บทที่ 353 กู้อานหยาน ไปตายซะ
บทที่ 353 กู้อานหยาน ไปตายซะ
“กู้อานหยาน คุณเอาคนมาเยอะขนาดนี้ พวกผีห่าซาตานทั้ง หลาย คงไม่ได้จะมาขุดคุ้ยเรื่องเก่ากับฉันหรอกนะ?
เทียบกับความใจร้อนของกู้อานหยานแล้ว กู้เวยจือกลับดูสง่า
งามและสบาย
เธอหยิบเสื้อผ้า ไปที่ห้องลองชุด
กู้อานหยานตามไปทันที ขวางไว้ตรงหน้าเธอ เพื่อหยุดเธอไว้
“เย่สุ่ยซิงอยู่ไหนกันแน่? พูดมา! ”
“หาแม่ฉันทำไม? วันนี้เธอทำเรื่องสนุกๆเรื่องหนึ่ง อารมณ์ดี ก็ เลยไปต่างประเทศ”
มุมปากกู้เวยจือมีรอยยิ้ม เหลือบมองหน้าซีดขาวของกู้อานห
ยาน
“เรื่องนั้น สนุกมากจริงๆ เหมือนกับบันจี้จัมพ์เลย คุณเข้าใจใช่
ไหม? ”
“คุณ! “หัวใจกู้อานหยานเกร็งขึ้นมา จับคอเสื้อเธอไว้
พนักงานขายรอบๆต่างตะลึง รีบเข้ามาจะห้ามทันที
ใครจะรู้ว่ากู้เวยจือจะเปลี่ยนท่าที โบกมือ อย่างกลับไม่มี อะไรเกิดขึ้น
“ปล่อยไป ฉันกับน้องสาวจะคุยกัน ต้องให้พวกคุณมายุ่งด้วย เหรอไง? ไปไกลๆเลย! ”
ทุกคนต่างช็อก แขกคนสำคัญของพวกเขาถูกรังแก เพื่อ ความภักดี ก็ต้องอยากไปช่วยอยู่แล้ว
ไม่อย่างนั้น ทำให้ลูกค้าคนสำคัญไม่พอใจ แล้วต่อไปไม่มา โบนัสทุกคนยังอยากได้ไหม?
แต่ คุณหนูกู้บอกว่านั่นคือน้องสาวเธอ…..
“ทำไม? สองพี่น้องคุยกัน ไม่ได้เหรอ? “กู้เวยจ่อขมวดคิ้ว
“เปล่า……เปล่าเลยค่ะ …..”พวกพนักงานขายมองหน้ากัน อย่างลำบากใจหน่อยๆ
กู้เวยจือกลับหน้าหม่นลง : “งั้นก็ไปไกลๆ! ”
พวกเขายังจะกล้าทำอะไรได้อีก? จึงรีบออกไปไกลๆ
เจียงนานอยากเข้าไป ฉินอี้กลับเอาแต่ขวางตรงหน้า
จากมุมมองของเขา ยังมองเห็นร่างของทั้งสองคน
ตอนนี้ดูแล้ว เป็นกู้อานหยานที่เหนือกว่า แต่ถ้าจะลงมือจริงๆ เขาจะต้องเข้าไปแน่ๆ
แต่ กู้เวยจือไม่ต้องการความช่วยเหลือ กลับเกินความคาด
หมายของทุกคน
แม้แต่พนักงานขายยังเดินไปไกล นี่มัน ไม่มีใครช่วยเธอได้ แล้วจริงๆ
ส่วนทักษะของอานหยาน อย่างน้อยก็ดีกว่ากู้เวยจือที่เป็นลูก คุณหนูถูกตามใจมาตั้งแต่เด็กไม่น้อยเลย
ระยะห่างค่อนข้างไกล เสียงที่ทั้งสองพูดก็ไม่ดัง ดังนั้น ทุกคน ก็ฟังไม่ชัด
ใบหน้ากู้เวยจือยังคงมีรอยยิ้ม พูดไปเรียบๆ: “กู้อานหยาน ที่นี่คือที่สาธารณะ คุณทำอะไรไปจริงๆ ที่จะเสียหายก็คือตัว คุณเอง”
กู้อานหยานคว้าคอเสื้อเธอไว้ นิ้วมือสั่นตลอด
เธอกำลังพยายามควบคุมตัวเอง วันนี้มาที่นี่ แค่จะถามให้ชัด เจนว่าเย่สุ่ยซิงอยู่ไหนกันแน่
ถึงแม้เธอจะรู้อยู่แล้ว กู้เวยจือไม่บอกเธอแน่ แต่ เธอเก็บ ความใจร้อนของตัวเองไว้ไม่ได้
“พวกคุณจะทําอะไรกันแน่? ท่าไมต้องทำแบบนี้กับเสี่ยว
หม? เธอมีความแค้นอะไรกับคุณ? ” “ซูเสี่ยวหมี่จะมีความแค้นอะไรกับฉันได้? “เวยจือยักไหล่
อย่างไม่คิดอย่างนั้น: “ที่มีความแค้นซังกับฉันมาตลอด ก็คือ
คุณทั้งนั้น”
เธอลําอย่างเยือกเย็น : “ถ้าจะพูดให้ชัดเจน งั้น ที่จริงซูเสี่ยว หมี่ก็คงเหนื่อยเพราะคุณ ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?”
