บทที่201ไม่คิดว่าคุณจะมีโรคอา การหวาดกลัวในที่แคบ

บทที่ 201

ไม่คิดว่าคุณจะมีโรคอาการหวาดกลัวใ นที่แคบ

เจิ้งอวิ๋นชวนพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนละเ หี่ย แต่กลับซ่อนการบังคับอยู่เป็นนัย เสิ่นอีเวยไม่ได้โง่ไม่ใช่ว่าจะฟังไม่ออก

ซึ่งเสิ่นอีเวยอยากรู้ว่าเจิ้งอวิ๋นชวนมีอะไ รแอบแฝงอยู่ในความมืด แต่ว่าเธอไม่สามารถเดามันออกมาได้ และเรื่องของวันนี้ซึ่งมาดู ๆ แล้ว ตัวเองรู้สึกถึงการถูกอีกฝ่ายบังคับอย่า งหนักหน่วง

ดังนั้นจึงได้เพียงแต่ใช้สายตามองตัวเอ งที่ถูกเขาขัดขวางตลอดเวลา

เธอได้วิเคราะห์ในใจเพื่อดูความคิดขอ งเขาอยากลึกซึ้งอีกครั้ง

และได้เรื่องว่า

ผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีความรู้สึกต่อกับตนเอ

ดังนั้นจึงได้ถามเรื่องที่เกิดเมื่อสักครู่นี้ เป็นเพราะเขาตื่นตระหนกเลยได้เปิดปา กถามอย่างเรื่อยเปื่อย

เพียงแค่อยากให้เธอนั้นฟังคำสั่งจากเข าแค่นั้นเอง

คนอย่างเจิ้งอวิ๋นชวน

เป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการ เพียงแต่ให้คนอื่นนั้นยอมรับในคำสั่งอย่ างไม่มีข้อแม้ก็เพียงพอแล้ว

นิสัยของเธอแม้ไม่ใช่คนที่จะชอบหาเรื่

องคนอื่นแต่เธอก็ไม่ใช่คนที่ขี้ขลาดแล ะทุกครั้งที่ผ่านมาเธอเป็นคนที่มีความร อบคอบอยู่เสมอและไม่ใช่คนที่ตัดสินใ จอะไรรวดเร็วและไม่สนใจสิ่งใดและไป ทำสิ่งที่ตนเองรู้ว่าไม่ควรทำ

เมื่อมาคิดถึงตอนนี้ในใจของเสิ่นอีเวย ทำการตัดสินใจจะพูดก็พูดเถอะ ให้นึกเสียว่าเป็นเพียงแค่การสนทนาเรื่ อยเปื่อยเธอเพียงอยากรู้ว่าเจิ้งอวิ๋นชวน แท้ที่สุดแล้วจะทำอะไร

เลยทำให้ห้านาทีต่อมาทำให้เสิ่นอีเวย นำเรื่องที่ตนเองติดลิฟต์นั้นมาพูดให้กับ เขาอีกครั้งหนึ่งอย่างคร่าวๆคร่าวๆ

ไม่คิดว่าเมื่อเจิ้งอวิ๋นชวนได้ยินแล้วพูดว่

า

“แค่ลิฟต์แค่นั้นมันทำให้เธอตกใจขนาด นี้เชียวหรือ ? ดู ๆ แล้วความกล้าเด็ดเดี่ยวของคุณหญิงเสิ่ นก็ไม่ได้เหมือนกับผมที่มีความกล้าที่ยิ่ งใหญ่”

เสิ่นอีเวยตกใจไปสักครู่ แล้วโต้ตอบกลับไปว่า

“ชั้นมีโรคอาการหวาดกลัวในที่แคบ ดังนั้นเลยทำให้อาการมันดูร้ายแรง”

คิ้วของเจิ้งอวิ๋นชวนและสายตาของเขา เต็มไปด้วยความตกใจหลังจากนั้นก็เห มือนมีสายตาแห่งความเจ้าเล่ห์เข้ามาแ

ทน

ส่วนปากของเขาทำท่าเสมือนคิดอะไร

อยู่ในใจคิดว่า

ถึงว่าล่ะเมื่อสักครู่นี้ได้เห็นผู้หญิงคนนี้แ สดงให้เห็นท่าทีอย่างชัดเจนว่าเหมือน คนตกใจจริงๆ

แต่ว่าเธอมีโรคอาการหวาดกลัวในที่แค บแบบนี้ก็เริ่มมีความหมายแล้วล่ะสิ เสิ่นอีเวยเห็นเจิ้งอวิ๋นชวนมานานแล้ว แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรทำให้ในใจนั้นมีเรื่อ งเร่งรีบร้อนใจอย่างยิ่ง เลยทำให้ในใจเขาถามขึ้นมา

