บทที่184อยากร่วมลงทุนทางธุรกิจกันก็ ให้หล่อนมาขอโทษผมซะ

บทที่ 184 อยากร่วมลงทุนทางธุรกิจกันก็ให้หล่อนมาขอโทษ

ผมชะ

วินาทีต่อมา เพิ่งเจ๋อเฉิงเปิดปากพูดอย่างเย็นชา “เสี่ นอีเวยเป็นภรรยาของผม

ในแววตาของเจิ้งอวิ๋นชวนฉายแววซักถึงความประหลาด ใจ แต่เก็บซ่อนไปอย่างรวดเร็ว เขายิ้มแล้วกล่าวว่า “ที่แท้พวก คุณก็เป็นสามีภรรยากันนี่เอง เป็นผมเองที่ผลุนผลันไปจริงๆ สินะ แต่ก็นะ ผมเคยลองคิด ผู้หญิงที่ใจกล้าอย่างคุณเงินเช่น นั้น ก็ต้องคบหาผู้ชายที่ยอดเยี่ยมและคู่ควรกันอย่างคุณเพิ่งอ ย่างนี้แหละ”

เพิ่งเจ๋อเฉิงไม่รู้ว่าเจิ้งอวิ๋นชวนจริงๆ แล้วในน้ำเต้านั้นมียา อะไร แต่สีหน้าของเขายิ่งนานยิ่งดำลงเรื่อยๆ

แต่คนอย่างเจิ้งอวิ๋นชวนนี้ตั้งแต่เล็กจนโตก็ถูกพ่อแม่ ประคบประหงบในฝ่ามือ แต่ว่าเพราะเติบโตมาในสภาพ แวดล้อมครอบครัวที่ซับซ้อน ดังนั้นจึงเห็นการต่อสู้และการของ เลือดมามาก รู้จักคนเยอะขึ้น ความกล้าบ้าบินก็จะยิ่งเพิ่มมาก ขึ้น

สายตาของเซิ่งเจ๋อเฉิงหากเป็นปกติ คนอื่นจะต้องกลัวอย่างแน่นอน แต่สำหรับเจิ้งอวิ๋นชวนแล้วนั่นไม่เพียงพอจะ ทำให้เขากลัว บรรยากาศของคนทั้งสองตึงเครียดมากขึ้น และ ยังมีการคุมเชิงกันอยู่เล็กน้อย

เพิ่งเจ๋อเฉิงไม่ได้ตอบคำถามนี้ของเจิ้งอวิ๋นชวน เพราะว่า เขาไม่คิดจะมาเสียเวลากับคำถามที่ไม่ได้มีความสำคัญใดๆ กับผู้ชายคนนี้ สิ่งที่กวนใจเขา ยังมีเรื่องอื่นอีก

เพิ่งเจ๋อเฉิงเลิกคิ้วที่หนึ่ง กล่าวว่า “เมื่อครู่คุณเพิ่งบอกว่า คุณเงินใจกล้า ดูเหมือนว่าพวกคุณสองคนรู้จักกันสินะ?”

ตอนที่เขาเพิ่งออกจากลิฟต์และเดินเข้าไปในโถงทางเดิน สายตาก็เห็นแขนของเสิ่นอีเวยกำลังถูกเจิ้งอวิ๋นชวนจับไว้แน่น ณ ตอนนั้นระยะห่างระหว่างพวกเขาสองคนอยู่ใกล้กันมากๆ ในใจของเพิ่งเจ๋อเฉิงก็มีความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นมา เห็นได้ชัด ว่าเขาเกลียดผู้หญิงคนนั้น แต่ว่าทำไม …ครึ่งปีหลังมานี้ ทุกครั้ง ตอนที่เขาเห็นหล่อนพูดคุยกับผู้ชายคนอื่น ในใจของเขากลับ รู้สึกว่าภาพเหล่านั้นขัดลูกหูลูกตาอย่างมาก

แม้จะมีบางครั้ง…แรงกระตุ้นในใจทำให้เขาอึดอัดมาก

แต่ไหนแต่ไรมาเพิ่งเจ๋อเฉิงก็รู้ว่าตนเองก็ไม่ใช่คนที่มี จิตใจดีเท่าไรนัก แม้จะพูดได้ว่าใจเหล็กและเลือดเย็น ดังนั้น เขาจึงยกเว้นคำถามที่ โดยพื้นฐานตลอดสามสิบปีมานี้ไม่เคย แสดงความเห็นอกเห็นใจผู้อื่นมาก่อน เพราะจากที่เขาดู หาก คิดอยากจะประสบความสำเร็จ ความยากลำบากทรมานที่เจ็บ ปวดนั้นจำเป็นอย่างยิ่ง
แต่ว่าบางครั้ง เวลาเขามองไปที่ใบหน้าของเงินอีเวย เป็น ครั้งแรกที่นึกได้ว่า คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงที่ อ่อนแอมากและหมดหนทางคนหนึ่ง หล่อนมีความภาคภูมิใจ ของตนเอง แต่ก็มีจุดอ่อนของตัวเอง

