บทที่ 68 ทำไมเป็นสวีอันฉิง
เสิ่นอีเวยโมโหจนอยากจะทุบโทรศัพท์ให้ละเอียด ทันใด นั้นเอง หล่อนนึกถึงหลินอวี้ขึ้นมาได้ หลินอวี้เป็นคนที่น่าเชื่อถือ ได้ที่สุดของบริษัทของเชิ่งชื่อเฉิง เรื่องเล็กๆน้อยๆของเซิ่งชื่อ เฉิงเขารู้หมด
หล่อนจะโทรศัพท์หาหลินอวี้!
หล่อนโทรศัพท์ออกสักพักถึงมีคนรับโทรศัพท์ หลินอว้ ทักทายด้วยน้ำเสียงอย่างมีมารยาทดังมาจากโทรศัพท์ : “ฮัล
โหล คุณเสิ่นครับ”
เสิ่นอีเวยรีบเปิดปากถาม : “หลิน อวี่ ตอนนี้คุณยุ่งอยู่หรือ
เปล่า?”
“ไม่ยุ่ง คุณพูดได้เลยครับ”
“คืนนี้เซิ่งเจ๋อเฉิงไปกับลูกค้าคนสำคัญใช่ไหม?”
หลินอวีได้ยินน้ำเสียงรีบร้อนของเสิ่นอีเวย สิ่งที่เสิ่นอีเว ยถามมาอย่างหุนหันพลันแล่นแบนนั้น เขาอึ้งไปสักพัก : “คุณ เงิน ไม่ทราบว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาหรือเปล่า?”
เสิ่นอีเวยดูรีบร้อนมากเดิมนิสัยหลินอวี้ค่อนข้างช้าโดย ปกตินี่เป็นครั้งแรกที่หล่อนเกลียดที่เป็นแบบนี้ : “ตอนนี้เวลาปา เข้าไปขนาดนี้ เซิ่งเจ๋อเฉิงก็ยังไม่กลับมา เมื่อกี้ฉันโทรศัพท์ไป หาเขาครั้งหนึ่งแต่เป็นสวีอันฉิงรับแทน หล่อนบอกว่าคืนนี้เพิ่ง เจ้อเฉิงเรียกหล่อนไปเป็นเพื่อนไปกับลูกค้าคนสำคัญ แล้วบอก บทที่ 68 ทำไมเป็นสวีอันฉิง
เสิ่นอีเวยโมโหจนอยากจะทุบโทรศัพท์ให้ละเอียด ทันใด นั้นเอง หล่อนนึกถึงหลินอวี้ขึ้นมาได้ หลินอวี้เป็นคนที่น่าเชื่อถือ ได้ที่สุดของบริษัทของเชิ่งชื่อเฉิง เรื่องเล็กๆน้อยๆของเซิ่งชื่อ เฉิงเขารู้หมด
หล่อนจะโทรศัพท์หาหลินอวี้!
หล่อนโทรศัพท์ออกสักพักถึงมีคนรับโทรศัพท์ หลินอว้ ทักทายด้วยน้ำเสียงอย่างมีมารยาทดังมาจากโทรศัพท์ : “ฮัล
โหล คุณเสิ่นครับ”
เสิ่นอีเวยรีบเปิดปากถาม : “หลิน อวี่ ตอนนี้คุณยุ่งอยู่หรือ
เปล่า?”
“ไม่ยุ่ง คุณพูดได้เลยครับ”
“คืนนี้เซิ่งเจ๋อเฉิงไปกับลูกค้าคนสำคัญใช่ไหม?”
หลินอวีได้ยินน้ำเสียงรีบร้อนของเสิ่นอีเวย สิ่งที่เสิ่นอีเว ยถามมาอย่างหุนหันพลันแล่นแบนนั้น เขาอึ้งไปสักพัก : “คุณ เงิน ไม่ทราบว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาหรือเปล่า?”
