บทที่304ค่าซ่อมสิบล้าน

บทที่ 304 ค่าซ่อมสิบล้าน

เขาตกตลึงคาดไม่ถึง ขึ้นอยู่กับที่ไม่รู้จะพูดอะไร ผ่านไป เนิ่นนานจึงพูดออกมาหนึ่งประโยค : “คำถามเหล่านี้ผมไม่ ค่อยรู้แน่ชัด ผู้ช่วยของผมเป็นคนจัดการให้ทั้งหมด

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ” อยู่ดีๆ เสิ่นอีเวยก็หัวเราะขึ้นมา เธอหัวเราะเสียงดังอย่างหยาบคาย แต่ไม่ได้ทำให้ซึ่งเห ยี่ยนรู้สึกอะไร “คุณเสิ่นหัวเราะอะไรหรอครับ?

เงิน เวยยืนตัวตรง พูดว่า : “คุณซ่ง คุณไม่เพียงแต่ไ ความสามารถในการแกล้งเป็นคนรวย แต่คุณยังขาดทักษะใน การพูดโกหกอีกด้วย ฉันรู้จักคนร่ำรวย บางครั้งแววตาของ คุณก็ดูคล้าย แต่เขามีบารมีและออร่ามากกว่าคุณ ดังนั้นฉันแค่ มองแวบเดียวก็ดูออกแล้วว่าคุณไม่ใช่เจ้าของคนคันนี้ตัวจริง เพียงแต่ว่า —

พูดถึงตรงนี้ เสิ่นอีเวยหยุดไปสักพัก แสงสว่างในแววตา มืดลงทันที เธอพูดต่อ : “เพียงแต่ว่าคนมีเงินบางคนไม่ใช่คนดี ก็เท่านั้นเอง ดูแล้วคุณน่าจะมีจิตใจที่ดี ฉันรู้นะ ตัวตนที่แท้จริง ของคุณไม่ได้เลวร้ายแบบนี้

เสิ่นอีเวยพูดอย่างมีเหตุผล ซึ่งลู่เหยียนตะลึงงัน
“พูดมา แท้จริงแล้ว ใครใช้ให้คุณทำแบบนี้ ? “สายตา ของเสิ่นอีเวยจริงจัง เธอมองซ่งเหยียนและถามขึ้นมา

ถูกดวงตาคู่สวยจ้องมอง ซึ่งเหยียน ใจสั่นอย่างไม่

สามารถควบคุมได้ เพราะแววตาของเงินอีเวยน่าหวาดกลัว เหมือนวันนี้หากเขาไม่ยอมพูดชื่อของประธานเพิ่งที่อยู่เบื้อง หลังตนเอง ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคงไม่ยอมปล่อยเขาไป

แต่ประธานเพิ่งเคยพูดชัดเจนแล้ว ก่อนหน้าที่เขายังไม่ได้ สั่งงานด้วยตนเอง ว่าอย่าบอกว่าตนเองคือคนขับรถของเขา การที่เขาถูกเพิ่งเจ๋อเฉิงเลือกให้เป็นคนขับรถส่วนตัว แสดงว่า ซึ่งลู่เหยียนก็ไม่ใช่คนที่มีความคิดธรรมดา เขาเพียงแต่ไม่เก่ง เรื่องโกหก

นึกถึงตรงนี้ ซึ่งลู่เหยียนพยายามสงบสติอารมณ์ของ ตนเอง แล้วมองไปที่เสิ่นอีเวย พูดอย่างนิ่งเฉยว่า : “ไม่มีใคร อยู่เบื้องหลังผมทั้งนั้น หรือหากเบื้องหลังของผมคือใคร คำถามสองข้อนี้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณเสิ่น ตอนนี้สิ่งที่คุณเงินต้อง ทำ คือรีบจ่ายเงินชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมด คุณและผมจะได้ไป ทําธุระของตนเองต่อเสียที ไม่ใช่มาเสียเวลากันแบบนี้ คุณจะ ว่าอย่างไรครับ? –

เสิ่นอีเวยหัวใจหล่นไปที่ตาตุ่ม วันนี้บังเอิญมาเจอกับ ผู้ชายใส่แว่นที่แสนจะรับมือยากคนนี้ จะปัดความรับผิดชอบ เรื่องชนท้ายรถก็ไม่ได้ ตอนนี้กลับต้องจ่ายค่าชดใช้ให้คู่กรณี แบบงงๆอีก
เธอเกลียดจริงๆ! เกลียดที่ฟ้าดินไม่เคยเมตตา เธอถึงได้โชคร้ายแบบนี้ ?

