ประธานมู่ ฉันไม่รักนายอีกแล้ว!

บทที่ 11 ขนาดมองยังไม่มองสักนิด



บทที่ 11 ขนาดมองยังไม่มองสักนิด

มู่จ้านเป่ย มาแล้วจริง ๆ

กู้อานหยานทำไมคิดไม่ถึง กลยุทธ์ชะลอตัวของทหารที่ ตัวเองดึงมาใช้เล่น ๆ กลายเป็นจริงขึ้นมาได้

แต่ ตีสองกว่า ๆ เวลานี้เขามาทำอะไร ?

ได้ยินมาว่าคุณชายใหญ่มู่มาแล้ว คฤหาสน์ตระกูลกู้ทุก คนตื่นเต้นขึ้นมาทันใด

กู้หมิงห้าว กับเย่สุ่ยซิงรีบออกไปต้อนรับอย่างไว กู้เวยจือ หลังจากจัดการกับหน้าตาของตัวเองแล้ว ก็รีบออกไป

มีเพียงกู้อานหยาน ในใจไม่สบายใจอย่างพูดไม่ออก ขณะ

ทุกคนออกไปต้อนรับกันหมด เขาก็แอบกลับห้อง

ขณะที่มู่จ้านเป่ย ลงมาจากรถ คนคฤหาสน์ตระกูลกู้ ที่ ออกไปต้อนรับตกใจกันไปหมด!
เห็นทั้งตัวของเขามีกลิ่นอับ เสื้อเชิ้ตและกางเกงสูทยับยู่ยี่ นิดหน่อย ชัดเจนคือเปียก แต่แห้งแล้ว

ผมม้าสั้นที่อยู่ตรงหน้าผากยุ่ง ๆ ไปนิด เหมือนถูกฝนเปียก

มา

คุณชายใหญ่มู่ ทำไมโทรมอย่างนี้ล่ะ ?

ที่สำคัญที่สุดก็คือ ถึงแม้ว่าดูแล้วเขาจะโทรมหน่อย แต่ กลิ่นไอของความเป็นผู้สูงส่งยังคงทำให้ผู้หญิงไม่กล้าที่จะ ขยับสายตา

เกียรติและศักดิ์ศรีเสียไม่ถึงครึ่ง เพราะว่าสภาพที่ยุ่งเหยิง เป็นธรรมดาที่จะต้องมีความลึกลับ

ขนาดผู้ชายที่เห็นแล้ว ยังถูกกลิ่นไอองค์ชายที่ตกลงมา ของเขา ตกใจจนไม่กล้าสบตา

แต่ คุณชายใหญ่ทำไมถึงเปียกแบบนี้ล่ะ ? แล้วก็ ทำไม หลังจากเปียกทั้งตัวแล้ว ขนาดเสื้อผ้าก็ไม่เปลี่ยน แล้วก็ดิ่ง มาบ้านพวกเขาเลย
“คุณชายใหญ่ ครับ ทำไมจะมาไม่เห็นบอกก่อนสัก หน่อย ?”

เห็น ๆ อยู่ว่าคุณชายใหญ่ไม่มีความรู้สึกที่ไม่สุขอะไรทั้ง นั้น แต่ กู้หมิงห้าวยังคงกลัวจนสั่น

คงไม่ใช่เพราะเรื่องกู้อานหยานหนึ่งานแต่งงานหรอกนะ คุณชายใหญ่มู่ถึงมาหาเรื่องรบกวนพวกเขา ?

ยิ่งคิด ยิ่งรู้สึกว่าอาจจะเป็นไปได้ ! เป็นเพราะกู้อานหยาน เด็กนั่นทำร้ายมาแน่ !