เสิ่นอีเวยดูรีบร้อนมากเดิมนิสัยหลินอวี้ค่อนข้างช้าโดย ปกตินี่เป็นครั้งแรกที่หล่อนเกลียดที่เป็นแบบนี้ : “ตอนนี้เวลาปา เข้าไปขนาดนี้ เซิ่งเจ๋อเฉิงก็ยังไม่กลับมา เมื่อกี้ฉันโทรศัพท์ไป หาเขาครั้งหนึ่งแต่เป็นสวีอันฉิงรับแทน หล่อนบอกว่าคืนนี้เพิ่ง เจ้อเฉิงเรียกหล่อนไปเป็นเพื่อนไปกับลูกค้าคนสำคัญ แล้วบอก ว่าคุณไปดูงาน ฉันอยากจะถามว่าเป็นไปตามที่บอกไหม?”
ฝั่งหลินอวี่อบกลับมา : “ครับ ตารางงานของท่าน
ประธานวันนี้มีงานกับลูกค้าคนสำคัญ ลูกค้าท่านนั้นคือคนที่ เมื่อคืนวานท่านรีบไปช่วยคุณเลยต้องเลื่อนมาเป็นคืนนี้แทน อาหารคืนนี้เหมือนกับเป็นการขอโทษไปในตัว”
หลังจากที่เสิ่นอีเวยทราบเรื่อง ใจหล่อนถึงได้สงบลงได้
แล้วนึกอะไรขึ้นมาได้เลยถาม : “แล้วทำไมต้องพาสวี่อันฉิงไป
ด้วย?”
หลินอวี้เงียบไปสักพักเลยตอบ : “อ้อเรื่องนี้ ผมพูดตรงๆ
ผมไม่ค่อยทราบชัดเจน”
อารมณ์ของเสิ่นอีเวยแย่ลงหนักกว่าเดิม
หลังจากวางสายเสิ่นอีเวยก็เอาหลังบนเตียงซึ่งมันยากแก่ การนอนให้หลับ เพิ่งเจ๋อเฉิงไม่ได้กลับบ้านทั้งคืน
ยิ่งคิดเรื่องที่สวีอันฉิงพูดกัดอย่างเจ็บแสบคันๆ ใจของเธอ เหมือนว่ากินแมลงเข้าไปมันทำให้รู้สึกทุกข์ แล้วสวี่อันฉิงยังพูด บอกว่าส่งท่านประธานเซิ่งที่โรงแรมเพราะเขาดื่มหนักจนเมา?
พูดเรื่องโรงแรมอารมณ์ของเสิ่นอีเวยยิ่งคิดจนวุ่นวายถึง แม้จะรู้ว่าไม่ควรคิดก็ตามตามในใจก็อดไม่ได้ที่จะด่าหลินอวี้ ในใจจะไปดูงานตอนไหนไม่ไปมาไปเอาตอนนี้!
ทันใดนั้น เสิ่นอีเวยคิดวิธีการได้อีกหนึ่งอย่างหรือว่าเพิ่ง เจ๋อเฉิงอยากพาหล่อนออกไปตั้งแต่แรกเลยตั้งใจจะให้หลินอวี้ ไปดูงานจากนั้นก็เลยจัดการให้ตัวเองวันนี้ไม่ต้องไปทำงาน ว่าคุณไปดูงาน ฉันอยากจะถามว่าเป็นไปตามที่บอกไหม?”
ฝั่งหลินอวี่อบกลับมา : “ครับ ตารางงานของท่าน
ประธานวันนี้มีงานกับลูกค้าคนสำคัญ ลูกค้าท่านนั้นคือคนที่ เมื่อคืนวานท่านรีบไปช่วยคุณเลยต้องเลื่อนมาเป็นคืนนี้แทน อาหารคืนนี้เหมือนกับเป็นการขอโทษไปในตัว”
หลังจากที่เสิ่นอีเวยทราบเรื่อง ใจหล่อนถึงได้สงบลงได้
แล้วนึกอะไรขึ้นมาได้เลยถาม : “แล้วทำไมต้องพาสวี่อันฉิงไป
ด้วย?”