เงินอีเวบมองซ่งลู่เหยียนด้วยความสงบ ใบหน้าที่ละเอียด อ่อนแดงไปหมด ดวงตาจ้องมอง ข้างในมีน้ำเป็นประกาย

มีบางจังหวะ ซึ่งลู่เหยียนมองตาของคู่กรณี ทำให้เขารู้สึก กังวลและเสียวสันหลัง เพราะเขารู้สึกว่าสายตาของคุณนายเชิง คนนี้กระจ่างใสเกินไป หากไม่ระวังตัว อาจถูกเธอมองทะลุ ความคิดทุกอย่างในใจได้

เงินอีเวยโมโหอยู่ในใจ อันที่จริงเมื่อสักครู่ตนเองพูดทุก อย่างที่สามารถพูดออกไป เพราะต้องการรู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลัง ซึ่งลู่เหยียนแท้จริงคือใคร เธอเติบโตขึ้นมาในเมืองนี้ตั้งแต่เธอ ยังเป็นเด็ก สำหรับคนที่มีหน้ามีตาในเมืองนี้ เมื่อก่อนตอนที่ เธอและเพิ่งเจ๋อเฉิงไปงานเลี้ยงและงานแสดงสินค้าด้วยกัน ก็ได้พบเจอผู้คนมากมาย

ดังนั้นเธอต้องการรู้ว่าเจ้านายของคู่กรณีคือใคร เพื่อที่ เธอจะได้พิจารณาในใจสักหน่อย ว่าด้วยเหตุนี้จะได้ตัดสินใจ จ่ายค่าชดใช้หรือหาทางบ่ายเบี่ยงต่อไป

แต่ตอนนี้มองดูแล้ว ผู้ชายใส่แว่นแซ่ซ่งคนนี้เหมือนกับ เป็นของหวานชิ้นหนึ่ง ร่างกายของฝั่งตรงข้ามสามารถที่ช่อง โหว่แตกได้ ทั้งหมดนี้ตัวเขาเองปกป้องไว้อย่างดี

ได้ฟังน้ำเสียงเมื่อสักครู่ของซ่งเหยียน เจ้านายของเขา คล้ายกับคนที่ไม่สามารถพูดชื่อออกมาได้ตามอำเภอใจ ถ้าไม่สามารถพูดชื่อออกมาได้ง่ายๆ แบบนี้…นส่วนใหญ่เป็นคนใน แวดวงการเมือง

คิดถึงตรงนี้ เสิ่นอีเวยจึงตัดสินใจไม่ถามขุดคุ้ยให้ลึกกว่า

โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องรีบกลับบ้าน ดังนั้นตอนนี้เธอ สามารถทําอะไรได้บ้าง? คงทำได้เพียงยอมรับมัน

ถ้าหากเจ้านายที่อยู่เบื้องหลังของผู้ชายใส่แว่นเป็นคนที่ ร้ายกาจมาก เรื่องราวใหญ่โตแล้ว ขั้นตอนสุดท้ายคนที่ต้อง เสียเปรียบก็ไม่ใช่ตนเองหรอกหรอ? ไม่ไม่ไม่ เสิ่นอีเวยไม่คิด จะทำอะไรโง่ๆ

สังคม ในตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ไม่ว่าจะมี สถานะแบบไหน อำนาจที่คุณถืออยู่ในมือ ยิ่งเยอะก็แปลว่า เสียงคุณยิ่งดัง ดังนั้นอำนาจยิ่งเยอะ เสียงยิ่งดัง อำนาจการ ตัดสินใจก็เยอะด้วย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเธอเพิ่งค้นพบว่า การใช้คำพูดของ ตำรวจจราจรสองคนตรงหน้าก็ชัดเจนว่ามีความผิดปกติ ลอง พิจารณาท่าทางในการปฏิบัติหน้าที่อีกครั้ง คิดๆดูแล้ว เหมือน กับเป็นพรรคพวกของซ่งเหยี่ยนจริงๆ

ก็ได้ ก็ได้ คิดว่าฟาดเคราะห์แล้วกัน สูญเสียเงินนี้ไปวันนี้ เพื่อทำให้ตนเองฉลาดขึ้นในวันข้างหน้า

คิดถึงตรงนี้ เสิ่นอีเวยมองไปที่เอกสารในมือของซ่งเหยื่ยน เธอกรอกตามองบน พูดด้วยความหยิ่งยโส: * ส่งเอกสาร มาให้ฉัน

ซึ่งลู่เหยี่ยนเห็นว่าในที่สุดเงินอีเวยก็ยอมสักที เขาก็โล่ง

ใจเช่นกัน การได้เห็นเรื่องราวเป็นไปตามที่ตนเองคาดหวัง เขา รู้สึกสบายใจ

หลินเดิมพันกับเขาว่าเรื่องนี้ตนเองไม่มีทางทำสำเร็จ นี่ อาจจะยังไม่ใช่ขั้นตอนสุดท้ายใช่ไหม?

