บทที่342เยินยอจนแทบลอย

บทที่ 342 เยินยอจนแทบลอย

แฮมเบอร์เกอร์ปลาค็อดและซุปครีมหัวหอมที่วางอยู่ตรง หน้าเหมียนเหมียน หนูน้อยรีบหยิบมาใส่ปากเคี้ยวอย่างช้า ๆ

ชายร่างใหญ่มองไปที่หนูน้อยเหมียนเหมือนที่กำลังกิน อาหารอยู่ แล้วเอ่ยพูดกับต้าหลิวที่ยืนอยู่ด้านข้างว่า “แกดูสิ ไม่เสียทีที่เป็นถึงดาราเด็ก หิวขนาดนี้ ยังค่อย ๆ กินอย่างมี มารยาท”

ต้าหลิวหัวเราะในลำคอ ไม่ได้สนใจชายร่างใหญ่เลยสัก

เขาลดสายตาลงมองไปที่เด็กน้อย ที่จริงเด็กคนนี้ก็น่ารัก แล้วก็ดูฉลาดเฉลียว เพียงแต่รู้สึกว่าจะติดเสียๆนิสัยไปหน่อย คงเป็นเพราะถูกเลี้ยงดูด้วยการตามใจมากไปหน่อยมั้ง ก็เลยดู จะเรื่องมากไป

โชคดีที่ ตอนที่นายจ้างจ่ายเงินมัดจำให้กับพวกเขาก็พูด อธิบายไว้อย่างชัดเจนว่าให้ขังไว้ก็พอ ไม่ต้องทำร้ายร่างกาย เด็ก พวกเขาเป็นแค่คนถูกจ้าง เมื่อได้รับเงินมาแล้วก็ทำงาน ตามที่สั่ง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ทำอันตรายใด ๆ กับเด็กน้อยที่ อยู่ตรงหน้าอย่างแน่นอน
ว่าไปแล้ว เด็กที่เป็นดาราได้ ไม่เหมือนเด็กธรรมดา ทั่วไปจริง ๆ เด็กอายุแค่นี้ก็มีเค้าโครงความสวยขนาดนี้ ตากลมโต ขนตายาวงอนงาม น่ารักน่าชังไม่ธรรมดาจริง ๆ

“จริง ๆ แล้วเด็กผู้หญิงคนนี้ก็น่ารักดี แต่ปากเล็ก ๆ นี่ร้าย มากไปหน่อยเท่านั้น ยิ่งปะทะคารมกันนี่กินกันไม่ขาดเลยนะ ชายร่างใหญ่มองท่าทางกินอาหารของเหมียนเหมือนอยู่นาน ในใจก็รู้สึกอบอุ่นอ่อนโยนขึ้นมาซะอย่างนั้น

จากนั้นตาหลิวก็พูดว่า “แน่นอนล่ะ ก็เด็กคนนี้เป็นถึง ดาราเด็กที่โด่งดังไปทั่วทั้งประเทศ ไม่ว่าหน้าตาหรือความ เฉลียวฉลาดก็ต้องไม่เลวอยู่แล้ว เฮ้อ ถ้าลูกชายของฉันฉลาด ได้เท่าหนูน้อยนี่สักนิดหนึ่งก็คงดี

เมื่อชายร่างใหญ่ได้ยินต่างก็หัวเราะและพูดว่า “ใช่ค่ะ ถ้าฉันมีลูกสาวน่ารักขนาดนี้ล่ะก็ ฉันก็ไม่ขออะไรแล้ว

เหมียนเหมียนเข้าใจว่าชายทั้งสองคนกำลังพูดเรื่องอะไร กันอยู่ หนูน้อยกระพริบตาถี่แล้วถามว่า “พวกคุณอากำลังชม หนูอยู่เหรอคะ?”

เมื่อชายร่างใหญ่ทั้งสองได้ยินเสียงน่ารักอ่อนโยนของหนู น้อยจะอดใจไว้ได้อย่างไร หน้าตาดุดันก็ผ่อนปรนลง น้ำเสียงที่ พูดกับหนูน้อยก็อ่อนโยนมากขึ้นไม่หยาบกระด้างเหมือนเมื่อ ครู

ชายร่างใหญ่ทั้งสองนั่งยองๆตรงหน้าเหมียนเหมียน: “ใช่

พวกเรากำลังชมหนูอยู่
ชายร่างใหญ่แสร้งทำเสียงเล็กเสียงน้อย ทําให้เหมือนเห มีขนรู้สึกไม่ค่อยขนสักเท่าไร ดีที่เห็น

