บทที่88การทะเลาะอย่างดุเดือด

บทที่ 88 การทะเลาะอย่างดุเดือด

“เซิ่งเจ๋อ…”เสียงของเสิ่นขาดๆหายๆ ในคอเจ็บปวด เหมือนถูกบาดด้วยเศษแก้วแตก

หล่อนมองดวงตาของเซิ่งเจ๋อเฉิงเห็นแววตาหมายเอาชีวิต หล่อน น่ากลัวยิ่งกว่าครั้งนั้นที่เขาจะผลักหล่อนจากหน้าต่าง ชั้น30 จนหล่อนคิดว่าครั้งนี้หล่อนต้องตายแน่ๆ

หล่อนค่อยๆหมดเรี่ยวแรงขัดขืน มือที่เคยจับมือของเซิ่ง เจ๋อเฉิงแน่นก็ค่อยๆหลุดออก

เพิ่งเจ๋อเฉิงมองคนที่อยู่ในอ่างค่อยๆหมดเรี่ยวแรงภายใต้ เงื้อมมือเขา เขาขบกรามแน่น เขารู้ว่าบางเรื่องมันก็ขึ้นอยู่แค่ วามคิดเขาเท่านั้น สุดท้ายเขาก็ยอมปล่อยมือ

เมื่อพันธนาการต่างๆหมดไป อากาศก็ไหลเข้าสู่ หน้าอกของเสิ่นอีเวย หล่อนเริ่มไอขึ้นมา เพราะร่างกายไร้ซึ่ง เรี่ยวแรงใดๆทำให้หล่อนประคองตัวไว้ไม่อยู่ จึงลื่นไถลลงไป ในอ่างอาบน้ำทั้งตัว

ร่างขาวของหล่อนจมลงในน้ำใสสะอาด ช่างงดงาม เหมือนอยู่ในความฝัน แต่สำหรับเจ๋อเฉิงแล้วมันก็คือกับดัก อาจเป็นเพราะอีเวยได้รับความหวาดกลัวตกใจเมื่อครู่ทำให้ร่างกายปวดเมื่อยไปทั้งตัว ไม่มีเรี่ยวแรงพอที่นำร่างตัว เองปืนขึ้นจากอ่าง น้ำจึงไหลเข้าปากและจมูกของหล่อนไม่หยุด ทันใดนั้นน้ำในอ่างก็ซ่านกระเซ็นไปทั่วห้องน้ำ เซึ่งเจ๋อเฉิงมอง เสิ่นอีเวยที่ตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอดอย่างเลือดเย็น

แม้ว่าตอนนี้เสิ่นอีเวยจะทุรนทุรายมาก แต่หล่อนก็รู้ว่าเพิ่ง เจ๋อเฉิงทำอะไรกับหล่อนบ้างเมื่อครู่ ต่อให้หล่อนต้องตาย หล่อนก็ไม่มีทางร้องขอความช่วยเหลือจากเขา เพราะหล่อนรู้ดี ว่าเขาเองก็ไม่มีวันช่วยหล่อนเช่นกัน

ในช่วงที่เสิ่นอีเวยคิดว่าหล่อนรอดจากเงื้อมมือของเซิ่งเจ๋อ เฉิงมาได้ แต่ตอนนี้กลับต้องมาจมน้ำตายในอ่างนี้นั้นเอง เพิ่ง เจ๋อเฉิงก็โน้มตัวลงมาจับไหล่อันเปล่าเปลือยของหล่อนแน่น

ร่างของหล่อนถูกยกขึ้นมาอย่างง่ายดาย เซิ่งเจ๋อเฉิงอุ้ม หล่อนเดินมาข้างหน้าไม่กี่ก้าว จากนั้นก็โยนหล่อนลงบนเตียง

เสิ่นอีเวยรู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยใกล้จะหมดเรี่ยวแรง หล่อน นอนแผ่บนเตียงหายใจเข้าฟอดใหญ่ เหมือนปลาที่ใกล้ตายอยู่ บนชายฝั่ง

เพราะหล่อนไออย่างหนัก ทำให้น้ำตาไหลอาบเต็มหน้า

หลังจากที่สงบสติได้แล้วเสิ่นอีเวยก็มองไปยังเพิ่งเจ๋อเฉิง ดวงตาคู่สวยนั้นเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เหลือเพียงแต่ความ ว่างเปล่า

ทั้งสองต่างนึ่งเงียบกันอยู่พักหนึ่ง ต่างฝ่ายต่างมองอีก ฝ่ายอย่างเรียบๆ บนเสื้อสูทของเซิ่งเจ๋อเฉินมีรอยคราบน้ำอยู่เป็นเพราะเปียกน้ำตอนที่เขาอุ้มเสิ่นอีเวยขึ้นมา

