บทที 55 จะโทษ ก็ต้องโทษความโหดร้ายของโซเชียล

บทที่ 55 จะโทษ ก็ต้องโทษความโหดร้ายของโซเชียล

ก้อนหยานหันหน้าไปมอง มู่บ้านเบี้ยยังคงอยู่ในวงห้อมล้อมของ

ผู้คน

เวลานี้ เธอไม่อยากประชดประชันกับคุณชายใหญ่ แต่ว่า เธอไม่ กล้าเสียเวลาไปมากกว่านี้แล้วจริง ๆ

ทำได้แค่ส่งข้อความให้มู่บ้านเป่ยแล้ว รีบจากไปทันที

โรงรถบ้านตระกูลมู่มีรถหรูมากมาย ชาติที่แล้วเธอมีใบขับขี่ และ

ขับรถได้คล่องแคล่วมาก

แต่ เธอเหมือนจะลืมบางเรื่องไป……

เธอมีใบขับขี่เหรอ?” เสียงของชายหนุ่มฟังแล้วเคร่งขรึมนิด หน่อย แฝงไปด้วยความไม่พอใจ “ถ้าฉันจำไม่ผิด เธอเพิ่งอายุครบ สิบแปดไม่นาน”

กู้อานหยานอึ้งไปสักครู่ มองมู่บ้านเป่ยที่ไม่รู้โผล่มาอยู่ข้างประตู รถตั้งแต่เมื่อไหร่ ตกใจจนอึ้ง ทั้ง ๆ ที่ตอนที่เธอเดินมา เขายังพูดคุยสนุกอยู่กับผู้คนอยู่เลย

ถึงแม้เขาจะไม่ชอบที่โดนผู้หญิงห้อมล้อม แต่ว่าชายหนุ่มหลาย คนที่มาวันนี้ กลับพูดคุยถูกคอกับเขาไม่น้อย

ทำไมเผลอแว๊บเดียว เขาก็มาปรากฏตัวอยู่ที่นี่แบบสบาย ๆ ได้ยัง ไง?

คุณชายใหญ่มู่ตอนนี้ฉันมีเรื่องด่วน ฉันจะพยายามกลับมาให้ทัน “ คืนนี้”

“เธอมีใบขับขี่เหรอ? ” เรื่องด่วนของเธอ นอกจากเพื่อน ๆ ของเธอ แล้ว เขานึกไม่ออกว่าจะเกี่ยวกับใครได้

กู้อานหยานกัดริมฝีปาก ในที่สุดก็เปิดประตูออก แล้วลงมาจากที่ นั่งคนขับ

รอให้เรื่องผ่านไปก่อน เธอจะไปสอบใบขับขี่เป็นอย่างแรกเลย

ทั้ง ๆ ที่ขับรถมาหลายปี ตอนนี้มาบอกเธอว่าไม่มีใบขับขี่ห้ามขับ มันอัดอั้นจริง ๆ

“คุณชายใหญ่มู่ รบกวนคุณ ช่วยฉันหาคนขับรถสักคนได้ ไหม?”

คำพูดนี้เพิ่งพูดจบ มู่บ้านเป่ยก็ก้าวเท้ายาว ๆ ขึ้นไป แล้วร่างสูงใหญ่ ก็นั่งลงบนที่นั่งคนขับ

กู้อานหยานนิ่งอึ้ง วันนี้เป็นวันรวมญาติของตระกูล คุณท่านและ คุณหญิงใหญ่ก็ยังอยู่

หรือว่าเขา….อยากจะไปจากที่นี่พร้อมกับเธอ? คนขับรถสูงส่ง ขนาดนี้ เธอคงใช้ไม่ไหว

“ไม่ไปเหรอ?” มู่บ้านเป่ยมองเธอ มือเรียวยาวแตะอยู่ที่พวงมาลัย เบา ๆ บุคลิกที่สูงศักดิ์ทำให้คนยากที่จะปฏิเสธ “เรื่องไม่ด่วนแล้วเห

รอ?”

