นายเป็นแค่สามีเก่า

บทที่328คืนเงินเพื่อคุณไม่รู้เอาไปเลี้ยงสุนัข



บทที่328คืนเงินเพื่อคุณไม่รู้เอาไปเลี้ยงสุนัข

บทที่328 คืนเงินเพื่อคุณไม่รู้เอาไปเลี้ยงสุนัข

“หุบปากซะ ไม่ต้องพูดแล้ว สิ่งที่สวีเส้าเพิ่งนั้นวางเกมมา ทั้งกระดานแต่กลับล่มสลายตอนใกล้จะสำเร็จ ในใจก็เกิด ความโมโหอย่างมาก ตอนที่อมั่นมั่นพูดออกมา เขาก็เลยไม่ อาจจะทนได้ก็เลยตวาดออกไป

อมั่นมั่นก็เป็นคนที่ยโสโอหังตามใจ แล้วจะมาถูกให้คน อื่นดูถูกได้อย่างไร ? เลยได้พูดกับสวีเส้าเพิ่งต่อไปว่า “ฉันพูด กับคุณนานแล้วว่า หากหลอกเงินผู้หญิงคนนี้ได้ก็รีบหนีออกไป แต่คุณหลอกไหม ? ยังอยากจะกินระยะยาว ตอนนี้ดีแล้วล่ะ เห็นไหมล่ะ ? ตอนนี้เงินสักแดงเดียวก็ไม่ได้ นี้กลายเป็นไอ้ไร้ค่าจะทำอะไรได้อีก ? คุณพูด ตอน

อมั่นมั่นเหมือนกับการทิ้งระเบิดระดมใส่ แล้วก็พูดอย่าง ไม่หยุดหย่อน สวีเส้าเพิ่งก็เริ่มโมโหมากขึ้น แล้วก็ไปพูดกับอ มั่นมั่นด้วยเสียงที่ดังว่า “ไปหุบปากกับแม่ถึงซะ

การตหวาดครั้งนี้ อมั่นมั่นก็ตกใจไปด้วย แม้เงินอีเวย

ตกใจ

ทำไมตอนนี้เปลี่ยนไปอีกอย่างแล้วล่ะ ? หรือว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ ในตอนนี้เล่นอีเวยรู้จักน่าขันเป็นยิ่งนัก

อมั่นมั่นถูก หวาดเช่นนี้ หน้าก็เริ่มแดงขึ้นมา สายตาก็ เต็มไปด้วยอารมณ์ที่โมโหขึ้นอย่างรุนแร แต่สวีเส้าเทิงก็ไม่ได้ คิดจะไปจัดการอะไร แล้วก็หันมามองยังเป็นอีเวย แล้วอยาก จะให้เธอนั้นช่วย

“เวย คุณไม่ต้องฟังมันพูดมั่ว ๆ หรอกนะ คุณเชื่อผม เถอะ คุณช่วยผมคืนเงินให้เขาไป ผมรู้ว่าคุณมีเงิน แล้วรอผม กลับไปบ้าน แล้วจะอธิบายให้คุณฟังดีไหม ?

สวีเส้าเพิ่งหันไปมองอมั่นมั่นด้วยสายตาที่น่ากลัว แล้ว พูดต่อไปว่า “ผมไม่ได้มีความตั้งใจจริงใจกับผู้หญิงคนนี้หรอก แต่เป็นเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นเอง เธอนั้นมาดึงดูดผมเอง ตอนนี้ผมรู้สึกผิดมาก คุณฟังผมอธิบายนะ ดีไหม ?