ปากของหล่อนซีดขาว แล้วหล่อนก็กล้าถามคำถามที่ค้าง คาอยู่ในใจหล่อนออกมา “เมื่อกี้ทำไมคุณไม่ฆ่าฉันให้ตายไป ซะเลยล่ะ”

เมื่อพูดจบ หล่อนก็สัมผัสได้ถึงความเย็น พอก้มหน้าลงมา ดูจึงพบว่าร่างกายของหล่อนไม่มีอะไรปกปิดอยู่เลย เมื่อสักครู่ หล่อนมัวแต่พะวงอยู่กับการเอาชีวิตรอดจนลืมเรื่องนี้ไป ตอนนี้ จึงรู้สึกกระดากอายหน้าแดงกำขึ้นมา

เพราะมัวแต่สนใจไปอยู่ที่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่จนหมด ดัง นั้นหล่อนจึงไม่กล้าแสดงท่าทีอะไรมากนัก เสิ่นอีเวยค่อยๆ เอื้อมมือออกไปดึงผ้าห่มข้างๆมา คลุมร่างตัวเองตั้งแต่ช่วงใหล่ ลงมา

เพิ่งเจ๋อเฉิงการกระทำของหล่อนอย่างเย็นชา โดยไม่ ปริปากพูดอะไร

แต่เสิ่นอีเวยก็ไม่ยอมลดละคะยั้นคะยอเอาคำตอบให้ได้ ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า เห็นชัดว่าเมื่อกี้เขาต้องการจะเอาชีวิต หล่อน

“ทำไม ฉันถามคุณว่าทำไม ทำไมเมื่อกี้คุณไม่ฆ่าฉันให้ ตายไปเลย” เพียงชั่วเสี้ยววินาทีเสิ่นอีเวยก็ควบคุมอารมณ์ไม่ อยู่ แม้ว่าเสียงจะดังมาก เพิ่งเจ๋อเฉิงก็ได้ยินชัดเจนแต่เสียงของ หล่อนนั้นแหบพร่า

เซึ่งเจ๋อเฉิงยังคงนิ่งเงียบ เขาอยากจะหมุนตัวเดินออกไปแต่ทำไมร่างกายของเขากลับไม่ตอบสนองความคิดของเขา

เลย

สุดท้าย เขามองไปยังหญิงสาวที่นั่งทุกข์ทรมานอยู่บน เตียงแล้วยิ้มเยาะ ” ตอนที่ผมได้ยินหมอบอกว่าเสิ่นหุ้ยอาจจะ ไม่ฟื้นขึ้นมาอีกแล้ว ตอนนั้นผมอยากจะฆ่าคุณมากจริงๆ และ ความจริงแล้วผมก็ได้ทำแบบนั้นแล้ว ผมส่งคุณให้กับประธาน หวางและประธานเฝิง ให้คุณได้สนุกกับพวกเขา เพราะผมรู้ว่า คุณอยู่กับพวกเขาจะต้องได้รับความอับอาย ใช่ เรื่องทั้งหมด ผมตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้

ถึงแม้หล่อนจะเดาได้ตั้งแต่แรกแล้วว่าการที่เขาให้หล่อน ไปคลุกคลีอยู่กับสองคนนั้นเป็นเพราะว่าเขาต้องการลงโทษ หล่อน แต่พอถึงตอนนี้เมื่อได้ยินเขายอมรับจากปากเองหล่อนก็ ยังรู้สึกเจ็บปวดเหลือเกิน

“ทำไม ทำไมต้องใช้วิธีแบบนี้”

เพิ่งเจ๋อเฉิงหันหลังให้กับหน้าต่างกระจกบานใหญ่ ด้าน หลังเขาคือภาพวิวของเมืองนี้ในยามค่ำคืน ใบหน้าครึ่งหนึ่ง ของเขาถูกบดบังด้วยเงามืด เขาดูลึกลับและน่ากลัว

เสียงเย็นชาดังขึ้นในห้องอันแสนโอ่อ่าเสมือนมีดแหลมที่ ที่มแทงลงบนหัวใจของเสิ่นอีเวย “เสิ่นอีเวย พวกเราก็รู้จักกัน มานานแล้ว คุณคิดว่าคุณเป็นหญิงสูงศักดิ์มาจากไหน คุณคิด ว่าผมไม่รู้เหรอ ให้คุณไปเกลือกกลั้วกับคนสารเลวพวกนั้น ให้ คุณได้รู้รสความเลวระย่าของพวกมัน นี่แหละคือวิธีการลงโทษที่ดีที่สุดสำหรับคุณ”

