บทที่412เสิ่นอีเวยถูกทรมาน

บทที่ 412 เสิ่นอีเวยถูกทรมาน

กรณีที่ตนเองเกี่ยวข้องกับเพิ่งเจ๋อเฉิง แรกเริ่มเดิมที่เสี่ นอีเวยเข้าใจว่าอย่างน้อยหลังจากที่ตนเองอุทิศตัวให้กับการ ทำงาน ทุกอย่างจะจบลง แต่สิ่งที่คิดไม่ถึงคือ ผู้ชายคนนี้ หรือ อาจพูดว่าคนที่ผู้ชายคนนี้ส่งมา มักจะมาปรากฏต่อหน้าเธอ บ่อยๆ

Aute และความร่วมมือของบริษัท เดิมที่เป็นเพียงการส่ง ใบรับรองการประเมินราคาการออกแบบเครื่องประดับให้อีก ฝ่าย แต่ยิ่งนานวันเข้า กลับกลายเป็นเกี่ยวข้องกับเรื่องการ ถ่ายแบบ คาดไม่ถึงว่า Aute ก็เริ่มมีข้อตกลงเชิงกลยุทธ์กับฝั่ง บริษัทของตนเอง

เสิ่นอีเวยเคยถาม Alex ว่า ความเป็นจริงฝั่งพวกเธอไม่ จำเป็นต้องให้เอกสิทธิ์ผูกขาดกับ Aute สำหรับเนื้อหาในการ ถ่ายโฆษณาเครื่องประดับ ทรัพยากรของ Aute ดีขนาดนั้น ยัง กลัวว่าจะถ่ายโฆษณาออกมาได้ไม่พอใจคนหรอ?

แต่ Alex กลับตอบคำถามของเธอว่า ทำอะไรไม่ได้ ประธานเชิงให้เงินเป็นสองเท่าของตลาด

ได้ ได้เลย คนมีเงินเสียงดังที่สุด เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร ในที่สุดเสิ่นอีเวยจึงทำได้เพียงถอนหายใจออกมา

หลังจากร่วมงานกันได้สักพักหนึ่งก็เกิดประเด็นขึ้นมา ใน ตอนเริ่มแรกงานทุกอย่างออกมาราบรื่นเป็นอย่างมาก แต่ใน ช่วงเวลานี้ เสิ่นอีเวยกลับพบว่าความต้องการของ Aute กับ โฆษณาเครื่องประดับตัวสุดท้ายเริ่มเข้มงวดขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ใช่ เพราะนางแบบไม่เหมาะสม แต่เป็นเพราะเครื่องประดับไม่มีจุด เด่นที่ดีเลิศปรากฏให้เห็น

เมื่อทางฝั่ง Aute แสดงความคิดเห็นเหล่านี้ บอส Alex แทบจะเห็นด้วยทั้งหมดอย่างไม่มีข้อสงสัย เมื่อเป็นแบบนี้ กล่า บากเงินอีเวยและพนักงานตัวเล็กๆหลายคน ต้องทำโอที่หาม รุ่งหามค่ำ ใครจะทนไหว

วันหนึ่ง ประตูห้องทำงานของ Alex ถูกเปิดออก : “บอส คะ ฉันทนไม่ไหวแล้ว!

Alex ผลักแว่นตาของตนเองอย่างเท่ๆ และพูดออกมา เพียงประโยคเดียว : ความอดทนคือชัยชนะ

ดังนั้นเสิ่นอีเวยจึงทำได้เพียงกลับไปที่โต๊ะทำงานของ ตนเองเหมือนเดิม

จนที่สุด ในวันนี้เมื่อเงินอีเวยได้รับอีเมลปฏิเสธจากเพิ่ง เจ๋อเฉิงว่าไม่เห็นด้วยกับภาพผลิตภัณฑ์ในการถ่ายโฆษณาครั้ง ที่ N เธอรู้สึกว่าตนเองทนไม่ไหวอีกต่อไป สองมือตบลงบน โต๊ะ ปัง และลุกขึ้นยืนทันที
“เพิ่งเจ๋อเฉิงคุณมันคนชั่ว! มีอะไรไม่พอใจส่วนตัว คน ส่วนใหญ่สามารถหาทางออกกันได้ เล่นลับหลังแบบนี้เป็น ผู้ชายหรือเปล่าเนี่ย!?

