บทที่395 ผิดแล้ว ทุกอย่างผิดไปหมดแล้ว

บทที่395 ผิดแล้ว ทุกอย่างผิดไปหมดแล้ว

“เธอมาที่ตระกูลกู้ เพราะต้องการจะทำอะไรแน่”

กู้เวยจื้อลากกู้อานหยานมาใต้ต้นไม้ใหญ่

กู้อานหยานไม่ได้ขัดขืน จนเกิดเสียงดังตุ้บ เมื่อหลังชนกับ นําต้นเข้า

“เป็นยังไง เมื่อกี้ยังเกรี้ยวกราดอยู่ไม่ใช่เหรอ ตอนนี้ เข้าใจ สถานการณ์อย่างชัดเจนแล้วสินะ รู้แล้วสิว่าคุณชายใหญ่คู่กับ ฉันนั้นเป็นจําหนึ่งใจเดียวกัน ไม่กล้าแล้วล่ะสิ”

ตั้งแต่เห็นคุณชายใหญ่มู่ช่วยตัวเองแล้ว กู้เวยจือก็ได้ใจเป็น อย่างมาก

ทั้งคนก็แสดงท่าทีหยิ่งยโส โอหังจนเกินเรื่องเกินราว

กู้อานยานได้แต่จ้องมองเธอ ไม่พูดอะไร

กู้เวยจือหรี่ตาลง “อย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ว่าเธอคิดจะทำอะไร เห็นฉันได้ดีมีหน้ามีตาหน่อย เธอก็อิจฉาตาร้อน ใช่ไหม

“ขอเตือนเธอไว้เลยนะ หากยังอยากให้ต้าหมี่หรือเสี่ยวหมี่ อะไรนั้นมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีก ทางที่ดี รีบหายตัวไปซะ”
“คุณชายใหญ่มู่ให้ฉันมาเอง ฉันจะหายไปได้ยังไง”

กู้อานหยานกะพริบตาปริบๆ โดยไม่มีท่าทีเกรงกลัวเลย

แม้แต่น้อย

“กู้อานหยาน เธอนี่มันไม่กลัวตายจริงๆด้วย ถึงตอนนี้แล้ว ยัง กล้าอวดดีไม่เชื่อฟังฉันอีกเหรอ”

“ถ้าไม่งั้นล่ะ”กู้อานหยานพิงลำต้นไว้ คล้ายจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม “ฉันต้องกลัวเธอด้วยเหรอ”

“เธอ”กู้เวยจือคิดว่าเมื่อกี้ที่เธอไม่พูด ให้ตัวเองดึงลากไปไหน ได้อย่างตามใจ ก็เพราะว่ากำลังกลัว

แต่ที่เธอแสดงออกมาในตอนนี้ ทำไมถึงนิ่งเฉยได้แบบนี้

เธอไม่กลัวมู่บ้านเป่ยจะโกรธจริงๆหรือไง

“เธอมาก่อกวนฉัน จ้านเป่ยคงไม่ปล่อยเธอไว้แน่ เมื่อกี้ ยังฟัง ความหมายของเขาไม่เข้าใจหรือไง”

“ฮึ ฉันก็ฟังไม่เข้าใจจริงด้วยสิ ไม่งั้น เธอให้คุณชายใหญ่มู่มา อธิบายให้ฉันหน่อยสิ”

“เธออย่าหวังเลย ตอนนี้ในสายตาเขามีแค่ฉัน เธออย่าคิดจะ

จับเขาแม้แต่น้อย”
“ในเมื่อเธอมั่นใจขนาดนี้ แล้วทำไมถึงพูดอะไรที่ขาดความ มั่นใจแบบนี้ล่ะ”