เสิ่นอีเวยวินาทีนั้นสูญเสียทักษะการพูดไป ไม่ผิดนี่คือสิ่งที่ เขาทำกับหล่อน เขาเป็นคนบงการชีวิตหล่อน บีบคอหล่อนให้ ตายไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดที่จะทำลายหล่อน แต่การทำให้หล่อนต้อง อับอายเสียศักดิ์ศรีคือวิธีที่เขาเลือก เขาต้องการแก้แค้นให้ เสิ่นหุ้ยจริงๆ

“แต่ฉันเป็นภรรยาของคุณนะ ทำไมคุณถึงใจร้ายให้ฉันไป ดื่มข้างๆผู้ชายอื่น”

เชิ่งเจ๋อเฉิงต้องการปลุกตัวเองให้ตื่นจึงใช้คำพูดที่รุนแรง ยิ่งขึ้น “คุณคิดว่าแค่แต่งงานกัน ก็ถือว่าเป็นสามีภรรยาแล้วเห รอ คุณเองยังเคยสวมเขาให้ผมแล้ว แล้วทำไมผมต้องแคร์คุณ ต้องห่วงความปลอดภัยของคุณด้วย”

เสิ่นอีเวยใจสั่น ตกใจจนหน้าถอดสี “คุณพูดว่าอะไรนะ”

“คืนนั้นที่คุณอยู่กับเซียวหันถึงตามลำพังแล้วยังกับฉินโม่ อีกคุณคิดว่าผมจะเชื่อเหรอ ชายหญิงอยู่ด้วยกันตามลำพังใน ห้องโดยที่ไม่ได้ทำอะไรกัน”

น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ยเหยียดหยัน

“ฉันก็อธิบายให้คุณฟังหมดแล้วไง แล้วคุณเองก็เชื่อฉัน แล้วนี่ “เสิ่นอีเวยเกือบจะร้องตะโกนออกมา

ผิวของหล่อนขาวมาก หากเกิดรอยอะไรขึ้นจึงเห็นได้

ชัดเจนมาก สายตาของเขาถูกรอยจูบที่คอของหล่อนสะกดเข้าอีกครั้ง ไม่ว่าอย่างไรก็รู้สึกไม่สบายตา

ทันใดนั้นเองหัวไหล่ของเสิ่นอีเวยก็ถูกยึดไว้ ใบหน้าของ เพิ่งเจ๋อเฉิงอยู่ห่างแค่คืบ น้ำเสียงเย็นชาไร้ความรู้สึก “ถ้าคุณ ไม่ได้เป็นนังแพศยาอย่างที่คุณบอก งั้นคุณก็ลองบอกผมสิว่าไอ้ รอยจูบที่คอของคุณมันมาจากไหน เพื่อช่วยผมเจรจาธุรกิจ ถึง ขนาดต้องเอาตัวเข้าแลกกับประธานเฝิงประธานหวางเลยใช่ มั้ย”

เสิ่นอีเวยใจหายวูบ ก่อนจะได้สติกลับมาอีกครั้ง แล้วคิด ได้ว่าน่าจะเป็นฝีมือของไอ้สองตัวที่น่าขยะแขยงนั้นตอนยึด หล่อนที่โซฟา เมื่อรู้ว่าสองคนนั้นทิ้งร่องรอยสกปรกไว้บนเรือน ร่างของหล่อน หล่อนก็รู้สึกคลื่นไส้ขยะแขยงขึ้นมา

แต่เมื่อคิดถึงการกระทำของเซิ่งเจ๋อเฉิงที่ต้องการบีบคอ หล่อนให้ตายในอ่างอาบน้ำผ่านมาเมื่อสักครู่ ใจของหล่อนก็ เหมือนถูกฉุดกระชากเข้าไปในบ้านน้ำแข็งที่ลึกลับซับซ้อนเขา คงอยากจะให้หล่อนตายจริงๆ

เมื่อความโกรธปะทุขึ้น หล่อนดึงผ้าห่มออก เผยให้เห็น ร่างเปล่าเปลือยท่ามกลางอากาศหนาวเย็น แล้วหล่อนก็มายืน ต่อหน้าของเพิ่งเจ๋อเฉิง “ใช่ ไม่ผิด คุณเป็นคนบงการชีวิตฉัน คุณจะให้ฉันทำอะไรฉันก็ทำ คุณอยากส่งฉันไปอยู่กับผู้ชายอื่น ให้ฉันอับอายไม่ใช่เหรอ ออกจากโรงแรมนี้เลี้ยวซ้ายไปก็จะถึง สถานบันเทิงที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้แล้ว ถ้าคุณแน่ใจแล้วว่า อยากจะให้ฉันขายหน้าอับอายก็เอาฉันไปส่งที่นั้นเป็นสาวนั่ง ดริ้งกับแขกในนั้น ไปเป็นโคโยตี้ก็ได้”