บทที่365เหมียนเหมียนกับการถ่ายโฆษณาใหม่

บทที่ 365 เหมียนเหมือนกับการถ่ายโฆษณาใหม่

เพียงแต่มีหนึ่งเรื่องที่เป็นเวยไม่รู้ เรื่องราวของบริษัทการ

บันเทิงเฟิงสิ่งที่จัดกิจกรรมให้แฟนคลับพบกับเหมียนเหมือน ซึ่งเป็นเรื่องจริง แต่เงินอีเวยนั้นไม่ค่อยได้ดูทีวีสักเท่าไหร่ เข้า อินเทอร์เน็ตก็บางครั้งเท่านั้นเอง ดังนั้นเธอนั้นไม่รู้เลยว่าตอน ที่เหมียนเหมือนพบกับแฟนคลับนั้นเกิดอะไรขึ้น ซึ่งมีช่วงหนึ่งที่ เหมียนเหมียนขอความช่วยเหลือในการหาแฟนให้กับเธอ

แต่ข่าวนี้ ประจวบเหมาะกับเซ็งเจ๋อเฉิงนั้นได้เห็นพอดี

ในเวลานี้ ผู้ชายที่อยู่ชั้นที่ยี่สิบสี่ของบริษัทเพิ่งซื้อนั้นก็มี สีหน้าที่สุขุม แล้วก็ได้มองไปยังทีวีที่ฉายเกี่ยวกับเด็กที่ถือไมค์ แล้วประกาศหาแฟนให้กับเงินอีเวย คนนั้นก็คือ เสิ่นเหมียน

ความจริงแล้วเพิ่งเจ๋อเฉิงนั้นไม่ได้โกรธอะไร เพียงแต่

คิดถึงเรื่องอนาคตของหลินอวี้ ณ ตอนนั้น เลยทำให้หัวสมอง ของตัวเองนั้นปรากฏภาพของประธานโม่ขึ้นมา ซึ่งตัวเองนั้น เกือบจะบีบรีโมทแหลกเหลวไป

เสิ่นอีเวยก็อยู่ในงานแสดงสินค้าอัญมณีใหม่ของบริษัท ซึ่งเสร็จสิ้นไปเมื่อวานนี้ ดังนั้นในการงานที่ยุ่งยากมากมาย เริ่นอีเวยก็ได้มีเวลาในการพักผ่อนมากยิ่งขึ้น

แล้วก็คิดได้ว่าไม่ได้มีเวลาไปหาเหมียนเหมือนที่บริษัท นานแล้ว ดังนั้นเป็นเวยก็ตัดสินใจว่าวันนี้จะไปหาสักหน่อย แล้วก็ได้ฟังจากที่หยางอันทรานรายงานเกี่ยวกับเรื่องของเหมื ยนเหมียน ช่วงนี้เหมียนเหมียนนั้นได้รับการโฆษณาเกี่ยวกับ เด็กมากยิ่งขึ้น ซึ่งค่าตัวตอนนี้ก็มากขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว

ไม่เพียงแต่เท่านี้ สินค้าที่เหมียนเหมือนทำการโฆษณานั้น มีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก หากในประเทศมีเด็กสิบคน ก็จะมีเด็ก เก้าคนใช้สินค้านี้ เลยทำให้ส่งผลกระทบดีที่ค่อนข้างเป็นวง กว้าง

หากเปลี่ยนประโยคพูดก็คือ หากได้ทำการถ่ายโฆษณานี้ แล้วก็จะทำให้มีชื่อเสียงขึ้นไปอีกระดับหนึ่งเลยทีเดียว

จิตสติและอารมณ์ที่มีความสดใสมากยิ่งขึ้น ก็ไม่แปลกที่ เงินอีเวยจะเป็นแบบนี้ ลูกสาวของตัวเองนั้นได้มีการงานอาชีพ ที่พัฒนาการที่ดีขนาดนี้ คนเป็นแม่ก็รู้สึกภูมิใจ