คนอื่นมักพูด ว่าขาดอะไรมักอวดอย่างนั้น เหมือนว่า จะมี เหตุผลจริงด้วยสิ

พูดเต็มปากเต็มคำว่าคุณชายใหญ่มู่เป็นของเธอ งั้นก็ไปนอน รอที่เตียงของมู่จ้านเป่ยเลยสิ ค่อยเขากลับมาเอ็นดูรักใคร่ ก็ได้แล้วหนิ

อยู่ต่อหน้าเธอ ยังจะมาโอ้อวดอะไรอีกเหรอ

กู้อานหยานมองแววตาเธอ ก็เหมือนดูตัวตลกเช่นนั้น

ในใจกู้เวยถือโกรธจนเดือดเป็นฟืนเป็นไฟ

ในบ้านนี้ ทุกคนต้องดูสีหน้าของเธอในการดำรงชีวิต

แม้แต่คุณป้าทั้งสองคนของเธอ ถึงจะมีความคิดเห็นกับเธอ เต็มไปหมด แต่อยู่ต่อหน้าเธอ มีใครกล้าพูดเสียงดังเหรอ

“อีนังสารเลว ถ้าฉันไม่สั่งสอนเธอหน่อย เธอคงจะคิดว่าตัวเอง มีปีกแล้วใช่ไหม”

กู้เวยจือยกมือขึ้น ฟาดลงไปที่ข้างแก้มของกู้อายหยาน
กู้อานหยานแค่หลบแบบไม่ตั้งใจ มือที่ฟาดมาของกี้เวยจือ มี เสียงเพี้ยะดังขึ้นมา ด้วยการตบโดนที่ลำต้น

“โอ๊ย”เจ็บ

เปลือกต้นไม้ที่แข็งกระด้าง เสียดสีฝ่ามือจนหนังถลอก

ทําให้เธอเจ็บจนหน้าตาบิดเบี้ยว

เธอจ้องเขม็งกู้อานหยาน โกรธจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

“ฉันจะฆ่าซูเสี่ยวหมี่ให้ตาย เธอค่อยดูได้เลย ฉันจะฆ่าเธอให้ ตายอย่างแน่นอน”

“งั้นก่อนที่เธอจะฆ่าเสี่ยวหมี่ให้ตายฉันก็ควร เปิดโปงความชั่ว ที่เธอเคยทําก่อน ให้คุณปู่ได้รู้ชัดเล่ห์เหลี่ยมของเธอ”

“เธอ…..เธอพูดอะไร”ในใจกู้เวยจือเริ่มกระวนกระวาย สี นัยน์ตาประกายความร้อนรน

กู้อานหยานหรี่ตามอง จู่ๆก็เดินไปข้างหน้าก้าวหนึ่ง อยู่ใกล้ เธอขึ้นมาทันที

‘ฉันพูดว่า ฉันจะเปิดโปงความชั่วของเธอ ให้ทุกคนได้รู้ธาตุ

แท้ของเธอ
กู้เยถือตกใจกลัวจนถอยออกไปข้างหลังโดยอัตโนมัติ กู้ ถวนพยานกลับตามป์บทุกก้าวไม่ปล่อย

หากพูดว่า ความคิดก่อนหน้านั้น เป็นเรื่องที่เคาขึ้นมาทั้งหมด ถ้างั้นในตอนนี้ การคาดเดาของเธอ ก็ควรจะกลายเป็นจริง

แล้ว

“กู้เวยจ๋อ เธอมันไม่ใช่คุณหนูหลานของตระกูลกู้ เธอมันไอ้ คนหลอกลวง

“เธอพูดบ้าอะไร”กูเวยจือเกือบจะร้องกรี๊ดออกมา “ฉันกับคุณ ปู่ทำการตรวจดีเอ็นเอแล้ว เธอยังจะกล้าพูดคำพูดชั่วร้ายแบบ นี้อีกเหรอ”

พวกเขาเคยตรวจดีเอ็นเอกันแล้วจริงๆ

แต่ว่า ปฎิกิริยาของกู้เวยจือ กับแสดงความร้อนรนออกมา

กู้อานหยานแสยะยิ้ม “งั้นดี ตอนนี้ ไปหาคุณปู่กัน ไปทำตรวจ ด้วยกันเลย”

