บทที่360แฟนคลับตัวยง

บทที่ 360 แฟนคลับตัวยง

ได้ฟังคำพูดของเสิ่นอีเวย สายตาของเพิ่งเจ๋อเฉิงค่อยๆ เย็นชา แต่ในตอนสุดท้าย เขาก็ถามออกมาเบาๆว่า ” แล้ว ยังไงต่อ? คุณอยากให้ผมทำอะไร? “

เสิ่นอีเวยอึ้งไป ประโยคที่เขาพูดหมายความว่าอย่างไร? ทําไมถึงถามว่าเธอต้องการอะไร?

ผู้ชายคนนี้ชอบกระทำโดยพลการไม่คำนึงถึงจิตใจคน อื่น……….ยอมให้เธอมีสิทธิตัดสินใจตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ?

เธอเริ่มระวังตัว ในขณะเดียวกันก็ถอยหลังหนึ่งก้าว เว้น ระยะห่างระหว่างเธอกับเชิงเจ๋อเฉิง เสิ่นอีเวยยืนในตำแหน่งหัน หน้าไปตามทิศทางลม เส้นผมบนหน้าผากจึงยุ่งเหยิงเล็กน้อย มีบางเส้นปกคลุมดวงตา แต่เธอกลับไม่ใส่ใจ

ในที่สุด เสิ่นอีเวยพูดออกมาเบาๆว่า “เพิ่งเจ๋อเฉิง ทำไม ระหว่างพวกเราสองคนไม่ต่างคนต่างอยู่? ชีวิตของฉันตอนนี้ก็ ดี ส่วนตัวคุณเอง ก็สามารถหาผู้หญิงที่ดีกว่าฉันได้ไม่รู้ตั้งเท่า ไหร่ ส่วนตัวของฉัน ตอนนี้มีเหมียนเหมือนน้อย พวกเราสอง คนแม่ลูกก็สามารถมีชีวิตที่ดีได้

แท้จริงแล้วบุคคลที่สามไม่เพียงอยู่ระหว่างความรักของคนสองคนหรือในชีวิตแต่งงาน ถ้าตอนนี้คุณยังต้องการจะเข้า มายุ่งเกี่ยวในชีวิตของฉันกับเหมียนเหมือนน้อย งั้นคุณก็คือ บุคคลที่สามอย่างเต็มตัว จะไม่ได้รับความเคารพจากใคร

ที่จริงเสิ่นอีเวยรู้ตัวว่า คำพูดของตนเองนั้นค่อนข้างแรง ถึงอย่างไรเธอต้องจัดการเป้าหมายให้ชัดเจน ไม่ใช่ฟังคำพูด ดีๆจากปากของเขา และต้องรอดูว่าแท้จริงเขาจะทำอย่างไร

ในตอนนี้อย่างที่เห็นได้ชัดเจน อย่างน้อยเพิ่งเจ๋อเฉิงไม่ได้ พูดเหตุผลที่ทำให้ตนเองรู้สึกลำบากใจสักนิดเดียว เธอ ต้องการเวลา เขาจึงให้เวลาเธอจริงๆ ถึงแม้เวลาจะสั้นมาก แต่เสิ่นอีเวย ในใจรู้ดีว่า เพิ่งเจ๋อเฉิงคนนี้สามารถยอมอ่อนข้อ ให้มากที่สุด

ที่จริงทุกอย่างเรียบร้อยดี ค่อนข้างเข้ากันได้ดี แต่ปัญหา อย่างเดียวคือ ตอนนี้เธอไม่ใช่เป็นเวยคนเมื่อก่อนอีกแล้ว สิ่ง ที่เธอต้องการเมื่อก่อน ตอนนี้เธอไม่ต้องการมันแล้ว ก่อนหน้า นี้ชีวิตของตนเองเกือบทั้งหมดขึ้นอยู่กับเพิ่งเจ๋อเฉิง แต่หลังจาก นั้น ผู้ชายคนนี้ทำให้ตนเองผิดหวังและหมดหวังซ้ำไปซ้ำมา

ดังนั้นตอนนี้เขาไม่ได้เป็นโลกทั้งใบของตนเองอีกต่อไป เธอไม่ต้องการเขาอีกต่อไปแล้วจริงๆ

