บทที่239 เขาโกรธแล้วจริงๆ
บทที่239 เขาโกรธแล้วจริงๆ
กู้อานหยานโดนซูเสี่ยวหมี่ยัยสาวน้อยคนนี้ ทำให้น่าเวทนาเข้า
แล้ว !
ยังจะบอกว่าช่วงนี้เรียนแต่งหน้า ตอนนี้คือช่างแต่งหน้ามือ อาชีพ !
ความจริงแล้วใช่ที่ไหนล่ะ ! แค่แต่งหน้ายังทำหน้าเธอเละ แม้แต่ชุดก็เลอะไปด้วย !
เธอเลยต้องรีบไปชุดใหม่ แล้วก็แต่งหน้าอ่อนๆ จนตอนนี้เพิ่งจะ ออกมาได้
แต่ ชุดพิธีการนี้ทำให้ยอมรับการไร้ความสามารถหน่อยๆ ช่วง คอนี้….มากไปแล้ว ?
ถึงแม้จะไม่ได้โป๊อะไรมาก แต่สำหรับกู้อานหยานแล้ว ก็ถือว่า สวมชุดโชว์แล้ว
แต่ไหนแต่ไรมาเธอไม่เคยสวมชุดโป๊ขนาดนี้ ร่องหน้าอกชัดเจน มากจนทำให้ไม่มีทางเพิกเฉยได้ !
ตอนเพิ่งออกมา เทียนโย่วมองเห็นก็โกรธเลย
ถ้าไม่ใช่ว่าหาชุดที่สองอย่างกะทันหันไม่ได้ เธอไม่มีทางสวม แบบนี้แน่นอน
ความคิดของซูเสี่ยวหมี่กับเห้อหลิงจือกลับแตกต่างกันโดยสิ้น
เชิง
ถึงแม้ว่าจะเล็กๆน้อยๆ ……. โป๊ แต่ นี่ก็คือชุดเดรสที่ตัดมา เพื่อเธอเลย !
เนื้อผ้าของกระโปรงแนบชิดไปที่ตัวกู้อานหยาน ทำให้ทุกเรือน ร่างของเธอเผยออกมาชัดเจน
คนที่รูปร่างแย่เล็กน้อย สวมไม่ได้แน่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีหน้า
ท้อง
แต่อานหยานไม่ใช่แค่ไม่มีหน้าท้อง คิดไม่ถึงว่ารูปร่างจะดีขนาด
ความชัดเจนที่ร่องหน้าอก แม้แต่ซูเสี่ยวหมี่ที่เป็นเพื่อนเธอมา หลายปียังรู้สึกเหนือความคาดหมาย
เมื่อก่อนทำไมไม่สังเกตเห็น ยัยนี่มีหน้าอกขยายเพิ่มขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ?
แล้วก็ช่วงเอว ช่วงสะโพก ควรจะเล็กก็เล็ก ควรจะผายออกก็ตาย ออก !
ที่ทำให้น่าทึ่งก็คือ เพราะว่าเนื้อผ้าแนบชิดไป แม้แต่เธอหายใจ ช่วงรอบเอวก็เคลื่อนไหวขึ้นมาเล็กน้อย
…..สําหรับผู้ชายแล้ว คือผู้หญิงที่มีเสน่ห์ยั่วยวนโดยสิ้น
เชิง !
เสี่ยวหมี่ยังเกล้าผมยาวๆให้เธอ เกล้าไปด้านหลังสูงๆ สะอาด ตาและเซ็กซี่
สร้อยคอหินสีดำาที่คอ ดูไม่แพงอะไร ก็แค่เครื่องประดับของ
นักเรียนธรรมดา
แต่เพราะว่าความธรรมดานี้ ในขณะที่ให้เธอดูเซ็กซี่และน่า หลงใหล กลับเพิ่มความไร้เดียงสาของเด็กสาวไปด้วย
ตอนที่เธอค่อยๆเดินมา คุณ คุณไม่รู้ว่าตรงหน้าคือผู้หญิง บริสุทธิ์ หรือว่าผู้หญิงมีเสน่ห์สุดยั่วยวนกันแน่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เธอกะพริบตามาที่คุณอย่างไร้เดียงสา คุณจะพบว่า ทั้งโลกเหลือแค่เธอ
หน้าของเธอ ร่างของเธอ กลิ่นของเธอ รวมถึง ทุกครั้งที่เธอสูด ลมหายใจเข้า
หัวใจของชายหนุ่มเต้นตึกตัก ทุกสายตาจับจ้องไปที่ร่างกาย ของเธอ เลือดไหลเวียนอย่างบ้าคลั่ง แทบจะลืมหายใจ !