“กู้อานหยาน เธอคิดจะทำอะไรกันแน่ เรื่องฉันกับคุณปู่ ไม่ เกี่ยวข้องกับเธอเลยสักนิด”
อีนังสารเลวนี่ เธอค้นพบอะไรแล้วใช่ไหม

นัยน์ตากู้เซนต์ปรากฏความอาฆาตแวบขึ้นมา เธอไม่น่าให้ เธอมีชีวิตต่อเลย

ถ้ารู้ตั้งแต่แรก ว่าแค่กู้อานหยานยังมีชีวิตอยู่ เรื่องนี้ ไม่ช้าก็ เร็วก็จะถูกเธอจับได้แน่

กู้เวยจือใจเย็นลง กำมือไว้แน่ จ้องกู้อานหยานด้วยความ เยือกเย็น

“อย่าคิดนะว่าคุณปู่ชอบเธอ เธอจะสามารถทำให้กับบ้านเรา ก็ได้ คุณปู่ชอบเธอ เพียงเพราะเขาคิดว่าเธอเป็นน้องสาวฉัน เขารักใครก็รักคนรอบข้างไปด้วยเท่านั้นเอง”

ตอนที่เธอใจเย็นลง ทั้งคนดูเหมือนมีกลิ่นไอความชั่วร้าย

เขาสําหรับเธอ ได้เกิดความคิดจะฆ่าขึ้นแล้ว

กู้อานหยานจ้องมองเธอ แล้วเริ่มระแวงขึ้นมา

ที่นี่คือตระกูลกู้ กู้เวยจืออยู่บ้านนี้มาเดือนกว่าแล้ว ทุกอย่าง ในที่นี้สําหรับเธอ คุ้นเคยมากกว่าตัวเองมาก

ถ้าหากว่า เธออยากอยู่ที่บ้านนี้ ให้เธอตายจะการเกิดอุบัติเหตุ บางที ไม่แน่ก็อาจเป็นไปได้

“9 ตอนนี้เธอรู้จักกลัวแล้วเหรอ”

เวยจ่อเดินมาข้างหน้าหนึ่งก้าว แล้วยิ้มอย่างเยือกเย็น

“ตอนแรกที่ทําการตรวจ คุณปู่เป็นคนพาฉันไปด้วยตัวเอง ตระกูลกู้เป็นตระกูลใหญ่โตยังไง แล้วคุณปู่เป็นคนใหญ่คนโต อะไรล่ะ”

“ถ้าหากไม่ความมั่นใจ เขาจะพาฉันกลับมา แล้วถึงขั้น เอา โอนหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ของบริษัทตระกูลกู้ให้ฉันเหรอ”

กู้อานหยานกำมือแน่น จ้องเธอไม่กะพริบตา หุ้นส่วนสิบ เปอร์เซ็นต์ นั้นไม่น้อยเลย

หากเป็นเช่นนี้จริง ในตระกูลกู้ กลัวว่าคงไม่มีใครสามารถ เปรียบเทียบตำแหน่งกับเธอได้แล้วล่ะ

ในระหว่างทั้งสองกำลังปะทะอยู่ จู่ๆเสียงโทรศัพท์ของกู้อาน หยานก็ดังขึ้นมา

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา กำลังจะรับสาย

จู่ๆเวยจ๋อก็ขยับเข้าหาอย่างรวดเร็ว เอามือกดลงที่ไหล่เธอ
“เธอคิดจะทำอะไร”กู้อานหยานจ้องมองเธอ ป้องกันว่าเธอจะ ลงมือกับตัวเองจริงๆ

“กลัวอะไร กลัวฉันจะฆ่าเธอเหรอ”