เวลาที่หล่อนอยู่ต่อหน้าคนอื่น ก็มีท่าทีสูงส่งมาโดยตลอด เหมือนกับหงส์ดำที่สูงศักดิ์ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา มักจะ ประนีประนอมและคิดเพื่อเขาขนาดนั้น

บางครั้งเซ่งเจ๋อเฉิงรู้สึกว่า ผู้หญิงคนนั้นบางทีก็อาจจะมี ส่วนที่อ่อนแอของตนเองบ้าง แต่ว่าตลอดมาหล่อนไม่เคยยอม ให้มันแสดงออกมาต่อหน้าเขาเลย และตัวเขาเองก็มักจะไม่เอา ความปรารถนาของตนเองไปยุ่งเกี่ยวกับปัญหาของหล่อน แม้ว่าศักดิ์ศรีของหล่อนจะถูกปฏิบัติอย่างไร เขาลืมไปว่า หล่อนก็ต้องการการปกป้อง

เหตุผลเหล่านี้ เพิ่งเจ๋อเฉิงในบางครั้งที่เขาเมาอยู่คนเดียว ตอนกลับบ้านและผลักประตูห้องนอนของเสิ่นอีเวยออก ยืนข้าง เตียงมองใบหน้าของคนที่กำลังนอนหลับ ในเวลานั้นเขาถูก ความคิดของตัวเองทำให้ผงะ อาการเมาก็สร้างขึ้นมา

เพียงแต่เพิ่งเจ๋อเฉิงไม่เคยคิดว่า เมื่อคิดถึงสิ่งเหล่านี้อีก ครั้ง ต่อหน้าของคนที่ถูกเรียกว่าเจิ้งอวิ๋นชวนช่วงเวลานี้ เพิ่งเจอ เพิ่งรู้สึกว่าหัวใจมีไฟสุมอยู่

ดังนั้นเขาจึงเพิ่งถามเจิ้งอวิ๋นชวนเกี่ยวกับความใจกล้า ของเงินอีเวยไปตอนนั้น แม้เขาจะพอตระหนักได้ว่าน้ำเสียงของเขาไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก เรียกได้ว่าเสียงแข็งเลยก็ว่าได้

แต่สำหรับเพิ่งเจ๋อเฉิงแล้ว เขาไม่สนใจสิ่งเหล่านี้

แต่หลังเจิ้งอวิ๋นชวนฟังที่เพิ่งเจ๋อเฉิงเพิ่มถามไปเมื่อครู่ เขา ยิ้มที่หนึ่ง ในดวงตาแฝงแววหยอกล้อ ก่อนพูดอย่างช้าๆ ว่า “คุณเชิงเข้าใจผิดแล้ว ผมกับคุณเสน อา…ไม่…

เจิ้งอวิ๋นชวนหยุดไปครู่หนึ่ง

ตอนนี้ควรจะเรียกว่าคุณนายเชิงแล้วสินะ ที่จริงก็ไม่นับ ว่ารู้จักกัน เพียงแต่เมื่อห้าปีก่อนเคยเล่นสนุกด้วยกันที่บาร์แห่ง หนึ่งในอังกฤษ”

เสียงพูดเบาลง อุณหภูมิภายในห้องประชุมคล้ายกับลด ฮวบจนถึงศูนย์ เพิ่งเจ๋อเฉิงสายตาเย็นชามองไปยังเจิ้งอวิ๋นชวน ที่ยืนอยู่ตรงหน้าตนเอง เขาได้ยินอย่างชัดเจน ถึงประโยคของ เจิ้งอวิ๋นชวนเมื่อครู่ เขาจงใจเน้นเสียงที่ “เคยเล่นด้วยกัน” สาม ค่านี้

ร้านบาร์ในอังกฤษ เคยเล่นสนุกด้วยกัน

นึกย้อนกลับไปที่หน้าประตูห้องทำงานของเสิ่นอีเวย การก ระทำของเจิ้งอวิ๋นชวนที่จับแขนของหล่อนแน่น เพิ่งเจ๋อเฉิงรู้สึก ได้อย่างชัดเจนว่าเส้นประสาททั้งหมดในร่างกายดึงเขม็ง

เขาโกรธมาก

ประโยคเมื่อครู่ของเจิ้งอวิ๋นชวน ราวกับว่ามีคนจุดระเบิด

ในสมองของเซ่งเจ๋อเจ๋ง
แต่ในทันที เพิ่งเจ๋อเฉิงทำให้ตัวเองใจเย็นลง ถึงแม้ว่าตัว เองจะอยากรู้ว่าเงินอีเวยกับผู้ชายตรงหน้าคนนี้เคยมีเรื่องอะไร กัน และก็ไม่ควรเป็นตอนนี้ ยิ่งไม่ควรรับรู้ข้อมูลบางอย่างจาก เจิ้งอวิ๋นชวนที่นี่

เซิ่งเจ๋อเฉิงสงบสติอารมณ์ของตัวเองลง เขายิ้มเย็นให้ แล้วกล่าวอย่างสงบนิ่ง “นายใหญ่เจ๋งคงไม่ได้ส่งลูกชายของ ตัวเองข้ามน้ำข้ามทะเลมาบริษัทเชิงชื่อ เพื่อที่จะให้คุณเจ๋งมา คุยกับผมด้วยเรื่องไร้ประโยชน์พวกนี้หรอกมั้ง?