“ด่วน

กู้อานหยานรีบอ้อมไปฝั่งที่นั่งข้างคนขับ แล้วเปิดประตูก้าวขึ้นไป

“แต่ว่า คุณท่านกับคุณย่า….

“เธอพูดว่า จะกลับมาให้ทันกลางคืนไม่ใช่เหรอ? ” “ฉันไม่แน่ใจ” ถ้าเกิดหาเสี่ยวหมีไม่เจอ ตอนกลางคืนเธอคงไม่ กลับมาหรอก

อย่างน้อย ต้องหาคนให้เจอก่อนค่อยว่ากัน

มู่บ้านเปียไม่พูดอะไรอีก แล้วเริ่มสตาร์ทรถ ขับออกจากโรงจอด รถ ไม่นานก็ขับออกจากประตูใหญ่ของตระกูล

ที่จริงซูเสี่ยวหมี่ไม่ได้อยากเล่นหายตัวอะไร เธอแค่อยากรู้ ตกลง ตอนนี้เปฟางฟางเป็นยังไงบ้าง

แต่สิ่งที่เธอคิดไม่ถึงเลยคือ พอเธอสามารถหลบพ่นหมอพยาบาล เข้าประตูมา กลับเห็นเย่ฟางฟางกำลังดูโทรทัศน์และแคะเมล็ด ทานตะวันอยู่

“เธอโกหก!” ซูเสี่ยวหมี่อึ้งแล้วจริง ๆ

เธอฝันยังคิดไม่ถึงว่า เย่ฟางฟางจะไร้ยางอายถึงเพียงนี้ แม้แต่ เรื่องฆ่าตัวตายยังเอามาล้อเล่นได้

เธอกำมือแน่น กามอย่าโมโห “ ทำไมเธอต้องใส่ร้ายฉันแบบนี้ ด้วย?

เพราะว่าโพสต์นั้นในweibo กับจดหมายลาตายฉบับนั้น เธอต้อง ทนเจอเรื่องสะเทือนใจมามากแค่ไหน?

ตอนนี้คนข้างนอกว่าเธอโหดร้ายทั้งนั้น ทำให้เปฟางฟางต้องตาย แต่ใครจะรู้ เปฟางฟางยังอยู่ดีมีสุขอยู่เลย

“ฉันใส่ร้ายอะไรเธอเหรอ?” เย่ฟางฟางยักไหล่ แล้วส่งสายตาไป ให้เพื่อนสนิท

เพื่อนสนิทชื่อเชียวน่าที่อยู่ข้าง ๆ ค่อย ๆ ขยับไป ปิดประตูห้องผู้ ป่วยลง และล็อกประตูไว้

ซูเสี่ยวหมีโดนไฟโทษะปังตาไว้ กลับไม่ทันสังเกตุเห็นเรื่องพวกนี้

เธอ หน้าเยฟางฟาง โกรธจนตาแดงแล้ว

ทำไมเธอต้องใส่ร้ายป้ายสีคนอื่นอย่างนี้ ที่เธอทํามันผิดกฎหมาย ฉันจะไปฟ้องเธอ! ”

“อะไรนะ? ฉันทำอะไรผิด? ฉันเอยชื่อแซ่แล้วเหรอ? ฉันพูดว่า เธอทำอะไรฉันแล้วเหรอ?”

