บทที่414ผมยิ่งชอบคุณแบบนี้

บทที่ 414 ผมยิ่งชอบคุณแบบนี้

เงินอีเวยเบะปาก เธอแกล้งทำท่าทางไม่เชื่อ Alex แต่ กลับเผยรอยยิ้มที่มุมปากของตนเอง

ก่อนที่ Alex จะเดินออกจากห้อง เขาใช้มือเคาะบนโต๊ะ ทำงานของเธอ และพูดว่า “เรื่องนี้คุณควรพิจารณาด้วย ตนเอง อยากไปก็ไป ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป

Alex พูดทิ้งท้ายเอาไว้ เดิมทีคิดว่าอย่างน้อยเงินอีเวย คงจะใช้เวลาช่วงบ่ายคิดพิจารณา แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเธอจะ ตอบทันที

“ไม่ต้องพิจารณาหรอก ฉันตกลงว่าจะไปเสิ่นอีเวยพูด

แววตาของ Alex เต็มไปด้วยความประหลาดใจ “ทำไม ตัดสินใจเร็วจัง? เหตุผลค่ะ

หนุ่มลูกครึ่งรูปหล่อที่ยืนอยู่ตรงหน้าถึงแม้จะเป็นบอสของ

ตนเอง แต่แท้จริงอายุไม่ได้ห่างจากเงินอีเวยมาก เขาแก่กว่า เธอเพียงสามปี อายุไล่เลี่ยกับเซิ่งเจ๋อเฉิง

Alex คือชายหนุ่มที่อายุยังน้อย โดยปกติจะไม่วางมาด

เป็นเจ้านายกับลูกน้องทุกคน เขาค่อนข้างเป็นกันเอง อีกทั้งใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศตั้งแต่ยังเด็ก จึงทำให้เป็นคนสนุกสนาน เสี่ นอีเวยรู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนพี่ชายของตนเอง ดังนั้นเมื่อพบ เจอกับเรื่องทุกข์ใจก็จะระบายให้เขาฟัง

ดังนั้น ในครั้งนี้เป็นอีเวยจึงพูดเรื่องของตนเองกับเพิ่งเจอ เฉิงต่อหน้าเขา โดยไม่มีอะไรต้องปิดปัง

เมื่อได้ยิน Alex ถามตนเองถึงเหตุผลว่าทำไมจึงตัดสินใจ อย่างรวดเร็ว เสิ่นอีเวยหัวเราะอย่างสดใส เธอยกศีรษะขึ้นเล็ก น้อยและพูดว่า “ทุกคนต่างโตเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว บางเรื่องที่ พบเจอก็อาจจะไม่สามารถหลีกหนีได้จริงไหม? หากต้องการ ใช้ชีวิตต่อไป ถึงอย่างไรก็ยังจะต้องเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับ มันให้ได้”

Alex ยกนิ้วโป้งให้เธอ เขายิ้มและเดินออกไป

หลังจากเขาเดินไปที่ห้องทำงาน มองเห็นทุกคนต่างกำลัง ตั้งใจทำงาน เขาโบกมือและพูดว่า “ประกาศ ประกาศ!

ทุกคนต่างพากันวางมือลงหยุดทำงาน Alex เหลือบมอง ห้องทำงานของเสิ่นอีเวยแวบหนึ่ง จากนั้นจึงประกาศเสียงดัง ว่า “เดือนหน้า ทริปท่องเที่ยวประเทศไทยเจ็ดวันได้รับการ ยืนยันแล้ว ทุกคนสามารถเตรียมตัวสำหรับการขอวีซ่าได้ เลย! “

ทันใดนั้น ภายในห้องทำงานเต็มไปด้วยเสียงโห่ร้องด้วย ความดีใจ เสิ่นอีเวยอยู่ในห้องทำงานของตนเองก็ยังได้ยิน ถึง แม้จะยิ้มออกมา แต่ในใจกลับยังคงรู้สึกฟุ้งซ่าน
การไปเที่ยวประเทศไทยครั้งนี้ ไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น

อีกจริงๆ

เนื่องจากทริปท่องเที่ยวครั้งนี้ ทางฝั่งเพิ่งเจ๋อเฉิงเป็นคน ออกค่าใช้จ่าย ส่วนเรื่องรายละเอียดการท่องเที่ยวทางฝั่ง บริษัทเงินอีเวยเป็นคนจัดการ ดังนั้นหลังจากจัดการเรื่องราว ยุ่งเหยิงเสร็จสิ้น ในไม่ช้าก็ถึงวันออกเดินทาง

