บทที่421กลับมาอยู่ข้างๆผมไหม

บทที่ 421 กลับมาอยู่ข้างๆผมไหม

เงินอีเวยไม่อยากเสียเวลาทะเลาะกับผู้ชายคนนี้ แต่ ณ จุดนี้ ในใจของเธอกลับรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก

เมื่อสักครู่เห็นได้ชัดเจนว่าเธอรู้สึกกลัวขนาดไหน แต่ทว่า ตั้งแต่เพิ่งเจ๋อเฉิงปรากฏตัวอยู่ข้างกายเธอ ความรู้สึกหวาด กลัวค่อยๆหายไปจนหมด ในตอนนี้ จิตใจของเธอรู้สึกสงบ เป็นอย่างมาก เหมือนทุกอย่างไม่เคยเกิดขึ้น

เพิ่งเจ๋อเฉิงพูดอย่างหน้าเนื้อใจเสือว่า “เงินอีเวย เดิมที อีกสามนาทีไฟในบ้านก็น่าจะกลับมาแล้ว แต่ถ้าคุณยังคง ทำท่าทางแย่ๆแบบนี้ใส่ผม เชื่อไม่เชื่อตอนนี้ผมจะกลับแล้ว นะ? ”

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เมื่อเงินอีเวยได้ยินเขาพูดว่าจะไป หัวใจที่ห่อเหี่ยวก่อนหน้านี้ กลับยิ่งห่อเหี่ยวลงไปอีก เธอโพล่ง คำพูดที่เก็บซ่อนไว้ในใจออกมาทันที : “อย่า อย่าไป! “

เพิ่งเจ๋อเฉิงเห็นเธอมีท่าทางแบบนั้น ในที่สุดความอิ่มอก อิ่มใจก็เริ่มเพิ่มมากขึ้น

แม้แต่เสิ่นอีเวยก็ไม่รู้ว่ามันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ ตนเอง เปลี่ยนไปเป็นคนละคน โดยเฉพาะเมื่ออยู่ต่อหน้าเพิ่งเจ๋อเฉิง
ใช่แล้ว เธอเกลียดเขา แต่ว่าตอนนี้กลับคิดไม่ถึงว่าจะไม่ อยากให้เขาปล่อยเธอไว้คนเดียว

“อาการปวดท้องดีขึ้นบ้างไหม? “อยู่ดีๆเพิ่งเจ๋อเฉิงก็ถาม ขึ้นมา

เงินอีเวยนิ่งไป เธอพยายามนึก ดูเหมือนจะเป็นครั้งแรก ที่ผู้ชายคนนี้สอบถามตนเองเกี่ยวกับเรื่องรอบเดือนอย่าง ละเอียดอ่อน

“กินยาแล้ว ดีขึ้นมาบ้าง ท่ามกลางความมืดมิดเสียงของ เสิ่นอีเลยค่อนข้างเป็นกังวล ไม่มีความโมโหเลยสักนิด

ทั้งสองคนไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักพัก ความมืดรอบ ตัวและความเงียบงัน บรรยากาศทำให้เกิดความอึดอัดอย่าง ช่วยไม่ได้ ในที่สุด เสิ่นอีเวยได้ยินเพิ่งเจ๋อเฉิงพูดว่า : “อีเวย พวกเรากลับมาอยู่ด้วยกัน ใหม่ ดีไหม? ”

เธอหยุดหายใจไปชั่วขณะ เท่าที่เธอจำได้ เมื่อเพิ่งเจ๋อเฉิง สนทนากับใครก็ตาม แต่ไหนแต่ไรจะไม่ใช้คำว่า “ดีไหม เพราะ ค่านั้นแสดงออกถึงการถามความคิดเห็นของผู้อื่น

แต่เพิ่งเจ๋อเฉิงเป็นคนที่ไม่เคยถามความคิดเห็นของใคร เขาเพียงรับผิดชอบในคำสั่งและผลลัพธ์เท่านั้น โดนเฉพาะเมื่อ อยู่ต่อหน้าเธอ

แต่เมื่อสักครู่ เขากลับถามความคิดเห็น น้ำเสียงยังมี ความอ้อนวอนและขอความสงสาร เสิ่นอีเวยยอมรับ นี่คือครั้งแรกที่เธอเห็นเพิ่งเจ๋อเฉิงเป็นแบบนี้ และเพราะเป็นครั้งแรกที่ได้ เห็น ดังนั้นจึงทำให้สติของเธอแตกกระเจิงไปหมด