พอคิดถึงตรงนี้ เสิ่นอีเวยก็ได้นั่งรถแท็กซี่มาถึงบริษัทการ บันเทิงเฟิงสิ่ง เพราะวันนี้เป็นวันห้ามเอารถออก ดังนั้นเลยนั่ง รถแท็กซี่มา

ตึกสูงใหญ่ระฟ้าสีเทา ดูไปแล้วมีความอลังการมากยิ่งนัก เงินอีเวยก็ได้หยิบกระเป๋าขึ้นมา แล้วก็ใส่แว่นสีดำแล้วก็เดินไป ยังหน้าลิฟต์
วันนี้ที่เธอจะมาก็เลยได้ทําการโทรศัพท์หาหย่างอันทราน เรียบร้อยแล้ว ดังนั้นเธอยังไม่ได้ไปถึงสตูดิโอก็ได้เห็นหยางอัน ทรานมายืนรอที่สตูดิโออยู่ไกล ๆ

“เหมียนเหมือนกำลังถ่ายทำโฆษณา เดี๋ยวจะพาคุณไปดู นะ” หยางอันทรานมีสีหน้าที่ตื่นเต้น ใบหน้าที่ความตื่นตา

เงินอีเวยยิ้มแล้วพูดว่า “ดีเลยค่ะ

เด็กน้อยหน้าตาน่ารักกำลังยืนอยู่บนเวที มือก็ถือสินค้าที่ จะทำการโฆษณา ปากก็พูดสคริปต์ได้อย่างราบรื่น ฟัง ไป แล้วก็ดูรู้เลยว่าใช้เวลาฝึกไม่น้อยเลยทีเดียว

เสิ่นอีเวยก็ยิ้มอย่างภูมิใจ เธอก็ได้ยื่นมือไปตบยังไหล่ของ หยางอันหราน แล้วก็ได้มองเด็กคนนั้นแล้วพูดว่า “เห็นแล้วใช่ ไหม ? ลูกสาวที่ฉันอบรมเลี้ยงดูนั้นก็ไม่เหมือนคนอื่น เก่งและ เป็นเป้าสายตามากมาย เหมือนกับเจ้าหญิงเลย

หยางอันทรานฟังแล้วก็รู้สึกไม่ค่อยจะเต็มใจเท่าไหร่นัก แล้วก็ตอบโต้ว่า “คุณอย่าพูดเช่นนั้น เหมียนเหมียนเป็นแบบ นี้ทุกวันนี้ได้ ทั้งหมดก็เพราะฉันนี่แหละเป็นคนนำพาไปในทาง ที่ดี ไม่ได้เกี่ยวกับคุณเลย

หยางอันหรานพูดเสร็จ ทั้งสองคนนั้นก็ได้มองด้วยสายตา ที่ไม่ค่อยพอใจ แต่ก็กลับยิ้มในเวลาเดียวกัน

ซึ่งในใจของทั้งสองคนนั้นชัดเจนกว่าอื่นใคร นั่นก็คือ เห มียนเหมือน ที่อนาคตจะเฉิดฉาย
นิสัยเดิมของเสิ่นอีเวชถึงแม้จะไม่ค่อยคบค้าสมาคมกับ ใครเท่าไหร่นัก แต่หลังจากอยู่อังกฤษ ปีที่ทำให้เธอนั้นมีการ เปลี่ยนแปลงนิสัยของตัวเองมากยิ่งขึ้น

แล้วก็บวกกับทักษะการแสดงของเหมียนเหมือนที่เพิ่มขึ้น ดังนั้นหลังจากที่เหมียนเหมียนนั้นได้ทำการลงนามสัญญากับ บริษัทการบันเทิงเฟิงสิ่ง หยางอันทรานที่เป็นผู้จัดการส่วนตัว เธอนั้น ก็ได้สร้างเหมียนเหมียนให้เก่งในทุก ๆ ด้าน แต่ไม่ใช่ เพียงเท่านี้ หยางอันทรานก็รู้สึกชอบในตัวเหมียนเหมือนด้วย ดังนั้นถึงแม้เหมียนเหมือนจะตาราเด็ก แต่หยางอันทรานก็ใช้ เวลาในการฝึกสอนเหมียนเหมือนไม่น้อยเลยทีเดียว