“คุณเจิ้งคะ

สิ่งที่คุณอยากฟังชั้นก็พูดหมดแล้ว แล้ววันนี้ชั้นขอพูดเรื่องที่ชั้นจะมาหาคุ ณวันนี้ได้ไหมคะ ? ”

รู้สึกแปลกใจมาก

ท่าทีของเธอที่มีความอ่อนน้อมถ่อมตน มากกว่าครั้งไหนๆ

แต่ว่าก็ทำให้เจิ้งอวิ๋นชวนมีความรู้สึกแ ปลกใจ

ความจริงแล้วผู้หญิงคนนี้ไม่มีความกลั วความรู้สึกใด ๆ ของตนเองเลย

ก็ใช่อยู่

หากยืนอยู่ต่อหน้าผู้หญิงที่มีความกล้า อันน้อยนิดเช่นนั้น

ห้าปีก่อนที่อยู่อังกฤษเธอจะมาแก้แค้น ที่ครั้งก่อนเขาเคยได้แกล้งเธอหรอกห รือ ?

ในใจของเจิ้งอวิ๋นชวนก็ได้ตัดสินใจว่าวั นนี้เขาจะต้องทำให้เสิ่นอีเวยมีความรู้สึ กอึดอัดใจ

“ได้เลย เชิญพูดมาเลย ผมกำลังฟังอยู่ ” เจิ้งอวิ๋นชวนได้พิงอยู่บนโซฟา

เสิ่นอีเวยได้ขมวดคิ้ว สายตาได้กวาดไปรอบๆ คนที่อยู่โซฟาและในใจคิดว่า ผู้ชายคนนั้นอยู่ดีดีจะให้ตัวเองพูดออก มาเชียวหรือ ?

“เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของชั้นและคุณ ชั้นหวังว่าจะมีเพียงแค่คุณกับชั้น” เสิ่นอีเวยพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นแล ะจริงใจ

คนในพื้นที่นั้นก็ได้มีเสียงหัวเราะออกม า เสิ่นอีเวยได้ยินอย่างชัดเจน

มีแม้กระทั่งคนใช้สายตาในการเย้ยหยั นเธอ เสิ่นอีเวยไม่ได้แคร์อะไร สิ่งที่เธอต้องการคือท่าทางของเจิ้งอวิ๋ นชวนคนอื่นนั้นเธอไม่ได้แคร์

เจิ้งอวิ๋นชวนได้หัวเราะไปหนึ่งยก “คุณผู้หญิงเสิ่นไม่ต้องไปใส่ใจพวกนี้พ วกเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีของผม

มองหน้าเธอแล้วพูดว่า

ไม่ได้แบ่งแยกอะไร

ให้ฟังไปก็ไม่มีอะไรหรอก คุณพูดเถอะ

?”

ไม่แบ่งแยกชนชั้นคุณปู่คุณน่ะสิ

เสิ่นอีเวยด่าในใจด้วยคำพูดที่แสนสกป รก

เธอได้มองเจิ้งอวิ๋นชวนอย่างเคร่งขรึม และด้วยหน้าตาที่มีความรู้สึกถึงความคั บแค้นใจ

และในตอนนี้เธอก็รู้อย่างชัดเจนแล้วว่า เขากำลังจะทำให้เธอนั้นลำบากใจ

ในเมื่อคุณไม่เกรงใจต่อกันเช่นนั้นชั้นก็ ไม่มีอะไรที่จะต้องบังคับตัวชั้นอีกแล้ว

เสิ่นอีเวยยิ้มแล้วเปิดปากพูดว่า

“งั้นดีเลย

ในเมื่อคุณเจิ้งได้เปิดประเด็นแล้ว งั้นชั้นก็จะขอบอกข่าวดีที่มาวันนี้แล้วกั

นนะ”

พอพูดถึงตรงนี้

เสิ่นอีเวยก็ได้หยุดไปสักครู่และสายตา ที่มองเจิ้งอวิ๋นชวนอย่างไม่เกรงใจ ซึ่งเขาก็ไม่ได้คิดจะทำอะไรก็เพียงแต่ ฟังเธออย่างเงียบๆ

วันนี้ชั้นมาก็จะมาขอโทษคุณเจิ้งนะคะ

ซึ่งที่ชั้นได้ถ่ายรูปภาพคุณในภาพที่ไม่ ควรถ่าย และยังส่งให้คุณอีก ถ้าหากคุณยังโมโหอยู่ก็สามารถลงโท ษที่ชั้น อย่าไปลำบากคนอื่นเลย

เสิ่นอีเวยไม่ได้หยุดพูดเลยสักประโยค รัวใส่มาเหมือนปืนกล

พอเธอพูดเสร็จ

ทั้งห้องก็ได้มีเสียงถึงความไม่พอใจ โดยเริ่มจากเสียงซุบซิบนินทาเบาๆ ค่อย ๆ ดังขึ้นมา

“ที่แท้เมื่อห้าปีก่อน

คนที่ทำคุณชายเจิ้งก็เป็นผู้หญิงคนนี้นี่เ อง”

“เธออยากตายงั้นหรือ ? ทำเรื่องแบบนั้นไปแล้วยังพอพูด แต่ตอนนี้กลับมาพูดต่อหน้าคุณชายเจิ้ง

“ใช่แล้ว ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน กล้าดียังไงนะ ?

