บทที่230 ตอนนี้ เธอคือผู้หญิงเลวอย่างเต็มตัว

บทที่230 ตอนนี้ เธอคือผู้หญิงเลวอย่างเต็มตัว

เจียงนานคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะมีวันหนึ่ง ที่ถูกสาวน้อยตัวเล็กอายุ สิบแปดคนหนึ่งมาสาดหน้าใส่แบบนี้

ที่ทำให้น่าโมโหมากขึ้นก็คือ ที่เธอพูด ตัวเองก็ตอบโต้ไม่ได้

ไม่ได้มองพวกเขาเป็นนักลงทุน ร้องไห้ร้องอ้อนวอนความร่วม มือ ในทางตรงกันข้าม ความร่วมมือของเธอกลับขึ้นอยู่กับความ จริงใจของเขา ?

ยัยสาวน้อยคนนี้ ไม่เคยสัมผัสกับความโหดร้ายของสังคมมา ก่อน จริงจังกับตัวเองมากไปหรือเปล่า ?

เจียงนานเปิดลิ้นชัก หยิบของมาอย่างหนึ่ง

“ในนี้ ทั้งหมดคือข้อตกลงใบสมัครที่อยากจะร่วมมือพัฒนา โครงการแอนิเมชันกับเจียงซื่อกรุ๊ปของพวกเรา

เขาเย่อหยิ่งหน่อยๆ อยากมองเห็นใบหน้ากู้อานหยาน มีทั้ง ความประนีประนอม และความอ่อนน้อมถ่อมตนขึ้นมาบ้าง

“เห็นหรือยัง ? ถ้าหากพวกเราอยากทำแอนิเมชัน คนที่จะมาทําความร่วมมือด้วยไม่ใช่ว่ามีแค่ของคุณ

“ฉันรู้ว่าตัวเลือกของคุณชายรองเลี้ยงมีให้เลือกมากมาย แต่ฉัน ก็เชื่อว่า ถ้าหากฉันไม่มีคุณสมบัติ คุณชายรองเจียงก็คงไม่เชิญ พวกเรามา คุยเรื่องความร่วมมือหรอกค่ะ

ดังนั้น หลังจากเธอมองกองเอกสารการสมัครแล้ว ใบหน้ายังคง นิ่งเฉย ความมั่นใจไม่เคยถูกโจมตีเลยสักนิด

เธอเม้มปาก น้ำเสียงจริงใจ : “คุณชายรอง พวกเราก็แค่สตูดิโอ เล็กๆ ที่จริงสำหรับฉันแล้ว แม้ว่าความร่วมมือนี้จะเป็นโอกาส แต่ก็ เป็นภาระเช่นกัน”

“ใครต่างก็คาดหวังว่าบริษัทของตัวเองจะสามารถยิ่งใหญ่และ แข็งแกร่งได้ แต่ พวกเรายังไม่จำเป็นต้องมีความสามารถแบบนี้ การลงทุนของคุณ จริงๆแล้วก็เป็นการผจญภัย

“ฉันหวังว่าคุณชายรองเจียงจะสามารถคิดอย่างละเอียดด้วย ความตั้งใจ มีความมั่นใจที่จะร่วมมือกับพวกเราจริงหรือไม่ ถ้าหาก แค่รวยแล้วรู้สึกเบื่อๆก็เลยลงทุนไปงั้นๆล่ะก็ ฉันก็อยากจะแนะนำ ให้คุณชายรองเจียง รอบคอบหน่อย”

“ถ้าทีมของคุณได้ยินคำพูดของคุณ คุณว่าพวกเขาจะคิดยัง ไง ? “ใบหน้าเจียงนานแฝ
“พวกเขาไม่คิดยังไงหรอกค่ะ หรืออาจจะผิดหวังสักพัก แต่ พอได้ไปทานข้าวมื้อใหญ่กันสักมื้อ ก็จะมองหาพันธมิตรใหม่กัน อย่างกระตือรือร้น

“หรืออาจจะ ทำตามแผนการเดิมของพวกเรา ค่อยๆทำการ์ตูนไป ก่อน รอทำการ์ตูนสําเร็จแล้ว ค่อยพิจารณาเรื่องแอนิเมชัน

เจียงนานไม่พูด ได้แต่จ้องหน้าเธอ ศึกษาการแสดงออกทุก ใบหน้าของเธอ

ไม่มีอารมณ์เสีย และก็ไม่มีอารมณ์ใจร้อน เธอแนะนำเขาอย่าง นิ่งๆ ให้พิจารณาการร่วมมือกับพวกเขาอีกครั้ง

มีคนปล่อยลงทุนแบบนี้ไหม ? เธอไม่แคร์ว่าจะเสียนักลงทุน ใหญ่โตแบบเขาไปจริงๆเหรอ ?