เหมียนเหมือนได้รับการอบรมมาเป็นอย่างดี อดทนไม่ ให้แสดงท่าทีรังเกียจออกมา

“ใช่แล้ว พวกเรารู้จักหนู หนูเป็นดาราเด็กที่โด่งดังใช้ ไหม? ลูกชายของฉันเป็นแฟนคลับของหนูนะ ขอลายเซ็น หน่อยได้ไหม? ” ต้าหลิวเป็นคนพูด พอพูดถึงลูกชายของเขา ดวงตาของเขาเป็นประกาย และ

เหมียนเหมือน ก็สังเกตเห็นอย่างชัดเจน

“ได้แน่นอน ขอบคุณลูกชายของคุณอามากที่ชอบหนู เดี๋ยวหนูจะเซ็นชื่อให้พร้อมกับวาดดอกไม้เล็ก ๆ สีแดงไว้ข้างๆ ลายเซ็นด้วย! ”

รอยยิ้มของเหมียนเหมียนนั้นไร้เดียงสาและน่ารักมาก ค พูดพร้อมกับรอยยิ้มของหนูน้อย เข้าไปอยู่ในหัวใจของอาทั้ง สองคนทันที

เมื่อต้าหลิวเห็นว่าดาราโปรดของลูกชายนิสัยน่ารักน่า เอ็นดูขนาดนี้ แถมยังจิตใจดี เขาจึงลดความหวาดระแวงลง เยอะ

“หนูน้อย เธอน่ารักจริง ๆ เลย ฉันขอบคุณเธอแทน ลูกชายของฉันด้วยนะ!” ต้าหลิวพูดพร้อมกับหากระดาษแผ่น หนึ่งกับปากกาออกมาจากกระเป๋า เหมียนเหมียนหยิบปากกามาด ๆ เขียน ๆ ชื่อของตัวเอง

และเธอก็วาดดอกไม้สีแดงเล็ก ๆ น่ารัก

หนูน้อยวาดดอกไม้เล็ก ๆ สีแดงไว้ที่ข้างชื่อของเธอ

ที่จริงแล้วเด็กตัวเล็ก ๆ อย่างเธอก็ไม่มีแรงเขียนชื่อมากๆ อีกอย่างถึงเขียนได้ก็คงไม่สวยเท่าไร แต่ดีที่ บริษัท ในสังกัดมี ทีมออกแบบลายเซ็นให้ เหมียนเหมียนฝึกเป็นแค่ครึ่งวันก็เป็น แล้ว ดังนั้นเมื่อครู่ที่เธอขีด ๆ เขียน ๆ เซ็นชื่อตัวเอง ก็เลย คล่องแคล่วเป็นพิเศษ

ชายร่างใหญ่สองคนมองดูอยู่ข้างๆ อย่างสบายใจ

“ขอบคุณที่คุณอาซมหนูว่าน่ารักนะคะ! ที่จริงแล้วพวกคุณ อาก็เป็นคนดี หน้าตาก็หล่อเหลา รูปร่างก็ดี!” ดาราเด็กชื่อดัง คอยชมเยินยอหนุ่มใหญ่ทั้งสองอยู่ข้างๆ อยู่เป็นระยะ

ชายร่างใหญ่ทั้งสองเคยมีคนชมขนาดนี้ซะที่ไหนกัน? พวกเขางงงวยอยู่ครู่หนึ่ง โดนชมซะขนาดนี้ใจแทบลอยละล่อง

ผู้ชายต่างก็มีความหลงใหลเรื่องรูปร่างหน้าตา ดังสำนวน

ที่ว่า : ผู้หญิงย่อมหลงใหลในความงามของตัวเอง ที่จริงแล้ว ผู้ชายก็มีความรู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิง

อีกอย่างคือถูกเด็กน้อยน่ารักแบบนี้ชม ถึงยังไง… เด็ก

ไม่พูดโกหกอยู่แล้ว!