เงินอีเวยไม่ยอมให้คำตอบเพราะความคิดของเธอติดอยู่ กับบางสิ่งบางอย่างและสิ่งนั้นก็คือภาพถ่ายสองใบจากข่าวนั้น ในขณะนี้ เสิ่นอีเวยเพิ่งจะพบว่าตนเองขี้ขลาดมากแค่ไหน

แม้แต่จะอ้าปากถามสาเหตุจากเขาก็ยังไม่กล้า

ทันใดนั้น ตรงหน้าทั้งสองคนเกิดความสว่างขึ้นมาเพราะ ไฟฟ้ากลับมาแล้ว

ไม่รู้เป็นเพราะไฟดับนานไปหรือเปล่า ในตอนแรกเ นอีเวยไม่กล้าลืมตาขึ้นมา เธอยกมือขึ้นมาจับใบหน้าทันที ท่าทางแบบนี้ขัดขวางสายตาของเพิ่งเจ๋อเฉิงที่กำลังแอบมอง สีหน้าของเธอ

เงินอีเวย ใจแข็งสักหน่อย อย่าหกล้มสองครั้งในสถานที่ เดียวกัน ยิ่งมองเข้าไปในดวงตาของเพิ่งเจ๋อเฉิง เธอถึงกับต้อง คอยเตือนตัวเองในใจตลอดเวลา

เงินอีเวยยิ้มอย่างสดใส เหมือนกับความรู้สึกอึดอัดเมื่อ สักครู่มลายหายไปทั้งหมด รอยยิ้มสดใสสะเทือนใจคน : “คุณ อย่าแกล้งล้อเล่นกับคนอื่นได้ไหม? ข้างกายคุณมีผู้หญิงไม่ ขาด

แววตาของเพิ่งเจ๋อเฉิงซึมเซาลง ขมวดคิ้วเล็กน้อย ผ่านไป ครู่ใหญ่ๆ เขาจึงค่อยแสดงออกอย่างจริงจังอีกครั้ง : “คุณรู้ว่าผมจริงจัง

เงินอีเวยหัวเราะเบาๆ เธอมีท่าทางใจเย็นกับท่าทีของ เขา “คุณรู้ ฉันก็จริงจัง

หลังจากพูดประโยคนั้นเสร็จ เธอไม่รอให้เพิ่งเจ๋อเฉิงมี ท่าที่โต้ตอบ เสิ่นอีเวยจึงเริ่มไล่คนต่อ “ขอบคุณสำหรับเรื่อง คืนนี้ ตอนนี้ไฟฟ้าก็กลับมาแล้ว แถมเวลาก็ดึกมาก คุณกลับ บ้านก่อนดีไหม? ”

ใบหน้าเพิ่งเจ๋อเฉิงมืดดำเหมือนกับถ่าน: “คุณปฏิเสธผม หรอ? “

เงินอีเวยเบะปาก พูดอย่างชัดๆว่า: หมายความตามที่ คุณพูดแหละ”

เพิ่งเจ๋อเฉิงและเสิ่นอีเวยสบตากัน ทั้งสองไม่พูดอะไรอยู่ นานสองนาน แสงในดวงตานั้นราวกับทะเลในยามค่ำคืน

เพราะเธอเพิ่งจะโดนเขาอุ้มอย่างเจ้าหญิง ดังนั้นท่วงท่า ทั้งสองคนจึงใกล้ชิดอย่างมาก จนสามารถได้กลิ่นน้ำหอมบน ร่างกายของกันและกัน เพิ่งเจ๋อเฉิงมองใบหน้าที่แสนอ่อนโยน ของเงินอีเวย แต่กลับมีท่าทีต่อต้าน

เสิ่นอีเวยเอนหลังเอนหลังบนโซฟานุ่มๆอย่างเรื่อยเปื่อย เธอมองเชิงเจ๋อเฉิงด้วยท่าทางสงบ คุณชอบกลั่นแกล้งคนอื่น เพื่อความสนุกนักใช่ไหม? ตอนนี้ฉันจะให้คุณลองดูว่า โดน คนกลั่นแกล้งมันมีรสชาติอย่างไร
เพิ่งเจ๋อเฉิงเอื้อมมือออกไปทันที เขาหยิบบางสิ่งบางอย่าง ออกมาจากหน้าอกของตนเอง นั่นคือกล่องใส่เครื่องประดับ กำมะหยี่สีน้ำเงิน เขาหยิบไปไว้ตรงหน้าเงินอีเวย เปิดออก เบาๆ