มู่ล้านเป่ยก็จ้องร่างนั้น กล้ามเนื้อทั้งตัวเกร็ง
จนได้ยินเสียงดังขึ้นมา ไม่รู้ว่าแก้วของใครหล่นลงพื้น ปลายนิ้ว เขากำแน่น มือรีบจับแก้วทรงสูงที่เกือบจะหล่นลงไปไว้แน่นอีก ครั้ง
มองร่างบางๆนั่นอีกครั้ง สายตาที่ลึกซึ้งของมู่บ้านเป่ย ทันใดนั้น ก็มีประกายไฟที่โหมกระหน่ำ!
นั่นคือ !
แต่งแบบนี้จะทำอะไร ? กลัวคนมองไม่พอเหรอ ??
เดิมทีกู้อานหยานก็รู้สึกแย่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนน ชายหนุ่ม และเพราะช่วงคอต่ำเกินไป ทำให้ไม่ค่อยสบาย
แต่ พอเงยหน้าขึ้น ไปสบตากับสายตาที่เยือกเย็นสุดๆ และก็ เร่าร้อนถึงจุดสูงสุดอย่างไม่ตั้งใจ จู่ๆ ความรู้สึกแย่ทั้งหมดก็หาย ไปทันที
เธอยืดตัวตรง หลังจากคุยกับซูเสี่ยวหมีไม่กี่คำ ก็ก้าวเดินอย่าง สง่า เดินไปที่เจียงนาน
ตอนที่ผ่านตรงหน้ามู่บ้านเป่ย ก็ไม่มองเขาสักนิด
ในตาและในใจ เหมือนเหลือแค่เจียงนานคนเดียว
สายตาของเสียงนานละออกจากร่างเธอ เอวเล็กๆที่หายใจ กลับ ตราตรึงอยู่ในหัวใจ
ผู้หญิงคนนี้ เย้ายวน…..มากจริงๆ !
“คุณชายรองเจียง ขอโทษค่ะ เมื่อกี้ทำชุดเลอะ เลยต้องเปลี่ยน ใหม่ทันที ก็เลยมาสาย
กู้อานหยานอบอุ่นมีมารยาท ใจกว้าง หน้าเล็กๆที่ละเอียดอ่อน แต่งหน้าบางๆ แม้แต่กลิ่นของเครื่องสำอางก็แทบจะไม่ได้กลิ่น
สะอาดสะอ้าน สวยเหมือนดอกแมกโนเลียสีขาว
“ไม่เป็นไร สาวสวยแบบนี้ คุ้มค่าที่ใครๆก็รอได้
เจียงนานมองถาดของบริกร กลับส่ายหน้า : “เอาเครื่องดื่มมา แก้วหนึ่งให้คุณหนูคนนี้”
“ครับ คุณชายรอง”บริกรรีบไปที่โซนเครื่องดื่ม ไม่นาน ก็เอา เครื่องดื่มมาให้
“คุณชายใหญ่มู่มาแล้วเจียงนานพูดเตือนชนเขาสักแก้ว”
“อือ”กู้อานหยานเหมือนเพิ่งเห็นมู่บ้านเป่ยอยู่ข้างๆไม่ไกล ยก เครื่องดื่มขึ้นมาทันที ยิ้มให้มู่บ้านเป่ย
“คุณชายใหญ่มู่ ขอบคุณที่ให้เกียรติมาค่ะ ฉันขอชนคุณสักแก้ว นะคะ”
ท่าทางที่เชื่อฟังทำตามเจียงนานสั่ง ทำให้ผู้ชายบ้าคลั่งได้
เลย !
เชื่อฟังแบบนี้ ถ้าพากลับไปเลี้ยงดูดีๆ คงจะดีมาก !
นิ้วมือมู่บ้านเป่ยที่จับแก้วทรงสูงแน่นขึ้นเล็กน้อย สายตาโกรธๆ ที่ทำให้คนเดาไม่ออก มองไปที่ใบหน้ากู้อานหยาน !
กู้เวยจือกัดปาก โกรธจนแทบจะอดกลั้นไม่อยู่
เขามองยัยผู้หญิงแพศยานี่ !
ที่ทําให้เธอโกรธที่สุดคือ ยัยนี่สวมชุดโป๊ขนาดนั้น จะอ่อยผู้ชาย ทั้งงานเหรอ ?
หน้าไม่อาย! แม้แต่ร่างกายก็จะถูกคนมองหมดแล้ว !
คุณชายใหญ่ ไม่ตอบโต้ใดๆ ได้แค่มองตัวเอง กู้อานหยาน เหมือนจะทําอะไรไม่ถูก รีบหันไปมองเจียงนาน
นี่ไม่ใช่ว่าก๋าลังขอความปกป้องจากคุณชายรองเจียงเหรอ ?