ไม่สิ เธอพูดไปแล้ว เขาไม่ใช่นักลงทุนของพวกเขา ก็แค่ พันธมิตรที่ร่วมมือกัน

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ทันใดนั้นเจียงนานก็ถาม : “คุณ ใจเย็นขนาดนี้ ไม่กลัวผมยกเลิกความร่วมมือ ? จริงๆเหรอ ? ” ”
ซูเสี่ยวหมี่กับเห้อหลิงจือร้อนใจจะตายแล้ว

หลังจากกู้อานหยานเข้าไป ซูเสี่ยวหมี่จึงดูอีกข่าวที่ฮอตฮิตอยู่ ในอินเทอร์เน็ตเมื่อเช้านี้

เปิดโปงเรื่องราวภายในของการประกวดการ์ตูนในรั้ว มหาวิทยาลัย ที่แท้ทีมแชมป์ก็มีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง !

มีรูปของกู้อานหยานกับคุณชายใหญ่มู่ขึ้นรถไปด้วยกัน และก็ ภาพกู้อานหยานกับเจียงนานเดินไปคุยไปบนถนนด้วยรอยยิ้ม

จากนั้น ตัวตนของกู้อานหยานก็ถูกแฉ เป็นคุณหนูรองตระกูลกู้ คู่หมั้นของคุณชายใหญ่

สุดท้าย กลายเป็นแฟนสาวของเจียงนาน

ที่เรียกว่าแฟนสาวหมายถึงอะไร ดูรูปแค่ไม่กี่ใบก็รู้แล้ว

ใกล้ชิดกันขนาดนั้น แค่ดูก็รู้ว่าไม่ใช่เพื่อนกันธรรมดา

แน่นอน แม้แต่ซูเสี่ยวหมี่เพื่อนที่อยู่กับกู้อานหยานมาตลอด ก็ ไม่รู้ว่าเธอสนิทกับคุณชายรองเจียงตั้งแต่เมื่อไหร่
ยังไงที่พูดกันตอนนี้ก็คือ กู้อานหยานชนะได้แชมป์ของการ ประกวดการ์ตูนระหว่างโรงเรียน ก็เพราะมีเรื่องราวภายใน

ที่น่ากลัวที่สุดก็คือ ซูเล่ยผู้รับผิดชอบของทีมที่สอง ที่ถูกทุกคน ยกย่องให้เป็นจิตรกรสาวสวยการ์ตูนคนแรกในมหาวิทยาลัยนั้น เมื่อคืนมีคนมาทําร้ายมือจนเข้าโรงพยาบาล

มีข่าวพูดว่า มือของซูเล่ยนี้ มีโอกาสเป็นไปได้มากที่จะถูกตัด ทิ้ง !

น่ากลัวก็คือ ตอนที่ซูเล่ยเกิดเรื่อง มีคนถ่ายรูปที่กู้อานหยานกับ คุณชายใหญ่ อยู่ด้วยกัน

แน่นอน ใครต่างก็ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นเมื่อไหร่กันแน่

และก็ไม่มีใครมีหลักฐาน พิสูจน์ว่าการบาดเจ็บของซูเล่ยเป็น อานหยานที่ท่า

แต่ สถานการณ์ในตอนนี้แล้ว กู้อานหยานเป็นผู้ชนะอย่างสิ้น เชิง ส่วนซูเล่ยไม่เพียงแต่ถูก จัดการให้แพ้การแข่งขัน แต่ยังถูก ทําร้ายจนเข้าโรงพยาบาล

ส่วนอานหยาน ได้ยินว่าวันนี้เข้าไปเจียงซื่อกรุ๊ป จะเซ็นข้อ ตกลงความร่วมมือกับเจียงซื่อกรุ๊ป
ตอนนี้ความแตกต่างระหว่างความแข็งแกร่งและความอ่อนแอ นั้นแตกต่างกันมาก ขึ้นอยู่กับท่าทีของทุกคนที่เห็นใจคนอ่อนแอ กู้อานหยานในตอนนี้ น่าจะเป็นคนเลวที่ทำเรื่องชั่วร้ายในสายตา ทุกคนแล้ว !

ที่น่าขำก็คือ ผู้หญิงเลวคนนี้ ตอนเช้าถูกคุณชายใหญ่มู่ทิ้ง !

ชูเสี่ยวหมี่ร้อนใจสุดๆ พอคุยกับเห้อหลิงจือ รู้ว่ากู้อานหยาน เข้าไปในห้องทำงานของคุณชายรองเจียงคนเดียว ก็อดไม่ได้ที่ จะพุ่งขึ้นไปพาเธอกลับมา

“อานหยานไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้น อย่าตื่นตระหนกสิ”หยางอี พยายามปลอบเธอ

ซูเสี่ยวหมี่ส่ายหน้า นั่งอย่างไม่สบายใจ : “อานหยานไม่มีทาง ทำเรื่องแบบนั้นแน่ แต่ คุณชายรองเจียงหมายความว่าไง ทำไม ต้องให้ อานหยานเข้าไปห้องทำงานเขาคนเดียวด้วย ? ”

พฤติกรรมแบบนี้ ผิดปกติมากไปแล้ว !

