บทที่376เช็ดหน้าของคุณให้สะอาดชะ

บทที่ 376 เช็ดหน้าของคุณให้สะอาดชะ

ทุกคนในที่นั้นก็ล้วนเป็นวัยรุ่นทั้งหมด พอเพิ่งเจ๋อเฉิงเข้า มาแบบนี้ ก็ทำให้พวกเขานั้นตกใจจนไม่กล้าไปไหน

และตอนที่เพิ่งเจ๋อเฉิงพูดเช่นนี้ ก็ได้ค่อย ๆ เผ่นออกจาก ห้องนี้ไป พวกเขาออกไปแล้ว คนของหลินอวก็ได้พานลู่ไป โรงพยาบาล ทั้งห้องก็เหลือแต่เสิ่นอีเวยกับเพิ่งเจ๋อเฉิง

เสิ่นอีเวยภายใต้ความแตกตื่น ซึ่งสองคนก็อยู่ในห้องเช่น นี้ เธอไม่รู้ว่าเขานั้นจะทำอะไรกับเธอบ้าง หากพูดตามนิสัยเขา แล้ว เธอก็จะต้องป้องกันตัวเองบ้าง

ตอนที่เสิ่นอีเวยพยายามจะหลุดออกจากเพิ่งเจ๋อเฉิงนั้น แต่กลับถูกแรงมหาศาลในการดึงออกไปจากห้องนี้

ในทางเดินนั้นอากาศไม่ค่อยเย็นสักเท่าไหร่ ดังนั้นเสี นอีเวยทั้งตัวก็รู้สึกร้อน เนื่องจากเกิดจากเรื่องราวที่ผ่านมาสัก ครู เลยทำให้รู้สึกได้รับถึงความอันตรายมาอยู่บ้าง ตอนนี้ยัง ถูกบังคับให้ตามไปอีก ก็คงจะต้องอดทนอย่างยิ่งยวด

ตอนที่เดินออกจากหมู่คนมากมายจนถึงหน้าลิฟต์นั้น เพิ่ง เจ๋อเฉิงก็ไม่ได้เอามือออกจากแขนของเงินอีเวยเลย เลยทำให้ ไม่รู้สึกจนอะไรแล้ว
แต่สุดท้ายก็ไม่อาจจะอดทนไหวแล้วก็ได้หันหน้ากลับไป หาเพิ่งเจ๋อเฉิงด้วยถ้อยคำที่รุนแรงก็คือ “เพิ่งเจ๋อเฉิงเธอนี่มีโรค หรือ ? ชอบแต่เรื่องของฉันมาโดยตลอด

“เสิ่นอีเวย ไม่คิดว่าระยะเวลาสั้นสี่ปีนี้ ยิ่งอยู่ยิ่งดูกล้ามาก ขึ้นนะ” เสียงเยือกเย็นที่ออกมาจากปากของคนที่อยู่ข้างหน้า

เงินเลยไม่อยากจะสนใจเขา ก็เลยก้มหน้าลงมองไปที่ขา ของตัวเอง

“ร้านเหล้า โรงแรม ทำให้คุณนั้นกลายเป็นคนเช่นนี้เชียว หรือ ? “ เพิ่งเจ๋อเฉิงพูดด้วยความไม่พอใจ

เสิ่นอีเวยก็ยังไม่พูดอะไร ช่างมันเถอะ คุณอยากจะพูด อะไรก็พูดไป แน่นอนว่าฉันกับคุณไม่ได้เกี่ยวอะไรกันอีกแล้ว

คบหากับผู้ชายมากมาย คุณอย่าบอกผมว่าพวกเขาไม่ สามารถเติมความต้องการให้คุณเต็มได้ ?” เพิ่งเจ๋อเฉิงกับน้ำ เสียงที่เต็มไปด้วยการเสียดสี

ได้ฟังคำพูดพวกนั้น ในใจของเงินอีเวยเดิมทีก็ไม่ได้คิด อะไรมากมาย แต่ตอนนี้เมื่อได้ยินประโยคเมื่อสักครู่นี้แล้ว ไม่รู้ ว่าเพราะอะไร ถึงทำให้เธอนั้นรู้สึกเจ็บได้ขนาดนี้

