บทที่435เรื่องที่เลวร้ายมากขึ้น

บทที่ 435 เรื่องที่เลวร้ายมากขึ้น

เงินอีเวยเห็นการกระทำของชายคนนี้ทั้งหมดในสายตา ของตน ในใจเหมือนได้รับความกลัวอย่างที่สุด ขณะเดียวกันก็ รู้สึกถึงความอึดอัดใจที่เพราะตัวเองนั้นออกไป อะไรก็เตรียม ไปหมดแล้ว แต่ไม่ได้เตรียมบัตรประจำตัว

และในตอนนี้ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ใบหน้าของเพิ่งเจ๋อเฉิงนั้น ปรากฏขึ้นมา เสิ่นอีเวยคิดถึงเมื่อก่อน หากตัวเองนั้นทิ้งขว้างบ หรือลืมบางสิ่งไป ผู้ชายคนนี้ก็จะเสียดสีตัวเธอเองตลอดมา

เงินอีเวยไม่กล้าคิดไปทั้งหมด ถ้าหากว่าเมื่อสักครู่นี้ชาย คนนั้นถามชื่อของตัวเองนั้น แล้วเธอนั้นโกหกไป แล้วทำให้ โกรธ ไม่รู้ว่าจะต้องโดนอะไรบ้าง

ชายชุดสูทคนนี้ลุกขึ้นมา เสิ่นอีเวยก็เลยสูดหายใจลึก ๆ แล้วก็ถอยห่างออกมา ซึ่งสายตานั้นเต็มไปด้วยการป้องกัน

ชายคนนั้นมองเสิ่นอีเวยที่ตื่นเต้นขนาดนั้น ในใจก็ไม่อาจ จะหุบยิ้มออกมาได้ ตอนที่จะผ่านเธอไปนั้น ก็ได้พูดว่า “ความ จริงแล้วคุณเก่งมาก ๆ เลยนะ ผมเพิ่งเคยเห็นผู้หญิงที่อยู่ใน อันตรายแล้วสุขุมเช่นนี้

ยังไม่ได้รอเสิ่นอีเวยตอบกลับมา เขาก็ได้เปิดประตูออกไปแล้ว เสิ่นอีเลยก็ได้ฟังเสียงเปิดประตูออกมาเสิ่นอีเลยก็ได้ ถอนหายใจไป

แต่ในช่วงนี้เวลานี้ ประตูนั้นก็ได้มีคนบุกเข้ามาเป็นผู้ชาย หลายคน เสิ่นอีเวยไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้ก็ได้มีการเตรียมแผนไว้ เรียบร้อยแล้ว แต่เป็นเพราะปฏิกิริยานั้นไว้ เงินอีเวยก็เห็นได้ ชัดเจน แต่ผู้ชายกลุ่มนั้นที่บุกเข้ามานั้น ได้เข้ามาอย่างรวดเร็ว มากมาย

ในสถานการณ์ที่รวดเร็วเช่นนี้ เป็นอีเวยไม่ได้ทันรู้สึกตัว ก็ดได้มีเงาสีดำนั้นมาครอบคลุมเธอไว้แล้ว วินาทีต่อมา เธอ ก็ได้เห็นเงาสีดำนั้นพุ่งมายังที่เธอ ในใจก็เต็มไปด้วยความตก ตื่น เธอนั้นก็ได้ถอยร่นออกไป แต่ก็ยังไม่ได้ทันท่วงที

เสิ่นอีเวยก็ถูกกระแทกไปยังกำแพงผนัง ทำให้คนทั้งคน นั้นยืนไม่ไหว แต่ถูกผู้ชายนั้นได้จับตรงไหล่เอาไว้ เลยไม่ได้ล้ม ลง

ผู้ชายที่จับไหล่ของเสิ่นอีเวยนั้นก็ได้ปิดปากเงินอีเวยเอา ไว้ แล้วเรียกคนข้างหลัง “ไอ้หนวด มานี่หน่อยซิ มาจับขาของ เธอให้แน่น ๆ หน่อย

สิ่งที่เธอคาดไม่ถึงเลยก็คือเมื่อสักครู่นี้เหมือนส่งคนที่ส่ง ยากออกไปแล้ว แต่กลับมีใครก็ไม่รู้จักเข้ามามัดตัวเธอซะงั้น

คนที่ถูกเรียกว่า “ไอ้หนวด” คนนั้นเป็นคนที่เข้ามาอย่าง รวดเร็ว เสิ่นอีเวยเห็นเขานั้นถือเชือกอยู่ในกำมือ เธอนั้นขมวด คิ้ว เพราะตอนแรกอยากจะด่าให้มากที่สุด แต่กลับถูกปิดปากเอาไว้ เลยไม่ได้ทำให้เธอนั้นเปิดปากได้เลย

ตอนที่ผู้ชายคนสองคนนั้นกำลังจะมัดตัวเธอนั้น เธอก็เห็น ถึงปัญหาหนึ่ง ผู้ชายที่ใส่ชุดสูทนั้น ไม่ได้ออกไปไหนเลย แต่ กลับยืนดูอยู่ตรงนั้นทุกกระบวนการอย่างเลือดเย็น

เสิ่นอีเวย ในใจก็รู้สึกเหมือนตกอยู่ในห้วงแห่งความกลัว มากที่สุด คนที่ผูกเธอนั้นกลับไม่ได้ให้ความสงสารอะไรเลย ถึงแม้เธอนั้นจะใส่ชุดกระโปรง แต่เนื่องด้วยเชือกที่มีความรัด แน่นเลยทำให้รู้สึกสัมผัสกับผิวหนัง เสิ่นอีเวยรู้สึกมีความแสบ ร้อนเป็นอย่างมาก