ไม่ว่าผู้ชายคนไหน มองเห็นท่าทางทำตัวไม่ถูกของเธอแบบนี้ ก็ อดไม่ได้ที่จะสงสาร
ว่ากันว่าคุณชายใหญ่มู่ไม่เข้าใกล้ผู้หญิง รำคาญผู้หญิงขั้นสุด คิดไม่ถึงว่าที่พูดถึงกันจะเป็นจริง
เผชิญหน้ากับสาวสวยที่ทำให้คนบ้างคลั่งแบบนี้ ก็ยังไม่แยแส จนกระทั่ง ยังไม่สนใจที่จะชนแก้วกับเธอ !
นี่ ดูไม่รักษาน้ำใจคนอื่นเลย
แต่ กู้อานหยานคนนี้ไม่ใช่คู่หมั้นเมื่อก่อนของคุณชายใหญ่มู่เห รอ ?
ดูเหมือน เป็นเธอจริงๆ !
เกี่ยวกับความงามของคุณชายใหญ่มีปัญหาหรือเปล่า ? ถึงได้ ทิ้งคู่หมั้นที่สวยขนาดนี้ แล้วไปเอาคนข้างๆนั่น ? ”
มีคนพึมพำขึ้นมาอย่างทนไม่ไหว ผู้หญิงคนนี้ จะไปเทียบกับคุณ หนูรองตระกูลกู้ได้ไงล่ะ ? ”
“ผู้หญิงคนนั้นคือสตรีหมายเลขหนึ่งของเมืองเป่ยหลิง กู้เวยจือ
“ที่แท้ก็เธอ ที่จริงจำไม่ได้ แต่ สตรีหมายเลขหนึ่งของเมืองเป่ย หลิงนี้ ทำไมแย่กว่าคุณหนูรองตระกูลขนาดนั้นล่ะ ? ”
“เอ่อ เปรียบเทียบกันสองคนแล้ว รู้สึกว่าสตรีหมายเลขหนึ่งไม่มี ออร่าสักนิด แล้วได้ชื่อสตรีหมายเลขหนึ่งมาได้อย่างไรเนี่ย ? ”
“สงสัยคงจ่ายเงินซื้อมา เหอะ……
ถึงแม้อีกฝ่ายจะพูดเบามาก แต่ กู้เวยจือได้ยิน !
เธอแทบจะบ้าอย่างทนไม่ไหว แต่ ถ้าอาละวาดต่อหน้าคนในงาน นี้ แม้แต่ออร่าความสง่างามอันน้อยนิดเฮือกสุดท้ายยนี้ก็คงเก็บ ไม่อยู่อีกต่อไป ?
กู้อานหยานก็เหมือนกับละทิ้งความร้ายออกไปจากตัวแล้ว แล้ว ทำไมไปที่ไหนถึงได้มีความแพศยาไปทุกที่ได้ ?
กู้เวยจ่อโกรธ รีบรับแก้วมาจากมือบริกร ยกแก้วไปที่มู่บ้านเปีย
“จ้านเป่ย ดื่มกับฉันสักแก้วหน่อยสิ”
กู้อานหยานชนแก้วให้คุณชายใหญ่มู่ คุณชายใหญ่มู่ไม่สน แต่ คุณชายใหญ่ จะต้องสนเธอแน่ !
แต่ไม่คิดว่า ครั้งนี้มู่บ้านเป่ยไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้
เสียงกันแก้ววางไว้ที่ถาดของบริกร เขามองเจียงนานอย่างเย็น
ชา : “ผมยังมีธุระ ขอตัว ! ”
แล้วเขาก็ออกไปจริงๆ !
กู้เวยล็อตาเบิกโต คิดไม่ถึงว่าคุณชายใหญ่มู่จะทิ้งตัวเองไว้ แล้ว ออกไปแบบนี้
เขาโกรธอะไร ? หรือว่า เพราะอานหยานสวมชุดแบบนี้ ?
แต่ยังแพศยานั่นจะใส่อย่างไร เกี่ยวอะไรกับเขาด้วย ? พวกเขา ถอนหมั้นกันแล้ว !
เขายังแคร์อยู่ !
“น้องสาว ต่อไปสวมชุด ก็เรียบร้อยหน่อย ชุดแบบนี้ ไร้มารยาท มากไปแล้ว”
กู้เวยจืออัดอั้นความโกรธ แต่เสียงไม่เบาสักนิด
“อย่าทำเพื่อดึงดูดสายตาผู้ชาย ก็จะสวมชุดอะไรก็ได้ คุณปล่อย ตัวเอง ….ขนาดนี้ ทำให้ฉันขายหน้าจริงๆ !
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