เงินอีเวยเสียงเบาลง ใบหน้าของเพิ่งเจ๋อเฉิงไม่แสดง ความรู้สึกใดๆ ไม่มีใครรู้ได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

ก่อนจะจากกัน เป็นอีเวณนึกคำถามหนึ่งขึ้นมาได้ เธอหัน กลับไปสบตาเพิ่งเจ๋อเฉิง ถามว่า “สิ่งที่คุณเพิ่งจะพูด คุณเป็นคนวางดอกไม้ไว้หน้าหลุมศพนี้หรอ? “

เพิ่งเจ๋อเฉิงทำได้เพียงมองเธออย่างเงียบๆ ดวงตามืดมน เหมือนท้องฟ้ายามค่ำคืน เขาไม่พูดอะไรออกมา ถือว่าเป็นการ ยอมรับ

เสนอเวยเข้าใจ โดยปริยาย จึงถามต่อว่า: ” คุณมาที่นี่ บ่อยแค่ไหน? ”

เพิ่งเจ๋อเฉิงเงียบไปสักพัก จึงตอบว่า “อาทิตย์ละหนึ่ง ครั้ง ปกติจะให้คนมาวางดอกไม้ทุกวัน

เสิ่นอีเวยสูดลมหายใจเข้าลึก และถามต่อว่า “สี่ปีที่ฉัน จากไป ไม่เคยหยุดเลยหรอ?

บรรยากาศรอบๆเหมือนสงบลงทันที ระยะห่างระหว่างคน สองคนเกือบสามเมตร เพียงแค่มองตาของกันและกัน กลับ เหมือนมีคลื่นพายุซัดสาดความรู้สึกในใจของทั้งสองคน

เวลาผ่านไปนานมาก จนในที่สุด เสียงอ่อนโยนของเซิ่ง เจ๋อเฉิง ถูกส่งไปยังหูของเสิ่นอีเวย โดยสายลมที่พัดเบาๆบน ภูเขา : “สี่ปีที่คุณจากไป ไม่เคยหยุดสักวัน

เงินอีเวยร่างกายสั่นเทา เธอรู้สึกว่าตนเองต้องเสียสติไป

แล้วแน่ๆ เพราะไม่รู้ว่าทำไม ในตอนนี้เธอไม่สามารถควบคุม น้ำตาตนเองไม่ให้ไหลออกมา

ถึงแม้ตอนนี้เป็นอีเวยจะกำลังคิดยุ่งเหยิง แต่โชคดีที่ สมองของเธอยังคงรักษาความต้องการสุดท้าย นั้นคือสนับสนุนอย่างเต็มที่ให้เธอรีบแยกออกจากเพิ่งเจ๋อเฉิงให้เร็ว ที่สุด

เพราะสัญชาตญาณของเส้นเวยรู้ว่าเพิ่งเจ๋อเฉิงจะไล่ตาม เธอทันทีหากเธอหนี แต่ผู้ชายคนนี้ไม่ทำ จนกระทั่งเมื่อเสี นอีเวยนั่งลงบนที่นั่งคนขับ หัวใจของเธอยังคงเต้นแรง ไม่มี ท่าทีสงบลง

ผ่านหน้าต่างรถยนต์ เสิ่นอีเวยสามารถมองเห็นจากไกลๆ ว่าเพิ่งเจ๋อเฉิงยังคงยืนอยู่ที่เดิม ในท่าเดิม แววตา…ถ้าเธอ มองไม่ผิด คล้ายกับว่าเขากำลังมองเธออยู่จากทางนั้น

เหลือบดูเวลาบนนาฬิกาอีกครั้ง เสิ่นอีเวยไม่มีเวลา คิดมาก เธอเหยียบคันเร่งแล้วขับออกไป หน้าต่างรถยนต์เปิด กว้าง ลมในภูเขาเย็นสบาย แต่เธอกลับรู้สึกได้ว่าหัวใจยังคง เต้นไม่เป็นท่าอย่างชัดเจน แต่โชคดีที่สมองยังคงตื่นตัว เธอจึง ขับถึงที่หมายอย่างราบรื่น

เมื่อผ่านศูนย์การค้าเซ็นจูรี่พลาซ่า เสิ่นอีเวยลงจาก รถยนต์เพื่อซื้อลูกโป่งรูปหัวใจสีชมพู ถึงอย่างไรตนเองกำลังจะ ไปร่วมงานมีทแอนด์กรี๊ดของลูกสาวตนเอง ในฐานะที่เป็นแฟน คลับตัวยงของเหมียนเหมียนน้อย จะไม่เตรียมอุปกรณ์ล่วง หน้าได้อย่างไร?