คนกลุ่มนี้ ดูแล้วเป็นพวกที่มีการฝึกซ้อมมาอย่างดี เ นอีเวยเจ็บจนอยากจะร้องไห้ออกมา แต่เธอนั้นก็อดทน เพราะ ว่าเธอนั้นจะไม่หลั่งน้ำตาให้คนแปลกหน้า

เงินอีเวยมีสายตาที่แดง เธอนั้นเงยหน้ามองผู้ชายคน นั้น สายตาของพวกเขานั้นมีความเยือกเย็น แล้วเธอก็มอง พวกเขาอย่างไร้ความรู้สึก เหมือนกับไม่ได้เกิดอะไรขึ้น

ซึ่งในวินาทีนั้นเสิ่นอีเวยก็เข้าใจอย่างถ่องแท้ กลุ่มชายคน นี้เป็นพวกเดียวกัน มารร้ายก็คือมารร้าย

ผลไม่ผิดคาด ผู้ชายสามคนนั้นมัดเธอเสร็จก็ลุกขึ้น หนึ่ง ในสามคนนั้นก็มองไปที่ผู้ชายที่ใส่สูทคนนั้น เช็ดเหงื่อที่หน้า ผากแล้วพูดว่า “พี่ใหญ่ อยู่ในนี้ตั้งนาน นึกว่าเกิดเรื่องเสีย แล้ว”
คนนั้นพูดยังไม่ทันขาดคำ ก็มีชายเสื้อดำที่อยู่ตรงข้ามจับ ไหล่แล้วพูดว่า “พูดน้อยน้อยนะ หรือว่าพี่ใหญ่ชอบผู้หญิงคนนี้ แล้วล่ะ จะต้องมาให้นายถามแบบนี้ด้วยหรือ ? ”

ไอ้หนวดได้ฟังอยู่ข้าง ๆ ก่อนอื่นก็ได้รู้สึกงง ๆ แล้วมอง ไปยังชายชุดสูท แล้วก็ได้มองผู้หญิงที่ตัวเองนั้นมัดเอาไว้ ซึ่ง ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเข้าใจ

เสิ่นอีเวยมีสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ ชายชุดสูทนั้น ได้มองเธอ โดยไม่ได้พูดอะไรสักคำ

ไอ้หนวดนั้นเห็นชายชุดสูทมีสีหน้าที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก ก็เลยไม่กล้าพูดอะไรอีก และไม่ได้รู้ว่าคนที่อยู่ข้าง ๆ นั้นใคร เดาถูกกันแน่ คิดมาค่อนวัน ก็เลยได้พูดเสริมไปว่า “หากพี่ ใหญ่พวกเราชอบจริง ๆ ผู้หญิงคนนี้ก็ต้องเป็นของพี่ใหญ่ แต่ หากไม่ใช่แล้วล่ะก็… ดูท่าทางแล้ว พวกเราจะต้องขายได้ราคา ดีแน่ ๆ”

เงินอีเวยได้ยินเช่นนั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไป หรือว่าพวกนี้จะ เป็นพวกค้ามนุษย์ ? พวกมันไม่เพียงแค่ค้าวัยหนุ่มสาว แม้แต่ อายุขนาดเธอยังก็ยังจะขายเป็นราคา ช่างกล้าดียิ่งนัก

ผู้ชายคนที่มัดเสิ่นอีเวยนั้นก็ได้ลากเธอเดินไปก่อนหน้า สองก้าว ทันใดนั้นเหมือนเลือดความดันนั้นขึ้นสูงมาก จน กระทั่งหายใจแทบไม่ออก

เงินอีเวยอารมณ์ตอนนั้นเหมือนจะระเบิด แล้วก็ตะโกนว่า “ออกไป”
ชายอ้วนคนนั้นก็ไม่ได้สนใจเธอเพียงแต่มอง แล้วก็หัน กลับไปคุยกับชายชุดสูทว่า “พี่ใหญ่ ทำไมผู้หญิงคนนี้แลดู สะอาด ร่างกายยังมีกลิ่นน้ำหอมอีก เป็นสินค้าชั้นดีเลย ถ้าไม่ ติดอะไรพี่จะลองก่อนไหม เดี๋ยวพวกเราจะมารับกลับไป

เสิ่นอีเวยเข้าใจความหมายที่คุยกันทั้งหมด เธอก็เลยได้ หันไปมองหน้าชายชุดสูทอย่างรวดเร็ว ตอนที่สองคนนี้อยู่ที่ ในห้องสองต่อสองนั้น ตัวเองก็ไม่ได้เหลือความเชื่อใยอะไร เลยแม้แต่น้อย แล้วก็ไม่ได้เอามาอยู่ในสายตา ไม่รู้ว่าชายคน นี้จะเจ้าคิดเจ้าแค้นขนาดไหน

ชายชุดสูทนั้นก็หันหน้ามาเล็กน้อย มองเสิ่นอีเวยที่มีท่าที ที่หวาดกลัว ชายชุดสูทจากที่มีความเย็นชาก็ค่อย ๆ ปล่อยให้ หายไป แล้วก็ยิ้มออกมาว่า “ฟังไปแล้วก็เป็นความคิดที่ดีเลยที เดียว”

!

พอพูดประโยคนี้ขึ้นมา ชายทั้งหมนั้นก็มีสายตาที่เหยียด หยามมองไปยังเสิ่นอีเวย ดูแล้วเหมือนเป็นของเล่นแค่นั้นเอง ชายที่พูดเช่นนี้ ร่างกายของเสิ่นอีเวยก็เกิดการขัดขืนขึ้น แท้จริงแล้ว ชายคนนี้ก็คือคนที่ไม่ต่างกับสัตว์เดรัจฉานเลย