บทที่241 หาผู้ชายคนอื่น ถามความเห็นผมหรือยัง ?

บทที่241 หาผู้ชายคนอื่น ถามความเห็นผมหรือยัง ?

“อื้ออื้อ……”กู้อานหยานที่คิดว่าเจอคนเลวก็เบิกตาโต ขัดขืนทันที แต่แขนของผู้ชายแข็งอย่างเหล็ก รัดเอวเธอไว้แน่น

อีกมือหนึ่งอุดไว้ที่ปากเธอ ไม่ให้โอกาสเธอร้องขอความช่วยเห ลือใดๆ

กู้อานหยานรู้สึกแค่ว่าตัวเองหมดแรงขัดขืนเรียบร้อย อีกฝ่าย แข็งแกร่งมากไป ล็อกเธอไว้โดยไร้ทางหนีใดๆ

“อ้อ……”ร่างกายถูกเขากดติดกําแพง

ทางเดินหนีไฟที่ไม่มีแสงใดๆ ยื่นมือไปก็ไม่เห็น เขายืนตรงหน้า เธอ แม้แต่ใบหน้าเขาเธอยังมองไม่ชัด

ในที่สุดฝ่ามือใหญ่ๆของชายหนุ่มก็ละออกจากริมฝีปากเธอ กู้ อานหยานสูดหายใจลึกๆ กำลังจะร้องขอความช่วยเหลือ

แต่แป๊บเดียว ริมฝีปากเธอก็ถูกกดทับมาอีกครั้ง ด้วยริมฝีปาก

ของเขา
“อื้อ ? “ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ สองมือ ไว้ที่หน้าอกเขาพร้อมออกแรงขัดขืน

ความกลัวที่ถูกคนเลวรังแก ทำให้เธอตกใจจนตัวแข็งนิ่ง

แต่ลมหายใจของเขา ในขณะที่จูบเธอนั้น เข้าไปในความรู้สึก ของเธอโดยสิ้นเชิง

ใจที่สั่นเพราะความกลัว ทันใดนั้นก็สงบลง ในที่สุด ก็ไม่กลัว แล้ว

แต่เวลาต่อมา จากความกลัวก็เป็นความเสียใจ จนถึงการไม่ เต็มใจ !

ออกแรงอยากผลักเขาออก แต่ร่างกายเขากลับเหมือนกับเขา ไท่ กดเธอไว้บนกำแพง ทับไว้แน่นๆ

ดิ้นรน ? ต่อหน้าเขา นั่นเป็นเรื่องที่ไม่มีอยู่

มือของชายหนุ่มกอดเธอไว้ มือใหญ่อีกข้างลูบไล้ลงมาจากคอ

ของเธอ …….

“อื้อ….”กู้อานหยานยกกำปั้นต์ไปที่รางของเขา อยากจะหยุด การกระทำที่บ้าคลั่งและเกินไปของเขา
ทีนี่คือทางหนีไฟ มีคนเข้ามาได้ตลอดเวลา !

แต่เขากลับอยู่ในนี้ ทำเรื่องที่มากเกินไปต่อเธอ ถ้าหากมีคน เห็น…

คอเสื้อของชุดราตรีถูกเขาฉีกออก เวลานี้ถ้าหากมีคนเข้ามา จะ ต้องมองเห็นจุดที่เธอโป๊แน่

กู้อานหยานโกรธจนน้ำตาแทบไหล ผู้ชายคนนี้ เกินไปจริงๆ

แล้ว !

ตัวเองอยู่ที่นี่ ไม่ได้รับความเคารพเลย

เขาเห็นเธอเป็นอะไรกันแน่ ? ของเล่นที่สนองความสนุกของ เขาเหรอ ?

ในที่สุด ตอนที่ชายหนุ่มต้องการจูบอย่างลึกซึ้งเข้าไปอีก กู้อาน หยานอ้าปาก กัดลงไปแรงๆ

กลิ่นเลือดสด อบอวลอยู่ในปากทั้งสอง

กู้อานหยานก็ไม่คิดว่าตัวเองจะกัดได้แรงขนาดนี้ ทำให้เขาเลือด ออกได้ทันที
เธอตกใจจนคลายออก ชายหนุ่มกลับดูเหมือนเหมือนไม่รู้สึกเจ็บ สักนิด ยิ่งลึกซึ้งมากขึ้น……..

