บทที่218เจิ้งอวิ๋นชวนสับสนแล้ว

บทที่ 218 เจิ้งอวิ๋นชวนสับสนแล้ว ผู้ชายสองคนนั้นทำให้บรรยากาศมีควา

มน่าตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่งแม้แต่คนที่ยืนอ ยู่ด้านข้างที่ไม่มีโอกาสได้พูดอย่างเสิ่น อีเวยนั้นก็ไม่หยุดที่จะกำชายเสื้อตนเอ งอย่างแน่น

ในหัวสมองก็เต็มไปด้วยความสับสนแล ะวุ่นวาย

ก็จริงอยู่ในสถานการณ์ที่ต่อสู้ไปมาอย่า งนี้ หากเซิ่งเจ๋อเฉิงอยู่ แม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่แค่ไหนเ รื่องราวจะร้ายแค่ไหนก็สามารถทำให้เรื่ องกลายเป็นเรื่องที่แก้ไขได้

ผู้ชายคนนี้มีชื่อว่าเพิ่งเจ๋อเฉิง เขามความเหมือนกับเทพองค์หนึ่ง ที่ดำรงชีวิตอยู่ในชีวิตของเสิ่นอีเวยตล อดมา

เจิ้งอวิ๋นชวนพยายามที่จะยับยั้งอารมณ์

ของตนเอง

เพราะเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนถึง

ในการแผนการของเขาก็เพียงแค่อยาก จะให้เสิ่นอีเวยมาขอโทษ

แต่เพิ่งเจ๋อเฉิงกลับไม่ยอมเสียอย่างนั้น เสิ่นอีเวยผู้หญิงคนที่จะพูดถึงเธออย่าง ไรดี

เมื่อห้าปีก่อน

เจิ้งอวิ๋นชวนก็ได้มีความคิดต่อเธอ โดยเฉพาะตอนที่เธอนั้นให้คนมาจับมัด เขา แล้วถ่ายรูปลงโลกออนไลน์ หลังจากนั้นมาก็จำชื่อเสิ่นอีเวยคนนี้ตล อดมา

คนที่ไม่รู้จักฐานะที่แท้จริงหรือไม่เจียม

ตัวอย่างผู้หญิงคนนี้ กล้าที่จะมาหาเรื่องเขา เลยทำให้เจิ้งอวิ๋นชวนมีความนึกสนุกขึ้

นมา

พอนึกถึงตอนที่อยู่ในห้องเก็บบาร์ เสิ่นอีเวยเพราะเป็นโรคกลัวความมืดใน ที่แคบเลยตกใจจนไม่เหลือสภาพ เจิ้งอวิ๋นชวนในใจรู้สึกถึงความสำเร็จ เขาสามารถที่จะให้เธอยอมได้อย่างง่า

ผู้หญิงที่ยโสเช่นนี้

ยดาย

เจิ้งอวิ๋นชวนได้คิดไปถึงเรื่องที่ทำวันนี้

ทำให้เกิดการละเลยถึงความเป็นผู้ชาย เมื่อสักครูนตัวเองโชวธทนาอบอายกบ ผู้หญิงที่อ่อนแอเช่นนี้

ลูกชายคนโตลูกเศรษฐีรุ่นที่สอง ซึ่งเป็นความภาคภูมิใจของทุกคนในบ้า

น

เลยทำให้เจิ้งอวิ๋นชวนไม่ได้รู้สึกถึงด้าน

เมื่อได้ยินเรื่องเจ๋อเฉิงได้พูดว่ายกเลิก

สัญญา

เจิ้งอวิ๋นชวนก็ได้ถ่างตาตัวเองขึ้นมา แล้วพูดว่า “ยกเลิกสัญญา ? ประธานเซิ่งคุณมีความหมายว่าอะไร ?

“ตามความหมายของตัวอักษร ” เซิ่งเจ๋อเฉิงตอบด้วยความรวดเร็ว ทำให้เสิ่นอีเวยไม่สามารถที่จะไม่ยอมอ ะไรได้เลย เจงอวนชวนตก ไปอย่างหนัก และก็ไม่ได้พูดอะไรต่อไปหลายวินาที

“ประธานเซิ่ง”

การเผชิญหน้าระหว่างสองคน เนื่องจากเซิ่งเจ๋อเฉิงเป็นฝ่ายได้เปรียบ

เลยทำให้เจิ้งอวิ๋นชวนต้องครุ่นคิดไปสั กระยะหนึ่ง

เสิ่นอีเวยมองไปที่เพิ่งเจ๋อเฉิง และได้ยินเจิ้งอวิ๋นชวนเรียกเธอ ใบหน้าก็ยังไม่ได้มีการเปลี่ยนสีหน้าอะ ไรเหมือนกับจะพูดว่า