สถานที่จัดงานมีตแอนด์กรี๊ดอยู่ด้านบนเวทีเล็กๆ ใน บริเวณลานชั้นหนึ่งของห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ อีกทั้งวันนี้ คือวันหยุด ดังนั้นคนมาเดินเล่นในห้างสรรพสินค้าจึงเยอะเป็นพิเศษ แต่เสิ่นอีเวยที่เพิ่งมาถึงประตู เห็นได้ชัดว่ายังคงอยู่ใน ชั้นนอกสุดของฝูงชน แต่กลับได้ยินเสียงแฟนคลับของเหมียน เหมียนน้อยตะโกนอย่างชัดเจนจากทุกทิศทาง

“เงินเหมียน หนูคือไอดอลของลูกชายลุง ขอลายเซ็นให้ ลุงได้ไหม!

เงินอีเวย:

เธอมองผู้ชายอายุประมาณสามสิบปีอย่างเงียบๆ เขาถือ ธงเล็กๆ หันไปตะโกนทางเวทีจนหน้าดำหน้าแดง มองดูคล้าย กับเป็นแฟนคลับตัวยง เสิ่นอีเวยแต่ไหนแต่ไรไม่มีนิสัยชอบคุย กับคนแปลกหน้า แต่ตอนนี้เพื่อลูกสาวของตนเอง เธอจึงตัดสิน ใจยกเว้นสักครั้ง

“คุณคะ สวัสดีค่ะ…..เป็นอีเวยใช้มือแขนเสื้อดึงแขนเสื้อ ของผู้ชายคนนั้น พูดเสียงเบา

ถึงแม้งานมีตแอนด์กรี๊ดจะเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย แต่

เพราะอยู่ใกล้กันมาก ดังนั้นผู้ชายคนนั้นจึงได้ยินเสียงของเสี

นอเวย เขาหันมามองเสิ่นอีเวย พูดตามความจริง เมื่อสักครู่

เธอเพียงมองจากด้านข้างจึงไม่รู้สึกอะไร ตอนนี้เมื่อสบตากัน

เสิ่นอีเวยจึงพบว่าแท้จริงแล้วหน้าตาของผู้ชายคนนี้มีความ

โหดร้าย

มันยากเกินที่จะจินตนาการ…คิดไม่ถึงว่าผู้ชายหน้าตา โหดร้ายหนึ่งคนจะสามารถตะโกนสโลแกนหวานๆออกมา
เสิ่นอีเวยรู้สึกว่ามุมมองของตนเองเริ่มสั่นคลอน

“คือว่า ฉันอยากถามสักหน่อย เมื่อสักครู่ฉันได้ยินคุณพูด ว่าลูกชายของคุณ เออ เป็นแฟนคลับของเส้นเหมือนจริงหรือ เปล่าคะ? ”

เดิมทีเขาแสดงออกถึงความรำคาญ เพราะเขารู้สึกว่ากา รมิตแอนด์กรีดดาราของตนเองถูกรบกวน แต่เมื่อได้ยินเสิ่นอีเว ยถามเกี่ยวกับเส้นเหมือนเด็กผู้หญิงที่ตนเองชอบ จึงสนใจขึ้น มาเป็นอย่างมาก

ตาของผู้ชายเปล่งประกาย เขาพูดว่า “แน่นอนคือความ จริง เรื่องแบบนี้ผมจะหลอกคุณได้อย่างไร? ดาราเด็กที่ยอด เยี่ยมอย่างเสิ่นเหมียน ไม่เพียงแต่ลูกชายของครอบครัวผม แต่ลูกๆของญาติผม ทุกคนต่างชอบเธอมาก!

หลังจากพูดประโยคนี้จบ เขาพบว่าใบหน้าของเงินอีเวย ความประหลาดใจ จึงไม่ได้พูดอะไรต่อ โบกธงเล็กๆ ในมือและ ตะโกนสโลแกนของตนเองต่อไป

เงินอีเวยรู้สึกโล่งใจ เหมียนเหมียนน้อยตัวเล็กของ เธอ….ไม่ธรรมดาจริงๆ!