บทที่324สวีเส้าเห่งถูกจับตัวไป

บทที่324 สวีเส้าเพิ่งถูกจับตัวไป

ครั้งนั้น เข่าของเหมียนเหมียนได้รับบาดเจ็บ ถูกเพื่อน ของเหมียนเหมียนผลักล้มลงไป เพียงเพราะว่าเหมียนเทียน ไม่มีพ่อ ดังนั้นไม่อยากจะมีใครเล่กับเธอ เหมียนเหมือนถึงแม้ จะสี่ขวบ แต่เธอก็มีนิสัยที่เป็นตัวของตัวเอง

หากเหมียนเหมือนสามารถอดทนได้ ก็จะอดทน แต่ว่า หากถูกโดนจุดสุดขีดเมื่อไหร่ เป็นเพื่อนคนนี้ล้อเลียนเรื่องที่ ไม่มีพ่อ หากอ้างอิงตามการอธิบายของหยางอันทรานแล้ว เห มียนเหมียนก็ไม่อาจจะอดทนได้แล้ว ก็เลยได้ต่อปากต่อค่าไป

ในต่อสู้ครั้งนั้น หนึ่งต่อสามไม่อาจจะต้านทานได้เลย บริษัทการบันเทิงเฟิงสิง มีอำนาจยิ่งใหญ่ ไม่ใช่ที่หนึ่งก็เป็นที่ สองระดับประเทศ

ณ เวลานั้นการต่อสู้ที่ร้อนแรงระหว่างหนึ่งต่อสาม เพื่อนที่ อยู่ข้าง ๆ ก็ได้แต่เฝ้ามอง เสิ่นอีเวยฟังจากที่หยางอันทรานพูด แล้ว อดแทบจะแตกออกมา เพราะว่าเธอไม่อาจจะเข้าใจได้ ตอนนั้นก็ยังมีผู้ใหญ่อยู่มากมาย เงินอีเวยจึงได้รับรู้มาว่าทำไม ได้ยืนมองอยู่เช่นนั้น กลับไม่มีใครมาห้ามไว้เลย

ดังนั้นตอนที่เหมียนเหมือนได้ผลักเพื่อนกลุ่มนั้นออกไปทำให้หัวนั้นแตกแล้วก็ได้ขึ้นในเว็บเวยป๋อ เป็นเวยจึงรู้ว่า ถึง แม่บริษัทสถานบันเทิงจะมีอำนาจใหญ่แค่ไหนก็ต้องมีการเตรี ยมการไว้บ้าง

การทําให้คนสนใจขนาดนี้ ทำไมทางบริษัทไม่ใช่วิธีนี้ใน

การหาชื่อเสียงล่ะ ?

ตอนนั้น เงินอีเวยในใจ โกรธเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะ ตอนที่เกิดในเวยป๋อ ตอนที่พูดถึงเรื่องของเหมียนเหมือนที่ไม่มี พ่อนั้นอยากจะเปลี่ยนจากบัชญี่กลายเป็นการแจ้งความ

แต่เธอนั้นไม่ทำ เพราะว่าไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย ซึ่งไม่

ได้แก้ไขอะไรเลย ดังนั้นเธอก็ไม่ได้ตัดสินใจว่า จะให้ตัวเอง และหยางอันหวาน นำเหมียนเหมียนเป็นดาราเด็กที่เก่งที่สุด ในบริษัทการบันเทิงเฟิงสิง

พอถึงตอนนั้น เธอแม่ลูกของคนนั้นก็จะสามารถกอบกู้ ศักดิ์ศรีพวกเธอคืนได้มาแล้ว

หากเป็นเงินอีเวยเมื่อก่อนนั้น หากเจอเรื่องแบบนี้ ก็คง

ไม่รู้จะทำเช่นไร แต่ตอนนี้ที่ดีก็คือผู้เป็นแม่ของแข็งแกร่ง คลอดเหมียนเหมียนออกมา นิสัยจิตใจเธอนั้นก็เปลี่ยนไป อย่างมาก การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ทำให้เธอนั้นมีความ แข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น แต่ในความรู้สึกที่ไม่ชัดเจนนั้นก็ได้กระทบ ไปยังลูกสาวของเธอ

เงินเลยมีความพอใจเป็นอย่างมาก
แต่เธอนั้นเข้าใจเป็นอย่างมาก นอกจากจะให้เหมือนเหมื ยนเป็นดาราเด็กที่เก่งที่สุดแล้ว เธอก็ยังจะหาพ่อให้เธออย่าง เหมาะสม

เพียงเซ่นั้น เหมือนเหมือนถึงจะมีชีวิตที่จะสมบูรณ์

ดังนั้นเมื่อสักครู่เธอได้พูดกับสวีเส้าเทิงนั้นอย่างครุ่นคิด และระมัดระวัง ความจริงแล้วมันไม่ใช่พูดพูดไปเท่านั้นเอง ส่วนครั้งนี้ เธอนั้นครุ่นคิดจริง ๆ ไม่ใช่เพื่อตนเอง แต่เป็นเพื่อ เหมียนเหมือน

