บทที่ 388 บ้านนี้ มีคนต้องการจะทำร้ายฉัน
บทที่ 388 บ้านนี้ มีคนต้องการจะทำร้ายฉัน
หน้าตาเหมือนกับคุณปู่กู้มั้ย?
กู้อานหยานจ้องมองคุณท่านกู้ ไม่รู้ว่าส่วนไหนของหัวใจถูก กระเทือนแรงๆสักที
มีความคิดบางอย่างที่อยู่ในสมองค่อยๆปรากฏชัดเจนออกมา
คือเรื่องในสมัยก่อนเหล่านั้น ความคิดที่บางทีก็นึกขึ้นมาแต่ ถูกขัดจังหวะอย่างแปลกประหลาด
เธอกัดริมฝีปากล่าง แล้วไม่พูดอะไร เธอถอนผมขาวจากบน หัวของคุณท่านกู้
“คุณปู่ คุณดูสิ คุณปู่มีผมขาวละนะ ทำไมไม่บำรุงดีดี”
“หนานหนานของฉันพูดอะไรไม่รู้นี่? ปู่อายุปูนนี้แล้ว จะไม่มี ผมขาวได้ยังไง?”
แต่ทว่า คำพูดที่ใส่ใจของกู้อานหยาน มันทำให้คุณท่านรู้สึก มีความสุขมาก
พ่อบ้านลุงติงยิ้มแล้วพูด “หยานหยาน คุณท่านของพวกเราอายุเจ็ดสิบกว่าปีแล้ว จะมีผมขาวก็ไม่ใช่เรื่องผิดปกติหรอก? คุณลองดูลงตังส์”
เขาชี้ไปที่หัวของตัวเอง ผมสั้นๆของเขาขาวไปเกือบครึ่งหนึ่ง เขาหัวเราะออกมา
“ฉันอายุน้อยกว่าคุณท่านอีกนะ แต่ผมขาวก็เต็มหัวไม่ใช่ หรอ?”
“คุณปู่อายุเจ็ดสิบกว่าๆแล้วหรอ?”
กู้อานหยานรู้สึกหดหูแปลกๆ เพราะเธอรู้สึกปวดใจกับอายุ
ของเขา
โดยเฉพาะคุณท่านเป็นคนที่บำรุงตัวเองดีมาก บางทีอาจจะ เป็นเพราะสภาพจิตใจ เขาจึงดูเหมือนแค่คนอายุหกสิบกว่าๆ เท่านั้น
ที่แท้เขาอายุเจ็ดสิบกว่าๆแล้ว
คนแก่อายุเจ็ดสิบกว่าๆ พอมาถึงอายุปูนนี้พึ่งจะมาตามหา หลายสาวแท้ๆเพียงคนเดียวของตัวเอง เขาจะไม่รักได้ยังไง?
อยู่ๆเธอก็รู้สึกอิจฉากู้เวยถือขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล
ทำไมหรอ? กลัวปู่แก่เกินไปจนอนาคตจะไม่ได้อยู่เคียงข้าง “ กับคุณหรอ?”
“คุณปู่ อย่าพูดคำพูดแบบนี้!”