เปฟางฟางยิ้มเย็น หน้าตาเยอะเย้ย “ถ้าเธอจะโทษก็ต้องไปโทษ ความโหดร้ายของโซเชียล ฉันไม่ได้บอกให้คนพวกนั้นมาทำอะไร เธอสักหน่อย”

เชอะ! ยังจะฟ้องเธออีก ยัยโง่นี่ ถ้าเทียบกับกู้อานหยานแล้ว ไม่รู้ ว่าต่างกันกี่ขั้น

ทำให้อานหยานตายไม่ได้ งั้นก็ทำให้ยัยโง่นี่ตายก่อนละกัน สำหรับกู้อานหยานก็ถือว่ากระทบกระเทือนจิตใจมันไม่น้อยแล้ว

“ได้ข่าวว่าเธอโดนคนพวกนั้นทำให้ตกใจจนเข้าโรงพยาบาล สนุก ไหม? เธออย่าเพิ่งปอดแหกซ์ ฉันกำลังจะโพสต์weiboอีกโพสต์ ว่า เธอมาบีบบังคับฉันที่โรงพยาบาล

“ฉันไม่ได้ทำ!” ซูเสี่ยวหมี่ไม่เคยเจอคนไร้ยางอายขนาดนี้มาก่อน

“เธอไม่ได้ทำเหรอ? วันนี้เธอมาหาฉันที่นี่ เดี๋ยวเรื่องนี้ก็ต้องรู้ไปถึง ข้างนอกอย่างเร็ว อ๋อใช่ซิฉันยังพูดได้ว่าหญิงชั่วแซ่มาขู่ฉัน และ ยังจะหาคนมาจัดการฉันด้วย” เปฟางฟางล้วงโทรศัพท์มือถือออกมา ทําท่าเหมือนจะโพสต์weibo

ซูเสี่ยวหมี่รีบพุ่งเข้าไป เพื่อจะไปแย้งโทรศัพท์ของเธอ

ช่วงที่ยื้อแย้งกันอยู่ อยู่ ๆ เปฟางฟางก็ร้องอย่างเจ็บปวดขึ้นว่า “อ่า เจ็บจังเลย! ปล่อยฉันนะ ขอร้องหล่ะ ปล่อยฉันเถอะ ช่วยด้วย……

ซูเสี่ยวหมี่แค่อยากจะแย้งโทรศัพท์ของเธอ ไม่เข้าใจทำไมอยู่ๆ เธอก็ร้องอย่างน่าสงสารขึ้นมา

เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัว ช่วงที่เธอกำลังยื้อแย้งอยู่ อยู่ ๆ เปฟางฟางก็ กลิ้งตกลงจากเตียง เสียงดังตุบ

ซูเสี่ยวหมี่ยืนอึ้ง เธอไม่ได้ใช้แรงเลยสักนิด เย่ฟางฟางกลิ้งตกลง มาได้ยังไง?

หลังจากเย่ฟางฟางตกลงมาที่พื้น ก็ลนลานถอยหนีไปอีกทาง ตัว สั่นระริก

“ต่อไปฉันไม่กล้าแล้ว ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ! ฉันรู้ว่าเพื่อนเธอ ที่อยู่ข้างหลังเส้นใหญ่ ฉันไม่กล้าแล้วจริง ๆ “อย่าทําร้ายคนในครอบครัวฉัน อย่าทำร้ายฉันอีกเลย ข้อร้อง หล่ะ!”

ต่อไปผู้ชายที่เธอชอบ ฉันจะอยู่ให้ห่าง ๆ แน่นอน ฉันจะไม่รับ ของขวัญจากพวกเขาแล้ว ฉันไม่กล้าแล้วจริง ๆ

##E ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ ขอร้องหล่ะ!”

เย่ฟางฟาง เธอกำลังแสดงอะไร!”

ตอนที่ซูเสี่ยวหมี่รู้ตัวว่ามีบางอย่างแปลก ๆ นั้น เซียวน่าที่ยืนอยู่ ตรงประตูก็ถ่ายคลิปวีดีโอเสร็จเรียบร้อยแล้ว

ซูเสี่ยวหมี่ยืนอึ้ง ในที่สุดก็รู้ตัว “เธอจะทำอะไร? พวกเธอ….พวก เธอจะใส่ร้ายคนอื่นอีกแล้วใช่ไหม!