เจิ้งอวิ๋นชวนฟังจบก็ยิ้มตอบ “ผมเชื่อใจ คุณเชิงเพียงพูด ต่อหน้าผมแค่นี้ คุณคงไม่ได้รู้สึกจริงๆว่าเรื่องพวกนี้ที่ผมพูดได้ ประโยชน์หรอกมั้ง ทั้งหมดทั้งมวล…คุณเสิ่นเป็นภรรยาของคุณ แต่ไหนๆก็พูดถึงตรงนี้แล้ว ผมก็มีเรื่องหนึ่งที่อยากให้คุณเพิ่งรู้ ไว้ก่อน เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการร่วมมือกันระหว่างผมและเพิ่งซื้อ ของพวกคุณนั่นแหละ ด้านอื่นๆผมไม่ต้องการอะไรอีก แต่มีหนึ่ง เงื่อนไข

เรื่องของธุรกิจ

น้ำเสียงของเพิ่งเจ๋อเฉิงอยู่ในการควบคุม ฟังไม่ออกถึง อารมณ์ในนั้น “เชิญคุณเจิ้งอธิบาย

เจิ้งอวิ๋นชวนหรี่ตาลงช้าๆ เดินเข้าไปใกล้เพิ่งเจ๋อเฉิงก้าว หนึ่ง เขามองเพิ่งเจ๋อเฉิง มุมปากประดับรอยยิ้ม แต่อุณหภูมิใน ดวงตานั้นเยียบเย็น

เจิ้งอวิ๋นชวนพูดทีละคำว่า : “ถ้าคุณเพิ่งอยากให้การร่วมมือกันครั้งนี้ประสบความสำเร็จ งั้นคุณเงินก็ต้องมาขอโทษผม ต่อหน้าสาธารณชน

คำพูดนี้ค่อนข้างมีน้ำหนัก เพิ่งเจ๋อเฉิงเป็นคนฉลาด หลัง จากฟังแล้วก็เกิดเฉลียวใจในทันที “ทำไมหล่อนต้องมา ขอโทษคุณ

เจิ้งอวิ๋นชวนหัวเราะกลับ กล่าวอย่างชื่นมื่น “หากว่าคุณ เพิ่งอยากได้คำตอบว่าเมื่อก่อนผมและคุณเงินเกิดเรื่องอะไรขึ้น กันแน่ สามารถไปถามที่คุณเสิ่นได้อย่างครบถ้วน ความหมาย ของผมนั้นชัดเจนมาก หล่อนมาขอโทษผม ผมจะลงชื่อใน สัญญาความร่วมมือโดยไม่พูดอะไรสักค่าเลย หล่อนไม่ขอโทษ เช่นนั้นพวกเราก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมาพูดคุยกันอีก

ประโยคนี้ถือเป็นการจบบทสนทนาในวันนี้ เพิ่งเจ๋อเฉิงม องเจิ้งอวิ๋นชวนอย่างใจเย็น กล่าวว่า วันนี้ก็ถือว่าคุยกันจบ แล้วเดินทางมาเหนื่อย เชิญคุณเพิ่งพักผ่อนตามสบาย

หลังพูดประโยคนี้จบ ไม่รอให้เจิ้งอวิ๋นชวนตอบ เพิ่งเจ๋อเฉี งก็เดินตรงออกนอกห้องประชุมไป

พูดตามเหตุผลแล้ว เจิ้งอวิ๋นชวนเป็นลูกชายคนเดียวของ

เจิ้งโหง คนในวงการธุรกิจต่อให้เลวร้ายแค่ไหนก็ยังต้องไว้ หน้าเจิ้งโหง กับลูกชายของเขาก็ยังให้ความเคารพส่วนหนึ่ง แต่ว่าเพิ่งเจ๋อเฉิงแต่ไหนแต่ไรก็เป็นคนที่มีความหยิ่งทะนงมาก ที่สุดคนหนึ่ง

จะให้คนอย่างเขาก้มหัวให้คนอย่างเจิ้งอวิ๋นชวนคนนนี้ไม่มีทางเป็นไปได้อย่างแน่นอน

เพิ่งเจ๋อเฉิงเพิ่งจะมีปฏิกิริยาตอบสนองเจิ้งอวิ๋นชวน ไม่ใช่เพราะเขารีบร้อนอยากจะร่วมมือกับเชิงชื่อและเพราะตอน

และ

นี้ยังมีเรื่องหนึ่งที่สำคัญกว่าสัญญาการร่วมมือกัน

นั่นก็คือเงินอีเวยกับเจิ้งอวิ๋นชวนเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่