คำพูดนี้ทำให้กู้อานหยานรู้สึกทรมานใจเป็นอย่างมาก
เธอนึกขึ้นมาว่าตัวเองเริ่มจำอะไรเกี่ยวกับแม่ไม่ได้แล้ว นึกถึง คุณยาย อยู่ๆเธอก็รู้สึกปวดใจขึ้นมา
เมื่อมองเห็นดวงตาของเด็กคนนี้เริ่มแดง คุณท่านกู้ก็รู้สึกปวด ใจทันที
“ไม่เป็นไรไม่เป็นไร ปู่พูดพล่อยๆไปเอง ปู่พูดพล่อยๆ หยานห ยานอย่าเสียใจนะ ปู่จะต้องอายุยืนร้อยปี อย่าเสียใจนะ”
เหล่าหยางถอนหายใจออกมาเบาๆ ช่างน่าอิจฉาเสียจริง
“ปู่หลานคู่นี้อย่าเอาแต่รักกันต่อหน้าฉันอีกเลย ทำให้ฉันรู้สึก เหงาไปหมด”
สามารถเป็นเพื่อนกับคุณท่านตระกูลกู้มาหลายปีขนาดนี้ ฐานะบรรดาศักดิ์ก็คงจะไม่ธรรมดาเช่นกัน
คุณท่านหยางก็พาบอดี้การ์ดมาเป็นโขยงเช่นกัน อยู่ด้าน หลังไม่ห่างจากเขามากก็มีแต่บอดี้การ์ด
แต่พวกเขาที่อยู่ในตระกูลที่ร่ำรวยเช่นนี้จะมีรักจริงจากไหน
กัน?
พวกลูกหลานเหล่านั้น แต่ละคนล้วนแต่อยากให้เขารีบๆตาย
ไปจะได้สืบทอดมรดกของเขา
เมื่อเห็นคุณท่านกู้กับหลานสาวรักกันขนาดนี้ แม้แต่เขาก็รู้สึก ซาบซึ้งไปด้วย
กู้อานหยานเก็บความรู้สึกปวดใจเอาไว้ จากนั้นผลักคุณท่าน เบาๆหนึ่งทีแล้วหัวเราะออกมา
“คุณปู่ ฉันไม่ใช่เด็กน้อยแล้วนะ ไม่ต้องปลอบใจฉันแบบนี้ หรอก คนอื่นจะหัวเราะเอา”
“ปู่ชอบปลอบหยานหยานของพวกเราแบบนี้แหละ กลัวคนอื่น
หัวเราะอะไรล่ะ?”
ลุงติงก็อยากจะพูดอะไร แต่อยู่ๆเสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นมา
เขาเดินไปอีกฝั่งแล้วรับโทรศัพท์
ไม่กี่นาทีต่อมา สีหน้าของลุงติงเปลี่ยนไป อยู่ๆเขาก็วิ่งเข้ามา “คุณท่าน คุณหนูเวยจือ…..เวยจือเกิดเรื่องขึ้นแล้ว!”
อุบัติเหตุ
สําหรับครอบครัวที่ร่ำรวย บางทีมันอาจจะมากกว่าอุบัติเหตุ
กู้เวยจือกลับมาแค่หนึ่งเดือน นี่คืออุบัติเหตุครั้งที่สาม
ก่อนหน้านี้คืออุบัติเหตุเล็กๆเท่านั้น บาดเจ็บเล็กน้อย แต่คราว นี้เกือบจะเอาชีวิตไม่รอด!
“คุณปู่ คุณปู่….…….
เมื่อมองเห็นคุณท่านกลับมา กู้เวยจือก็ร้องไห้ฟูมฟายขึ้นมา
“คุณปู่ ฉันเกือบจะไม่ได้เจอคุณแล้ว คุณปู่ ชื่อ..…..
“มันเกิดอะไรขึ้น?” คุณท่านรีบเดินเข้าไปแล้วโอบกอดเธอ เอาไว้
เขาหันหน้ามา แล้วถลึงตามองกู้จิ้งหย่วน “คุณให้คนมาปก ป้องดูแลเวยจือไม่ใช่หรอ? ทำไมเวยจือยังเกิดเรื่องขึ้นมาได้?”
“ฉัน…”
“ไม่เกี่ยวกับลูกพี่ใหญ่หรอก คือฉันเองที่ดื้อจะออกไปเดินเล่น ข้างนอกเลยทำให้เกิดเรื่องในครั้งนี้”
กู้เวยจือเหลือบไปมองกู้จิ้งหย่วน จากนั้นจึงจ้องมองคุณท่าน กู้ เธอร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร
“คุณปู่ ในบ้านนี้ต้องมีคนที่ต้องการจะทำร้ายฉันแน่ๆ ฉันอยู่ที่ นี่ต่อไปไม่ได้แล้ว!”
