ประธานมู่ ฉันไม่รักนายอีกแล้ว!

บทที่321 เพื่อน เป็นไปทั้งชีวิต



บทที่321 เพื่อน เป็นไปทั้งชีวิต

บทที่321 เพื่อน เป็นไปทั้งชีวิต

อำนาจของParadise Islandในเมืองเป่ยหลิง ถูกทำลายแล้ว

จริงๆ

กลุ่มอำนาจลึกลับเปิดเผยสถานที่หลบซ่อนของพวกเขา และ ยังสืบค้นข้อมูลของพนักงานสำคัญที่เกี่ยวข้องด้วย

คนพวกนั้นถูกจับทีละคน ถึงแม้จะถูกเจ้านายที่อยู่เบื้องหลัง ที่ใหญ่ที่สุดหลบหนี แต่ ถึงเขากลับมาอีกครั้ง ก็ไม่สามารถตั้ง หลักที่เมืองเป่ยหลิงได้

ทุกคนต่างเดาว่าคนที่จัดการครั้งนี้คือคุณชายใหญ่มู่ แน่นอน คุณชายใหญ่มู่ไม่สามารถยอมรับอย่างเปิดเผยได้

แต่ จู่ๆเขาก็สร้างบริษัทรักษาความปลอดภัย แต่จุดนี้เหมือน จะบังเอิญมาก

ว่าวันว่าพนักงานบริษัทรักษาความปลอดภัย ต่างเป็นบอดี้ การ์ดชั้นดี พวกคนรวยแต่ละชาติต่างอยากจ้างพวกเขา ก็ยัง ต้องรอคิว

ยังไงซะ เรื่องที่Paradise Islandถูกจับ เกี่ยวข้องกับบริษัท รักษาความปลอดภัยของคุณชายใหญ่มู่จริงหรือไม่ น่าจะ อยู่ ที่แต่ละคนเดา
เจียงนานเล่าให้เธอฟัง ต่างเป็นข้อมูลที่ภายนอกค้นหาได้

ส่วน มีข่าวจากภายในหรือไม่นั้น เจียงนานไม่พูด กู้อานหยาน ก็ไม่ถาม

ความเป็นจริง หลายๆเรื่อง ทุกคนต่างรู้ดี ทําไมต้องถามมาก อย่างน้อย กู้อานหยานก็โล่งใจ

คุณชายใหญ่มู่อยู่สูงขึ้นแล้วจริงๆ เมื่อก่อนแค่นักธุรกิจที่ธร รมดาๆ ตอนนี้ แข็งแกร่งจนใครก็ตามไม่กล้าไปยุ่งด้วย

ผู้ชายคนนี้ ใช้เวลาสั้นๆหนึ่งเดือนกว่า ปีนขึ้นไปในจุดสูงสุดที่ แม้แต่ชาติที่แล้วยังไม่เคยปีนขึ้นได้

แต่ คุณว่าเจ้านายของParadise Islandยังไม่ถูกจับ? “ตรง นี้ ทำให้กู้อานหยานไม่สบายใจแปลกๆ

“ไม่ต้องกลัว ถึงเขาจะไม่ถูกจับได้ แต่อำนาจของParadise Islandที่เมืองเป่ยหลิงก็ถูกทําลายโดยสิ้นเชิงแล้ว คนพวกนั้น ที่พวกเขาเหลือ ไม่สามารถทําอะไรได้

กู้อานหยานถือว่าสบายใจแล้ว แต่ ถือโทรศัพท์ยังไม่วาง

มีคำถามบางอย่างอยากถามออกมา แต่รู้ว่าตัวเองไม่มีคุณสมบัติพอที่จะถาม

เจียงนานอยู่ที่ปลายสาย รอเงียบๆ

สักพัก ปลายสายมีแค่การเคลื่อนไหวที่เธอหายใจ แต่ไม่มี เสียงใดๆ เขาเม้มปาก จู่ๆก็พูด : “เขาบาดเจ็บ

“บาดเจ็บเป็นไงบ้าง? “กู้อานหยานสูดลมหายใจลึกๆ ถาม

ทันที

เขารู้ ลังเลอยู่ตั้งนาน อยากถามมาตลอด ก็คือมู่บ้านเป่ยเกิด อะไรขึ้นกับศึกครั้งนี้ไหม