“เธอรีบออกหน้าหน่อย ถ้าไม่ได้ถือว่าผมแพ้”

ท่าทางที่เป็นแบบนี้ ท่วงท่าที่เป็นแบบนี้ ดูแล้ววนนนาจะชนะอย่างไม่ต้องสงสัย แล้ว เสิ่นอีเวยคิดในใจแบบนี้ เลยทำให้ใจเธอนั้นสงบลงมา

“พ่อพาผมมาประเทศจีนครั้งนี้ จุดประสงค์คือการเซ็นสัญญาลงนามกั

บคุณ

ใครก็มองออกถึงความจริงใจใช่ไหม ? แต่เมื่อสักครู่คุณจะว่าอะไรนะ ? ยกเลิกการลงนามเซ็นสัญญาหรือ? ”

เจิ้งอวิ๋นชวนที่พูดออกไปเมื่อสักครู่นี้ มีความนัยย์ซ่อนอยู่

ฟังแล้วรู้สึกไม่สบายหูเลยสักนิด

เสิ่นอีเวยในใจก็ได้ยิ้มอยากเย็นชาไปห การกระทำนั้นเหมือนหน้าหนึ่งอย่าง

นึ่งที เจิ้งอวิ๋นชวนคนนี้

หลังก็อีกหนึ่งอย่างจริง ๆ

เมื่อสักครู่นี้กำลังมีท่าทางที่จะบังคับเซิ่ งเจอเฉง

สีหน้าท่าทางยิ่งใหญ่เหลือเกิน

แต่ผลปรากฏถูกเซิ่งเจ๋อเฉิงจัดการซะอ ยู่หมัด

เลยทำให้การพูดกับเซิ่งเจ๋อเฉิงนั้นเปลี่ ยนไปอย่างสิ้นเชิง

เสิ่นอีเวยไม่รู้ว่าโลกนี้ยังจะมีคนที่หน้า หนาขนาดนี้อยู่อีกหรือ แต่กลับเอาพ่อของตัวเอง เจิ้งโป๋หง เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

ปัญหาคือสิ่งที่ตัวเองสร้าง

แต่ยังดี

ที่เธอนั้นรู้ดีว่าเจิ้งอวิ๋นชวนไม่ใช่คนที่จะ เร่งรีบในการปะทะขนาดนั้น

เจิ้งอวิ๋นชวนถามอย่างเชื่องช้า เซิ่งเจ๋อเฉิงตอบอย่างไม่สนใจอะไรว่า “ไม่ผิด ไม่คิดว่ามันบังเอิญหรือ?เมื่อสักครูโดยนทคุณเจงพูดมาแล้ว เหมือนกับอยากจะยกเลิกการลงนามสั

ญญา

ในเมื่ออำนาจในการคุยข้อตกลงมันอยู่

ที่คุณ

งั้นก็ขึ้นอยู่กับคุณเจ๋งในประโยคนั้นแล้ว

ล่ะ”

เสิ่นอีเวยฟังแล้วอยากจะหัวเราะขึ้นมา หากพูดตามสถานภาพแล้ว ตอนนี้เจิ้งอวิ๋นชวนต่างพูดมั่วสับสนไป หมด

ทำให้รู้ว่าเขานั้นพูดเรื่องการยกเลิกการ ลงนามนั้นเป็นเพียงแต่อารมณ์ชั่ววูบ

ตอนแรกคิดว่าจะชนะอยู่แล้ว แต่กลับโดยเซิ่งเจ๋อเฉิงทำเสียไม่เป็นท่

า

เจิ้งอวิ๋นชวนมองเซิ่งเจ๋อเฉิงและเสิ่นอีเ วย แล้วเสียดสดวยการหัวเราะพูดว่า

“ไม่คิดเลยว่า

ข่าวข้างนอกบอกว่าสามีภรรยาของตระ กูลเซิ่งชื่อนั้นไม่ค่อยดี และประธานเซิ่งยังไม่ชอบภรรยาตัวเอ

ง แต่วันนี้มาดูแล้ว ไม่ใช่แบบนั้นเลย ไม่คิดว่าประธานเพิ่งจะเสี่ยงให้บริษัทตั วเองเสียหายเพื่อปกป้องภรรยาตน ไม่อยากจะเธอนั้นมาขอโทษผม”

เจิ้งอวิ๋นชวนพูดเสร็จ

เสิ่นอีเวยก็ได้มองไปยังเซิ่งเจ๋อเฉิง ซึ่งสีหน้าเขาก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไรแม้แต่ นิดเดียว

พอฟังเจิ้งอวิ๋นชวนแล้ว รู้สึกอย่างไรล่ะ

?