บนี้เกินไปแล้ว ที่มากเกินไปกว่านั้นก็คือมือของเขา

จนแม้แต่ตัวชายหนุ่มเองก็อดกลั้นไว้ไม่ได้ กลัวจะเสียการ ควบคุมแล้วท่าเธอที่นี่ จึงปล่อยเธอ ถอยหลังไปสองก้าว

กู้อานหยานรีบดึงกระโปรงตัวเองขึ้นมา จนกระทั่งเป็นอิสระ ก็ หมุนตัวจะออกไป

“ถ้าเดินอีกแม้แต่ครึ่งก้าว ผมทำคุณแน่ ! “เสียงของชายหนุ่ม แหบ และ ยังมีเสียงหอบ

กู้อานหยานตกใจจนรีบเก็บขา ก้าวออกไป จ้องร่างที่อยู่ใน ความมืดนั่นด้วยใบหน้าโกรธจัด !

“มู่บ้านเป่ย คุณทําเกินไปแล้วนะ ! ”

“ผมแตะต้องผู้หญิงของตัวเอง เกินไปตรงไหน ? “คนๆนี้ คือคุณ ชายใหญ่ แน่นอน !

ลองถามดูว่ามีใครบ้าง กล้าใช้วิธีแบบนี้ปฏิบัติต่อผู้หญิงคน

หนึ่ง ?
ก็เขาไงคุณชายใหญ่ ใจกล้า!

“คนบ้า ! “ถึงอานหยานจะโกรธ แต่ยังไงก็ไม่ได้ลืม แต่ไหนแต่ โรมาเขาไม่ชอบล้อเล่น

ถ้าตอนนี้ตัวเองจะหนี เขาจัดการเธอจริงๆด้วยความโกรธ !

แต่เรื่องอะไร ? ที่ทำให้เธอโกรธที่สุดก็คือ ทำไมเธอยังต้อง กลัวผู้ชายคนนี้ ?

“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณ เราถอนหมั้นกันแล้ว ! ”

เหรอ ? “ลมหายใจของชายหนุ่มยังไม่จัดการเรียบร้อยดี ยัง ได้ยินเสียงหอบของเขาชัดเจน

แต่เขาเดินขึ้นไป ร่างสูงใหญ่ก็เก็บมาแนบชิด

“คุณ…ถ้ามาทำอะไรปมปามอีก ฉันจะร้องให้คนช่วย ! ให้ทุก คนเห็นว่า คุณชายใหญ่มู่ที่ว่ากันว่าเย็นชาสงบนิ่ง เป็นไอ้สารเลว ขนาดไหน!”

“ถ้าคุณเรียกให้คนมาช่วย ผมจะฉีกชุดคุณทันที คุณลองดู ได้”เขาไม่ได้โกรธ แต่ยัง ยิ้มบางๆ
กู้อานหยานใกล้จะอ้วกเป็นเลือดเพราะความโกรธ ไอ้สารเลว ! สารเลวคนนี้ !

“คุณอยากทําอะไรกันแน่ ? “เธอกำมือแน่น กลัวตัวเองจะทนไม่ ไหว ไปที่หน้าเขา

อยากจะดู คุณอ่อยผู้ชายอย่างไร”สายตาเขามองไปที่ร่างของ

เธอ

ในความมืด กู้อานหยานมองหน้าเขาไม่ชัด เขากลับมองเธอได้ อย่างชัดเจน !

ชุดราตรีแบบนี้ เอาทุกสัดส่วนบนร่างกายของเธอ เผยให้เห็น โครงชัดเจน

ตอนที่ชายหนุ่มมองเธอ เหมือนกับมองเห็นเธอเปลือย

เขาโกรธมาก โกรธจนร่างกายที่ปฏิบัติต่อเธอ ไร้การต่อต้าน

แวบแรกที่เขาเห็นเธอในงาน ก็อดไม่ได้ที่จะฉีกเสื้อผ้าที่ตัวยัยนี่ เป็นส่วนๆ ! กดเธอไว้ที่ใต้ร่างอย่างดุเดือด

แม้แต่เขาคนที่ชินกับการละเว้นมาหลายปีมาแบบนี้ พอเห็นเธอก็ เกือบจะเสียการควบคุม ยิ่งอย่าพูดถึงพวกสารเลวที่อื่นๆพวกนั้น

เธอสวมแบบนี้ หรือไม่รู้ว่าตัวเองดึงดูดได้แค่ไหนเหรอ ?