หลินอวี้เงียบไปสักพักเลยตอบ : “อ้อเรื่องนี้ ผมพูดตรงๆ
ผมไม่ค่อยทราบชัดเจน”
อารมณ์ของเสิ่นอีเวยแย่ลงหนักกว่าเดิม
หลังจากวางสายเสิ่นอีเวยก็เอาหลังบนเตียงซึ่งมันยากแก่ การนอนให้หลับ เพิ่งเจ๋อเฉิงไม่ได้กลับบ้านทั้งคืน
ยิ่งคิดเรื่องที่สวีอันฉิงพูดกัดอย่างเจ็บแสบคันๆ ใจของเธอ เหมือนว่ากินแมลงเข้าไปมันทำให้รู้สึกทุกข์ แล้วสวี่อันฉิงยังพูด บอกว่าส่งท่านประธานเซิ่งที่โรงแรมเพราะเขาดื่มหนักจนเมา?
พูดเรื่องโรงแรมอารมณ์ของเสิ่นอีเวยยิ่งคิดจนวุ่นวายถึง แม้จะรู้ว่าไม่ควรคิดก็ตามตามในใจก็อดไม่ได้ที่จะด่าหลินอวี้ ในใจจะไปดูงานตอนไหนไม่ไปมาไปเอาตอนนี้!
ทันใดนั้น เสิ่นอีเวยคิดวิธีการได้อีกหนึ่งอย่างหรือว่าเพิ่ง เจ๋อเฉิงอยากพาหล่อนออกไปตั้งแต่แรกเลยตั้งใจจะให้หลินอวี้ ไปดูงานจากนั้นก็เลยจัดการให้ตัวเองวันนี้ไม่ต้องไปทำงาน หรอ?
เสิ่นอีเวยเริ่มอยู่ไม่ได้ ไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งคืน วันที่สอง หล่อนไปบริษัทแต่เข้า
เพิ่งจะออกจากลิฟต์ก็มีคนทักหล่อนทันที่ เสิ่นอีเวยรู้สึก ประหลาดใจ คนพวกนี้ไม่อยากเจอหล่อนไม่ใช่หรอ? นึกถึง เรื่องวันนั้นที่บริษัททุกคนดูหยิ่งมาก หล่อนเพิ่งจะเข้าใจว่าทำไม ถึงมีคนมาทักทายหล่อนอย่างสนิทสนม
ในหมู่คนพวกนั้นแค่อยากมาหาเรื่องนินทาแล้วมองไปยัง บนใบหน้าหล่อนที่รอยแผลเล็กๆจางๆอยู่ หล่อนก็ไม่ได้สึก แปลกอะไร แต่พอหัวมุมทางเลี้ยวหล่อนกลับเจอกับสวี่อันฉิง
สวีอันฉิงเห็นหล่อนแต่เธอทำสีหน้าแปลกประหลาด : อำนวยการเสิ่นเป็นอะไร? ทำไมได้รับบาดเจ็บ?”
“ผู้
เสิ่นอีเวยไม่อยากคุยกับหล่อนมากมายนัก ตอนนี้หล่อน อยากไปหาเซิ่งเจ๋อเฉิงจะคุยเรื่องที่เมื่อคืนที่ไม่ยอมกลับบ้านให้ มันชัดเจนเลยเดินผ่านหน้าหล่อนไปเฉยๆแต่สวี่อันฉิงก็ยังจะหา เรื่องใส่ตัว
“ดูจากสภาพเธอตอนนี้นี่ถูกคนทำร้ายมาใช่ไหม?” น้ำ เสียงของสวี่อันฉิงหมือนทำเรื่องร้ายให้เหมือนได้รับข่าวดียังงั้น
เสิ่นอีเอวยหันกลับมามองหล่อน : “เรื่องของฉันมันเกี่ยว
กับเธอด้วยหรอ?”
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เสิ่นอีเวยรู้สึกว่าสายตาของสวีอันฉิง นอกจากเรื่องดีใจที่คนอื่นลำบากแล้วมันยังซ่อนความหมายอื่น หรอ?