เสิ่นอีเวยส่งเสียงร่ำไห้คร่ำครวญได้ทั่วบริษัท ทุกคนต่าง ได้ยินกันหมด

เสิ่นอีเวยหยิบโทรศัพท์มือถือกดโทรออกหาเพิ่งเจ๋อเฉิง ดู เหมือนจะรู้ว่าวันนี้เธอจะต้องโทรหาตนเอง อีกฝ่ายรับสาย อย่างรวดเร็ว

“ฮัลโหล มีธุระอะไรไหมครับ? “เพิ่งเจ๋อเฉิงพูดด้วยน้ำ เสียงสุภาพอย่างเป็นทางการผ่านทางโทรศัพท์มือถือ

เสิ่นอีเวยมีความไม่พอใจอย่างรุนแรง เธอพูดด้วยความ โกรธ : “ทำไมตอนแรกฉันถึงมองไม่ออกว่าแท้จริงคุณมันเลว ทรามไร้ยางอายขนาดนี้? ทรมานฉันทุกวันแบบนี้สนุกมากใช่ ไหม? “

ถ้าเสิ่นอีเวยฟังไม่ผิด เพิ่งเจ๋อเฉิงเหมือนกำลังหัวเราะออก มาเบาๆผ่านทางโทรศัพท์มือถือ : “แล้วจะทำไม? ผมแค่ชอบ ที่คุณรังเกียจผมแต่ก็ไม่สามารถออกไปจากผมได้

เงินอีเวย:

เพียงประโยคเดียว ทำให้เสื่นอีเวยสติหลุดออกไป

ที่จริง เพิ่งเจ๋อเฉิงพูดถูกต้อง เธอรังเกียจเขา แต่ไม่ สามารถออกไปจากเขาได้ มิเช่นนั้น เธอจะกล้ำกลืนฝืนทนรับใช้เขาอยู่แบบนี้หรอ? !

ทันในนั้น เสียงเบื่อหน่ายของเพิ่งเจ๋อเฉิงดังออกมาจาก โทรศัพท์มือถือ : “เพียงแต่ว่า ถ้าหากคุณไม่ต้องการให้ผม ทรมานคุณแบบนี้ไปทุกวัน ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีวิธี

“วิธีอะไร? “เสิ่นอีเวยถามขึ้นมาทันที แต่เมื่อพูดออกไป ตนเองต้องรู้สึกเสียใจในเวลาต่อมาทันที เพราะผู้ชายที่อยู่ ปลายสายเป็นดั่งผู้ร้ายของเรื่องนี้ เขาจะใจดีบอกวิธีที่เป็นไป ได้กับตนเองได้อย่างไร?

เป็นไปตามคาด วิธีการแก้ปัญหาของเพิ่งเจ๋อเฉิงทำให้เสี นอีเวยแทบอยากถุยน้ำลายใส่หน้าเขา

“กลับมาเป็นภรรยาของผม ฝ่ายชายพูดด้วยน้ำเสียง จริงจัง

เสิ่นอีเวยตาโตมองบนทันที เธอเกลียดที่เพิ่งเจ๋อเฉิงทำไม ถึงมองไม่เห็นว่าตนเองกำลังดูหมิ่นเขาอยู่

ก่อนวางสาย เสิ่นอีเวยทิ้งท้ายหนึ่งประโยคให้กับเซิ่งเจ๋อ เฉิง : “คุณฝันไปเถอะ!

แต่หลังจากที่เสิ่นอีเวยวางสาย อารมณ์กลับยิ่งหดหู เพราะเอกสารที่กองพะเนินตรงหน้าบนโต๊ะทำงาน ทำให้เดิมที อารมณ์ที่ไม่ดีของเธอยิ่งไม่เป็นสุขขึ้นไปอีก

ทันใดนั้น เธอคิดว่าตนเองควรที่จะออกไปท่องเที่ยว พัก ผ่อนจิตใจสักหน่อย
มิเช่นนั้น

ทรมานจนเป็นบ้า

ในไม่ช้าก็เร็วคงโดนคนชั่วอย่างเพิ่งเจ๋อเฉิง

แต่เสิ่นอีเวยยังไม่ทันได้วางแผนการท่องเที่ยวของตนเอง

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา บอส Alex ก็นำข่าวดีมาบอกเธอถึงห้อง ทํางาน “เชิญเข้ามาได้ค่ะ เสิ่นอีเวยจัดการเอกสารไปพลางยก