หรือว่า เธอรู้นานแล้ว ก็เลยจงใจทำ ?

“เมื่อคืนเพิ่งไปจากที่ของผม คืนนี้ก็รีบร้อนไปหาอ้อมกอดชาย อื่นแล้ว ? ถามความเห็นผมยัง ? ”

“ฉันต้องถามความเห็นคุณด้วยเหรอ ? คู่หมั้นเก่า ? ”

คำพูดของเขาทำให้น่าอับอาย แต่ กู้อานหยานไม่ใช่แค่ไม่โกรธ แต่กลับ ยิ้มที่ปากบางๆด้วยความสง่างาม

คู่หมั้นเก่า เหอะ ชื่อนี้ ประชดจริงๆ !

ในเมื่อเป็นความสัมพันธ์เมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้ มีคุณสมบัติอะไร พอที่จะมารบกวนชีวิตของเธอ ?

ผู้ชายคนนี้เคยชินกับการทำตัวสูงส่ง เคยชินกับการใช้อิทธิพล ปิดบังความจริง ตอนนี้ ยังชินกับไม่มีเหตุผลเหรอ ?

มู่บ้านเป่ยหรี่ตา จ้องใบห้าที่สะอาดสะอ้านของเธอ
ตอนที่อยู่กับเธอ ก็ให้หน้าตัวเองดูขี้เหร่

พอไปจากเขา ก็ให้ตัวเองสวยเหมือนนางฟ้าทันที

ว่ากันว่าผู้หญิงแต่งหน้าเพื่อคนที่รัก ยัยสาวน้อยคนนี้ ไม่เอาใจ เขาสักนิด เพราะว่าเธอคิดว่าไม่จำเป็นเหรอ ?

“คุณชอบเจียงนาน ? “คำนี้มู่บ้านเป่ยถามอย่างนุ่มนวล ที่จริงแล้ว ความเย็นบนร่างกายเขาเยอะจนแทบจะทำให้หายใจไม่ออก

กู้อานหยานอยากพยักหน้ามาก บอกเขาว่าตัวเองชอบคุณชาย รองเจียง ชอบมากๆ อยากจะฆ่าความฮึกเหิมของเขา !

แต่ หลังจากรู้สึกถึงลมหายใจเย็นๆจากทุกเซลล์ในร่างกายของ เขา คำพูดอยู่ที่ปาก กลับกลายเป็นคำว่าไม่ชอบ

“ดีมาก”ถ้าเธอบอกว่าชอบเลี้ยงนานหน้าละอ่อนนั่น เขาจะรีบไป ทำลายหน้าของคุณชายรองเจียงด้วยตัวเองเลย ดูว่าเธอจะยัง ชอบอยู่ไหม

“คุณชายใหญ่มู่ ฉันควรจะกลับได้แล้ว คุณปล่อยฉัน
กู้อานหยานรู้ความโหดร้ายของเขา เลยไม่อยากต่อกรกับเขา สู้ กับเขา ไม่มีผลดีอะไร

เธอแค่อยากไป บอกตรงๆแล้ว อยู่กับเขา อันตรายมาก

“เดือนหน้าผมต้องไปข้างนอก จู่ๆมู่บ้านเปียก็พูดเรื่องนี้ เสียง เบา : “บางที อาจจะไปนานเลย

หัวใจของกู้อานหยานถูกแทงลงแรงๆ เขาจะไปไหน ?

ความทรงจําเมื่อชาติที่แล้ว คุณชายใหญ่มู่เคยประสบอุบัติเหตุ ครั้งหนึ่ง เกือบจะเสียชีวิต

ที่สถานที่ที่ไกลๆ และก่อนเขาไป ก็เคยพูดแบบนี้กับคนอื่น

เดือนหน้าเขาไม่อยู่บ้าน บางที อาจจะนานเลย

แต่ คนที่พูดถึงคือคุณย่า ไม่ใช่เธอ ก็แค่ตอนที่เธอเฝ้าดูข้างๆอยู่ คุณย่า ได้ยินโดยไม่ได้ตั้งใจ

ทันใดนั้นเธอก็ตื่นตระหนก ดึงแขนเสื้อเขา : “ไปอาข่านเห

รอ ? ไม่ไปได้ไหม ? “

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