ตอน32 เงื่อนไขของเซียวหันถึง

ตอนที่ 32 เงื่อนไขของเซียวหันถึง

“อันที่จริงเรื่องนี้ก็ไม่ได้จัดการยากอะไร ในเมื่อผมกับ ประธานเซิ่งเจรจาเรื่องราคาเรียบร้อยแล้ว แต่ตอนนี้คุณเสิ่นก ลับไม่ยินยอม เช่นนั้นก็ให้คุณเสิ่นชดเชยก็แล้วกัน ผมจะ เสนอเงื่อนไขอย่างหนึ่ง คุณเสิ่นสามารถพิจารณาไตร์ตรองก่อน ได้ ถ้าหากคุณเสิ่นยอมรับ เรื่องนี้ก็ยึดตามความคิดเห็นของ คุณจัดการ แต่ถ้าคุณเสิ่นไม่ยินยอม พวกเราก็จะทำตามที่ตกลง กับเซิ่งเจ๋อเฉิง”

ในคำพูดของเซียวหันถึง เสิ่นอีเวยได้ยินเพียง “ยึดตาม ความคิดเห็นของคุณจัดการ” จากนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า”เงื่อนไข อะไรหรอค่ะ?”

มุมปากของเชียวหันถึงกระตุกขึ้น ยิ้มและพูดว่า”เงื่อนไข ของผมก็คือ–อยู่กับผมตามลำพังคืนหนึ่ง”

เมื่อเสียงสิ้นสุด เสิ่นอีเวยก็ตกใจช็อก เธอจ้องมองเชียว

หันถึงอย่างไม่อยากจะเชื่อ และคิดว่าเมื่อกี้ตัวเองฟังผิดไป

แต่ในเวลานี้มีเพียงเซียวหันถึงที่สังเกตเห็นสีหน้าของเพิ่ง เจ๋อเฉิงที่อมทุกข์มาก

อันที่จริงเชียวหันถึงแค่อยากหยอกล้อเล่นเสิ่นเจ๋อเสิ่น เท่านั้น อีกอย่างผู้หญิงคนนี้ก็น่ารักมากด้วย แต่น่าเสียดายเธอ เป็นของเชิ่งเจ๋อเฉิง คนอย่างเธอเขาคงหาไม่เจอชั่วชีวิตนี้แน่
แต่เขาคาดการณ์ไว้แล้วว่าเสิ่นอีเวนต์คงไม่ตอบแน่ อีก อย่างเขาอยากเห็นว่าประธานเชิ่งที่ทำตัวสูงส่ง เมื่อได้ยินผู้ชาย คนหนึ่งเสนอเงื่อนไขแบบนี้ให้กับภรรยาของเขาแล้ว เขาจะมี ปฏิกิริยาตอบโต้อย่างไรกัน

เป็นดังที่คาดการณ์ไว้ ภายในดวงตาของเซิ่งเจ๋อเฉิงถูก ย้อมด้วยความรู้สึกเคืองโกรธ”ประธานเชียว คุณเสนอเงื่อนไข แบบนี้กับภรรยาของผมต่อหน้าผมแบบนี้ ไม่เกินไปหน่อย หรอ?”

เชียวหันถึงยิ้มอย่างผ่อนคลาย และพูดว่า”เงื่อนไขของผม เสนอให้กับคุณเสิ่น จะตอบรับหรือไม่ตอบรับล้วนอยู่ที่การ ตัดสินใจของคุณเสิ่น ผมคิดว่าประธานเชิ่งอย่าเพิ่งโมโหดีกว่า พวกเรารอฟังคำตอบจากคุณเสิ่นก่อน”

ในใจของเสิ่นอีเวยรู้สึกหนักอึ้ง เมื่อเห็นสีหน้าเย็นชาของ เพิ่งเจ๋อเฉิง เธอก็รู้ดีว่าเขาคงไม่สนใจ และค่าสั่งของเขาที่ไม่ ยอมให้เธออยู่ใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่น อันที่จริงเป็นเพียงการ ห่วงของที่น่าขันเพียงเท่านั้น

แต่เสิ่นอีเวยรู้สึกว่าแบบนี้คงน่าขันดี เธอยอมรับว่าเธอ อยากแก้แค้น อยากแก้แค้นเพิ่งเจ้อเฉิงครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ ไม่ใช่เพราะเขาไม่รัก แต่เพราะความเห็นแก่ตัวของเขา