กาแฟข้างกายขึ้นมาดื่มไปพลาง

Alex ผลักประตูเข้ามา เขาถือบัตรเชิญในมือ เมื่อเธอ มองเห็นแวบแรกรู้สึกว่าออกแบบค่อนข้างประณีตสวยงาม

“ช่วงนี้ทำงานเป็นอย่างไรบ้าง อยากออกไปผ่อนคลาย จิตใจสักหน่อยไหม? ” Alex หยอกล้อเสนอเวย นั่งลงบน โซฟาตรงข้ามกับโต๊ะทำงานของเธอ

เมื่อเสิ่นอีเวยได้ฟังคำพูดของAlex ก็รู้สึกคล้ายกับจะมี ความหมายอย่างอื่นแฝงอยู่ จึงเงยหน้าขึ้นถาม : “อะไรกัน? คุณจะชวนฉันออกไปเที่ยวหรอ? “

Alex สีหน้าเปลี่ยนทันที เขารีบส่ายหน้าและพูดว่า “ผม ไม่กล้าหรอก ถ้าผมชวนคุณไปเที่ยวสองต่อสอง หากประธาน เพิ่งรู้เข้า บริษัทนี้ยังอยากจะเปิดอยู่ไหม? ”

เสิ่นอีเวยถลึงตามอง Alex อยู่พักหนึ่ง และพูดอย่างไม่ พอใจว่า: “ฉันก็แค่พูดเล่นไหม? อย่าพูดชื่อนี้ต่อหน้าฉันอีก ตอนนี้ฉันได้ยินชื่อเขาแล้วปวดสมอง! “
Alex หัวเราะ วางบัตรเชิญในมือของตนเองไว้ตรงหน้าเสี นอีเวย จากนั้นจึงมองเธอด้วยรอยยิ้ม

เงินอีเวยถูกเขามองจนรู้สึกขนลุก จึงถามอย่างสงสัยว่า

: “นี่คืออะไร? ”

Alex ไม่ได้ให้ค่าตอบเธอทันที เขาเพียงแค่พูดว่า : “คุณ เปิดดูเองดีกว่าไหม? ”

เสิ่นอีเวยแบะปาก ยื่นมือออกไปหยิบ: “นี่คือบัตรเชิญ จริงหรอ? แต่มองไปมองมาก็คล้ายอยู่นะ ใครฝากให้คุณเอา มาส่งให้ฉันหรอ เหมือนกับว่าช่วงนี้ฉันก็ไม่มีเพื่อนคนไหน แต่งงานนะ.…..

เสิ่นอีเวยพูดเรื่องของตนเองเรื่อยเปื่อย เมื่อเปิดดูราย ละเอียดด้านในของบัตรเชิญ เธอก็ต้องตกใจ เพราะราย ละเอียดที่ถูกเขียนไว้ด้านบนคือ

Aute ประธานเพิ่งมีความยินดีที่จะเรียนเชิญผู้อำนวยการ ออกแบบเครื่องประดับเงิน และพนักงานทุกคนในบริษัทของ คุณ เข้าร่วมในกิจกรรมการท่องเที่ยวประเทศไทยเป็นระยะ เวลาทั้งหมด 7 วัน ในเดือนหน้า โดยค่าใช้จ่ายทั้งหมดใน ระหว่างการเดินทาง Aute จะเป็นผู้รับผิดชอบทั้งหมด

ประโยคง่ายๆ กลับทำให้เสื่นอีเวยตกใจจนตาโต เชิงเจ๋อ เฉิงคิดจะทำอะไรกัน?

เธอมองอย่างละเอียดอีกครั้ง มุมขวาล่างของบัตรเชิญมีตราประทับสีแดงอย่างเป็นทางการของ Aute เหอ มาตรฐาน สูงจริงๆ เสิ่นอีเวยกรอกตาบนในใจเป็นพันๆครั้ง โดยไม่รู้ตัว

เธอเงยหน้ามอง Alex และถามว่า “ของชิ้นนี้คุณได้มา จากที่ไหน?

“ทางฝั่งประธานเพิ่งใช้ให้ผู้ช่วยหลินอวี้ส่งมาให้เป็นการ พิเศษ”

เสิ่นอีเวยนิ่งอึ้งไป เขาให้ผู้ช่วยของตนเองที่มีความ สามารถอย่างหลินอวี้รีบมา เพื่อส่งของเล็กๆน้อยๆแบบนี้ อาจ จะไม่ค่อยเหมาะสมไปหน่อย เพิ่งเจ๋อเฉิงคิดจะทำอะไรของ เขา……..