บทที่ 52 จะต้องให้เขาชอบเธอให้ได้

“เขารังแกหนูทุกวันเลยค่ะ คุณย่าต้องชวนหนูนะคะ” อานหยาน ผลักคุณหญิงใหญ่เบา ๆ แล้วจ้องมองมู่บ้านเอ๋ย “เขายังร่วมมือกับ คนอื่นรังแกหนูด้วย”

“เจ้าเด็กเมื่อวานซืน! ก็ต้องแกล้งทําเป็น ดุๆ ” คุณหญิงใหญ่รู้ว่าทั้งคู่กำลังล้อกันเล่น แต่ว่า เจ้าหมอนี่สักหน่อย

“ห้ามรังแกอานหยานของเรา ไม่งั้นนะ ฉันจะให้เจ้าเด็กอย่างแกได้ เห็น แน่ ”

มู่บ้านเปียก็ยังไม่เป็นเดือดเป็นร้อน แต่ว่าเวลาอยู่ต่อหน้าคุณหญิง ใหญ่ ความเย็นชาจากปกติกลับหายไปบ้าง

“เธอเป็นแก้วตาดวงใจของคุณย่า ผมจะไปกล้ารังแกเธอได้ยังไง”

คำพูดของคุณชายใหญ่มู่มีกี่ส่วนจริงกี่ส่วนเท็จไม่มีใครรู้ แต่ความ ชอบที่คุณหญิงใหญ่มีให้กู้อานหยานเป็นเรื่องจริงแท้แน่นอน ก็ไม่รู้ยัยเด็กบุญอะไรหล่นทับ ถึงทำให้คุณหญิงใหญ่รักและ เมตตาได้ขนาดนี้

ผู้หญิงทั้งบ้าน เห็นแล้วก็ต้องขัดตาอยู่แล้ว “พี่ใหญ่ มาแล้วเหรอ” หญิงสาวอายุประมาณยี่สิบคนนึงเดินเข้ามา

ดูกระตือรือร้นแต่ไม่เสียมารยาท

“ดูพี่ใหญ่ช่วงนี้เหมือนยุ่ง ๆ | ทั้งวันเห็นหน้าเว็บเดียวก็ไม่เห็นแล้ว และก็ไม่กลับมาหาพวกเราบ่อย ๆ หรือว่ากำลังยุ่งเรื่องโครงการใหม่ ที่กำลังจะวางตลาดอยู่เหรอคะ?”

คุณหนูสี่ของตระกูลมู่ เสี่ยวหย่าน ถึงแม้อานหยานจะรู้จัก แต่ สำหรับคนบ้านตระกูลมู่เธอก็ไม่ค่อยรู้จักดีมากนัก

คุณหนูหกของตระกูลมู่ มู่เสงี่ยนเอ๋อก็รีบร้อนเดินเข้ามา ได้แต่มอ งมู่บ้านเป่ยตาปริบ ๆ

“พี่ใหญ่ จะอยู่ที่บ้านต่อจนถึงกลางคืนไหม? คืนนี้เราจะมีปาร์ตี้กัน พวกเพื่อน ๆ นักเรียนของฉันตั้งหลายคนอยากเจอพี่”

เธอมาพร้อมกับภารกิจ คืนนี้ จะต้องให้พี่ใหญ่อยู่ต่อให้ได้ เพื่อนนักเรียนหญิงของเธอต่างชื่นชมคุณชายใหญ่กันแทบไม่ ไหว ของขวัญล้ำค่าต่าง ๆ ล้วนเอามายัดใส่อกเธอ เพื่อขอแค่ให้ได้ พบกับคุณชายใหญ่ สักครั้ง

คืนนี้ ถือเป็นโอกาสที่เหมาะที่สุดแล้ว

มู่บ้านเป่ยไม่พูดอะไร ท่าทางเฉยเมยแบบนั้น ทำให้คนดูความคิด ของเขาไม่ออก และไม่รู้ว่าเขาจะตกลงหรือไม่ตกลงกันแน่

“พี่ใหญ่ เพื่อนของฉันก็มาแล้ว เดี๋ยวฉันจะแนะนำให้รู้จัก

คุณหนูสี่รีบลากทั้งสองสาวเข้ามา

ล้วนเป็นสาวงามอันดับต้น ๆ ทั้งนั้น ควานหาให้ทั่วเมืองเป่ยหลิง ก็ คงจะหาคนที่สวยกว่าพวกเธอได้ไม่กี่คน

คนนี้คือลูกสาวของประธานแห่งบริษัทจินติ้งกรุ๊ป คุณหนูสามของ ตระกูลหาน หานซู ส่วนคนนี้คือลูกสาวคนโตของผู้อำนวยการแห่ งบริษัทเฟิงหลงกรุ๊ป หนังซานซาน”

