บทที่259ทำไมถึงต้องถามถึงเรื่ องนี้

บทที่ 259 ทำไมถึงต้องถามถึงเรื่องนี้

พี่ชายแท้ๆ ของเขา เพิ่งเฉิงเฟิง เป็นตำรวจที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่ง เพราะเมื่อห้าปีก่อนที่กำลังจับนักโทษโ ดนกระสุนยิงจนเสียชีวิต

ดังนี้เขาเลยไม่อาจผิดต่อมโนธรรมของ เขา

เลยไม่อาจจะปกป้องคนอย่างเจิ้งอวิ๋นช วนไ

เพราะว่าคิดถึงเรื่องอดีต เลยทำให้เซิ่งเจ๋อเฉิงมีอารมณ์ความรู้ที่ เปลี่ยนไป สายตาของเขาก็เริ่มมีการกระตุก เงินอีเวยก็ได้แค่ยืนอึ้งอยู่ ณ

นอกประตู

เจิ้งโป่หงดูอาการของเชิงเจ๋อเฉิงก็เลย คิดว่าเป็นเรื่องจริงแน่นอน

วินาทีต่อมา

เจิ้งโป๋หงก็ได้พูดออกมาว่า

“ขอบคุณที่คุณชายเซิ่งบอกด้วยความจ

ริงใจ ลาก่อน”

พอพูดเสร็จก็กำลังเดินออกจากห้อง ซึ่งเงินอีเวยที่อยู่นอกห้องก็กำลังอึ้งอยู่ เลยไม่ได้ขยับตัวไปไหน จนถึงตอนที่มีคนเปิดประตูออกมาก็เลย ถึงจะกลับมารู้สึกตัว

“คุณหญิงเสิ่น คุณอยู่ที่นี่ได้ไง ? ” เจิ้งโป๋หงพูด แล้วคิดว่าจะตอบอย่างไร

เสิ่นอีเวยกำลังสับสนกับอะไรหลาย ๆอย่าง

และยังคิดอยู่กับสิ่งที่เพิ่งเจ๋อเฉิงพูด เลยไม่ได้ตอบอะไรกลับมา

เสิ่นอีเวยมีสีหน้าที่ไม่เป็นธรรมชาติ เพราะว่าเรื่องราวที่ผ่านมาถูกเจิ้งอวิ๋นช วนแกล้งซะเต็มที่

แต่ก็ไม่ได้เกี่ยวกับเจิ้งโป๋หงดังนั้นเธอก็ ยังที่จะเคารพเขาอย่างจริงใจ

เธอยิ้มแล้วตอบว่า

“ดิฉันมาหาเซิ่งเจ๋อเฉิงเพื่อถามบางเรื่อ

งค่ะ”

เจิ้งโป๋หงไม่ได้ออกสีหน้าอะไร แล้วก็ได้พยักหน้า ว่า “คุณหญิงเสิ่น”

เธอได้ตกใจแล้วหันกลับมาว่า “ประธานเจิ้ง ยังมีอะไรอีกไหมคะ ?”

สำหรับเรื่องของลูกชายผม ต้องขอโทษแทนเขาด้วยนะครับ หวังว่าคุณจะให้อภัย”

เจิ้งโป้หงพูดออกมาก็รู้สึกทำให้เธอนั้น ตกใจ ดังนั้นเธอก็ได้พยักหน้า แล้วเจิ้งโป๋หงก็ได้หันกลับไปเดินออกจ ากที่นี่

เสิ่นอีเวยเห็นเจิ้งโป๋หงเดินไป

แล้วในใจก็คิด

หากเจิ้งอวิ๋นชวนเหมือนพ่อของเขา รู้จักที่ต่ำที่สูง ก็คงไม่เป็นเช่นนี้หรอก

เสิ่นอีเวยได้ถอนหายใจ สำหรับเรื่องในค่ำคืนนั้นที่เกี่ยวกับพ่อแ

ม่ของเธอ

ไม่รู้ว่าเซิ่งเจ๋อเฉิงจะพูดอะไรออกมา เสิ่นอีเวยในใจก็ไม่มีคำตอบ

เธอก็ได้ยืนอยู่หน้าประตู แล้วก็ได้เคาะประตู

“ตง ตง ตง” เสียงนั้นชัดเจนใส แล้วข้างในห้องก็ได้มีเสียงพูดว่า

“เข้ามา”

เสิ่นอีเวยเปิดประตูอย่างช้าๆ

สายตาแรกก็เห็นผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้า

ต่าง

รู้สึกถึงความเสียใจอย่างไม่ชัดเจน แต่ในความทรงจำของเธอนั้น เซิ่งเจ๋อเฉิงชอบอยู่ที่มุมนั้น นสภาพแบบนั้น