ในตอนนี้ในใจของเสิ่นอีเวยปะปนไปด้วยความรู้สึก เคียดแค้นกับความรู้สึกขึ้นข่ม เธอหยิบไวน์แดงขวดหนึ่งที่อยู่ บนโต๊ะ และดื่มกลอกเข้าปาก เพราะการเคลื่อนไหวรวดเร็ว ก่อนไป ทำให้น้ำไวน์สีแดงค่อยๆไหลลงบนลำคออันขาวเนียนของเon

ถึงแม้ผู้ชายทั้งสองคนจะเห็นภาพเหตุการณ์เหมือนกัน แต่ สภาพจิตใจกลับไม่เหมือนกันเลย

วินาทีต่อมา ในห้องขนาดใหญ่ที่เงียบสงบก็มีเสียงอ่อน

โยนดังขึ้น”ได้ค่ะ ฉันตอบรับ”

เพียงแค่ประโยคสั้นๆ แต่น้ำเสียงกลับแอบแฝงไปด้วย ความกล้าหาญ ชั่วพริบตาสีหน้าของเซิ่งเจ๋อเฉิงก็เปลี่ยนสี

เชียวหันถึงตกใจอึ้ง แต่มุมปากกลับเผยรอยยิ้มพึงพอใจ

เลือนราง เขาจ้องมองเซิ่งเจ๋อเฉิงที่อยู่ด้านข้าง และเห็นบน ใบหน้าชายคนนั้นเผยสีหน้าดูไม่ออกว่าตกลงโกรธเคืองหรือ ไม่สนใจกันแน่

ของเหลวที่ร้อนช่าได้กระตุ้นร่างกายของเสิ่นอีเวยแล้ว อัน ที่จริงเธอดื่มไวน์ไม่ค่อยเป็น ดังนั้นในกระเพาะเลยเกิดความ รู้สึกแสบร้อน

เมื่อแอลกอฮอล์เริ่มกระตุ้นสมอง เสิ่นอี้เวยก็เดินตรงไปหา เชียวหันถึงอย่างห้าวหาญไม่กี่ก้าว ระยะห่างของทั้งสองคนก็ เริ่มต่อยๆใกล้กัน ทำให้เชียวหันถึงสัมผัสได้ถึงลมหายใจอัน ร้อนรุ่มที่มีอาการจากแอลกอฮอล์ของเส้นอีเวย

เส้นอีเวยในตอนนี้ สำหรับเชียวหันถึงแล้ว เธอดูเซ็กซี่และ นำเย้ายวนใจมาก

เสิ่นอีเวยเม้มริมฝีปากเล็กน้อย และมองเชียวหันถึง พร้อม พูดว่า”ท่านประธานเซียว ฉันไม่ค่อยชอบบรรยากาศของที่นี้กว่านี้ให้กับพวกเราหน่อยสิ คุณว่ายังไง?”

แขนที่เปิดโล่งของเสิ่นอีเวยถูกพละกำลังหนึ่งดึงเข้ามา ทำให้เธอต้องหันหลังกลับไปและสบตากับดวงตาอันเคือง โกรธของเซิ่งเจ๋อเฉิง เขาพูดตักเตือนว่า”เสิ่นอีเวย คุณอยาก ตายหรอ?”

ค่ำคืนนี้เสิ่นอีเวยได้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดแล้ว ต่อให้ สุดท้ายตัวเองต้องได้รับโทษ เธอก็พร้อมยอมรับ เธอไม่อยาก ถูกกลั่นแกล้งจากเพิ่งเจ๋อเฉิงอีกแล้ว

เมื่อนึกถึงตอนที่เพิ่งเจ๋อเฉิงเขวี่ยงโทรศัพท์มือถือและพูด ว่าตัวเอง..ไม่รู้จักพอ เธอก็ยิ้มแย้มออกมา”ไม่ใช่ว่าคุณบอกว่า ฉันมันไม่รู้จักพอหรอกหรอ? ถ้าไม่ทำเช่นนี้ฉันคงทำคุณผิดหวัง แย่เลย”

ชั่วพริบตา เสิ่นอีเวยก็เห็นสีหน้าความรู้สึกบนใบหน้าของ เพิ่งเจ้อเฉิงอย่างชัดเจน และในใจเธอก็รู้สึกสะใจอย่างที่สุด

ทำไมหรอ เซิ่งเจ๋อเฉิง คุณรู้สึกเจ็บเป็นด้วยหรอ?