เสิ่นอีเวยเริ่มอยู่ไม่ได้ ไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งคืน วันที่สอง หล่อนไปบริษัทแต่เข้า
เพิ่งจะออกจากลิฟต์ก็มีคนทักหล่อนทันที่ เสิ่นอีเวยรู้สึก ประหลาดใจ คนพวกนี้ไม่อยากเจอหล่อนไม่ใช่หรอ? นึกถึง เรื่องวันนั้นที่บริษัททุกคนดูหยิ่งมาก หล่อนเพิ่งจะเข้าใจว่าทำไม ถึงมีคนมาทักทายหล่อนอย่างสนิทสนม
ในหมู่คนพวกนั้นแค่อยากมาหาเรื่องนินทาแล้วมองไปยัง บนใบหน้าหล่อนที่รอยแผลเล็กๆจางๆอยู่ หล่อนก็ไม่ได้สึก แปลกอะไร แต่พอหัวมุมทางเลี้ยวหล่อนกลับเจอกับสวี่อันฉิง
สวีอันฉิงเห็นหล่อนแต่เธอทำสีหน้าแปลกประหลาด : อำนวยการเสิ่นเป็นอะไร? ทำไมได้รับบาดเจ็บ?”
“ผู้
เสิ่นอีเวยไม่อยากคุยกับหล่อนมากมายนัก ตอนนี้หล่อน อยากไปหาเซิ่งเจ๋อเฉิงจะคุยเรื่องที่เมื่อคืนที่ไม่ยอมกลับบ้านให้ มันชัดเจนเลยเดินผ่านหน้าหล่อนไปเฉยๆแต่สวี่อันฉิงก็ยังจะหา เรื่องใส่ตัว
“ดูจากสภาพเธอตอนนี้นี่ถูกคนทำร้ายมาใช่ไหม?” น้ำ เสียงของสวี่อันฉิงหมือนทำเรื่องร้ายให้เหมือนได้รับข่าวดียังงั้น
เสิ่นอีเอวยหันกลับมามองหล่อน : “เรื่องของฉันมันเกี่ยว
กับเธอด้วยหรอ?”
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เสิ่นอีเวยรู้สึกว่าสายตาของสวีอันฉิง นอกจากเรื่องดีใจที่คนอื่นลำบากแล้วมันยังซ่อนความหมายอื่น อีก ไม่ใช่ว่าเธอคอยดูละครอย่างเดียว เหมือนหล่อนรู้เรื่องที่ เธอถูกคนทำร้ายมายังไงยังงั้น แต่เสิ่นอีเวยในตอนนี้ก็ไม่อยาก สืบค้นอะไรจากหล่อนและก็ไม่ได้รอคำตอบก็เดินตรงแน่วไปยัง ห้องทำงานของเซิ่งเจ้อเฉิงทันที
เซิ่งเจ๋อเฉิงกำลังดูสัญญาอยู่ชุดหนึ่งเขาฟังเสียงประตูที่มี คนเปิดออกเลยเงยหน้าขึ้นมาเห็นเสิ่นอีเวย หัวคิ้วค่อยๆเลิกขึ้น
เสิ่นอีเวยเดินไปถึงด้านหน้าเขาหล่อนถามตรงๆ อย่างไม่ อ้อมค้อม : “เมื่อคืนทั้งคืนไม่กลับไปทำอะไรมา?”
เซึ่งเจ๋อเฉิงมองเสิ่นอีเวยสีหน้าเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ได้ยิ้ม : “นี่เธอกำลังสอบสวนฉันใช่ไหม? ฉันต้องรายงานตารางของฉัน ให้ผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบด้วยหรอ?”
