บทที่268ไม่คาดว่าคุณจะกล้าทรยศ

บทที่ 268 ไม่คาดว่าคุณจะกล้าทรยศ

เงินเหนียนซึ่งเห็นเพิ่งเจ๋อเฉิงพูดเช่นนี้ ก็ไม่กล้าที่จะต่อ ปากต่อคํา

และพูดขอร้องต่อไปอีกว่า “ประธานเชิง เป็นเพราะผมนั้น โลภมากจนหมดความคิด ขอให้ท่านอย่าคิดเล็กคิดน้อยกับผม เลย ปล่อยผมไปสักครั้งเถอะ”

เพิ่งเจ๋อเฉิงขมวดคิ้ว ไม่ใช่เพราะว่าเห็นใจเป็นเหยียนซึ่ง แต่ว่าเรื่องราวมาถึงตรงนี้ แต่ยังไม่มีการออกมาพูดอะไรสัก อย่าง เพราะอะไร เหตุผลอะไร

ซึ่งตรงนี้ ทำให้เพิ่งเจ๋อเฉิงไม่พอใจอย่างมาก

เขาได้มองด้วยสายตาที่เย็นชาแล้วพูดว่าด้วยความเยือก เย็นว่า “จะพูดยังไงก็ตาม เพราะว่าคุณคืออาของเงินอีเวย ดัง นั้นผมก็เลยปล่อยไปตามปล่อยมาหลายครั้ง แต่เงินเหยียน

พอพูดถึงชื่อขึ้นมา ก็ทำให้ดูเหมือนมีความน่ากลัวด้วยน้ำ เสียงที่เย็นชา เส้นเหยียนซึ่งก็กลับกลัวขึ้นกว่าเดิมมากนัก

“ผมไม่เคยนึกเลยว่า ความกล้าของคุณจะมากขนาดนี้ ก็

พูดเถอะใครใช้เงินซื้อคุณล่ะ ?
เพิ่งเจ๋อเฉิงถึงแม้จะพูดแบบไม่ระวังอะไรก็ตาม แต่ในนั้น ให้ความกดดันเป็นอย่างมาก

ปรากฏว่า เงินเหยียนซึ่งก็ขาสั่นมือสั่นไปหมด เพราะเป็น ความตื่นเต้นจนเกินไป

สายตาของเขาก็ตกลง ไม่อาจจะสู้สายตาของเพิ่งเจ๋อเฉิง

ได้ หัวในสมองก็วุ่นวายไปหมด ซึ่งกำลังครุ่นคิดถึงคำพูดของ เขียวหันถึงที่พูดกับเขาตอนที่จะจ่ายเงินให้

หากเงินที่ส่งให้คุณแล้ว ก็หมายความว่าการค้าระหว่าง เรานั้นเกิดขึ้นแล้ว หากคุณไปบอกกับคุณหญิงเส้นหรือว่าคน อื่นแล้วล่ะก็ ผลร้ายคืออะไร ท่านคงจะรู้ดี

ความจริงของเรื่องทั้งหมดแล้ว เป็นแผนการของเสิ่นเหยี ยนซึ่งทั้งหมด ก็เพียงแต่หลินอมาถึงสนามบินจับเขามาตรงนี้ แผนการก็เสียหายไปหมดแล้ว

เชิงเจ๋อเฉิง เซียวหันถึง

สองคนนี้เหมือนตัวเองกำลังกำหินไว้ในมือหนึ่ง จะให้ ถอยก็ไม่ได้ เดินหน้าก็ไม่ได้

เพิ่งเจ๋อเฉิงมองไปยังเสิ่นเหยียนซึ่งในสายตาของเขา เหมือนกำลังรู้ว่าคนๆนี้กำลังคิดอะไรอยู่