เวยจอแสยะยิ้ม “ซี ไม่มีปี่มีขลุ่ย ฉันจะฆ่าคนได้ยังไง

“ปล่อยนะ”กู้อานหยานใช้แรงสะบัดมือเธอออก แล้วเอา โทรศัพท์ขึ้นมา เดินไปข้างๆรับ “เป็นไงบ้าง”

“ไม่ใช่ปลายสาย เสียงหอบเล็กน้อยของหยาง ลอยเข้ามา

อานหยาน ไม่ใช่ เธอไม่ใช่หลานสาวของคุณท่าน ผลตรวจ ออกมาแล้ว ”

“เธอพูด…อะไรนะ”โทรศัพท์ในมือกู้อานหยาน เกือบที่จะ

หลุดตกลงไปพื้น

หรือว่า ทุกอย่างคาดเดาผิด คาดเดาผิดไปแล้วจริงๆเหรอ

“คือความจริง อานหยาน เส้นผมสองเส้นที่เธอฝากไว้ที่เค้าน์ เตอร์ ฉันได้รับก็รีบเอาไปส่งที่โรงพยาบาลเลย ตามที่เธอบอก ว่าจ่ายในราคาสูง เพื่อความรวดเร็วที่สุด”

ตอนนี้เขา เพิ่งได้รับผลตรวจมาอยู่ในมือเมื่อกี้เอง
ผลลัพธ์นี้ เหนือความคาดหมายของเขาทั้งหมดเช่นกัน

“อานหยาน ฉันรู้ว่าเธอเสียใจ แต่ว่า…….

หยางอีเงียบลงสักพัก แล้วพูด”แต่ว่า พวกเราอาจคาดการณ์ ผิดทิศทางไปแล้วจริงๆ”

กู้อานหยานไม่แสดงสีหน้าอารมณ์ใดๆ ก็ตัดสายทิ้ง

แล้วหันไปมองกู้เวยจีออีกครั้ง ตอนที่เธอจ้องตัวเองนั้น แวว ตามีสงสัย และมีการค้นห้าคำตอบ

จู่ๆกู้อานหยานก็อยากหัวเราะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึง

อยากหัวเราะ

หัวเราะถึงความโง่ของตัวเองเหรอ

ตั้งแต่ตอนที่เธอรู้ว่าต้องมาที่ตระกูลกู้หลิงโจวก็รีบส่ง ข้อความให้หยางอี ให้เขานั่งเครื่องบินอีกลำ คอยแอบตามมา

เป้าหมาย ก็เพื่อแอบช่วยเธออยู่ลับๆ ดูสิว่ามีโอกาสไหม ที่จะ สามารถไปตรวจดีเอ็นเอกับคุณท่านได้

เรื่องนี้ เดือนกว่าก่อนหน้านี้เธอก็เริ่มคิดแล้ว
กลับเพราะโดนมู่บ้านเป่ยกักตัวไว้ที่ห้องพักว่างเจียงเก่อไว้ ตลอด จึงไม่สามารถไปลงมือทำได้

ตอนนี้ ในที่สุดก็ทําได้แล้ว แต่ไม่คิดเลยว่า ผลที่ได้ กลับน่า ข่าแบบนี้

ทำไมเธอถึงคิดว่า ตัวเองต่างหากที่เป็นหลานสาวของคุณปู่กู้

จริง

คนเขาไปตรวจดีเอ็นเอมาด้วยตัวเองแล้ว เธอไม่เชื่อ

เธอเชื่อเซนต์ของตัวเอง

แต่ผลที่ได้ กลับโดนตบหน้าแรงๆ

เธอหันหลัง คิดอยากเดินจากไป

กู้เวยเอกลับอยู่ที่ข้างหลังพอดี กระชากเธออย่างแรง

“กู้อานหยาน เธอ…..

ไม่คิดว่าแบบนี้อีนังสารเลวนี่ กลับร่างอ่อนตัวลง เสียงตุ๊บดัง ต่อหน้าเธอ ล้มลงไป

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