อมั่นมั่นฟังแล้วก็เกิดระเบิดอารมณ์ขึ้นมา “สวีเส้าเพิ่งได้ ชั่ว ตอนที่อยู่บนเตียงคุณไม่ใช่พูดแบบนี้นี่ คุณบอกว่าจะรักฉัน แค่คนเดียวไง”

ขณะที่กำลังพูดอย่างโมโหร้องไห้ออกมานั้น เป็นอีเวยก ลับยืนนิ่งไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ

เสิ่นอีเวยไม่ได้ไปสนใจอมั่นมั่น แต่สายตากลับจับจ้อง

ไปยังสวีเส้าเริง ซึ่งเธอนั้นไม่ได้คิดจะให้โอกาสกับเขา แต่ กำลังจะมีคำพูดจะพูดกับเขา ซึ่งเป็นคำพูดที่เสียดสี

เล่นอีเวยได้มองไปยังสวี่เส้าเทิง แล้วยิ้มแสยะพูดว่า”บ้าน ? สวีเส้าเชิงคุณล้อเล่นหรือ ? ฉันกับคุณไม่เคยอยู่ด้วย กัน เอาบ้านมาจากไหน ?

สวีเส้าเหงอึ้งทอ ซึ่งไม่คิดว่าเส้นเวยจะไม่เหลือหน้าเอา ไว้ซุกที่ไหนเลย

ในความเข้าใจของเขา เงินอีเวยจนถึงตอนนี้ก็จะให้เขา นั้นเป็นพ่อของเหมียนเหมียน ดังนั้นเขาก็ยังคงยอมเสิ่นอีเวย ตลอดมา ดังนั้นเมื่อฟังคำที่พูดอย่างไม่เกรงใจแล้ว สวีเส้าเห งก็มีท่าทีที่แข็งข้อขึ้นมา

เขาคิดว่า มีเพียงวิธีเช่นนี้ถึงจะระงับความโกรธของเสี นอีเวยเอาไว้ได้

“อีเวย ผมให้คุณฟังคำของผม ไม่งั้นผมจะโกรธแล้วนะ”

สวีเส้าเชิงพูดอย่างจริงจัง

พอฟังแล้ว เสิ่นอีเวยก็ยิ้มอย่างโมโหแล้วพูดว่า “สวี่เส้า เหิง ฉันสงสัยเหลือเกิน คุณใช้ฐานะอะไรมาพูดแบบนี้กับฉัน หรือ? ทำไมฉันจะต้องฟังคุณ ? ฉันไม่ใช่เอทีเอ็มของคุณนะ ให้ ฉันคืนเงินให้ไม่สู้เอาไปเลี้ยงหมา คุณเรียบเรียงความคิดคุณ ใหม่เถอะนะ ขอร้อง

สวี่เส้าเพิ่งนั้นก็อึ้งอยู่เช่นนั้น เพราะว่าเป็นอีเวยมีสีหน้า ท่าทางเช่นนั้น เขาก็เลยรู้ว่าฝ่ายตรงข้ามไม่ได้ล้อเล่นแน่นอน แล้วกำลังจะตัดขาดกับตัวเขาเอง

เขาก็มองไปยังข้าง ๆ ของเขาที่มีคนยืนคุมอยู่นั้น เขารู้ว่าหากวันนี้ไม่คืนเงิน คงก็จะต้องเจอกับจุดพบเช่นไร แต่ตอนนี้เขามีทั้งความกลัวและความรีบร้อน ไม่สามารถ พูดอะไรออกมาได้

เงินอีเวยได้หันไปมองยังคนหัวล้านและสมุนของเขา ซึ่ง ยิ้มอย่างมีความสุขว่า “พี่ชาย เรื่องวันนี้ต้องขอบคุณมาก ๆ นะ หากพวกคุณไม่จับพวกเขามา ฉันก็คงไม่เห็นสภาพที่ ชัดเจนเช่นนี้”

คนหัวล้านได้รับการขอบคุณ ก็รู้สึกตกใจ แล้วก็เชื่อแล้ว

ว่าเสิ่นอีเวยนั้นพูดจริง

คนหัวล้านหัวเราะก๊าก ๆ แล้วพูดว่า “ฉันผ่านยุทธจักรมา มากมาย ทำเรื่องราวชั่วร้ายก็มากมายนัก วันนี้เป็นวันแรกที่ ได้ยินคำขอบคุณ มีความหมายมาก ๆ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ

เหมือนกับเขาที่เดินทางในยุทธภพมาหลายปี ผ่าน อุปสรรคมากมายก็ไม่เคยเห็นเช่นนี้ เดิมทีชอบในรูปลักษณ์ ของผู้หญิงคนนี้ แต่ตอนนี้ดูไปแล้ว ผู้หญิงคนนี้กลับพูดได้ดี ทั้ง เรือนร่างก็เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความกล้า เลยไม่ได้คิดถึง ว่าอีกฝ่ายจะยอมรับหรือไม่ ก็เลยพูดไปว่า

“ผู้หญิงท่านี้ ผมเห็นคุณทำงานเด็ดขาดชัดเจน จัดการ เหมือนกับเงาของพวกฉันตอนยังเยาว์ แบบนี้แล้วกัน ง่ายๆ พวกเรามาเป็นเพื่อนกันเถอะ จะดีขนาดไหน ?”

เสิ่นอีเวยตกใจ แล้วก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี ตอนนี้ไม่มีใครคาดคิดได้เลยว่าคนหัวล้านจะคิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา แต่เล่นอีเว ยก็ไม่ได้โง่เขลา หัวสมองนั้นคิดไวมาก ถึงแม้คนหัวล้านจะ เปลี่ยนความคิดที่มีต่อเธอ แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็เป็นคนใน สังคมมืด ความเมตตา คุณธรรม ก็คงไม่ได้มีไปถึงไหนหรอก

ในเมื่อเขานั้นพูดออกมา ก็เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายนั้นโมโห ตัว เองก็เลยต้องตอบตกลงไปก่อน เสิ่นอีเวยคิดไปคิดมา แล้วก็ ทำท่าทีที่เคร่งขรึมแล้วพูดว่า “พี่ชาย ฉันยอมจะเป็นเพื่อนกับ คุณ เป็นบุญของฉันจริง ๆ

พอพูดเสร็จ แสดงถึงความจริงใจของตัวเอง เป็นอีเวย ได้ยื่นมือออกมาเพื่อที่จะจับมือ คนหัวล้านเห็นเช่นนี้ก็รู้สึกถึง ความตระการตา แต่ว่าเพื่อนก็คือเพื่อน แต่เขาก็ไม่อาจจะลืม เรื่องสำคัญของวันนี้ได้

“ดี ฉันรู้แล้วว่าคุณจะไม่ช่วยพวกเขานั้นคืนเงิน ในเมื่อ พวกเราเป็นเพื่อนกันแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันก็ต้องพูดให้ ชัดเจน สวีเส้าเพิ่งหากไม่คืนเงิน ผมก็จะตัดแขนเขาออกหนึ่ง ข้าง”

คนหัวล้านดูไปแล้วมีท่าทีที่น่ากลัวดุร้าย ดังนั้นพอพูดเช่น นั้นไป ก็ทำให้เป็นอีเวณนั้นตกใจเป็นที่สุด เพราะกลัวตัวเองนั้น จะเห็นเลือด

เป็นอีเวยฟังเช่นนี้แล้ว ปากก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ อ่อนนุ่ม “ไม่เป็นไร คนนี้ไม่ได้มีสัมพันธ์อะไรเกี่ยวกับฉันแล้ว คุณอยากจะตัดก็ตัดไปเลย ตามใจเลยนะ ถึงแม้จะตัดไอ้นั่นระหว่างขาเขาก็ได้นะ ไม่ใช่ปัญหาอะไรเลย

เงินอีเวยพูดเช่นนี้ ทำให้สวีเส้าเทิงนั้นตกใจเป็นอย่างยิ่ง

พอเขาได้ยินเช่นนี้ สีหน้าที่เปลี่ยนไป ซึ่งทำให้ในใจนั้น หดไปอย่างรวดเร็ว

ตามที่คาดคิดไว้เลย ผู้หญิงคนนี้ไม่อาจจะทำให้โกรธได้

เลย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