เสิ่นอีเวยคิดแล้วคิดเล่าก็ได้บทสรุปว่า เป็นการตอบโต้หรืออาจจะเป็นการรังเกี ยากยอม โด

เซิ่งเจ๋อเฉิงไม่ได้มองไปยังหน้าเธอ

เขาได้เงียบไปสักครู่

แล้วมองไปยังเจิ้งอวิ๋นชวนแล้วพูดว่า “ไม่คาดคิดเลยว่า โดยปกติไปแต่สถานเริงรมย์

คุณเจ๋งอยู่ถึงต่างประเทศ

ยังมีเวลามาสอดเรื่องชาวบ้านอีก

ลำบากคุณเจิ้งแล้ว”

คำเสียดสีเมื่อสักครู่นี้ก็ไม่ได้มีความชัดเ จนขนาดนั้น

เสิ่นอีเวยได้ตรวจสอบสภาพภายนอกข องเจิ้งอวิ๋นชวนแล้วก็เห็นว่าเขานั้นยิ้มแ บบตื้นๆ

แต่กลับเขาไม่สามารถเอาความยโสขอ งเขากลับมาได้

เมื่อมองเห็นสภาพที่ไม่เหมือนกันของ ชายสองคน

เสิ่นอีเวยก็ได้เพียงแต่ถอนหายใจอยู่ใน

ใจ

เจิ้งอวิ๋นชวนกับภาพในหัวที่ไม่เหมือนเ ดิม นั่งอยู่กับตรงข้ามเซิ่งเจ๋อเฉิง เขาไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจเขา ทำงานขึ้นมาโผงผางน่าเกรงขาม แม้แต่พ่อของเขาเจิ้งโป๋หงก็ยังชื่นชมใ

อายุน้อยมีปณิธาน

นตัวเขา แต่เจิ้งอวิ๋นชวนกลับไม่ยอมอยู่ภายใน

กำมือของเขาอย่างแน่นอน

เจิ้งอวิ๋นชวนก็ได้คิดประโยคคำพูดอยู่ใ นใจ

“ประธานเซิ่งเป็นคนที่ทำธุรกิจมายาวน าน ใช้อารมณ์เด็กในการยกเลิกสัญญา เนเจ คุณกรูดว่าจะต้องเสียหายหนัก

าดไหนกับการที่จะยกเลิกข้อตกลงนี้ ผมก็เพียงแค่ที่จะเตือนคุณเท่านั้นเอง” เสิ่นอีเวยปากของเธอก็ประกบแน่นยิ่งขึ้

น

เมื่อสักครู่นี้เจิ้งอวิ๋นชวนบอกว่าจะยกเลิ

กข้อตกลง

เขากลับไม่ได้มีความคิดอะไร ตอนนี้เซิ่งเจ๋อเฉิงก็ตอบกลับไป

ยังมาพูดว่าอารมณ์เสียเหมือนเด็ก ท่าทางของเจิ้งอวิ๋นชวนอยู่ทำให้เสิ่นอีเ

วยเกลียดไปใหญ่

ตอนแรกคิดว่าเป็นการทำให้บรรยากาศ

เลวร้ายเฉยๆ

เธอจึงไม่ได้อยากพูดอะไร

แต่ตอนนี้ได้ยินว่าเจิ้งอวิ๋นชวนกำลังจะ ทำลายเซิ่งเจ๋อเฉิง เธอรูตัวเองวาอดทนไม่ไหวแล้ว แล้วก็จะไม่อดทนแล้ว

พอเซิ่งเจ๋อเฉิงกำลังจะพูด เสิ่นอีเวยก็พูดขึ้นแทรกว่า “คุณเจิ้ง คำพูดของท่านนั้นมีความหมายจริง ๆ คุณบอกว่าประธานเซิ่งอารมณ์เสียเหมื อนเด็ก ชั้นก็อยากจะถามว่า เมื่อสักครู่ที่คุณใช้การยกเลิกสัญญามา บังคับเขา ตอนนี้ควรจะเป็นอย่างไร ?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