปรยาทำแบบนั้น เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงแค่ยก

ยิ้ม แล้วเดินออกมากับเธอ

ตรีภพ โกรธจนแทบบ้า

“แก……….. พอหันหลัง พวกเธอก็หายไปแล้ว

กล้าว่าเธอได้ยังไง

เธอจะจําไว้

มองดุแผ่นหลังของพวกเธอ เธอขมวดคิ้ว

จิดาภาจําไว้ ฉันเอาคืนแน่

เธอโทษว่ามันเป็นความผิดของเธอ เพราะเธอไม่ชอบ

หน้าจิตาภา

“เดช คุณ………… เธอเขย่าแขนเขา

“จะไปใส่ใจทำไม อย่า เธอเป็นลูกคนใหญ่คนโต จะลด ตัวลงไปสนใจพวกเธอทําไม