ใจของเสิ่นอีเวยเจ็บนิดๆ ผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบ
“แต่ว่าฉันไม่ได้ใช้ตำแหน่งของผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบ ของบริษัทมาถามปัญหานี้แต่ใช้สิทธิ์ความเป็นภรรยา”
ประโยคที่พูดออกมาเลยทำให้เสิ่นอีเวยรู้ตัวว่าหัวใจเธอ เต้นแรงกับคำว่าภรรยา หล่อนสามารถพูดคำนี้ออกมาต่อหน้า เขาได้แล้ว
การป้องกันตัวตนของเสิ่นอีเวยเริ่มพังทลายลงภายใต้การ มองของเขาตามหลักจิตวิทยาแล้ว หรือว่าเป็นเพราะตัวเองเพิ่ง พูดค่าว่าภรรยาออกไปเลยทำให้เขาเกิดการมองหล่อนด้วย สายตาขี้เล่นแบบนั้นนะ?
“เมื่อคืนคุณเกิดเรื่องตอนนั้นฉันกำลังคุยการร่วมงานกับ อีก ไม่ใช่ว่าเธอคอยดูละครอย่างเดียว เหมือนหล่อนรู้เรื่องที่ เธอถูกคนทำร้ายมายังไงยังงั้น แต่เสิ่นอีเวยในตอนนี้ก็ไม่อยาก สืบค้นอะไรจากหล่อนและก็ไม่ได้รอคำตอบก็เดินตรงแน่วไปยัง ห้องทำงานของเซิ่งเจ้อเฉิงทันที
เซิ่งเจ๋อเฉิงกำลังดูสัญญาอยู่ชุดหนึ่งเขาฟังเสียงประตูที่มี คนเปิดออกเลยเงยหน้าขึ้นมาเห็นเสิ่นอีเวย หัวคิ้วค่อยๆเลิกขึ้น
เสิ่นอีเวยเดินไปถึงด้านหน้าเขาหล่อนถามตรงๆ อย่างไม่ อ้อมค้อม : “เมื่อคืนทั้งคืนไม่กลับไปทำอะไรมา?”
เซึ่งเจ๋อเฉิงมองเสิ่นอีเวยสีหน้าเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ได้ยิ้ม : “นี่เธอกำลังสอบสวนฉันใช่ไหม? ฉันต้องรายงานตารางของฉัน ให้ผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบด้วยหรอ?”
ใจของเสิ่นอีเวยเจ็บนิดๆ ผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบ
“แต่ว่าฉันไม่ได้ใช้ตำแหน่งของผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบ ของบริษัทมาถามปัญหานี้แต่ใช้สิทธิ์ความเป็นภรรยา”
ประโยคที่พูดออกมาเลยทำให้เสิ่นอีเวยรู้ตัวว่าหัวใจเธอ เต้นแรงกับคำว่าภรรยา หล่อนสามารถพูดคำนี้ออกมาต่อหน้า เขาได้แล้ว
การป้องกันตัวตนของเสิ่นอีเวยเริ่มพังทลายลงภายใต้การ มองของเขาตามหลักจิตวิทยาแล้ว หรือว่าเป็นเพราะตัวเองเพิ่ง พูดค่าว่าภรรยาออกไปเลยทำให้เขาเกิดการมองหล่อนด้วย สายตาขี้เล่นแบบนั้นนะ?
“เมื่อคืนคุณเกิดเรื่องตอนนั้นฉันกำลังคุยการร่วมงานกับ ลูกค้าอยู่ แต่หลังจากนั้นก็ทิ้งคนอื่นเอาไว้ เมื่อคืนเลยมาขอ แก้ตัวเชิญเขาไปทานข้าว”
เสิ่นอีเวยถามต่อ “คนที่ไปเป็นเพื่อนคุณช่สวี่อันฉิงไหม?”
เซึ่งเจ๋อเฉิงเงียบไปสักพัก : “ทำไมเธอรู้ว่าสวี่อันฉิงไปกับ
ฉัน?”
“เมื่อคืนสี่ทุ่มแล้วฉันโทรศัพท์ไปหาคุณ สวี่อันฉิงเป็นคน รับสาย คุณทำให้ตัวเองเมาได้ขนาดไหนกันถึงรับโทรศัพท์ไม่ ได้?”