ตอนนี้เที่ยงคืนครึ่ง เสิ่นอีเวยถึงบ้านแล้ว แล้วก็ได้อาบน้ำ เสร็จแล้ว ดูเหมียนเหมียนนอนหลับอย่างสบายใจ เธอได้ คิดถึงเรื่องนั้น แล้วก็นอนอยู่ข้าง ๆ ลูกโดยไม่รู้ตัว

วันที่สอง เสิ่นอีเวยก็ได้ตื่นตามนาฬิกาปลุก เธออาบน้ำ เสร็จแล้ว หยางอันทรานก็พาเหมียนเหมียนมาที่บริษัท แล้ว ก็ได้โทรศัพท์

“เหมียนเหมียน แม่จะไปทำงานแล้วละ วันนี้อยู่ที่บริษัท ต้องทำตัวดีดีนะ” เสิ่นอีเวยได้หอมยังไปหน้าผากของลูก

เหมียนเหมียนตอบอย่างร่าเริงว่า “โอเคค่ะ คุณแม่ก็ต้อง

สู้ ๆ นะคะ”

เสิ่นอีเวยเห็นรอยยิ้มของเหมียนเหมียนก็รู้สึกมีกำลังใจ พลังมากขึ้น

ตอนที่กำลังจะออกไปจากประตูออกไปทำงานนั้น เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา ตอนแรกเธอคิดว่ามีคนโทรศัพท์หาเธอ แต่ก็ไม่ได้มองแล้วก็รับขึ้นมา

ไม่คิดว่าเสียงที่ออกมาก็คือเสียงร้องไห้ของสวีเส้าเทิง ” เวย ช่วยผมด้วย

เงินอีเวยไม่ได้ตอบอะไรกลับมา เธอนั้นก็รู้สึกงงไปชั่ว

ขณะ สวีเส้าเพิ่งเป็นอะไร ? เขาไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น ? คุณพูดชัดเจนกว่านี้” เสิ่นอีเวยพูด ด้วยน้ำเสียงที่ตกใจ

ถึงว่าล่ะวันนี้ตั้งแต่เธอนั้นตื่นมาก็รู้สึกตาขวานั้นกระตุกขึ้น มา แสดงว่าจะต้องมีเรื่องอะไรแน่นอน ดูไปแล้วคงจะเป็นจริง

ในห้วงแห่งความว่างเปล่า เงินอีเวย ก็ได้ยินเสียงที่ปลาย

สายโทรศัพท์ “รีบหน่อย

เสียงที่ฟังดูแล้วเหมือนจะไกล แต่เป็นเวยฟังอย่างชัดเจน

สวี่เส้าเหิงกับสภาพที่เต็มไปด้วยความกลัว “อีเวย คุณ อย่าวางโทรศัพท์ ฟังผมก่อน ตอนนี้ผมจะให้ที่อยู่กับคุณ แล้ว ก็น่าเงินสดออกมาด้วย จำไว้นะ หากให้ใครมากับคุณเลยนะ และห้ามแจ้งตำรวจ ไม่งั้นผมตายแน่ ๆ อีเวย ได้ยินไหม คุณ จะต้องมา แล้วเอาเงินมาด้วย

“อู๊ด ตู้ด ตุ๊ด”

โทรศัพท์ที่มีเสียงวุ่นวายออกมา เสิ่นอีเวยดูหน้าจอ โทรศัพท์ ตอนนั้นโทรศัพท์ก็ปิดไว้อยู่ เธอนั้นรู้สึกมีความอาลัยพูดไม่ออก

ถึงแม้จะเป็นสุภาพบุรุษ แต่ก็พูดอย่างรวนเร เป็นอีเวยได้ คำที่พูดว่า “เอาเงินสดมาด้วย” หรือว่าจะถูกจับไป ?

เงินเลยก็เริ่มมีความตระหนกตกใจ

เธอนั้นยังไม่ได้ออกไปไหน แล้วก็ได้คิดอย่างละเอียด เพ ราะสวีเส้าเพิ่งนั้นทำงานอย่างรอบคอบ กาพูดตามนิสัยแล้ว ก็ไม่น่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นได้ เขาก็คงไม่โทรมาหาเช่นนี้

เงินอีเวยก็ยิ่งคิดยิ่งเป็นห่วง ก็ได้รับขับรถไปยังที่ที่สวีเส้า ในการขับรถนั้น เงินอีเวยก็ไม่ได้สนใจในกฎจราจรแล้ว

เหิงอยู่

หากพูดตามความใจ เธอนั้นเป็นห่วงสวีเส้าเทิง เพราะว่าสอง

คนนี้ก็คบหาดูใจมานานอยู่

พูดอย่างไร ก็ยังเป็นคนที่ใกล้ชิดเช่นกัน

ในตอนที่ขับรถ เสิ่นอีเวยก็ได้โทรหาสวีเส้าเหิง แต่ก็ไม่มี ใครรับ จีพีเอสก็ได้นำเธอไปยังสถานที่ที่สวีเส้าเหิงอยู่ ซึ่งเป็น สถานที่ที่รกร้างแล้ว หากจากตอนนี้ไม่นาน

เสิ่นอีเวยคิดว่าสวี่เส้าเพิ่งเกิดเรื่องขึ้นจริง ๆ ก็เลยเร่ง เครื่องไปอีก