“เรื่องนี้พวกคุณทำจริงๆเหรอ? ใช่เย่สุ่ยซิง ใช่ไหม? ”
มือของก้อานหยาน นแรงมาก ที่จริงเธอยังสงสัย เคยคิดว่า ที่เย่สุ่ยซิงปรากฏตัวที่ชั้นเจ็ด แล้วไปต่างประเทศอีก บางที อาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ
ยังไง เสี่ยวหมีกับพวกเขาก็ไม่มีความแค้นอะไรมากขนาดนั้น
แต่ตอนนี้ คำพูดของกู้เวยจือหมายความว่าไง? เธอยอมรับ
ใช่ไหม?
“ใช่ พวกเราทำ แล้วคุณจะทำไม? ”
“กู้เวยจือ! “เสียงดังกึก กู้อานหยานกดเธอไปที่กำแพงห้อง
ลองเสื้อ
ตาทั้งคู่ของเธอแดง สีหน้าซีดขาว สองมือสั่น แต่แรงที่กดกู้ เวยจ่อไว้ ก็แรงมาก!
เธอใช้แรงทั้งหมดของตัวเอง แทบจะฉีกกู้เวยจือเป็นชิ้นๆ!
“ทำไม? มีอะไรน่าแค้นนัก พวกคุณมาทำฉันได้ ทำไมต้องไป ทําเสี่ยวหมี่? ”
สายตาของกี้เวยจือมองไปที่ร่างเธอ ยัยนี่วันนี้ไม่ได้เอา กระเป๋ามา น่าจะไม่ได้อัดอะไรหรอก
มากไปกว่านั้น เธอได้เตรียมไว้นานแล้ว
วันนี้ที่พูด ก็จะให้กู้อานหยานโมโหจนเสียการควบคุม
แต่เธอพูดอะไรไป ก็ไม่ยอมรับว่าเย่สุ่ยซิงทำอะไรซูเสี่ยวหมี่
ไป
เรื่องที่ซูเสี่ยวหมี่ตกตึกนี้ เธอไม่ได้พูดถึงเลย
ถึงแม้กู้อานหยานจะเล่นแผนอะไร อยากจะบันทึกเป็นหลัก ฐานอะไร ก็ไม่สามารถให้เธอเอาหลักฐานอะไรได้ทั้งนั้น
ถูกกู้อานหยานกดไว้ที่หน้าห้องลองชุด กู้เวยจ๊อก็เริ่มหอบ
แรงของยัยนี่ มากกว่าที่เธอคิดไว้ซะอีก!
แต่สีหน้าเธอยังไม่เปลี่ยน แต่ยัง ยิ้มอย่างภูมิใจมากขึ้น
“คุณก็แค่แมลงสาบที่ตีไม่ตาย กู้อานหยาน ฉันอยากทำคุณ มานานแล้ว แต่ทำไม่ได้ ดังนั้น เลยได้แต่หาเพื่อนของคุณไง”
“คุณไม่รู้สินะ ครั้งนี้สำหรับเธอแล้วถือว่าเบามาก เมื่อนานมา แล้ว ฉันอยากจะหาผู้ชายสักสองสามคน ไปเล่นกับเธอซะอีก”
“คุณกล้าเหรอ! “กู้อานหยานใกล้จะเสียการควบคุมแล้ว
กู้เวยจือไม่รู้ ประโยคนี้ ได้แทงไปในส่วนที่อ่อนแอและ อ้างว้างที่สุดในหัวใจของเธอ!
ชาติที่แล้ว ซูเสี่ยวหมี่ถูกพวกนักเลงรังแก แล้วก็โยนทิ้งใน
ทะเล
นั่นคือความเจ็บปวดในใจของกู้อานหยานมาเสมอ!
คิดไม่ถึง กู้เวยจือจะมีความคิดแบบนี้!
ผู้หญิงร้ายกาจขนาดนี้ ทำไมเธออาฆาตได้หนักขนาดนี้!