สองสามวันนี้สำหรับคนธรรมดาของเมืองเป่ยหลิงแล้ว ไม่ต่าง อะไรกับวันทั่วไป

แต่ความเป็นจริง สองสามวันที่รอบๆเมืองเป่ยหลิง สถานที่ ห่างไกลและเกาะที่ไม่มีใครอยู่ กลิ่นเลือดก็เข้มขึ้น

ทุกคนต่างคาดเดา บริษัทรักษาความปลอดภัยโดเมนหมาป่า ของคุณชายใหญ่มู่ที่ตั้งขึ้นใหม่ประสบความสำเร็จดี

แน่นอน นี่เป็นความลับ คนภายในไม่สามารถให้มีข่าวเผย แพร่ออกไปด้านนอกได้

ทุกอย่าง การคาดเดาของทุกคน
แต่การเคลื่อนไหวครั้งนี้ถือว่าว่องไวมาก ทุกคนยังไม่ทัน ได้สติคืนมา เรื่องก็จบลงแล้ว

วันนี้ที่ข่าวออกมา อำนาจของParadise Islandถูกทําลายลง

แล้ว

“บาดเจ็บไม่หนัก ได้ยินว่าพักโรงพยาบาลหนึ่งวัน วันนี้ตอน เช้าออกมาแล้ว”

กู้อานหยานไม่ได้พูดอะไร ถือโทรศัพท์มาเงียบๆ ยังไม่วาง

สาย

“อานหยาน มีอะไร พูดกับผมไม่ได้เหรอ? “ความลังเลนี้ ไม่ เหมือนนิสัยเธอสักนิด

“อยากหาโอกาสอธิบายกับเขาเหรอ? วางใจ เรื่องนี้ ให้ผม พูดเอง คุณไม่ต้องห่วง อีกสองสามวันผม…….

“เขาบอกแล้ว หลังจากParadise Island ที่จะต้องลงนรก ก็ คือพวกเรา”กู้อานหยานตัดบทเขาอย่างเยือกเย็น

เจียงนานดูตะลึงไปสองวิอย่างชัดเจน สองวิถัดมา เขาจึง พูด : “นั่นเพราะเขาไม่รู้ว่า……

“ไม่ เราจะหันกลับไปไม่ได้แล้ว”
กู้อานหยานละสายตาลง สายตามองไปที่ท้องน้อยของตัวเอง ที่ราบแบน

ลูก ไม่มีแล้ว ไม่ว่าเข้าใจผิดอะไร ไม่ว่าเข้าใจผิดแล้วจะ อธิบายหรือไม่ ก็เปลี่ยนความจริงนี้ไม่ได้

อีกอย่าง ถึงไม่มีParadise Islandแล้ว จากตัวตนและฐานะ ของคุณชายใหญ่มู่ในเมืองเป่ยหลิงตอนนี้ ยังคงมีสายตา ริษยาจับจ้องมาอยู่มาก

ผู้หญิงที่อยู่กับเขา ก็ต้องโหดร้ายด้วย

ส่วนเธอ ไม่มีความสามารถนี้ กลัวว่า จะไม่มีไปตลอดชีวิต

“ฉันไม่อยากกลับไปอยู่ข้างเขา”ไม่มีParadise Islandแล้ว จะ มีคนจํานวนมากมายที่ต้องการทําร้ายเขา

มู่เฟิง นพูดไม่ผิด เธอคือตัวอันตราย อยู่ข้างเขา ดีแต่สร้าง

ปัญหา

“แต่ เจียงนาน ที่คุณชายใหญ่มู่พูดวันนั้น ฉันไม่สบายใจสัก

“คุณกลัวเขาเอาคืนผม? “เจียงนาน ยกปากขึ้น ยิ้ม จึง พูด : “กลัวอะไร ถึงผมกับเขาไม่เจอกันนาน แต่ เรายังคือ เพื่อน”
เพื่อน ก็ต้องมีเวลาที่เข้าใจผิดกัน จน ทะเลาะ ตบตี แต่ เพื่อน ยังไงก็คือเพื่อน ไม่มีทางทำร้ายหรือฆ่ากัน

ถึงแม้กู้อานหยานยังไม่สบายใจหน่อยๆ แต่ คำพูดของเจียง นาน อย่างน้อยก็ทำให้ใจเธอนิ่งลงได้

ตอนกลับไปที่ห้อง , หยางอีกับมู่เทียนโย่วก็มาแล้ว

หลิวซ่างกับฉินโจวอีกแป๊บก็จะถึงแล้ว งานเลี้ยงฉลองเล็กๆ ที่ จัดขึ้นมาในโรงแรมที่ถือว่าอยู่ในระดับไฮเอนด์นี้

