บทที่8 พี่สอง ให้ฉันดื่มอะไร

“อานหยานกลับมาแล้ว? นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ให้เธอลง มาเร็วๆ!”

กู้หมิงห้าวที่เพิ่งกลับเจ้ามาได้ยินว่ากู้อานหยานอยู่ด้านบน โมโหมาก

เขานึกว่าลูกสาวคนเล็กเกิดอะไรขึ้น หรือว่าอยู่กับ คุณชายใหญ่ แต่ว่า เธอกลับหนีกลับมาคนเดียว?

นี่คือหนึ่งานหมั้นหรอ?

ไม่มีสมองจริงๆ! หน้าตาหน้าเกลียดแบบนี้ ดีที่คุณชาย ใหญ่ยอมแต่งงานด้วย ยังไม่รู้จักพอใจอีก!

ทำให้คุณชายใหญ่ตระกูลมู่โกรธ พวกเขาตระกูลกู้จะอยู่ ยังไงต่อในเมืองเป่ยหลิง? จะมาตายเพราะเธอจริงๆหรอ!

ภรรยาของเขาเยดสุ่ยชิงจ้องสาวใช้ พูดอย่างโมโห: “ยังไม่รีบไปเรียกกู้อานหยานลงมาอีก?”

“ค่ะ คุณผู้หญิง!” สาวใช้รีบขึ้นไปด้านบน ไปเชิญคุณหนู สามลงมา

กู้เวยจือรีบเดินเข้ามาในบ้าน ก็ได้ยินว่ากู้อานหยานกลับ มาแล้ว

เธอเห็นเสียซิง แล้วก็พยักให้

กู้เวยจือรีบเดินเข้ามา พยุงกู้หมิงห้าวที่ดูเหมือนโมโหจนจะ เป็นบ้า พูดอย่างอ่อนโยน: “พ่อคะ พ่อความดันสูง อย่าโมโห มากเลย จะเสียสุขภาพเอา”

กู้หมิงห้าวจะใจเย็นได้ยังไง?

“อานหยานหนีจากงานกลับมาบ้าน ครั้งนี้ เราจะทำยังไง ให้คุณชายใหญ่ตระกูลมู่ล่ะ?

“พ่อคะ คุณย่าของตระกูลมู่หมายความว่า ให้เราสอ งบ้านแต่งงานกัน คืนนี้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น คง…คุณชายใหญ่คงจะได้เอาอานหยานแล้ว”

ผ่านไปสักพัก กู้เวยจือค่อยพูดขึ้น: “ทั้งสองบ้านไม่สามา รถแต่งงานกันได้ คุณย่าของตระกูลมู่ ต้องโกรธมาแน่ๆเลย พ่อคะ เราจะให้งานหมั้นถูกยกเลิกไม่ได้”

กู้หมิงห้าวกลับทำหน้าตาผิดหวัง: “เธอก็บอกแล้วว่า คุณชายใหญ่ไม่มีทางเอาอานหยานแล้ว เรื่องงานหมั้นจะ ทำยังไงได้อีก?”

“อาจจะ” หน้าของกู้เวยจือแดงขึ้น มีคำพูดบางอย่างให้ เธอหญิงสาวที่สวยและดีที่สุดในเมืองเป่ยหลิงมาพูด ก็ดูจะ ไม่เหมาะ

เยสุ่ยซิงรู้แน่นอนว่าลูกสาวของเธอหมายความว่ายังไง รีบ พูดต่อ: “ครั้งแรกที่บอกว่าให้สองบ้านแต่งงานกัน คงจะเป็น ความหมายของคุณย่าตระกูลมู่ จากที่ฉันดูแล้ว คุณชาย ใหญ่ก็ไม่ได้ดูว่าชอบอานหยานสักเท่าไหร่”

“หมายความว่าไง?” เหมือนว่ากู้หมิงห้าวจะฟังไม่เข้าใจ

เยสุ่ยซิงรีบพูด: “ถ้าเปลี่ยนเป็นคุณหนูอีกคนของตระกูลกู้ แล้วยังจะสวยกว่าเรียบร้อยกว่า คุณชายใหญ่อาจจะ ชอบก็ได้ …”

“ใช่สี แบบนี้ พี่สองก็สามารถแทนฉัน เป็นว่าที่คู่หมั้นของ คุณชายใหญ่”

กู้อานหยานที่เดินลงมาจับตรงบันไดไว้ ดูกู้เวยจือด้วย สีหน้ายิ้มไม่ยิ้ม: “แต่ว่าพี่สอง พี่ไม่ใช่คบกับคุณชายสอง ของตระกูลมู่หรอ?”

