บทที่372ต่อกับฟ้าต่อกับดินต่อกับการก ระทําของสุนัขชายหญิงเช่นนี้

บทที่ 372 ต่อกับฟ้าต่อกับดินต่อกับการกระทำของสุนัขชาย หญิงเช่นนี้

พออมั่นมั่นได้ฟังแล้วก็เปลี่ยนสีหน้าตัวเองไป หรือว่าเธอ จะรู้ความในใจของเรา เป็นไปไม่ได้

พอเห็นสีหน้าของอมั่นมั่นเช่นนั้นก็รู้แล้วว่าสิ่งที่ตัวเองคิด นั้นเป็นเรื่องที่จริง ซึ่งในใจก็ยิ้มหัวเราะ เพราะได้มีการจัดการ กับคนนี้อยู่แล้ว

เงินอีเวยก็ได้ดึงมืออมั่นมั่นออกมา ใช้พลังพอสมควร เลยทำให้มือนั้นหลุดออกมา แล้วก็หันมามองด้วยความโกรธ

เสิ่นอีเวยก็ได้กอดอกอยู่เช่นนั้นกับน้ำเสียงที่ไม่มีความ อ่อนน้อมแต่อย่างใด ตอนนี้เธอกำลังจะเปิดโปงสิ่งที่พวกเขา กำลังโกหก ดังนั้นเลยไม่ได้ไปสำรวมตัวเองว่าตอนนี้เป็น อย่างไร เหมือนผู้ชายเช่นไรเช่นนั้นเลย

“คุณหญิงอวี่ มีเรื่องหนึ่ง ฉันคงจะต้องบอกคุณด้วยความ จริงใจ ก็คือฉันนั้นได้ตรวจสอบคุณมาก่อนแล้ว รู้ว่าคุณจบมา จากสาขาการประกาศข่าว หากเราไม่ผิดแล้วล่ะก็ ในใจก็มี การวางแผนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“คุณคิดว่าการที่เอาโทษทั้งหมดมาแบกไว้ที่ตัวเอง แล้วก็

ทําท่าตอแหลว่าคิดถึงสวีเส้าเหิง คิดถึงฉัน แต่ก็รอตอนที่มีคน

มากมายก็ทำการพลิกแพลงออกมา แล้วทำให้ตัวเองนั้น

เหมือนผู้ถูกกระทำ เมื่อเป็นเช่นนี้ เรื่องราวก็จะถูกปลุกปั่นขึ้น

มา ใช่ไหม ? คนที่เป็นมืออาชีพเช่นนี้ คุณมีความสามารถใน

การสะกดสายตาประชาชนเสียจริงนะ

เงินเลยก็ได้นำการคาดการในใจพูดออกมาหมดแล้ว แต่ท่าที่ไม่มีความตื่นเต้นเลยแม้แต่น้อย ใช้น้ำเสียงที่แสนจะ ธรรมดาพูดออกมา ทำให้มั่นมั่นได้แต่กัดฟันด้วยความ โกรธเช่นนั้น

เห็นอมั่นมันไม่ได้พูดอะไรออกมา เสิ่นอีเวย ในใจก็เต็ม ไปด้วยความสะใจการจะต่อกรกับคนที่ไร้ยางอายก็ต้องใช้วิธีนี้

เสิ่นอีเวยไม่ได้สงสัยอะไรแล้วพูดต่อไปว่า “มามามา พวก เราลองมาพิจารณาดีดีกับสิ่งที่คุณพูดออกมา แท้จริงก็คือคุณ และสวีเส้าเหิงเป็นคนทำร้ายความรู้สึกฉันเอง แล้วยังมาระราน ชีวิตฉันอีก เหมือนกับพูดว่าฉันนั้นไปทำร้ายชีวิตพวกคุณสอง คนเช่นไรเช่นนั้น ต่อให้คุณท้องแล้วทำไมล่ะ ? ลูกที่คุณต้อง นั้นก็เป็นลูกของชายชั่วผู้นั้น ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน ฉันอาศัย สิทธิ์อะไรไปช่วยพวกคุณ ?