ถ้าเปลี่ยนเป็นกู้อานหยานเมื่อก่อน ซูเสี่ยวหมี่ก็ยังวางใจนิดๆ ยัง ไง ก็หน้าตา…..แบบนั้นแหละ ธรรมดาๆ
แต่ อานหยานในเช้าวันนี้ เป็นนางฟ้าชัดๆ !

ถ้าหากคุณชายรองเจียงเห็นคนสวยแล้วเกิดอารมณ์ขึ้นมา แล้ว ทําอะไรอ่านหยานนอกลู่นอกทางล่ะ จะทำไง ?

“คงไม่มั้ง ? ถึงหลิวช่างจะกังวลหน่อยๆ ยังไงตอนเช้ากู้อานห ยาน ก็ทําให้ผู้ชายใจเต้นเง่ายๆจริงๆ

แต่ คุณชายรองเจียงที่มีหน้ามีตานั้น บุ่มบ่ามแค่ไหนก็คงไม่ ลงมือสาวน้อยตัวเล็กๆคนหนึ่งในบริษัทหรอกมั้ง

มือของมู่เทียนโย่วจับพวงมาลัยไว้ตลอด จ้องตึกข้างหน้า สายตาลึกซึ้งนั้นไม่รู้กำลังคิดอะไร

ซูเสี่ยวหมี่ส่งข้อความให้เห้อหลิงจืออีกครั้ง : “ออกมายัง ? ”

เห้อหลิงจือไม่ตอบ ซูเสี่ยวหมี่พูดต่อ : “ถ้าหากคุณชายรองเจียง ทําอะไรอานหยานนอกลู่นอกทางจริงๆ ความร่วมมือนี้ ก็ช่างมัน ละ!

เห้อหลิงจ๋อก็ยังไม่มีการตอบสนองๆใดๆอีก ซูเสี่ยวหมี่ก็ยิ่ง

ร้อนรน

“หัวหน้าไม่ตอบฉัน”เธอมองมู่เทียนโย่ว แล้วความคิดก็หายไปทันที : “เทียนโย่ว ทำไงดี จะเข้าไปหาไหม ?”

มู่เทียนโย่วไม่พูด ก็แค่นิ้วที่จับพวงมาลัยนั้นไม่หยุดกำแน่น ซูเสี่ยวหมี่มองหยางอีกับหลิวซ่าง หยางอีลังเลเล็กน้อย : “ถ้า หาก แค่เข้าใจผิดล่ะ ? ”

“อาจจะเป็นเพราะคุณชายรองเจียงกับอานหยานค่อนข้างสนิท กัน จึงคุยกับเธอแค่คนเดียว”

ความคิดคนใหญ่คนโตแบบนี้ พวกเขาก็คิดไม่ออก

กลางวันแสกๆ แล้วก็ที่บริษัทด้วย คงจะ…..ไม่มีอะไรมั้ง ? ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว เห้อหลิงจ๋อก็ยังไม่ตอบ ตอนที่ซูเสี่ยวหมี่ร้อนใจจนแทบจะพังทลายลง จู่ๆเสียงประตูรถ ดังขึ้นแล้วถูกเปิด มู่เทียนโย่วลงไปแล้ว

“เทียนโย่ว ! “หยางอีตกใจ รีบตามลงไป : “เทียนโย่ว อย่าไป มั่วๆแบบนี้สิ บอดี้การ์ดที่นี่มากจนคุณคิดไม่ถึงนะ

ตอนที่เพิ่งเข้ามา ไปที่ไหนก็มีแค่บอดี้การ์ด !
ถึงเทียนโย่วจะเจ๋งมาก แต่เผชิญหน้ากับบอดี้การ์ดมากขนาดนี้ เจ๋งแค่ไหนก็สู้บอดี้การ์ดเป็นร้อยไม่ได้

เทียนโวเดินไปที่อาคารหลัก

หยาง กับ เสี่ยวหมี่และก็หลิวช่าง ได้แต่รีบลงตามไป ก้าวเร็วๆ ตามเข้าไป

พอเข้ามาที่ล็อบบี้ พนักงานสาวต้อนรับเมื่อครู่ก็เข้า มา : ขอโทษนะคะมาหาใคร ? ได้นัดไหม ?

“คุณชายรองเจียง เทียนโย่วพูดเรียบๆ

ทันใดนั้นพนักงานสาวต้อนรับหน้าหม่นลง เสียงเย็นชา มาก : “คุณชายรองกำลังรับแขก ไม่สะดวก…..เฮ้ ! พวกคุณจะทํา อะไร ?

พวกเขาเดินไปที่ลิฟต์ทันที ! พนักงานสาวต้อนรับตื่นตระหนก รีบตามเข้าไป : “ที่นี่คือเจียงซื่อกรุ๊ป ไม่ใช่ที่ที่พวกคุณจะเข้ามา ได้ตามใจชอบ รับ…

ตอนนี้เอง จู่ๆก็มีเสียงขึ้นมา ประตูลิฟต์เปิดออก ร่างไม่กี่ร่างออก มาจากคําใน