เมื่อวันก่อนมีฝนตกหนัก ชำระล้างความร้อนจากฤดูร้อน ออกไปทั่วทั้งเมือง วันนี้อากาศกลับแจ่มใส อุณหภูมิยังคงสูง มาก

เงินอีเวยกลัวผิวคล้ำ ดังนั้นวันนี้เธอจึงทาครีมกันแดดหัว จดเท้าหนาถึงสามชั้น สวมหมวกกันแดด พร้อมกับแว่นตาดำ

เพื่อนร่วมงานจากบริษัทต่างพากันเข้าแถว เธอยืนเงียบๆ อยู่ตรงกลางรอตรวจสัมภาระ กลับปรากฏว่าไม่ว่าเธอจะ พยายามใจเย็นแค่ไหน เมื่อถึงเวลาก็ยังคงรู้สึกกังวลใจอยู่ดี

เพราะเธอรู้ว่า ตนเองจะต้องได้เจอกับเพิ่งเจ๋อเฉิงแน่นอน เนื่องจากผู้ชายคนนี้ก็ร่วมทริปท่องเที่ยวประเทศไทยกับทาง บริษัทเช่นกัน

ในใจกำลังคิดเช่นนั้น แต่ทันใดนั้นเองไหล่ด้านซ้ายโดน ชน เสิ่นอีเวยเข้าใจว่าแถวเริ่มเบียดเสียด เพื่อนร่วมงานด้าน หลังดันเธอขึ้นมา จึงหลีกทางให้ข้างๆ แต่ยังไม่ทันจะพ้นสอง วินาที ไหล่ของเธอก็โดนชนอีกครั้ง ในครั้งนี้ คนที่ชนเธอใช่ แรงไม่ใช่น้อย
เสิ่นอีเวยจึงรู้ได้ชัดเจนว่า มีคนจงใจหาเรื่องเธอ ดังนั้น ใบหน้าจึงเริ่มเปลี่ยนสี เธอหันไปพูดว่า : “คุณมีปัญหาอะไร —”

ค่าลงท้าย” หะหยุดลงกระทันหัน เสิ่นอีเวยหน้าเหวอ ทันที เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ คือเพิ่งเจ๋อเฉิง

เสิ่นอีเวยไม่ค่อยได้เห็นเพิ่งเจ๋อเฉิงใส่ชุดลำลอง ในวันนี้ ท่อนล่างของเขาสวมใส่กางเกงยีนสีน้ำเงินเข้ม ส่วนท่อนบน สวมใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวรุ่นใหม่ล่าสุดจากแบรนด์อาร์มานี่ที่ดูเข้า กันดี ด้านหลังสะพานกระเป๋าเป้ เป็นที่รู้กันดีว่าเขาคือผู้ชาย อายุสามสิบกว่า แต่เนื่องจากสวมใส่เสื้อผ้าแบบนี้จึงทำให้ดูวัย รุ่นขึ้นเยอะ

ท่ามกลางความประทับใจของตนเอง แต่ไหนแต่ไรเซิ่งเจือ เฉิงมักจะใส่ชุดสูท รูปร่างและเสื้อผ้าเป็นสิ่งที่พิถีพิถันเสมอ เขาแทบจะไม่เคยมีข้อผิดพลาดใดๆ เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ

แต่คนหรือสิ่งของที่สมบูรณ์แบบเกินไป ก็มีข้อเสียที่เห็น ได้ชัดอย่างหนึ่ง นั้นคือเกิดมาพร้อมกับความรู้สึกแปลกแยก และไม่แยแส จนทำให้คนไม่กล้าเข้าใกล้

แต่วันนี้เพิ่งเจ๋อเฉิงไม่เหมือนเดิม เป็นเพราะเสื้อผ้าที่เขา สวมใส่และความรู้สึกที่จะได้ออกไปท่องเที่ยว เพิ่งเจ๋อเฉิง ทักทายเพื่อนร่วมงานของเธอเป็นบางคน ถึงแม้บรรดาเพื่อน ร่วมงานจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อน แต่เพิ่งเจ๋อเฉิงก็พยักหน้าและยิ้ม บางๆตอบกลับ
หากเทียบกับตัวตนของเขาเมื่อก่อน มันไม่เหมือนกัน โดย สิ้นเชิง

เห็นสายตาของเงินอีเวยหยุดอยู่ที่ตนเอง เพิ่งเจ๋อเฉิงจึง พูดออกมาว่า : “มองพอหรือยัง? คุณอยากให้ผมซื้อแว่น ขยายคู่หนึ่งเพื่อห้อยคอของคุณไหม?