เสิ่นอีเวยนิ่งอึ้งไป สร้อยเส้นนี้เหมือนกับเส้นที่ตนเองถูก ผู้ชายคนนี้ดึงทิ้งลงในทะเลตอนอยู่ประเทศไทย

“คิดไม่ถึงว่าสร้อยคอเส้นนั้นสามารถทำให้คนอย่างคุณที่ ว่ายน้ำไม่เป็นกระโดดลงไปหาอย่างไม่คิดชีวิต มองดูแล้วน่า จะมีความสัมพันธ์กับคุณมากเลยทีเดียว ตอนนี้ผมนำมันมา คืนให้คุณเสียงของเพิ่งเจ๋อเฉิงเย็นชา แต่มีเพียงเขาที่รู้ว่า เขา ต้องพยายามอย่างหนักเพื่อระงับอารมณ์ภายในใจของเขา

เสิ่นอีเวยรู้สึกปั่นป่วนในใจ แต่ใบหน้ากลับเรียบเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น : “คุณหามันเจอ? หรือซื้อมันมา?

เพิ่งเจ๋อเฉิง เงียบไปครู่หนึ่ง : “ซื้อมา เส้นเดิมผมหาไม่เจ อจริงๆ

เงินอีเวยยิ้มเบาๆ ยกมือขึ้นปิดฝากล่องลง” ป๊อก” “ไม่ จําเป็นหรอก ถึงจะเหมือนกัน แต่ก็ไม่ใช่เส้นนั้น

“แต่ว่าเธอพูดต่อ

“ฉันแค่คิดไม่ถึงว่าคุณจะลงไปงมหาสร้อยเส้นนี้ด้วย ตนเอง เห็นคุณซื่อสัตย์แบบนี้ งั้นฉันจะบอกให้อะไรให้ฟังสัก อย่าง ที่จริงแฟนของฉันไม่ได้เป็นคนให้สร้อยเส้นนั้น เหมียนเหมียนน้อยเป็นคนให้ฉันเอง

เมื่อเสื่นอีเวยพูดจบ สีหน้าของเพิ่งเจ๋อเฉิงเคร่งขรึมยิ่งกว่า

เดิม : “คุณหลอกผม

เงินอีเวยพยักหน้ายอมรับแต่โดยดี

บนเรือยอชท์ตอนนั้น เมื่อเขาเห็นเงินอีเวยที่ว่ายน้ำไม่ เป็นกระโดดลงไปในทะเลอย่างไม่คิดถึงชีวิตเพื่อหาสร้อยเส้น นั้น เขายอมรับว่าตนเองรู้สึกผิด เขารู้สึกผิดเพราะตนเองไม่ ควรจะโยนสิ่งของเธอทิ้ง

ดังนั้นเพื่อชดเชยให้เธอ หลังจากนั้นเขาลงน้ำคนเดียว เพื่อหาสร้อยคอเส้นนั้น ใช้เวลาหาอยู่สามวัน ดำน้ำขึ้นลง อย่างไม่หยุดหย่อน

ทุกๆครั้งพละกำลังข้างในของร่างกายถูกใช้ออกมาอย่าง

มากมาย แต่ถึงอย่างไรก็ยังหาไม่เจอ แต่ตอนนี้ เพิ่งเจ๋อเฉิงเพิ่งจะรู้ว่า แท้จริงแล้วตนเองโดนผู้

หญิงคนนี้หลอก

แต่ไม่เป็นไร ตอนนี้ในใจของเขาก็รู้สึกมีความสุข เพราะ อย่างน้อยหมายความว่า แฟนที่เธอพูดคือเรื่องโกหก

คิดถึงตรงนี้ เพิ่งเจ๋อเฉิงหัวเราะอย่างร่าเริงในใจ เพิ่งเจอ เฉิง นายกลายเป็นคนต่ำต้อยและน่าสงสารตั้งแต่เมื่อไหร่?

เพิ่งเจ๋อเฉิงนำกล่องในมือวางลงบนโต๊ะกาแฟ มือทั้งสองข้างจับไหล่บางของเงินอีเวย บังคับให้เธอมองตาของ ตนเอง กลับมาอยู่กับผม ดีไหม? ”

เสิ่นอีเวยยิ้มมุมปากอย่างอ่อนโยน : “คุณเชิง ฉันอยากรู้ เหลือเกิน ถ้าฉันกลับไปอยู่ข้างกายคุณ แล้วทนายความสวีชื่อ ดังจะทำอย่างไรล่ะ?