เซิ่งเจ๋อเฉิงรีบพูดอย่างเคืองเสิ่นอีเวยแต่ยิ้มไปด้วย : “คุณ นี่มาทำให้คนโกรธได้ด้วย ตอนนั้นฉันมาจริงๆแต่ว่าไม่ได้เอา โทรศัพท์ให้สวี่อันฉิง หล่อนก็คงเห็นว่าฉันเมาเลยรับโทรศัพท์ เธอแทนฉันแค่นั้น”
ในที่สุดก็ถามปัญหาในสิ่งที่อยากถามแล้ว : ต้องพาเธอไปด้วย?”
“ทำไมคุณ
เพิ่งเจ๋อเฉิงยิ้มจนหัวเองหน่อยๆ “ที่แท้ก็สนใจเรื่องนี้?”
เสิ่นอีเวยลังเลอยู่สักพัก เวลาช่วงนี้ การแสดงออกขอเชิ่ง เจ๋อเฉิงต่อหน้าเธอแล้วพฤติกรรมยิ่งเยอะขึ้นเรื่อยๆ และเป็นสิ่ง ที่เมื่อก่อนนี้เขาไม่เคยทำมันต่อหน้าหล่อนมาก่อนเลย
“ไม่ใช่ฉันพาหล่อนไปแต่เป็นหล่อนเองที่ขอร้องจะไปเอง” เส้นอีเวยตะลึงแต่ก็สามารถดึงสติกลับมาทัน : “หล่อน
ขอร้องมาคุณก็อนุญาตหรอ? ฉันจำได้ว่าคุณไม่ใช่คนที่จะฟัง ลูกค้าอยู่ แต่หลังจากนั้นก็ทิ้งคนอื่นเอาไว้ เมื่อคืนเลยมาขอ แก้ตัวเชิญเขาไปทานข้าว”
เสิ่นอีเวยถามต่อ “คนที่ไปเป็นเพื่อนคุณช่สวี่อันฉิงไหม?”
เซึ่งเจ๋อเฉิงเงียบไปสักพัก : “ทำไมเธอรู้ว่าสวี่อันฉิงไปกับ
ฉัน?”
“เมื่อคืนสี่ทุ่มแล้วฉันโทรศัพท์ไปหาคุณ สวี่อันฉิงเป็นคน รับสาย คุณทำให้ตัวเองเมาได้ขนาดไหนกันถึงรับโทรศัพท์ไม่ ได้?”
เซิ่งเจ๋อเฉิงรีบพูดอย่างเคืองเสิ่นอีเวยแต่ยิ้มไปด้วย : “คุณ นี่มาทำให้คนโกรธได้ด้วย ตอนนั้นฉันมาจริงๆแต่ว่าไม่ได้เอา โทรศัพท์ให้สวี่อันฉิง หล่อนก็คงเห็นว่าฉันเมาเลยรับโทรศัพท์ เธอแทนฉันแค่นั้น”
ในที่สุดก็ถามปัญหาในสิ่งที่อยากถามแล้ว : ต้องพาเธอไปด้วย?”
“ทำไมคุณ
เพิ่งเจ๋อเฉิงยิ้มจนหัวเองหน่อยๆ “ที่แท้ก็สนใจเรื่องนี้?”
