ตอนที่ 123ปรึกษาสำเร็จ(2)

ตอนที่ 123 ปรึกษาสำเร็จ (2)

เห็นวรชิตนิ่งเงียบขนาดนี้ กินก็ไม่พูดอะไรแล้ว ส่งสายตา มองออกไปข้างนอกหน้าต่าง ในขณะนั้น พันเดชก็ขับรถออก

ไปแล้ว แม้แต่ประตูก็ไม่ได้เข้ามา

ในขณะนั้น จิดาภาที่นั่งอยู่ในรถ มองไปที่พันเดช “คุณจะ เอายังไงกันแน่

“จิดาภา เธอโกหกฉันมากี่ครั้งแล้ว เธอจะฉันเอาไว้ ตอน นี้จะให้ดีที่สุดหุบปากไว้ มิฉะนั้น ฉันไม่สัญญาว่าจะไม่บีบคอ เธอจนตาย!” พันเดชเปิดรถ พูดเตือนเป็นคำ ๆ

จิดาภาก็ทำได้เพียงปิดปากอย่างว่าง่าย

รู้ดีถึงสถานการณ์ปัจจุบัน

ตอนนี้ เธอจะเอ่ยปากดีไหม

รถแล่นไปอย่างรวดเร็ว

จิดาภารู้ว่าเขาจะพาเธอกลับไปอีก

พอคิดถึงตรงนี้ เธออดที่จะกังวลไม่ได้อย่างไม่มีเหตุผล เธอก็ไม่สามารถที่จะบังคับมันได้
คิดไปคิดมา จิดาภาถึงกับเปิดปาก “พันเดช พวกเรามา คุยกับอย่างจริงจังดีไหม

พันเดชไม่ได้พูดอะไร

จิดาภาขมวดคิ้ว ก็ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ คิดไปคิด มาไม่พูดดีกว่า ไปตามน้ำแล้วกัน

ด้วยความรวดเร็ว พันเดชก็พารถมาถึงที่หมายข้างหน้า

เขาลงจากรถ จิดาภาไม่ได้รอให้เขามาลาก ผลักประตูรถแล้ว

ออกไปเอง

ไม่ต้องให้พันเดชเอ่ยปาก จิดาภาก็เดินออกมาเอง

เห็นท่าทีของจิดาภา พันเดชทั้งเคืองทั้งโกรธ เขาก็เดิน

ตามหลังเข้าไป

ป้าแม่มเปิดประตูออก ตกใจ “คุณจิดาภา

เดช

ตอนที่เห็นจิดาภา

ก็ตื่นตระหนก

จิดาภาเดินหัวเราะเข้าไป คนที่เดินตามมาข้างหลังคือพัน

ป้าแม่มถึงขั้นถลึงตามอง

ขณะนั้น หลังจากที่จิดาภาเดินเข้าไป ก็มองที่ป้าแม่ม “ป้า แม่ม รบกวนให้คุณช่วยชงกาแฟนให้พวกเราสองคนหน่อย ฉันกับประธานพันเดชมีเรื่องต้องปรึกษากันสักหน่อย!

พันเดชที่เพิ่งเดินมาได้ยินประโยคที่จิดาภาพูด
ป้าแม่มที่ยืนอยู่ตรงนั้น ได้ยินคำที่จิดาภาพูด ไม่ค่อย เข้าใจแต่ก็พยักหน้าตอบกลับไป “ได้ค่ะ”

“ขอบคุณป้าแม่ม!” จิดาภาพูดยิ้ม ๆ

พันเดซที่ยืนอยู่ข้างหลัง เห็นท่าทีของจิดาภาก็โมโหตึงตัง

ขึ้นมา

“เธอคิดว่าเธอเป็นคุณผู้หญิงของบ้านนี้อยู่หรือ” พันเดช พูดกับเธอชัดถ้อยชัดค่า

“ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่แขก การชงกาแฟไม่ใช่เรื่องที่สมควร หรือ” จิดาภาตอบอย่างไม่ช้าไม่เร็ว

คนที่มองคล้ายกับว่าจะพ่นไฟออกมาได้ พันเดชที่มอง ดาภา ไม่พูดไม่จา ก็ลากเธอขึ้นไปข้างบน

“ป้าแม่ม อย่าลืมเอากาแฟที่ส่งขึ้นไปส่งข้างบน!” จิดาภา

ไม่ลืมที่จะย้ำคําสั่ง

ป้าแม่ม ที่อยู่อยู่ตรงนั้น ก็พยักหน้าไปอย่างอื่นๆ ได้ค่ะ

“ไม่ต้องส่ง!” เวลาเดียวกันนั้น พันเดชเปิดปากพูดอย่าง

เย็นชา

ป้าแม่ม ที่อยู่อยู่ตรงนั้น ก็พยักหน้าไปอย่างมึนๆไปอีก

รอบว่า “ฉันทราบแล้วค่ะ

จิดาภาส่งตาค้อนไปที่พันเดช ถูกลากเข้าไปในห้องแล้ว

ประตูที่ไร้เดียงสาถูกเหวี่ยงอย่างแรงอีกครั้ง
“จิดาภา ตอนนี้เธอยังคิดว่าตัวเองยังเป็นนายผู้หญิงอยู่ อีกหรือ!” พันเดชพูดและมองดูเธอด้วยความโมโห

“ถึงแม้จะเป็นแขก พันเดชคุณก็ไม่จะเป็นต้องใช้น้ำเสียง

อย่างนี้” จิดาภามองค้อนกลับไป

“น้ำเสียงอย่างนี้หรือ ฉันไม่ฆ่าเธอตายก็ดีเท่าไหร่แล้ว พันเดชเตือนอย่างเย็นชา

จิดาภา ……..ใช้ลังมันแก้ไขปัญหาไม่ได้หรอก!

ยิ่งเธอเรียบเฉย พันเดชก็ยิ่งอยากจะกระชากหน้ากากเธอ ออกมาเดี๋ยวนั้น

“จิดาภา เธอมันไม่รู้จักว่าความตายเป็นอย่างไร” พันเดช มองเธอขบฟันไปมาแล้วพูดว่า เดินขึ้นไป ทั้งดึงทั้งกระชากเธอ จิดาภาถลึกตามองเขา “พันเดช คุณทำฉันเจ็บแล้ว!

พันเดชไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องปล่อยมือ นอกจากนี้ยังส่ง สายตาแค้นมาให้เธอ “จิดาภา เห็นเธอคงจะไม่กลับที่ฉันจะ ลงมือกับบริษัทธีร์อธิศ!”