คุณท่านรีบพูดเกลี้ยกล่อม “จะเป็นไปได้ยังไง? ในบ้านของ พวกเราไม่มีใครจะมาทําร้ายคุณหรอก ทุกคนรักและเอ็นดู คุณจะตาย”
กู้เวยจือกลับร้องไห้เสียงดังกว่าเดิม เธอร้องไห้อย่างน่าอนาถใจ
เย่สุ่ยซิงเดินมาอยู่ตรงหน้าของเธอ จากนั้นลูบหัวของเธอเบาๆ
เธอจ้องมองคุณท่านด้วยสีหน้าที่ระแวง “คุณท่านกู้ เวยจือ ของพวกเราอยู่ที่นี่…..อยู่ที่นี่มีแต่เป็นทุกข์จริงๆ”
ทำไมล่ะ? คุณหญิงกู้ พวกเขาไม่ให้ความเคารพต่อพวกคุณ “ งั้นหรอ?”
ถึงแม้ว่ากู้หมิงห้าวกับเย่สุ่ยซิงจะเป็นแค่พ่อแม่ที่เลี้ยงดูกู้ เวยจือเท่านั้น ไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆของเธอ
แต่ แม่ที่คลอดก็ยิ่งใหญ่สู้แม่ที่เลี้ยงไม่ได้ ยังไงซะพวกเขาก็ เลี้ยงกู้เวยจือจนโต
คุณท่านเองก็เคารพและให้เกียรติพวกเขาเป็นอย่างมาก!
เขาเองก็กลัวว่าสองสามีภรรยาจะพากู้เวยจือกลับไป
“คุณหญิงกู้ หากว่ามีใครทำให้พวกคุณไม่พอใจอะไร ฉันคน นี้ต้องขอโทษพวกคุณด้วยนะ คุณหญิงกู้ ได้โปรดขอให้พวก คุณยกโทษให้ด้วยนะ
เป็นถึงคุณท่านตระกูลกู้ กลับต้องมาก้มหัวเคารพคนสองคน ที่ต่ำต้อยกว่าเช่นนั้น ช่างไร้เหตุผลสิ้นดี!
คนของตระกูลกู้ สีหน้าของคนส่วนใหญ่บึ้งตึงลงมาทันที
คุณท่านกู้มีลูกสาวสองคน ทั้งสองล้วนแต่เป็นคนเก่งของ ตระกูล เมื่ออยู่ที่บริษัทกู้ซื่อกรุ๊ปก็ล้วนแต่ดำรงตำแหน่งที่ สำคัญมากทั้งนั้น
ตอนนี้แม้แต่คุณท่านก็เอาแต่ก้มหน้ารับปากเย่สุ่ยซิงอย่าง
เดียว
หรือว่า พวกเธอเองก็ต้องทำเหมือนกับเขาเช่นนั้น ที่ต้อง พยายามเอาอกเอาใจผู้หญิงที่มาจากไหนก็ไม่รู้รึไง?
พวกเธอเคยชินกับการอยู่ที่สูง จะมาทนอะไรแบบนี้ได้ยังไง
กัน?
สีหน้าของกู้ชิงเหอลูกสาวคนโตนิ่งเฉย “พ่อ ในตระกูลของ พวกเรา ก็มีแค่พวกเราเหล่านี้ มาบอกว่าในบ้านของพวกเรามี คนคิดทําร้ายเธอ คำพูดนี้มันไม่เกินไปหน่อยหรอ?”
กู้ชิงเหลียนลูกสาวคนที่สองก็เก็บความรู้สึกแย่ๆไว้เต็มอกเช่น กัน
“พ่อ ก่อนที่กู้เวยจือจะกลับมา พวกเราทั้งครอบครัวก็อยู่อย่าง รักใคร่ปรองดองกันมาตลอด
“ตอนนี้กลับสงสัยคนในบ้านตัวเองว่าทําไม่ดีต่อเธอ ตกลง ต้องการจะทําอะไรกันแน่?