เสิ่นอีเวยลังเลอยู่สักพัก เวลาช่วงนี้ การแสดงออกขอเชิ่ง เจ๋อเฉิงต่อหน้าเธอแล้วพฤติกรรมยิ่งเยอะขึ้นเรื่อยๆ และเป็นสิ่ง ที่เมื่อก่อนนี้เขาไม่เคยทำมันต่อหน้าหล่อนมาก่อนเลย
“ไม่ใช่ฉันพาหล่อนไปแต่เป็นหล่อนเองที่ขอร้องจะไปเอง” เส้นอีเวยตะลึงแต่ก็สามารถดึงสติกลับมาทัน : “หล่อน
ขอร้องมาคุณก็อนุญาตหรอ? ฉันจำได้ว่าคุณไม่ใช่คนที่จะฟัง คนอื่นง่ายๆ”
เพิ่งเจ๋อเฉิงฟังสิ่งที่เสิ่นอีเวยพูดด้วยน้ำเสียงไม่ดี สักพัก สีหน้าเขาเริ่มไม่ค่อยดีแล้ว : “เสิ่นอีเวนต์นี่คุณจบหรือยัง ฉัน อธิบายเธอย่างใจเย็น เธอยังมาทำนิสัยประหลาดที่นี่อีก เรื่อง กฎธุรกิจการค้าเธอเข้าใจไหม? ถ้าลูกค้าเป็นผู้ชายต้องพาผู้ หญิงไปคุยงานด้วยเปอร์เซนต์ที่ได้จะค่อนข้างสูง แม้ว่าตั้งแต่ ไหนแต่ไรมาเพิ่งเจ๋อเฉิงจะไม่ได้อาศัยผู้หญิงก็ตาม แต่นิสัยของ สวีอันฉิงที่เอาตัวเข้าแลกเอง ฉันก็ไม่มีเหตุผลใดที่จะปฏิเสธมัน ได้ทั้งหมด”
ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง ในใจเสิ่นอีเวยเริ่มไม่สบายใจ ไม่รู้ ว่าเริ่มจากตรงไหนกัน หล่อนเริ่มพบว่าต่อหน้าเพิ่งเจ๋อเฉิงหล่อน ทำตัวไม่ระมัดระวังเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
“งั้นเมื่อคืนหล่อนไปส่งคุณที่โรงแรมหรือเปล่า?” น้ำเสียง ของหล่อนเจือปนด้วยการสืบสวน
สีหน้าเชิ่งเจ๋อเฉิงเรียบเชียบได้แต่มองสายตาของเสี่ นอีเวยที่มีความโกรธเจือปนอยู่ในนั้น : “เธอเห็นฉันเป็นคนยัง ไงกัน? อยู่ดีๆก็จะไปโรงแรมกับผู้หญิงหรอ?” คนอื่นง่ายๆ”
เพิ่งเจ๋อเฉิงฟังสิ่งที่เสิ่นอีเวยพูดด้วยน้ำเสียงไม่ดี สักพัก สีหน้าเขาเริ่มไม่ค่อยดีแล้ว : “เสิ่นอีเวนต์นี่คุณจบหรือยัง ฉัน อธิบายเธอย่างใจเย็น เธอยังมาทำนิสัยประหลาดที่นี่อีก เรื่อง กฎธุรกิจการค้าเธอเข้าใจไหม? ถ้าลูกค้าเป็นผู้ชายต้องพาผู้ หญิงไปคุยงานด้วยเปอร์เซนต์ที่ได้จะค่อนข้างสูง แม้ว่าตั้งแต่ ไหนแต่ไรมาเพิ่งเจ๋อเฉิงจะไม่ได้อาศัยผู้หญิงก็ตาม แต่นิสัยของ สวีอันฉิงที่เอาตัวเข้าแลกเอง ฉันก็ไม่มีเหตุผลใดที่จะปฏิเสธมัน ได้ทั้งหมด”
ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง ในใจเสิ่นอีเวยเริ่มไม่สบายใจ ไม่รู้ ว่าเริ่มจากตรงไหนกัน หล่อนเริ่มพบว่าต่อหน้าเพิ่งเจ๋อเฉิงหล่อน ทำตัวไม่ระมัดระวังเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
“งั้นเมื่อคืนหล่อนไปส่งคุณที่โรงแรมหรือเปล่า?” น้ำเสียง ของหล่อนเจือปนด้วยการสืบสวน
สีหน้าเชิ่งเจ๋อเฉิงเรียบเชียบได้แต่มองสายตาของเสี่ นอีเวยที่มีความโกรธเจือปนอยู่ในนั้น : “เธอเห็นฉันเป็นคนยัง ไงกัน? อยู่ดีๆก็จะไปโรงแรมกับผู้หญิงหรอ?”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