เขาได้พูดและสอดแทรกการตักเตือนไว้ว่า “มีอย่างหนึ่งที่ ผมจะต้องกำชับคุณไว้เลย อย่ามาโกหกต่อหน้าผม คุณทำการ ทรยศผม ผมก็อ่อนข้อให้คุณมากมายแล้ว หากไม่ใช่เห็นแก่เนอเวย ตอนนี้คุณนอนคุกไปแล้ว

เพิ่งเจ๋อเฉิงที่พูดไปหากฟังไปแล้วไม่เหมือนกับจะเป็นการ ล้อเล่น เล่นเหยียนซึ่งฟังแล้วก็ใจสั่น

แต่คนในโลกนี้ก็จะมีบางคนที่ถูกบีบบังคับจนหมดหนทาง และถูกคนอื่นบังคับจิตใจตัวเอง หากเรื่องพวกนี้กำลังจะผ่าน

พ้นไป ก็จะทำการล้วงความลับจากอีกฝ่าย

แต่ในเวลีน เสิ่นเหยียนซึ่งก็จะเป็นคนแบบนี้

เสิ่นเหยียนซึ่งแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจแล้วพูดว่า “คำพูดของ ประธานเชิงนั้นผมก็ไม่ค่อยเข้าใจแล้ว คนอย่างเสิ่นเหยียนซึ่ง ทำเรื่องผิดยิ่งใหญ่แค่ไหน ก็ไม่ควรโดนประหารหรอก แล้วจะ ไปอยู่ในคุกได้อย่างไร ?

นอกจากเพิ่งเจ๋อเฉิงแล้ว คนที่ฟังอยู่ในนั้นก็ไม่อาจจะอด ความตื่นใจไม่ได้เลย

แน่นอนว่าเพิ่งเจ๋อเฉิงโมโหจนถึงหัวแล้ว แต่เงินเหยียนซึ่ง ยังพูดประโยคนี้ออกมาได้

ปรากฏว่า คำพูดของเส้นเหยียนซึ่งนั้นสิ้นสุดลง สายตา ของเพิ่งเจ๋อเฉิงก็เป็นเหมือนน้ำแข็ง ได้มองเสิ่นเหยียนซึ่ง

“อ้อ ไม่คาดคิดเลยว่าคุณชายเงินจะมีความสามารถเท่านี้ กล้าคิดว่าตัวเองนั้นไม่เคยทำเรื่องราวร้าย ๆ ใหญ่ ๆ

คนอย่างเสียเหยียนซึ่งเป็นคนที่รังแกคนอ่อนกว่า กลัวคน แข็งกว่า เพิ่งเจ๋อเฉิงซึ่งไม่ชอบคนเช่นนี้อยู่แล้วเสียด้วย
“แต่ แต่ก็ไม่ใช่มีความหมายเช่นนั้น เป็นเหยียนซึ่งพูด การสั่น เหมือนจะอธิบายอะไรสักอย่าง

แต่เพิ่งเจ๋อเฉิงก็ไม่ได้ไปสนใจอะไรแล้วพูดต่อไปว่า “ใคร จะบอกว่าผมจะเอาคุณเข้าคุกเรื่องทรยศล่ะ ? เรื่องพวกนี้ก็มีวิธี อื่นในการจัดการอยู่แล้ว ในมือผมมีอำนาจมากแค่ไหน คุณก็ คงเข้าใจอยู่นะ เลือกเรื่องใดเรื่องหนึ่งมา แล้วก็ใส่ความคุณ ก็ ส่งคุณเข้าคุกได้แล้ว ง่าย ๆ เอง

เพิ่งเจ๋อเฉิงพูดอย่างสบายใจเบาๆ เหมือนสายลม แต่ว่า ทำให้เป็นเหยียนซึ่งนั้นตกใจเป็นอย่างที่สุด

จริงน่ะสิ เมื่อสักครู่นี้เป็นเหยียนซึ่งทำการตอบโต้เพิ่งเจือ เฉิง แล้วก็พลาดกับปัญหาอย่างหนึ่งไป วันนี้ที่ตัวเองนั้นนั่งต่อ หน้าผู้ชายคนนี้ เขาเป็นประธานบริษัทเพิ่งซื้อ เป็นผู้ที่มีอำนาจ ในกิจการเหล่านี้

แต่อำนาจบารมีของตระกูลนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ายิ่งใหญ่แค่

ไหน

วันนี้ตัวเองนั้นตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ จะรักษาชีวิตก็ยังยาก แล้วยังจะกล้ามาหลอกเขาอีก ?