ถึงแม้ว่าสิ่งที่พูดจะคล้ายกับการเสียดสี แต่น้ำเสียงกลับมี ความพอใจ

เงินอีเวยสะดุ้งโหยง รีบตั้งสติและพูดเตือนว่า “ คุณ

ตั้งใจชนฉันทำไม? ”

เพิ่งเจ๋อเฉิงตอบกลับทันทีว่า “เพราะต้องการเรียกร้อง ความสนใจจากคุณไง!

เสิ่นอีเวย :

นี่มันอะไรกันเนี่ย ผู้ชายคนนี้เปลี่ยนไปจริงๆ แต่ก่อนเขา ไม่มีทางพูดเล่นกับตนเองแบบนี้

เงินอีเวยเบะปาก ต้องการถามเขาด้วยความแค้น : “คุณรู้ไหมว่าตอนนี้คุณเหมือนกับอะไร?

เพิ่งเจ๋อเฉิงยักไหล่เบาๆ เหล่มองเธอเล็กน้อย เพราะเขารู้ ดีว่าเธอไม่มีทางพูดอะไรน่าฟัง

เสิ่นอีเวยพยายามฝืนยิ้ม : “ตอนนี้คุณไม่เหมือนผู้อำนวย การใหญ่ที่สูงส่ง แต่เหมือนผู้ชายที่มีดีแค่หน้าตาที่ชอบชวนผู้หญิงกุยเรื่อยเปื่อยข้างถนน

เพิ่งเจ๋อเฉิงนิ่งไปสักพัก มองเห็นดวงตาของเธอส่องแสง เป็นประกายดั่งดวงดาว เขาถามอย่างจริงจังว่า : “งั้นคุณ ชอบผู้ชายที่มีดีแค่หน้าตาไหม?

เงินอีเวยอึ้งจนพูดไม่ออกเมื่อได้ยินเขาถาม เดิมที่เธอคิด ว่าเพิ่งเจ๋อเฉิงจะพูดโต้เถียงตนเอง แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเขาจะ ถามออกมาแบบนี้

เสิ่นอีเวยเลี่ยงการตอบคำถามข้อนี้ของเขา เธอเพียงถาม กลับว่า “ฉันมีคำถามที่สงสัยมาตลอด คุณเป็นคนเลือกสถาน ที่ท่องเที่ยวครั้งนี้หรอ? คุณอยากไปดูกะเทยใช่ไหม? ที่สุด แล้ว ผู้ชายยังไงก็คือผู้ชาย ไม่สามารถต้านทานสิ่งยั่วยวนใจ ได้ จุ๊จุ๊”

เสิ่นอีเวยรู้ว่า ที่จริงเพิ่งเจ๋อเฉิงไม่ใช่คนที่เก่งเรื่องตลก หยาบคาย แต่เพราะเธอรู้แบบนี้ ในครั้งนี้จึงเตรียมยั่วโมโห เขา

ตนเองโดนเขาใช้อำนาจบังคับเดินทางไปประเทศไทย หากทะเลาะกันที่นั้นและแพ้อีกครั้ง เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

คิดแบบนี้ เสิ่นอีเวยยิ่งรู้สึกว่าการเยาะเย้ยของตนเองเมื่อ สักครู่นั้นสมบูรณ์แบบ เพิ่งเจ๋อเฉิงจะต้องโดนตนเองยั่วโมโห สักที

แต่เสิ่นอีเวยกลับไม่เห็นใบหน้าของฝ่ายชายมีความเปลี่ยนแปลง เพิ่งเจ๋อเฉิงเพียงแค่ก้มหน้าลงเล็กน้อย เขาขยับ ริมฝีปากเข้ามาใกล้ชิดกับใบหูของเธอ และกระซิบออกมา เบาๆว่า “รสนิยมของผมค่อนข้างพิเศษ อาจจะไม่เหมือนคน อื่น เพราะพวกเขาชอบแบบอวบอิ่ม ส่วนผมกลับยิ่งชอบคัพ A แบบไม้กระดานอย่างคุณ