“ความจริงก็คิดว่าผู้หญิงด้วยกันทำไมจะต้องทำให้ลำบาก ใจ แต่ในเมื่อคุณนั้นไร้ยางอายเช่นนี้ วันนี้ฉันก็คงจะพูดเท่านี้ ไม่ว่าคุณหรือสวีเส้าเพิ่งฉันก็จะไม่ช่วยเลย เรื่องที่ตัวเองสร้าง ต้องไปจัดการมันเอง ความจริงพวกคุณและฉันนั้นก็คือคนแปลกหน้าแล้วล่ะ อย่ามาระงานไม่เลิกรากับฉันอีก คุณมี ศักดิ์ศรีบ้างไหม ?

ขณะที่เสิ่นอีเวยพูดประโยคนี้มานั้น ไม่ได้ไปคำนึงถึงท่าที ที่เจียงเฉิงหวินมองเธอ ซึ่งเต็มไปด้วยความเลื่อมใส

อมั่นมั่นเต็มที่คิดว่าเงินอีเวยจะฟังคำอธิบายจากเธอ อย่างน้อยก็จะใจอ่อน เพราะหากเป็นเช่นนั้นคิดว่าจะได้ยัง โอกาส แต่ตอนนี้โอกาสกลับไม่มีอีกแล้ว เป็นเวยไม่เพียงแต่ ไม่ยอมรับ และยังใช้คำพูดที่ดูถูกอับอายให้พวกเขาอีกด้วย

สวีเส้าเพิ่งที่คุกเข่าอยู่นั้นมีสายตาที่โมโห แต่ไม่ใช่กับเสี่ นอเวย แต่เป็นอมั่นมั่น ซึ่งเมื่อเห็นแล้วก็ได้เก็บอารมณ์ลงไป แต่เสิ่นอีเวยกลับเห็นอย่างชัดเจน

อมั่นมั่นรีบอธิบายแล้วพูดว่า “เส้าเหิง ฉันเพียงแค่อยาก

จะช่วยคุณ…..

แต่ไม่คิดเลยว่าสวี่เส้าเพิ่งกลับไม่ไยดี แล้วก็มองด้วย สายตาที่สับสนไปหมด ซึ่งเหมือนกับอมั่นมันกำลังทำลาย แผนการ แล้วก็พูดอย่างโมโหว่า “คุณหุบปากไปซะ ฉันไม่ได้ ขอร้องคุณให้มาช่วย

สวีเส้าเพิ่งใช้คำพูดที่น่ากลัวและทุเรศอย่างมาก เป็นอีเว ยก็เลยเริ่มขมวดคิ้ว

“อีเวย ผมขอรับรองกับคุณว่า…”

“หยุด ”
สวีเส้าเพิ่งยังพูดไม่ทันเสร็จ เสิ่นอีเวยก็ตัดบทเสียแล้ว “คุณก็ยอมเสียเถอะ ตั้งแต่ที่พวกเรารู้จักกันมา คุณบอกว่า รับรองกับฉันมาเท่าไหร่แล้ว ? คุณคิดว่าฉันเป็นองค์กรการ กุศลหรอกหรือ ? คุณคิดว่าฉันยังเชื่อคุณอยู่ไหม ?