ในกระบวนการเหล่านี้ เพิ่งเจ๋อเฉิงกำลังดูการ เปลี่ยนแปลงของเงินเหยียนซึ่ง ซึ่งดูไปแล้ว เวลาก็ค่อนข้างพอ สมควรแล้ว ภูมิคุ้มกันในใจเสิ่นเหยียนซึ่งก็น่าจะถูกทำลาย หม แล้ว
“ผมถามคุณรอบสุดท้าย ใครเป็นคนซื้อคุณ ? ” เพิ่งเจอ เจ๋งถามอย่างเคร่งขรึม

เงินเหยียนซิ่งตกใจ แล้วคิดในใจว่าจะตอบคำถามดีไหม

แต่ชัดเจนก็คือ เพิ่งเจ๋อเฉิงเห็นเขานั้นกังวลตื่นตูม ก็เริ่มจะ หมดความอดทนแล้ว แล้วเรียกชายชุดดำเข้ามาจัดการเสียที

ชายชุดดำในมือก็มีไม้ท่อนหนึ่งยาวประมาณหนึ่งฟุต ซึ่งมี ความแข็งพอสมควร

สีที่เป็นสีเงิน วาววิบวับ ๆ ส่องมาแยงตาของเขา

เงินเหยียนซึ่งก็กำลังคิดอยู่ว่าจะทำอย่างไรดี เพราะว่า ตอนนี้สตินั้นอยู่จุดศูนย์กลางเกินไป เลยทำให้ไม่ได้ไประวังถึง คนข้างหลัง

ชายชุดดำได้รับคำสั่งจากเพิ่งเจ๋อเฉิง แล้วได้ไปยืนอยู่ข้าง หน้าเงินเหยียนซึ่ง แล้วยกไม้ขึ้น แล้วก็ฟาดลงไป

“โอ๊ยยยย” เสียงที่มีความขมขื่น

เพราะว่าไม้ที่ฟาดลงไป ไม่ใช่โดนแค่เข่าทั้งสองข้างก็เป็น เหยียนซึ่ง

เงินเหยียนซึ่งโดนครั้งแรกก็รู้สึกเจ็บเป็นอย่างยิ่ง เขาทั้ง ล้มทั้งยืนลงไปกับพื้น แต่ก็ไม่ได้รับความเห็นใจจากเพิ่งเจ๋อเฉิง เลยแม้แต่น้อย

“ไม้แรก คือการที่คุณนั้นไม่เห็นผมอยู่ในสายตา ผมจะนับถึงสาม หากยังไม่พูด ก็จะไม่ใช่เป็นการตีง่าย ๆ เช่นนี้แล้ว

เพิ่งเจ๋อเฉิงได้พูดขึ้นมาว่า “หนึ่ง” ในเวลานี้เป็นเหยียนซึ่ง ก็รู้สึกเหมือนทุกอย่างเลอะเลือนไปหมดแล้ว ร่างกายก็เจ็บจน กลืนความคิดไปหมดแล้ว แต่ก็ยังฟังคำพูดของเพิ่งเจ๋อเฉิงรู้ เรื่อง

“สอง”

“คือ เซียวหนถึง”

เสิ่นเหยียนซึ่งเปิดปากพูดออกมา ถึงแม้เสียงจะไม่เบา แต่ก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่ไม่อาจจะปิดบังได้