เห้อหลิงจือเป็นฝ่ายบัญชี ตอนเห็นเมนู ก็รีบหยิบโทรศัพท์ มา

คํานวณ

“โอ๊ยแม่เอ๊ย! เมื่อกี้แค่เปิดพวกยำ เห็นยำหลายอย่างไม่คิด

เงิน คิดว่าที่นี่ราคาโอเค”

พอเข้ามาก็คุยผลลัพธ์กับเรตติ้งที่ได้รับของรายการเรียลลิตี้ โชว์ของพวกเขา ลืมเรื่องเมนูอาหารไปเลย

อาหารนี้! พระเจ้า! ต้องแพงขนาดนี้เลย?

“ผัดผักหนึ่งจานสองร้อยหยวน! ปล้นกันหรือไง! “ซูเสี่ยวหมี่

ก็ตกใจ

ผัดผักอะไรกัน ไม่ใช่ว่าควรจะราคาสามถึงสี่สิบหยวนเหรอ?

ถึงบรรยากาศจะดี หกเจ็ดสิบก็ถือว่าสูงแล้ว!

ผัดผักจานหนึ่งสองร้อยแปดสิบแปด เด็กๆของฉัน กินกันไป กระดูกสันหลังคงจะเย็นวูบกันขึ้นมาเชียว!

“มันคือซอสXOผัดผัก แน่นอนว่าต่างกัน”

หยางอีโบกมือ ยิ้มแห้ง : “ตอนนี้พวกคุณ คนหนึ่งคือพี่ใหญ่ ฝ่ายบัญชีของบริษัทเมษามีเดีย อีกคนคือผู้จัดการฝ่ายตลาด กับวางแผน คนใหญ่คนโตกันทั้งนั้น ผัดผักจานนี้ยังกินกันไม่ ลง”

“ถึงพวกเราจะมีมูลค่า ก็ไม่ได้หมายความว่าจะสิ้นเปลืองได้ คุณต้องรู้ว่า ที่พวกเรากินต่างเป็นเงินเดือนที่พวกเราหาคืนมา อย่างยากลำบากนะ”

ถึงจะเป็นหัวหน้าแผนกต่างๆ ผู้จัดการทั่วไปอะไรก็ตาม แต่ เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย เงินเดือนก็ไม่สูง

แม้แต่ฉินโจวที่เป็นเทพแห่งการวาด กู้อานหยานอยากให้เงิน เขาสูง เขายังไม่เอา

ดังนั้นสุดท้าย กู้อานหยานเลยรับปากว่าผ่านไปสามปี จะแบ่ง หุ้นให้ทุกคนคนละหน่อยๆ ตัวเองเป็นเสาหลัก
ส่วนตอนนี้ เพราะว่าบริษัทยังไม่ได้กำไร ก็อดทนทำต่อไป

ที่จริงถึงแม้เงินเดือนเทียบไม่ได้กับระดับสูงๆ แม้แต่หัวหน้า กลุ่มอะไรก็ยังสู้ไม่ได้ แต่ ดีกว่าเมื่อก่อนมากพอแล้ว

ถือว่าดีมากแล้ว

ดังนั้น มื้อนี้ ถือว่ากินได้

“ไม่เป็นไร ฉันเลี้ยง”กู้อานหยานเอาโทรศัพท์ขึ้นมา พูดขำๆ

“คุณคิดว่าคุณมีเงินมากนักเหรอ? คุณให้เงินเดือนตัวเอง ยัง

ไม่รู้ฉันเหรอ”

เห้อหลิงจือเป็นหัวหน้าของฝ่ายบัญชี สำหรับรายรับของทุก

คน เธอเข้าใจดี

“ถึงเงินเดือนไม่สูง แต่เลี้ยงพวกคุณได้ละกัน”

กู้อานหยานเทเครื่องดื่มให้ตัวเอง ยกแก้วขึ้น : “มา อย่าสนใจ เรื่องเงินเลย วันนี้จะมาฉลอง ทุกคนผ่อนคลายกันเถอะ กินให้ หนําใจ”

แต่ ซูเสี่ยวหมี่ยังคงรู้สึก……เอ่อ ปวดใจที่จ่ายเงินไปมากหน่อยๆคิดๆดู เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างเงียบๆ

จากนั้นก็ส่งข้อความออกไปอย่างเงียบๆ ……


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