ชายร่างใหญ่พูดว่า “หนูบอกว่าพวกคุณอารูปร่างดี หนู ออกได้ยังไงล่ะ?”
ที่จริงแล้วเขาก็ไม่ค่อยอยากถามคำถามนี้สักเท่าไร เวลา เกิดการต่อสู้จะได้ไม่เพรียงพร่ำให้คู่ต่อสู้ เมื่อเร็ว ๆ นี้เขา ลงทุนไปกับฟิตเนสออกกำลังกายอย่างเอาเป็นเอาตาย จนรูป ร่างตอนนี้กำล่ำสันขึ้นเป็นกอง

ถึงขนาดได้มาตรฐานประกวดนักกล้ามเลยทีเดียว

อีกอย่างคือชายร่างใหญ่ก็อยากรู้ว่าที่หนูน้อยบอกว่าเขา รูปร่างดี เธอโกหกหรือว่าพูดความจริง

เหมียนเหมือนคิดพิจารณาอย่างละเอียดอยู่ครู่หนึ่ง ก็ตอบ ว่า “เมื่อก่อนคุณแม่ชอบไปสออกกำลังกายที่ฟิตเนบ่อย ๆ บางทีก็พาหนูไปเล่นอยู่ข้าง ๆ หนูก็จะได้ยินเทรนเนอร์คุยกับ คุณแม่

พูดถึงตรงนี้ เหมียนเหมียนวางซุปครีมหอมใหญ่ในมือลง จากนั้นหนูน้อยก็ยื่นมือไปจิ้มกล้ามแขนของชายร่างใหญ่ แล้ว พูดอย่างจริงจังว่า “ตัวอย่างเช่น ตรงนี้เรียกว่ากล้ามแขน กล้ามเนื้อตรงนี้ของคุณอาแข็งแรงมาก สุดยอดเลย! ”

แววตาของเด็กน้อยเปล่งประกาย แล้วก็ยื่นมือไปจิ้มหน้า อกของต้าหลิว: “กล้ามเนื้อตรงนี้ของคุณอาก็แข็งแรงมาก ๆ เลย สุดยอดมาก!”

อันที่จริงกล้ามเนื้อของผู้ชายนั้นแข็งแรงอยู่แล้ว ถึงนิ้วมือ นุ่ม ๆ สั้น ๆ ของเหมียนเหมียนจิ้มไป หนูน้อยก็ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ชายสองคนภูมิใจในค่าเป็นขอของหนูน้อยที่อยู่ตรงหน้า จนลืมนึกถึงความเป็นจริง

จริง ๆ แล้วคนที่ทำงานด้านนี้อย่างพวกเขา ต้องอาศัย ความแข็งแกร่งของร่างกายทำมาหากิน ถ้าร่างกายแข็งแรง กาย ก็จะมีนายจ้างมาหาถึงหน้าบ้าน เชิญไปทำงานให้ ดัง นั้นในช่วงเวลาหนึ่งร่างกายที่กำล่ำสันได้รับคำชม ทำให้ พวกเขารู้สึกดีใจและภาคภูมิใจอย่างมาก

ชายร่างใหญ่และต้าหลิวได้รับคำชมขนาดนั้น ก็กระหยิ่ม ยิ้มย่องคุยเรื่องความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อที่พวกเขาฝึกฝน มา ทั้งสองคุยกันอย่างสนุกสนาน ไม่ได้สังเกตเหมียนเหมือน เลยสักนิด เหมียน

เหมียนฉวยโอกาสที่ชายทั้งสองเผลอ มือน้อยนุ่มนิ่มของ เธอล้วงไปในกระเป๋าสะพายรูปกระต่ายขนปุย

เธอหยิบขวดแก้วเล็ก ๆ ขึ้นมา ในขวดแก้วนั้นบรรจุยา เม็ดเล็กสีขาวไว้ ฝาขวดเปิดออกได้อย่างง่ายดาย เหมียนเหมื ยนใช้นิ้วล้วงขาขึ้นมาเม็ดหนึ่ง แล้วเอายาใส่ลงไปในซุปหัว หอมโดยไม่มีใครสังเกตเห็น…

เหมียนเหมือนเงยหน้าขึ้น จับตามองชายร่างใหญ่ทั้งสอง ที่พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ไม่มีใครสังเกตเห็นว่ามือสั้นๆ ป้อม ๆ กำลังคนซุปหัวหอม พวกเขาคิดว่าเด็กน้อยแค่ทำเล่น ไปตามประสาเด็ก

หนึ่งนาทีต่อมา เหมียนเหมียนรู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อ
เวลานั้นเอง ด้านหน้าขายร่างใหญ่ก็ปรากฏมือเล็ก ๆ กับ ชุป ผสมเสร็จ กลิ่นซุปหัวหอมอ่อน ๆ ลอยมาอย่างเย้ายวน

“คุณยาคะ หนูป้อนให้นะ! น้อยพูดอย่างจริงใจ ” เสียงนุ่มนวลอ่อนโยนของหนู