พอเห็นถึงตรงนี้ เสิ่นอีเวยก็ได้เดินเข้าใกล้หยางอันทราน เพราะว่าเธอสามารถรู้สึกได้ว่าคนนี้เป็นคนที่ดูแลเหมียนเหมื ยนเหมือนลูกตัวเอง

ดังนั้นเสิ่นอีเวยก็มีบางครั้งที่ล้อเล่นกับหยางอันทรานอ ย่างไม่คิดอะไร

ในตอนนี้ผู้กำกับก็พูดขึ้นมาว่า “คัท !

เหมียนเหมียนที่กำลังโฆษณาก็หยุดลง ตอนนี้ก็มีคนวิ่งไป แต่งหน้า ปรนนิบัติอย่างดี แต่สิ่งที่ชัดเจนก็คือ เด็กน้อยคนนี้ ก็ได้เห็นเงินอีเวยตั้งแต่ตอนที่ทำการโฆษณาแล้ว ดังนั้นก็ไม่ได้ ไปสนใจอะไรกับการแต่งหน้ามากเท่าใดนัก ก็เลยได้พูดออก มาทันทีว่า “มามี”

เสียงของเด็กน้อยคนนี้ก็ได้ทำให้สายตาของคนทั้งหมดหันไปมอง คนที่ทำงานที่นี่ถึงแม้จะมีการทักทายกับเหมียนเหมื ยนบ่อยครั้ง แต่ทุกครั้งก็คือหยางอันทรานเป็นคนที่จัดการให้ ไปพบที่ห้องรับรอง

ดังนั้นคนที่ทำงานก็ไม่เคยที่จะเห็นเป็นเวยเลย หลังจาก ที่เหมียนเหมียนพูดออกไป ฐานะของเสิ่นอีเวยก็แสดงออกมา ซึ่งเสิ่นอีเวยก็รู้สึกว่ามีสายตามากมายมองมาที่เธอ

เงินอีเวยก็ไม่ค่อยชินเท่าไหร่กับสายตามากมายมอง มายังเธอแบบนี้ เลยทำให้หน้าแดงขึ้นมา แต่เหมียนเหมียนก็ ไม่ได้ไปสนใจอะไรกับคนรอบข้างมากมาย ก็ได้เข้ามาหาเสี นอีเวย

เสิ่นอีเวยได้เห็นเหมียนเหมือนที่มีสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนกับในใจนั้นมีความสุขยิ่งนัก เลยไม่ได้ไปสนใจอะไรกับ สายตาของคนอื่นมากมายนัก

“มานี้ ตอนที่แม่เข้ามาหนูก็เห็นแม่แล้วค่ะ ก็รอโอกาส ตอนที่พัก ก็เลยมาให้แม่กอดหนูค่ะ” เสียงของเหมียนเหมือน เต็มไปด้วยความสุข

พอเธอนั้นพูดเสร็จ เสิ่นอีเวยก็รู้สึกงงงวย เด็กเล็กแค่นี้ ตอนนี้กลับกลายเป็นคนที่พูดเก่งขนาดนี้ แปลกจริง ๆ

เป็นอีเวยยิ้มแล้วพูดว่า “แต่เมื่อสักครู่นี้แม่เห็นพี่ ๆ เขา กำลังจะแต่งหน้าให้เราไม่ใช่หรือ ? หนูมาหาแม่แบบนี้ไม่ เป็นการทำให้เขาเสียเวลาหรือ ?
เสิ่นอีเวยพูดกับเหมียนเหมียนด้วยความอ่อนโยน แต่ก็ไม่ ได้รอเหมียนเหมียนตอบอะไร เล่นอีเวยก็ได้ยินเสียงมาจากผู้ หญิงคนหนึ่ง ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เป็นไร จะแต่งหน้าตอนไหนก็ได้ ค่ะ