ขนาดเยลี่ยซิงไม่กล้าพูดอะไรสักคำ แค่รู้สึกว่าตัวเองไม่มี คุณสมบัติไปพูดต่อหน้าของคุณชายใหญ่มู่ แต่เขาก็ดันกู้ เวยจือตามไปข้างหน้าตลอด อยากให้ลูกสาวมีโอกาสได้ สัมผัสกับมู่จ้านเป่ย

กู้เวยจือ เพิ่งจะเริ่มก็ไม่พลาดที่จะแกล้งทำเป็นดี ถูกแม่ดัน ปับ ก็รีบแสดงรอยยิ้มที่มีความอ่อนโยนออกมา พูดเสียงเบา ๆ “คุณชายใหญ่มู่ สวัสดีค่ะ ฉันคือกู้เวยจือ เป็นคุณหนูคนที่ สองของคฤหาสน์ตระกูล”
เขาเอาหน้าด้านข้างของตัวเองที่สวยไม่มีที่ติแสดงต่อหน้า ของเขา แต่ มู่จ้านเป่ยขนาดมองยังไม่มองสักนิด!

กู้เวยจือตะลึงไปแปปนึง หรือว่าที่เมืองเป่ยหลิง ยังมีผู้ชาย ไม่เคยได้ยินชื่อเสียงโด่งดังของเขา ?

“คุณชายใหญ่”

“ขอถามหน่อยครับ อานหยานกลับมาหรือยังครับ ? ” มู่ จ้านเป่ย มองที่กู้หมิงห้าว เสียงที่เบา ๆ สุดท้ายกลับให้ความ รู้สึกน่าเกรงขามที่ไม่มีข้อสงสัย

“อานหยาน อยู่ก็อยู่ห้องโถง” กู้หมิงห้าวตื่นตกใจ คิด ในใจเรื่องร้ายที่จะเกิดขึ้นจากนี้ คุณชายใหญ่มู่มาตรวจ สอบความผิดจริง ๆ

“คุณชายใหญ่มู่ ครับ เชิญครับ เชิญนั่งด้านในเลยครับ”

มู่จ้านเป่ยพยัก ๆ หน้า เดินตามเขาเข้าประตูมา

หลีเย่ตามมาทางข้างหลังของมู่จ้านเป่ย ไม่ให้กู้เวยจือมีโอกาสในการได้สัมผัสกับคุณชายใหญ่

คุณชายใหญ่เกลียดผู้หญิงที่ชอบเข้าใกล้ตัวเองที่สุด ใน สายตาของเขากู้อานหยานก็ไม่ได้ต่างอะไรกับผู้หญิงหลาย ใจที่อยากจะเข้าใกล้เหล่านั้น

ที่ห้องโถง จริง ๆ แล้งไม่มีตัวตนของกู้อานหยาน เด็กนี่กล้า ที่จะหนีงั้นหรอ !

กู้หมิงห้าวอดกลั้นความโมโหไว้ พูดด้วยเสียงหนัก ๆ “ให้ คุณหนูคนที่สามลงมาหน่อย”

แม่บ้านรีบขึ้นตึกไป กู้หมิงห้าว รีบพุ่งไปยิ้มให้มู่จ้านเป่ย พูดว่า “คุณชายใหญ่มู่ เชิญนั่ง”

มู่จ้านเป่ยสูงส่งแต่ง่าย ๆ ขนาดกางเกงยังเปียก เขานั่งอยู่ บนโซฟาความรู้สึกที่เป็นกันเอง

ระยะห่างใกล้ ๆ มองเห็นคุณชายใหญ่มู่ ในตำนาน ทั้งตัวนี่ เต็มไปด้วยกลิ่นไอของความเป็นองค์ชาย ยิ่งกว่านั้นทำให้กู้ เวยจืออดไม่ได้ที่จะหลงใหล
แต่หลายๆ ครั้งที่เขาฝ่ายลูก แสดงเจตมาที่ดีกอนสามตา ของมู่จ้านเป่ยยังคงไม่ไปตกที่ตัวของเขา ทำให้คนหมดหวัง จริงๆ

“คุณชายใหญ่ ค่ะ ภรรยาในอนาคตของพี่มาแล้ว” หลีเบที่ ยืนอยู่ข้าง ๆ มู่จ้านเป่ย พูดขึ้นทันที

มู่จ้านเป่ยหลี ๆ ตาจัองที่เด็กผู้หญิงที่เดินลงมาจากบันได

สายตาของคนอื่นทุกคน สักพักก็พากันมองไปที่กู้อานห

กู้เวยจื่อมองเห็นเขา ณ นาทีนั้น ต่อหน้าสว่างขึ้น จิตใจก็ สบายๆ หันที


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