“เธอ.เธออย่ามาพูดมั่ว คุณชายสองตามจีบฉัน แต่ฉันไม่ ได้ตกลง”

กู้เวยจือเงยหน้าขึ้น มองหน้าของกู้อานหยานอย่างชัดเจน ใจของเธอก็เริ่มสั่นขึ้นมา

เธอเริ่มลนแล้ว: “อานหยาน เธอ…ทำไมเธอถึงไม่แต่ง หน้า? เธอ…”

เยสุ่ยซิงเองก็ตกใจกับใบหน้าที่ขาวสะอาดของกู้อานห ยาน! นั่งนี้ทำไมถึงกล้าเปิดเผยใบหน้าอันแท้จริง?
“กลางคืนจะนอนแล้ว? ทำไมยังต้องเแต่งหน้า?”

รอยยิ้มบนใบหน้าของกู้อานหยานหายไปจ้องกู้เวยจือไว้ ด้วยสีหน้าที่ใสชื่อไม่เข้าใจ

“พี่สอง เมื่อก่อนพี่สอนฉันแต่งหน้ามาโดยตลอด บอกว่าผู้ หญิงไม่แต่งหน้าออกไปเจอคนไม่ได้ แต่ว่า ตอนนี้ฉันรู้แล้ว ว่าตอนที่ฉันไม่แต่งหน้าสวยกว่าตอนที่แต่งหน้า!”

กู้หมิงห้าวเองก็ตะลึงอยู่ ลูกสาวของเธอที่ชอบแต่งหน้าตัว เองเหมือนพี่ตลอด ทำไม…ทำไมหลังจากที่ไม่แต่งหน้าสวย ขนาดนี้?

ในใจของกู้เว่ยจื่อก็ลนขึ้น เผชิญหน้ากับสีหน้าของคุณพ่อ ที่แสดงถึงความสงสัย เธอทำได้แค่ฝืนยิ้ม

“ไม่ ไม่ใช่เพราะว่าอานหยานอยากจะแต่งหน้าเองหรอ? พี่พี่เคยพูดแบบนั้นเมื่อไหร่กัน?”

พอพูดวนไปวนมา เธอก็รีบเปลี่ยนเรื่อง: อานหยาน คืนนี้ ตกลงว่าเป็นยังไงกันแน่? เธอไปไหนมา? ทำไมถึงไม่อยู่ใน งานหมั้น?”
อยู่ต่อหน้าของกู้อานหยาน เธอก็ยังคงเป็นพี่สองที่อ่อน โยน หน้าที่แสดงความเป็นห่วง ก็แสดงหน้าที่พี่สาวได้ดี มาก

กู้อานหยานยิ้มในใจ ชาติที่แล้ว ก็เพราะคนที่เสแสร้งเป็น คนดีอย่างกู้เวยจือ ไม่ใช่แค่ทำลายทั้งชีวิตของเธอ และยัง ทำให้มู่เฟิ่งจิ่วต้องตาย

ตอนนี้ ฟ้าให้โอกาสเธออีกครั้ง เธอไม่ตอบแทนพี่สาวคนนี้ ดีๆ ก็คงจะดูไม่ให้เกรียติการเกิดใหม่ครั้งนี้?

กู้อานหยานกระพริบตาโตๆของเธอ ดูเธอไว้: “พี่สองไม่รู้ ว่าเพราะอะไร ฉันดื่มน้ำที่พี่ให้ ก็เริ่มเวียนหัว ร้อนไปทั้งตัว”

เธอนวดตรงปลายคิ้ว ท่าทางเหมือนไม่มีแรง

“ฉันกลัวว่าจะทำอะไรไม่ดีในงาน ก็เงยรีบกลับมาอาบน้ำ ก่อน ตอนนี้ก็ยังรู้สึกไม่สบายอยู่”

เธอก้มหน้าลง จ้องตาของกู้เวยจือ เหมือนจะยิ้มไม่ยิ้ม แต่ ว่าใบหน้าที่ใสชื่อนั้น กลับทำเหมือนสงสัย
“พี่สอง ตกลงพี่ให้ฉันดื่มอะไรกันแน่? ทำไมร่างกายถึง้

สึกแปลกๆ