ถ้าครั้งนี้ฉันไม่ตาย ต่อไป ฉันก็กล้า คุณจะลองดูไหมล่ะ?
“กู้เวยจือ! ”
“นอกจากคุณจะทำฉันตาย ไม่งั้น เพื่อนพวกนั้นของคุณ ฉัน จะเรียกคนไปจัดการทีละคนแน่”
“คุณยังมีเพื่อนดีอีกคนนี่ ชื่อเห้อหลิงฉือใช่ไหม? ถึงจะขี้เหร่ ไปหน่อย แต่ ผู้ชายพวกนั้นก็น่าจะฝืนจำใจไป
“กู้เวยจือ! คุณกล้าเหรอ! ฉันจะฆ่าคุณแน่!
วันนี้กู้เวยจือไม่ค่อยกลัวความโมโหของเธอ ทั้งที่ทั้งสองอยู่นี่ แต่เธอไม่มีผู้ช่วยเลย แล้วยังนิ่งมาก
กู้อานหยานมองความจงใจของเธอไม่ออก แค่เพราะว่า เพียง เพราะวันนี้ จิตใจของเธอยุ่งเหยิงไปหมด
เธอไร้เรี่ยวแรงใดๆ ที่จะไปวิเคราะห์สาเหตุที่กู้เวยจือผิดปกติ ขนาดนั้น
แน่ใจว่าพวกเธอไปถึงหน้าห้องลองชุด พอถึงจุดที่กล้องไม่มี ทางถ่ายได้ รอยยิ้มที่มุมปากกู้เวยจือก็หุบลง
สายตาเธอเยือกเย็น ใบหน้าบูดบึ้ง
มีดเล่มหนึ่งที่แวววาวไปมา ถูกเธอหยิบออกมา จากใน กระเป๋าเธอ
ใบหน้าเธอเยือกเย็น จ้องกู้อานหยาน กัดฟัน: “ฉันไม่ใช่แค่ จะให้พวกเธอตาย ฉันยังต้องการให้คุณตายด้วย ! กู้อานห ยาน คุณไปตายซะ! ”
มีดนั่น ชี้ไปที่กู้อานหยาน……..
เจียงนานมองไม่เห็นทั้งสองคนที่ห้องลองชุดแล้ว
เขาผลักฉินอี้ไป เพื่อจะเข้าไป
มองไม่เห็นกู้อานหยาน ก็ไม่สบายใจ
แต่คิดไม่ถึงว่าจู่ๆฉินอี้จะลงมือ ด้วยความไม่ระวัง ถูกเขาผลัก ก็ถอยไปสองสามก้าว
แต่ เขายังไปอย่างว่องไว ขวางเขาไว้อีกครั้ง
“ทางคุณหนูเวยจือ ไม่มีใครช่วยทั้งนั้น คุณชายรองเจียง ผม รับประกันได้”
เขาเป็นคนจัดการคนให้หมด ไม่มีก็คือไม่มี ตรงนี้ เขาไม่มีทางหลอกเขา
“พวกเธอคือพี่น้องกัน มีอะไร ก็ให้พวกเธอคุยกันดีๆ คุณชาย รองเจียงทำไมต้องเข้าไปด้วย? ”
“ถอยไป! “เจียงนานพูดด้วยใบหน้าตึง ไม่ถอย อย่าหาว่า ผมทำคุณ! ”
ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคุยกับกู้อานหยาน เขาไม่มีทางขวาง แต่ กู้เวยฉือนี้ ใจร้ายใจดำสุดๆ!
ยิ่งไปกว่านั้น วันนี้กู้อานหยานใจร้อนเกินไป เขาก็ไม่รับ ประกันได้ว่าเธอจะเกิดเรื่องอะไรไหม
“คุณชายรองเจียง….คุณ! ”
เสียงดังตบ มือหนักของเจียงนานปล่อยไปที่หน้าฉินอี้ ฉินอี้ ถอยหลังไปสองสามก้าว
เท้าที่ส่ายไปมา ไม่ได้ยืนมั่นคง เข่าข้างหนึ่งก็คุกลงไป
ใครก็คิดไม่ถึง คุณชายรองเจียงที่สง่างามดูอ่อนโยนมาเสมอ จะหมัดหนักได้ขนาดนี้!
คนฝีมือดีของคุณชายใหญ่มู่ ตอนที่เห็นมือของเขาในตอนนั้น ก็ได้ใช้ความเร็วในการหลบแล้ว!
แต่คุณชายรองเจียงปล่อยหมัดไปไวกว่า เขาไม่สามารถ
หลบได้!
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