ยังกล้ามาหาเรื่องคุณชายเจิ้ง “ 11

แม้ว่าเสียงจะค่อยๆ

หายไปแต่ว่าภายในห้องนั้นคนแต่ละคน

ห่างกันใกล้มาก

เลยทำให้ได้ยินตั้งแต่เริ่มจนจบ

ในใจของเธอกลับเต็มไปด้วยความพึง

พอใจ ถูกแล้ว

สิ่งที่เธอต้องการคือผลแบบนี้

คุณไม่ใช่ว่าอยากจะทำให้คนอื่นลำบาก ใจหรอกหรือ ?

งั้นชั้นก็อยากจะดูว่าใครทำให้ใครลำบา กใจกันแน่

ในใจของเธอได้ประเมินสภาพจิตใจขอ

ง

เจิ้งอวิ๋นชวนซึ่งเรื่องราวเมื่อห้าปีก่อนนั้ นที่เธอได้ให้รูปภาพกับเขายังคงเป็นคว

ามแค้นในใจ

และทั้งยังสามารถกดขี่เพิ่งเจ๋อเฉิงรวม ทั้งบริษัทเซิ่งจื่ออีกด้วย ซึ่งชัดเจนว่าตลอดมาผู้ชายคนนี้นั้นได้เ ก็บความแค้นอยู่ในใจ

ดูเหมือนว่าจะยิ่งใหญ่ แต่ข้างในกลับกลวงซะงั้น เจิ้งอวิ๋นชวนหนอเจิ้งอวิ๋นชวน ลำบากคุณแล้ว

ในใจของเสิ่นอีเวยเต็มไปด้วยความหัวเ ราะเยาะเย้ย

เมื่อสักครู่นี้เธอได้รำลึกถึงเรื่องราวที่เค ยเกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขาแต่ว่าเขานั้น ก็ไม่ยอมให้คนที่อยู่ข้างข้างเขานั้นหนี ออกไปอยากจะให้เธอนั้นขายหน้า แต่ว่าไม่คิดว่าคนที่ขายหน้านั้นคือเขาเ

อง

เมื่อสักครู่นี้เธอได้นำข้อความหลักเรื่อง ราวหลักที่เกิดเมื่อห้าปีก่อนนั้นพูดออก มาเพื่อที่จะทำให้เขาโกรธเพราะว่าเธอ รู้แล้วว่านิสัยของผู้ชายคนนี้เป็นคนอย่า งไรดังนั้นในหลายปีที่ผ่านมาเลยไม่มีใ ครพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย

ในเมื่อเป็นแบบนี้

ก็ให้เสิ่นอีเวยนั้นมาช่วยระลึกความจำเ

ถอะ มีคนบางกลุ่มถูกทำให้โกรธขึ้นมาเลย ทำให้ตื่นตระหนกตกใจ เสิ่นอีเวยกับเจิ้งอวิ๋นชวนแม้มองหน้ากั นไม่ได้จะฆ่าแกงกัน แต่ไม่มากก็น้อยที่จะมีสงครามทางจิตวิ

ทยา

ในใจของเธอเต็มไปด้วยความดีอกดีใจ เธอเงยหน้าขึ้น สายตาค่อย ๆ ลดระดับลงมามองยังเจิ้งอวิ๋นชวน ซึ่งเขานั้นก็ทำใบหน้าที่เยือกเย็น รู้สึกกลัวอย่างมาก

แสดงให้เห็นว่าเธอนั้นสามารถชนะเขา ได้แล้ว

หลังจากเสิ่นอีเวยได้พูดประโยคเมื่อสัก ครู่นี้ไป เจิ้งอวิ๋นชวนก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย

ในห้องนอกจากเสียงซุบซิบบนโซฟาแ ล้วก็ไม่มีเสียงอะไรอีกเลย

บรรยากาศในห้องนั้นทุกคนค่อย ๆเริ่มรู้สึกความไม่ปกติ เลยทำให้ค่อยๆ

เงียบลง

ทำให้ทั้งห้องเงียบเหมือนอยู่ในถ้ำน้ำแ ข็ง ราวกับว่าเข็มตกลงพื้นยังได้ยิน

ผสานกับเสียงดนตรีในห้องไม่รู้ว่าเล่นจ

บไปตอนไหน

ในห้องนั้นก็ยิ่งเพิ่มความเงียบเข้าไปอีก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