เสิ่นอีเวยรู้สึกตกใจ ประหลาดใจ ก่อนเข้ามารู้สึกตื่นเต้น แต่ทำไมเห็นเพิ่งเจ๋อเฉิงก็กลับรู้สึกถึงค วามสงบนิ่ง

นี่เพราะอะไร ? ไม่รู้อะไรเลย

เสิ่นอีเวยยืนอยู่ที่เดิม

ซึ่งคิดอยู่ว่าจะพูดกับเซิ่งเจ๋อเฉิงอย่างไ รดี แต่ฝ่ายตรงข้ามก็หันมาก่อน

เซิ่งเจ๋อเฉิงหันกลับมาแล้วเห็นเสิ่นอีเว ย สายตาชัดเจนว่ารู้สึกตกใจ แล้วพูดว่า “คุณมาทำอะไร ?”

เสิ่นอีเวยมองเซิ่งเจ๋อเฉิงด้วยความสงบ เงียบ ในใจนั้นสงบเงียบอย่างที่สุด

“ฉันมา เซิ่งเจ๋อเฉิงก็ไม่ได้มีท่าทีอะไรมากมาย เหมือนกับเปิดประเด็นมาเลย

แต่เสิ่นอีเวยพบว่า คนที่กําลังจะเผชิญกับความตื่นเต้นที่สุ ดไม่ว่าจะเตรียมตัวมาดีอย่างไรก็ยากที่ จะรับมือได้ เพราะว่าถ้ามันจะมาก็ถา มันจะไปก็ไป

ความตื่นเต้น ไม่สบายใจ ขนาดที่จะไม่อยากจะพบเจอและอยาก จะหลีกหนีแต่ก็ไม่อาจจะหลีกหนีพ้นได้

เลย

ใตอนนี้

เซิ่งเจ๋อเฉิงที่มองไปยังเสิ่นอีเวย

ก็เริ่มมีสายตาอ่อนลง

เพราะรู้ว่าตัวเองควรจะเปิดคำถามกับผู้ เปิดประเด็นอย่างชัดเจน เพื่อที่จะเข้าให้ถูกที่ถูกทาง

พอคิดถึงตรงนี้ เสิ่นอีเวยพูดว่า “วันนี้ฉันจะมาถามเรื่องที่พ่อแม่ฉันมาเข้ าร่วมงานของบ้านตระกูลเชิงในค่าคืนนั้ น”

บรรยากาศรอบข้างก็เริ่มเงียบลง เซิ่งเจ๋อเฉิงที่อยู่ในใจของเสิ่นอีเวย ตลอดมาไม่ใช่คนที่อ้อมค้อม ไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไร ผู้ชายคนนี้ก็จะพูดอย่างตรงไปตรงมา ดังนั้นเธอก็เลยพูดออกมาจากเถรตรง เพราะว่าเสิ่นอีเวยได้ใช้ความจริงใจ เพื่อมาแลกความจริงใจจากเซิ่งเจ๋อเฉิง อเฉิงมองด้วยความน่ากลัวและเสียดสี

ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า คือผู้ชายที่น่าก ลัวคนหนึ่ง

อารมณ์ดีหรือร้ายก็ไม่แสดงให้เห็น แต่ในตอนนี้เธอกลับรู้สึกถึงการไม่สาม ารถบังคับตัวเองได้

คนที่แสดงถึงอารมณ์ที่ตกใจเช่นนี้ หมายถึงอะไร ?

โดยเฉพาะคนอย่างเซิ่งเจ๋อเฉิง

ซึ่งอธิบายได้ว่า

คำถามที่เธอถามนั้นสามารถพิสูจน์และ รับรองได้จากเซิ่งเจ๋อเฉิงว่าเป็นเรื่องจริ

ง

สองคนนั้นก็ยืนอยู่ที่เดิม ระยะห่างไม่ถึงสามถึงห้าเมตร ากับทะเล

ระยะเวลาของสองคนนั้นเหมือนกับผ่า นมาแล้วเป็นศตวรรษเช่นนั้น

ผ่านไประยะเวลาหนึ่ง เชิงเจ๋อเฉิงก็เลยพูดออกมาว่า “ทำไมถึงพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ?”

ผู้ชายที่เถรตรงตลอดมา

ไม่รู้ว่าทำไมรอบนี้ถึงได้ตอบอ้อมค้อม ขนาดนี้ และได้หนีสายตาของเสิ่นอีเวย เพื่อไปมองบนโต๊ะทำงานของตนเอง

เซิ่งเจ๋อเฉิงได้เดินไปยัง ณ ที่นั้น และได้ไปอ่านเอกสารเหล่านั้นที่อยู่บน โต๊ธ

เสิ่นอีเวยได้ย้ายสายตาไปยังผู้ชายคนนั้ นที่อยู่บนโต๊ะทำงาน

ใบหน้าที่หล่อเหลาเท่ห์เหลือเกิน บแบบมีความสุขแปลก ๆ