เมื่อเห็นเงินอีเวยไม่ได้พูดอะไร เพิ่งเจ๋อเฉิงก็เริ่มโกรธมาก ยิ่งขึ้น ผู้หญิงคนนี้ไม่พูดอะไร ก็เหมือนกับตัวเองนั้นกำลังต่อย ลงไปหมอน ไม่รู้สึกรู้สาอะไร ยิ่งจะทำให้หมดความอดทนมาก ยิ่งขึ้น
ทันใดนั้น เป็นเวยก็ถูกเพิ่งเจ๋อเฉิงบีบที่ตรงแก้มของเธอ “ฉันกำลังพูดกับคุณ ตอบฉัน

เสิ่นอีเวยยิ้มแสยะแล้วเงยหน้า แล้วก็เหลือบไปยังเพิ่งเจือ

เฉิง ถึงแม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายเช่นนี้ แต่ใบหน้าที่เข้า ยวนเพิ่งเจ๋อเฉิงทำให้เงินอีเวยไม่สามารถผ่านไปได้เลย สายตาที่คม ใบหน้าที่กลม ๆ

เสิ่นอีเลยก็มีสายตาที่ทำให้คนนั้นรู้สึกถึงใจสลาย สอง วินาทีต่อไป เธอโมโหจนเสียงดังไปทั้งลิฟต์

“ใช่แล้ว ฉันนั้นขาดผู้ชาย แต่ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณล่ะ ? คุณเป็นใครมาจากไหน ?

เสิ่นอีเวยในตอนนี้เพียงแต่โชคดีที่ว่าในลิฟต์มีแค่สองคน

ที่อยู่ในนั้น

เธอเพิ่งจะนึกได้ขึ้นมา เธอนั้นห่างจากผู้ชายคนนี้ค่อนข้าง นาน ลืมนิสัยโอ้อวดของเขาไปหมดแล้ว ผู้ชายที่เธอมองหน้า ด้วยตอนนี้ ตลอดมาก็ไม่เคยที่จะขึ้นลิฟต์กับคนอื่นเลย

เมื่อก่อนบริษัทเชิงชื่อนั้นก็เป็นเช่นนี้ เขาจะมีลิฟต์พิเศษ

โดยเฉพาะของเขา เพียงแต่เสิ่นอีเวยไม่คาดคิดก็คือ เขามา สามารถใช้สิทธิพิเศษในการใช้ลิฟต์อันนี้ได้

ลิฟต์มีขนาดเล็ก ดังนั้นเงินอีเวยสามารถฟังเสียงสะท้อน กลับมาได้

แต่สิ่งที่ทำให้เงินอีเวยตกใจก็คือ เพิ่งเจ๋อเฉิงกลับเหมือนไม่โมโหอะไรเลย

เขาไม่รู้ว่าไปเก็บหน้าที่น่าเกลียดขนาดนั้นตอนไหน จน กระทั่งกลับไปมีสีหน้าที่ปกติในการมองเห็นอีเวย ซึ่งเงินอีเวย ยังเอาอยู่ว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ ทันใดนั้นลิฟต์ หยุดแล้ว

ลิฟต์ค่อย ๆ เปิดออก ซึ่งสิ่งที่เธอเห็นชัดเจนก็คือ โรงเก็บ รถ ซึ่งในใจที่เต็มไปด้วยความสงสัยและตระหนก ก็ได้อยู่ใน ลิฟต์นั้นจนไม่อยากจะออกไป

เพิ่งเจ๋อเฉิงนั้นไม่ได้ไปสนใจอะไรมากมาย ก็เลยได้ดึงเ นอีเวยออกมา วินาทีต่อไป เงินอีเวยก็ได้ถูกโยนไปในรถ

เสิ่นอีเวยก็นั่งอยู่เบาะนั่งเช่นนั้น สมองก็คิดไปคิดมาและ

รู้สึกมึน ๆ ไอ้ชั่วนี่ เธอค่าในใจ

เพิ่งเจ๋อเฉิงเหมือนกับมองเห็นใจของเธอ แล้วก็ตอบกลับ ไปว่า “ในใจคุณนั้นพูดอะไร ? “