“สวัสดีค่ะคุณชายใหญ่มู่ เรียกฉันว่ายูซูก็ได้ค่ะ คุณพ่อของฉันมัก จะพูดถึงคุณต่อหน้าพวกเราเสมอ พูดว่าคุณเป็นคนหนุ่มที่ไฟแรง ที่สุดในเมืองเป่ยหลิงแล้ว ” “คุณชายใหญ่ พ่อของฉันก็พูดถึงคุณทุกวัน มักจะพูดว่าถ้าได้ ทานข้าวกับคุณชายใหญ่สักมื้อ ก็ถือเป็นเกียรติสูงสุดของชีวิต แล้ว*

หญิงสาวอีกคนก็รีบร้อนขึ้นมา ถึงแม้จะไม่กล้าเข้าใกล้ แต่ว่า สายตาเหมือนกับติดอยู่บนตัวมู่บ้านเป่ยข้างนึง แม้แต่วินาทีเดียวก็ ไม่อยากให้คลาดสายตาได้

คุณชายใหญ่มู่ เรียกฉันว่าซานซานก็ได้ค่ะ ถ้าคุณชายใหญ่ไม่ ว่าอะไร ต่อไปฉันขอเรียกว่าพี่ใหญ่ม

กู้อานหยานที่นั่งอยู่กับคุณหญิงใหญ่คิ้วค่อย ๆ ขมวดขึ้น แต่ว่าก็ รีบชักสายตากลับมาอย่างรวดเร็ว

ชาติที่แล้วเป็นแบบนี้ ชาตินี้ก็เป็นเช่นเดียวกัน

ผู้ชายคนนี้ไม่ว่าจะเดินไปถึงไหน ก็เป็นยังเป้าหมายที่หญิงสาวจะ วิ่งตามอย่างบ้าคลั่งอยู่ดี

ถึงแม้จะรู้ว่าเธอที่เป็นคู่หมั้นของเขายังอยู่ตรงนี้ ผู้หญิงพวกนั้นก็ ยังคงทำตามอำเภอใจ ไม่เห็นเธออยู่ในสายตาด้วยซ้ำ

แม้กระทั่งตัวคุณชายใหญ่มู่ยิ่งเย็นชา พวกเขาก็ยิ่งชอบ ชอบ บุคลิกที่ดูสูงศักดิ์เอื้อมไม่ถึงของเขา

จริง ๆ เลย ก็แค่ผู้ชายคนนึง จำเป็นต้องขนาดนี้ไหม?

“วันนี้อากาศดีขนาดนี้ อานหยาน เธอเป็นย่าออกไปเดินเล่นหน่อย ไป” คุณหญิงใหญ่อยู่ ๆ ก็พูดขึ้นมา

กู้อานหยานรีบลุกขึ้นทันที แล้วเป็นคุณหญิงใหญ่เดินออกไป

คุณท่านถึงจะไม่ชอบให้พวกเธอออกไปตามลำพัง แต่ดูเหมือน คุณหญิงใหญ่ตั้งใจอยากออกไปเดินกับกู้อานหยานตามลำพัง เขา ทำได้เพียงให้สาวใช้ตามอยู่ห่าง ๆ ห้ามเข้าไปใกล้

“อานหยาน” ถึงในสวน คุณหญิงใหญ่อยู่ ๆ ก็มีมืออานหยานเบาๆ

กู้อานหยานรีบโน้มตัวเข้าใกล้ พูดเสียงอ่อนหวาน “คุณย่า มีอะไร เหรอคะ?”

“เธอรู้สึกว่าเป้ยบ้านเราเป็นยังไงบ้าง?

“เขา…” กู้อานหยาน อึ้ง ผ่านไปสักพักก็ตอบว่า “ก็ดีค่ะ” “ฉันก็รู้อยู่แล้วว่าเป่ยเป็นคนดี ฉันหมายความว่า เธอชอบเขา ไหม?”

คำพูดแบบนี้ จะให้คนตอบยังไงหล่ะเนี่ย? สุดท้าย กู้อานหยานได้แต่พยักหน้า “คุณชายใหญ่โดดเด่น

ขนาดนี้ ในโลกนี้คงจะหาผู้หญิงที่ไม่ชอบเขาได้ไม่กี่คนหรอกค่ะ

“อืม เปียโดดเด่นจริง ๆ ถ้าย่าอายุอ่อนลงสักหลายสิบปี ไม่แน่ก็ อาจจะหลงเขา”

กู้อานหยานยิ้ม ๆ ชาติที่แล้วก็ชินกับการพูดหยอกเล่นแบบนี้ของ คุณหญิงใหญ่ เพราะฉะนั้นชาตินี้ไปมาหาสู่กัน ก็ง่ายขึ้นเยอะ

“อานหยาน” ไม่รู้คุณหญิงใหญ่กำลังคิดอะไรอยู่ ก็เรียกเธออีกครั้ง

“คุณย่า มีอะไรจะพูดกับหนูใช่ไหมคะ?” กู้อานหยานเดินไปนั่งข้าง หน้าท่าน

ท่านให้เธอเข็นท่านออกมารับแสงแดด ที่จริงกู้อานหยานรู้ว่า คุณย่าตั้งใจจะหาโอกาสที่จะได้อยู่กับเธอตามลำพัง คุณหญิงใหญ่มองดูเธอ ในแววตาแฝงไปด้วยความเมตตาแบบที่ อานหยานมองไม่เข้าใจ