“คุณปู่ พวกน้าๆบอกว่าฉันต้องการจะปลุกปั่นความไม่ลงรอย กัน ต้องการจะทําลายครอบครัว รึไง?”
น้ำตาของกู้เวยจือไหลออกมาอีกครั้ง
ที่แขนของเธอมีบาดแผลอยู่ คราวนี้เธอผลักคุณท่านออกไป จากนั้นดึงผ้าห่มออก
“บ้านหลังนี้ ฉันทนอยู่ต่อไปไม่ไหวแล้วจริงๆ นอกจากพ่อแม่ที่ เลี้ยงฉันมา คนอื่นไม่ได้ใส่ใจฉันจริงๆสักคน!
คุณท่านจะยอมให้เธอขยับตัวแบบนี้ได้ยังไง บาดแผลที่แขน แม้แต่ผ้าก๊อบพันแผลก็ยังมีรอยเลือดออกมา!
“เวยจ๋อ พวกน้าๆไม่ได้หมายความว่าแบบนี้ พวกน้าๆแค่ ต้องการจะบอกคุณว่าพวกเธอไม่มีทางที่จะทำร้ายคุณแน่ๆ”
“แต่คุณปู่ คุณก็เห็นแล้วว่าพวกน้าๆดูถูกฉันจะตาย”
กู้เวยจือในตอนนี้ ไม่กลัวที่จะฉีกหน้ากู้ชิงเหอ หรือกู้ชิง เหลียนเลยแม้แต่น้อย
พวกเธอไม่ให้เกียรติเธอ มันคือเรื่องจริง
ตั้งแต่ที่เข้ามาอยู่ในบ้านนี้จนถึงตอนนี้ พวกเธอชักสีหน้าใส่ เธอตลอด
อีกทั้งยังไม่รู้จักคิด ว่าพวกเธอก็เป็นแค่คุณหนูของตระกูลนี้ เท่านั้น ลูกชายของพวกเขาก็ไม่มีใครแซ่กู้สักคน!
พาสามีและลูกชายแต่งเข้ามาอยู่ในตระกูลกู้ของพวกเขา แล้ว ยังกล้าที่จะอวดเบ่งต่อหน้าเธอที่เป็นหลานสาวแท้ๆที่ถูก ต้องตามกฎหมายคนนี้อีก จะไม่ให้เธอรู้สึกโกรธได้ยังไง?
“คุณปู่ ฉันอยู่ที่นี่ไม่มีความสุขเลยสักนิด ฉันจะกลับเมืองเป่ย หลิง ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อไปแล้ว!”
“เวยจื่อ แบบนี้…. ทำแบบนี้ได้ยังไง? คุณเป็นหลานสาวแท้ๆ ของปู่! จากนี้คุณต้องอยู่ด้วยกันกับปู่สิ!”
คุณท่านตกใจมากจนรีบหันไปขอแรงช่วยจากพ่อบ้านลุงติง
ลุงติงก็รีบพูด ” คุณหนูเวยจือ มันเป็นแค่การเข้าใจผิดอย่าง หนึ่ง คุณหนูใหญ่กับคุณหนูรองรักคุณทั้งนั้น พวกเธอคือน้ แท้ๆของคุณนะ!”
ในดวงตาของเยี่สุ่ยซึ่งมีประกายบางอย่างออกมา เธอกุมมือ ของกู้เวยจือ จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
“เวยจือ คุณท่านคือคุณปู่แท้ๆของคุณ มีแค่คุณนี่แหละที่เป็น หลานสาวสืบสายเลือดแท้ๆของตระกูลนี้ ในบ้านหลังนี้ไม่มี ใครกล้ารังแกคุณหรอก”
“อย่ากังวล คุณท่านกู้ไม่มีทางให้คุณอยู่ที่นี่แล้วโดนทำร้าย แม้แต่น้อยหรอก”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