ซึ่งลู่เหยียนส่งเอกสารรายละเอียดค่าชดใช้ในมือให้เสี นอเวยอย่างว่องไว เสิ่นอีเวยยื่นมือรับมาไว้กับตัว เธอเปิดอ่าน ทันใดนั้นลูกตาของเธอแทบจะทะลักออกมาจากเบ้าตา

พระเจ้าช่วย! เธอเห็นอะไรเข้าให้

จํานวนเงินที่ต้องชดใช้ ตัวเลขถูกเขียนอย่างน่าประหลาด ใจ ดังนั้น จึงทำให้เธอต้องยื่นนิ้วออกไปนับดูว่าแท้จริงแล้วมี เลขศูนย์ทั้งหมดกี่ตัว…

มองเห็นเลขศูนย์เป็นแถวยาว เสิ่นอีเวยแทบอยากจะ เปลี่ยนเอกสารรายละเอียดค่าชดใช้ในมือเป็นท่อนไม้ที่ใช้ซัก

ให้เขาแบล็คเมล์ฉันเลย นี่มันรีดไถกันชัดๆ! ยังมีศักดิ์ศรี อยู่ไหม! ด้านหลังตัวเลขมีศูนย์ทั้งหมดเจ็ดตัว

สิบล้าน รอยขีดข่วนเล็กๆน้อยๆ ขอให้เธอจ่ายสิบล้าน มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า
เงินเลยรู้สึกพอกันที ช่วงเวลานี้ ความแข็งแกร่งทั้งหมด ภายในใจถูกกระตุ้นขึ้นมา อารมณ์โกรธของเธอเหมือนกับไฟ กำลังลุกไหม้ ความอดทนก็กลายเป็นศูนย์

“ป้าบ! “เงินอีเวยเขวี้ยงเอกสารในมือไปที่ซึ่งเหยียน แต่เพราะกระดาษเบามาก ดังนั้นเมื่อกระทบร่างกายจึงไม่รู้สึก อะไร

แต่ส่งลู่เหยียนกลับไม่มีท่าทีตกใจการกระทำของเสี นอีเวย เพราะเขารู้อยู่ในใจอยู่แล้วว่า คนปกติเมื่อเห็นจำนวน เงินที่ต้องชดใช้แบบนั้นก็ต้องมีท่าทีโต้ตอบเช่นนี้ มองดูแล้ว คุณนายเชิงคนนี้ก็นับว่าเป็นคนปกติคนหนึ่ง ยิ้ม

“คุณซึ่งแท้จริงแล้วคุณต้องการอะไร? ถ้าต้องการ แบล็คเมล์ก็กรุณาแสดงความบริสุทธิ์ใจสักหน่อยได้ไหม? สิบ ล้าน? ผู้หญิงสิบล้านคนสามารถซื้อรถได้แล้ว รอยเล็กๆน้อยๆ คุณบอกว่าต้องการให้ฉันจ่ายค่าซ่อมสิบล้านหรอ? คุณฝันไป เถอะ!

เงินอีเวยโมโหมาก จนไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น คิดอะไรก็พูด ออกมาทุกอย่าง

ตำรวจจราจรทั้งสองคนที่อยู่ด้านข้างตะลึงงัน แต่ท่าที่โต้ ตอบของซ่งเหยียนกลับสงบนิ่ง เพราะเหตุการณ์ในวันนี้เป็น

แต่ละครฉากหนึ่ง บทสนทนาของเขาก็ถูกเตรียมไว้นานแล้ว ซึ่งลู่เหยียนก้มลงไปหยิบเอกสารค่าชดใช้ที่ตกอยู่บนพื้น กระแอมเบาๆและพูดว่า “คุณเงิน รถยนต์คันนี้ทั่วโลกมีจำนวนจํากัด ค่าซ่อมราคานี้จึงเป็นที่เข้าใจได้ อีกทั้งเอกสาร ค่าชดใช้นี้ถูกประเมินราคาจากร้าน ดังนั้นไม่มีทางผิดพลาด ถ้าคุณไม่เชื่อ สามารถไปร้าน 45 กับผมได้ ดูว่าจริงหรือ หลอก”