คุณหญิงใหญ่ถอนหายใจเบา ๆ แล้วพูดว่า “ที่จริงย่ารู้ ที่เป่ยยอม หมั้นกับเธอ เพราะว่าเขาเชื่อฟังคำพูดย่า

กู้อานหยานไม่พูดอะไร ที่จริงคำพูดของคุณหญิงใหญ่นั้นทำร้าย จิตใจคนมาก แต่ก็เถียงอะไรไม่ได้เพราะมันเป็นความจริง

คุณหญิงใหญ่พูดอีก”อานหยานเธอก็รู้ บนโลกนี้ มีผู้หญิงที่อยาก จะแต่งกับคุณชายใหญ่ เยอะแยะจนนับไม่ถ้วน

“อืม”กู้อ่านหยานพยักหน้า

คุณหญิงใหญ่พูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “อานหยานย่ารู้ว่าเส้นทาง นี้มันเดินลำบาก จะให้เบี้ยชอบเธอจริง ๆ มันไม่ใช่เรื่องง่ายขนาด นั้น”

“สําหรับเจ้าเด็กนั่นแล้วเขาเกิดมาก็รักใครไม่เป็น เขาจะไม่มอบ ความรู้สึกให้ใครง่าย ๆ เธอจะต้องเข้มแข็ง จะต้องพยายามนะ”

ย่าเคยพูดแล้ว มีแต่เป่ยที่จะสามารถปกป้องเธอได้ ขอแค่ให้ได้ หัวใจของเขา เขาจะทุ่มเททุกอย่างเพื่อที่จะปกป้องเธอให้ ปลอดภัยเอง”

กู้อานหยานไม่พูดอะไร ได้แต่ฟังที่คุณหญิงใหญ่ฝากฝังอย่าง

เงียบๆ

แต่ว่า คำพูดของคุณหญิงใหญ่ ทำไมถึงมักจะให้ความรู้สึกแปลก

ๆ บางอย่างกับเธอ?

อนาคตเธอจะต้องพบกับอันตรายมากมายเหรอ? ทำไมต้องมีคนที่ เก่งมากคนนึงมาปกป้องเธอด้วย?

ยังมีอีก เธอและคุณหญิงใหญ่ไม่ใช่ญาติแท้ ๆ กัน ทำไมกลับรู้สึก ว่าระหว่างเธอกับคุณชายใหญ่ คุณหญิงใหญ่เหมือนจะรักเธอ มากกว่า?

มีความรู้สึกเหมือนกับว่าแย้งย่าของคนอื่นมาอย่างงั้น…

“อานหยาน ตระกูลมู่ซับซ้อนมากกว่าที่เธอคิด ไม่เพียงมีแค่เส้น สายของพ่อสามีเธอ ยังมีอารอง และ อาสามของเปียอีก

“ที่บ้านอารองและอาสามของเขา ก็ยังมีคุณหนูและคุณชายอีกนับ ไม่ถ้วน คนพวกนี้ ต่างก็จ้องเธอกับเป่ยราวกับเสื้อพร้อมตะครุบ เหยื่ออยู่” “เธอจะต้องระมัดระวังตัวให้ดี ต้องรู้จักป้องกันตนเอง ร่างกายย่า ไม่ไหวแล้ว ไม่มีทางที่จะปกป้องเธอได้ตลอด

“คุณย่า คุณย่าอายุยังน้อยอยู่เลย ทำไมต้องพูดแบบนี้?”

ที่จริงคุณหญิงใหญ่ไม่ใช่ภรรยาคนแรกของคุณท่าน เธอเป็น

ภรรยาคนที่สอง ตอนนี้อายุเพียงหกสิบกว่าเท่านั้น

และเธอก็ไม่ใช่ย่าแท้ ๆ ของมู่บ้านเปียกับพวกพี่ ๆ น้อง ๆ แต่ว่า สำหรับคุณชายใหญ่มู่แล้ว เธอเป็นยิ่งกว่าย่าแท้ ๆ ซะอีก

คุณหญิงใหญ่กลุมมือเธอไว้ “ฉันรู้ เธอไม่ชอบให้ย่าพูดแบบนี้ ย่า ไม่พูดแล้วก็ได้”

“อานหยานรู้สึกไม่สบายใจ แต่ก็พูดไม่ออกว่าไม่ สบายใจเรื่องอะไร

“อานหยาน มีเรื่องเยอะแยะ ที่ย่ายังบอกเธอตอนนี้ไม่ได้

คุณหญิงใหญ่หยุดคำพูดไว้แค่นี้ ในใจเหมือนมีความลับมากมาย

ซ่อนอยู่

สุดท้าย เธอพูดอย่างเด็ดขาดว่า “ยังไงเธอก็ต้องทำให้เป่ยชอบ เธอให้ได้ นี่เป็นค้าขอเดียวที่น่าจะขอเธอ