เธออยากจะพุ่งตัวเข้าไป แต่กลับโดนเย่ฟางฟางที่ลุกขึ้นจากพื้น อย่างไวรั้งตัวไว้ และใช้แรงดึงตัวกลับมา

เสียงดัง เพียะ หนึ่งฝ่ามือของเย่ฟางฟางตกกระทบลงบนใบหน้า เธอ ใบหน้าครึ่งหนึ่งของซูเสี่ยวหมี่โดนตบจนบวมแดงขึ้นมา

“เย่ฟางฟาง นางคนชั่ว!” “เชอะ! เป็นเพราะเธอมันโง่เองต่างหาก” มาหาเธอในช่วงเวลาแบบ นี้ ไม่ใช่มาให้เธอย่ำยีถึงที่เหรอ?

“วันนั้นตอนอยู่ที่ร้านอาหาร เก่งมากไม่ใช่เหรอ? นึกว่านางคนชั้น ต่ำกู้อานหยานมีที่พึ่งหน่อยก็อวดเก่งได้แล้วเหรอ?”

เปฟางฟางกระชากปกคอเสื้อของเธอไว้ ยกมือขึ้นฟาดไปอีกฝ่ามือ

ยัยโง่ซูเสี่ยวหมี่เนี่ยนะ จะมาเป็นคู่ต่อสู้เธอได้ยังไง?

ไม่มีอานหยานอยู่ข้างกายแล้ว มันก็ตัวอะไรก็ไม่ใช่ อยากจะบีบ ให้มันตาย ก็ไม่ต่างอะไรกับบีบมดตายตัวนึง

“เซียวน่า ใช้บัญชีสำรองโพสต์คลิปออกไป

“ ได้ ” เซียวน่าจัดเก็บคลิปวีดีโอให้เรียบร้อย แล้วตัดต่อแต่ส่วนที่มี ประโยชน์ แล้วรีบโพสต์ลงบนweibo

“ห้ามโพสต์นะ! ห้ามใส่ร้ายคนอื่นแบบนี้นะ !” ซูเสี่ยวหมี่อยากจะพุ่ง ตัวออกไป แต่ว่าโดนเย่ฟางฟางดึงตัวกลับมาอีกครั้ง

เย่ฟางฟางผลักเธอล้มลงกับพื้น แล้วใช้เท้าถีบออกไป “จะบอกเธอให้นะ ครั้งนี้ฉันไม่เพียงแต่จะทำให้เธอตาย ยังจะทำ ให้ยัยคนขั้นต่ำกู้อานหยานมันชื่อเสียงย่อยยับไปด้วย เธอรอดูเลย ละกัน!”

เธอยกเท้าถีบไปบนตัวซูเสี่ยวหมี่อีกสองที แล้วส่งเสียงตะโกนไป ข้างนอก “คุณหมอ คุณหมอช่วยด้วยค่ะ!

เซียวน่าโพสต์weiboเสร็จแล้ว ก็พุ่งตัวออกจากห้องไป ตะโกน เสียงดัง “ทำร้ายคนแล้ว รีบมาช่วยด้วยค่ะ! ”

หมอและพยาบาลรีบร้อนเข้ามา พร้อมทั้งเจ้าหน้าที่รักษาความ ปลอดภัยของโรงพยาบาลด้วย

ชูเสี่ยวหมีโดนลากตัวออกไป หันหน้ากลับมา ไม่พอใจ าว่า “เย่ ฟางฟาง เธอบิดเบือนความจริง เธอใส่ร้ายฉัน!”

“เย่ฟางฟาง ฉันจะไม่ปล่อยแกไปแน่ แกมันคนชั่ว!”

เย่ฟางฟางนอนอยู่บนเตียง ฟังเสียงซูเสี่ยวหมี่ตะโกนด่าอยู่ข้าง นอก แล้วก็ยิ้มเยาะ

กู้อานหยานมีเพื่อนโง่แบบนี้ สมน้ำหน้าที่ติดร่างแหไปด้วย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