เสิ่นอีเวยก็ได้ใช้คำพูดที่ปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย สวีเส้าเพิ่ง ซึ่งหมดศักดิ์ศรีตัวเองเสียแล้ว เขานั้นกราบเงินอีเวยอย่างไม่ หยุดแล้วพูดว่า “อีเวยผมขอร้องล่ะ ผมขอร้องอย่างจริงใจ คุณ ไม่ช่วยผมก็จะต้องอยู่คุกแน่นอนเลย

“อ๋อออ งั้นคุณไปอยู่ในคุกเถอะ ฉันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไร กับคุณสักนิด” เสิ่นอีเวยก็ได้พูดประโยคนี้อย่างไร้เยื่อใย

โบราณกล่าว สุนัขถูกต้อนจนจนมุมยังสามารถที่จะ กระโดดข้ามกำแพงได้ เสิ่นอีเวยวันนี้ก็เพิ่งจะรู้ว่า คำพูดนี้เป็น ความจริงเลยทีเดียว

สวีเส้าเพิ่งเมื่อเห็นว่าเงินอีเวยไม่ช่วยอะไรเลย ก็เลยเบี่ยง เบนความสนใจไปหาเจียงเฉิงหวิน

หลังจากที่เสิ่นอีเวยไม่ทันรู้สึกตัว สวีเส้าเพิ่งก็ได้คลานไป หาเจียงเฉิงหวินแล้วก็กราบไปด้วยแล้วพูดไปด้วยว่า “สวัสดี ครับท่านประธานเจียง ผมรู้จักท่าน ท่านเป็นลูกชายของ เจ้าของบริษัทการบันเทิงเฟิงสิ่ง ขอให้ท่านคิดในฐานะที่ผม เป็นเพื่อนเป็นอีเวย ช่วยผมเถอะครับ ให้ผมเป็นทาสก็ยอม

การกระทำของสวีเส้าเทิง เสิ่นอีเวยก็ตกใจยิ่งนัก หน้า เป็นสีแดงขึ้นมา ซึ่งในหัวสมองของเธอนั้นก็มึนไปหมด สวี่เส้าเพิ่งที่หน้าด้านไร้ยางอายเช่นนี้ ทำให้เธอนั้นอยากจะมุดไป ที่ไหนสักแห่งหนึ่ง

สวี่เส้าเหิงอาจจะไม่ได้มีการเตรียมตัวอะไรเลยมา ก็เลย ได้แต่ทําเช่นนั้น

เมื่อเป็นเช่นนี้ สวีเส้าเหิงก็ได้แสดงถึงท่าทีที่ทั้งหมดออก มา สายตาเต็มไปด้วยความน่ากลัวแล้วมองไปยังเส้นเวย เจียงเฉิงหวินนั้นดูออกในทันที ตอนที่สวีเส้าเพิ่งนั้นมองเสื่ นอีเวยด้วยสายตาที่น่ากลัวเช่นนั้น เขาก็เลยได้ไปปกป้องเส นอีเวยที่อยู่ข้างหลัง

“โอ๊ยยยย” เสียงของสวีเส้าเพิ่งที่ถูกต่อยหน้าอย่างจัง ๆ ก่อนที่เสิ่นอีเวยจะรู้สึกตัวก็ถูกเจียงเฉิงหวินนั้นลากขึ้นรถของ เขาไปเรียบร้อยแล้ว

“ปิ๊งงงง”

ประตูถูกปิดอย่างดัง ซึ่งทำให้ความครึกครื้นนั้นถูกปิดกั้น

ไปคนละโลกเลย

ตลอดจนถึงรถนั้นขับออกไป เงินอีเวยก็เต็มไปด้วยความ ตกใจ เมื่อสักครู่นี้ เธอเห็นอะไร สวีเส้าเพิ่งเหมือนกำลังจะมุ่ง มาหาเธอหรือ ?

เสียงของเจียงเฉิงหวินได้ดังขึ้นมาข้าง ๆ หู เหมือนกับ กำลังพูดอะไรในโทรศัพท์ว่า “ด้านล่างบริษัทมีคนวุ่นวาย ชาย หนึ่งหญิงหนึ่ง ไปดูสถานการณ์ก่อน มีผู้หญิงคนหนึ่งเป็นคนท้อง อย่าไปทําร้ายเด็ดขาด