ส่วนเรื่องของบริษัทแม่ ค่ำคืนนี้เสิ่นอีเวยจะพยายามทุ่มเท ทั้งหมดเพื่อเจรจาต่อรอง แต่ตอนที่ตัวเองพูดเมื่อกี้นั้น ในใจก็ เกิดความรู้สึกเจ็บแวดที่อยากจะต้านทานได้ขึ้น

เสิ่นอีเวยยิ้มอย่างขึ้นข่ม เธอไม่มีวิธีทางอื่นแล้ว

ปลายมืออันเรียวขาวลูบไล้วนไปมาบนหน้าอกของเชียว หันถึง และเธอก็ไม่พูดจาอะไร แต่สำหรับเชียวหันถึงแล้ว นี้กลับ เป็นการยั่วยวนที่ทำให้คนควบคุมอารมณ์ยากที่สุด อีกอย่างคนที่อยู่ในอ้อมอกตอนนี้ก็สวยเร้าใจด้วย

อันที่จริงเชียวหันถึงเห็นผู้หญิงแบบนี้มาบ่อยแล้ว แต่คิด ไม่ถึงว่านี้เป็นครั้งแรกที่ทำให้เขารู้สึกหวั่นไหว

เมื่อมองเห็นดวงตาของเสิ่นอีเวนต์เป็นประกายดั่งแสงดาว เชียวหันถึงก็กอดเธอไว้ ดูเหมือนคนที่อยู่ในอ้อมอกจะเกิด อาการตกใจ แต่ไม่ได้ขัดคืนแต่อย่างใด

เสิ่นอีเวยถูกวางลงบนเตียงขนาดใหญ่เบาๆ วินาทีต่อมา

เธอลุกขึ้นยืน

“ท่านประธาน…ท่านประธานเชียวค่ะ เรื่องคืนนี้ฉันเป็นคน ผิดเอง” เสิ่นอีเวยเผยสีหน้าเขินอาย

ในที่สุดเชียวหันถึงก็ดึงสติกลับมาได้ เขายิ้มแย้ม “ที่แท้ผม ถูกคุณเสิ่นหลอกใช้นี่เอง เพื่อแสดงต่อหน้าประธานเซิ่งหรอ?”

เสิ่นอีเวยไม่รู้ว่าจะตอบว่ายังไง เธอยืนคิดไตร่ตรองอยู่ตรง

ที่เดิมสักพัก

“ฉันรู้ดีค่ะว่าท่านประธานเชียวเป็นบุคคลมีอิทธิพลแบบ ใหน คืนนี้..เป็นเพราะการกระทำของฉันไม่เหมาะสม แต่ฉัน ไม่มีวิธีการ ถ้าหากท่านประธานเชียวไม่ยอมยกโทษให้ฉัน ฉัน ก็ไม่ว่าอะไรค่ะ”

เชียวหันถึงใช้มือเดียวดันเสิ้นอีเวยชิดติดกับผนัง และพูด ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “แล้วเงื่อนไขของผมที่คุณเสิ่นตอบรับ เมื่อสักครู่ล่ะ ? หรือว่าจะไม่ยอมทำตามแล้ว? ผมไม่ชอบคน โกหกนะครับ!”
ตกใจ เหตุผลที่แบบนั้นต่อ หน้าเพิ่งก็แก้แค้นแต่เธอไม่ได้คิด เลยว่าเรื่องต่อมาจะจัดการอย่างไรต่อ

แต่เมื่อถึงตอนนี้แล้ว อีเวยก็รู้ดีว่าถ้าหากยอมแพ้ก็จะ

พ่ายแพ้ตลอด

เธอจ้องมองดวงตาของเซียวหันถึง และพูดด้วยน้ำเสียง สุขุมว่า”ท่านประธานเชียวค่ะ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ จากที่ราบมา นอกจากคำพูดของคุณกับท่านประธานในเรื่องการ โอนถ่ายบริษัทก็ไม่มีการทำข้อตกลงลายลักษณ์เลย จาก มุมมองของทนายความแล้วถือว่าโมฆะนะ”

แววตาของเซียวหันถึงจ้องมองดวงอันนอีเวย จู่เขาก็จับคางเธอไว้ “ที่แท้ก็

เสิ่นอีเวยหลบหน้าออกมา ทำให้ปลายนิ้วที่สัมผัสหลุด

ออกมา

แต่ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ คุณทำไมคุณถึงไม่ฉลาด กว่านี้หน่อย ด้วยการร่วมมือผม? การแต่งงานของคุณกับ เจ๋อเฉิงก็เป็นการบังหน้า เขาปฏิบัติภรรยาอย่าง คุณยังไง คุณเองก็รู้ดีอยู่แก่ใจ อีกอย่างครั้งที่แล้วผมก็บอกแล้ว ว่า ถ้าหากคุณช่วยผมหาข้อมูลทางธุรกิจ ผมก็ช่วยสืบหา สาเหตุการตายที่แท้จริงของพ่อแม่พวกเราน่าจะทำตามสิ่ง ที่ปราณนานะ!”