เงินอีเวยตกใจจนสั่น แล้วก็พูดอย่างโง่ ๆ ว่า “ฉันไม่ได้ พูดอะไร ”

ถึงแม้วันนี้จะดื่มเหล้าแต่สติก็โดนเรื่องเมื่อสักครู่นี้ทำให้ รู้สึกตัว เลยทำให้เสื่นอีเวณนั้นรู้ว่าอะไรคืออะไร สถานการณ์

ไหน

หากจำไม่ผิดแล้วล่ะก็ นรถของเพิ่งเจ๋อเฉิง ถ้าเป็นของคน อื่นเธอคงไม่กล้าที่จะพูดแบบนั้นออกมาหรอก ไม่งั้นล่ะก็หากอีกฝ่าย โมโหแล้วแน่นอนว่าจะต้องทิ้งตัวเธอเองนั้นลงข้างทาง ให้หมาป่ากินเป็นแน่แท้

ไม่กล้าพนัน ไม่กล้าพนัน

“แปะ” ข้าง ๆ เสิ่นอีเลยก็ได้มีกระดาษทิชชูกันตกลงมาอยู่

ข้าง ๆ

“เช็ดหน้าเธอให้สะอาด” เพิ่งเจ๋อเฉิงมีน้ำเสียงที่สุขุม ดูไป แล้วเหมือนอารมณ์ไม่ค่อยจะดี

แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร คนก็จะต้องมีจุดยืนที่เป็นของตัว เอง เสิ่นอีเวยก็ได้แล้วก็พูดอย่างไม่ไยดีคำว่า “ฉันไม่ ต้องการ

ข้าง ๆ ก็เหมือนจะมีรัศมีการโจมตีที่รุนแรง เสิ่นอีเวยก็ไม่ ได้สนใจอะไร วินาทีต่อมา เพิ่งเจ๋อเฉิงก็เหมือนจะเข้าใกล้เขา มือก็ได้บีบไปยังริมฝีปากของเขา สายตาก็เหมือนหรี่เล็กลง แล้วเหมือนน่ากลัวมากยิ่งขึ้น แล้วก็พูดอย่างชัดเจนว่า “ผมจะ พูดครั้งสุดท้าย ผมให้คุณนั้นเช็ดให้เรียบร้อย

ความจริงแล้วเสิ่นอีเวยรู้ว่ามีอะไรมาติดอยู่ตรงหน้าเธออยู่ แล้ว แต่เธอก็ไม่อยากจะเช็ดมัน ใช่แล้ว เพราะเธออยากจะ ทําให้เขาโมโห

เลยพูดอย่างสบาย ๆ ว่า “แต่ฉันไม่แคร์นี่นา ได้ลิ้ม รสชาติเหล้าจากปากคนอื่นมันก็ไม่เลวนี่ทำไมล่ะ ? มันก็ไม่ได้ มีพิษ ฉันยังไม่เป็นห่วงแล้วคุณเป็นห่วงอะไร ?
เพิ่งเจอเฉิงก็อดทนจนเกินขีดความสามารถเท่าที่จะทนได้ แล้ว ซึ่งอยากจะฉีกเสื่นอีเวยเป็นชิ้นขึ้นไป

เพิ่งเจ๋อเฉิงยังคงเห็นเงินอีเวยไม่มีท่าทีอะไร เลยได้เอามือ นั้นไปลูบยังหน้าของเงินอีเวย เงินอีเวยรู้ตัวแต่ก็หลบไม่ทัน ซึ่ง พลาดอย่างแรง

ใบหน้าของเธอนั้นก็ถูกกดไว้อย่างนั้นไม่อาจจะขยับเลย ส่วนที่ยังมีเหล้าติดอยู่นั้น ก็ถูกเพิ่งเจ๋อเฉิงใช้มือถูไปดูมา แรง ของเขานั้นเยอะเหลือเกิน เงินอีเวยรู้สึกว่าใบหน้าของตัวเอง นั้นรู้สึกจะฉีกขาดเช่นไรเช่นนั้น

…โอ๊ยยยยย เจ็บบบบบบบบนะ” สุดท้ายแล้วเสิ่นอีเว

ยก็ตะโกนออกมา